Home » Posts tagged 'writer Arlen Shahverdyan'
Tag Archives: writer Arlen Shahverdyan
Իմ սերը բնածի՛ն է / My Love is Natural!
Ինձ հաճախ կարելի է հանդիպել երևանյան այդ այգում, սիրում եմ հաճախ լինել այնտեղ, զբոսնել, պառկել ու հանգստանալ կանաչ խոտին, մտորել, ստեղծագործել: Այդ այգին յուրօրինակ ներշնչանքի աղբյուր է ինձ համար, Բնության հետ ներդաշնակության խաղաղ և ուրույն մի օազիս՝ քաղաքային եռուզեռի մեջ: Այգին կանաչով լի է, հին ու դուրեհաճ, և իմ քանի՜-քանի՜ բանաստեղծություններ ծնվել են հենց այնտեղ:
Եվ այսպես, այդ այգին Անգլիական կամ Երևանի թատերական այգին է, որը Երևանում առաջին ու միակ հասարակական այգին էր մինչև 1920 թվականը։ Այգին գտնվում է Գրիգոր Լուսավորչի, Մովսես Խորենացու և Իտալիայի փողոցների միջև։ Այն հիմնվել է 1850 թվականին, բայց պաշտոնապես բացվել է 1910 թվականի հոկտեմբերի 3-ին։ Անգլիական այգին մշտապես մարդաշատ է, լի է հանգստի համար նախատեսված խոտածածկ, ընդարձակ տարածքներով և բարձրակատար, փարթամ ու հնաբնակ ծառերով: Այգու կենտրոնում այն զարդարող հսկա, տպավորիչ շատրվանն է (որը լուսանկարել եմ), այն զովացնող ու գերող է:
«Իմ սերը բնածի՛ն է» բանաստեղծությունս գրել եմ հենց Անգլիական այգում, նստարանին նստած, հեռախոսով՝ ներշնչված լինելով երևանյան խորհրդավոր ու գեղեցիկ բնատարածքի գեղեցկությամբ: Այնտեղ նորովի ես իմաստավորում բնության հետ ներդաշնակության և ապրեցնող սիրո կարևորությունը, այնտեղ գիրդ դառնում է զորեղ, մնայուն, ապագային միտված:
*
Իմ սերը բնածի՛ն է
Իմ սերը բնածի՛ն է, բնակա՛նչ է, բներա՜նգ,
Իմ ներշնչանքը բնությունի՛ց է սերմանում,
Նրա թավշյա կանա՛չն է ինձ՝ թանաք,
Նրա բույրի՛ց եմ ես մտքեր ստանում:
Ծնված օրից ինձ օրորում է իր գրկում՝
Աստվածատուր ճյուղապսա՛կ դրած գլխիս,
Ու քանի կա՛մ, ես բնությո՛ւնն եմ գովերգում,
Ինձնից հետո տալով իմ խոսքը տողերի՛ս:
Եվ իմ պոեզիան՝ տա՜ք ու բներգո՜ղ՝
Որպես կամո՛ւրջ՝ մարդու ու բնության,
Թող բնասե՛ր, բնապահպա՛ն ասելիքո՛վ
Ապրի՛ Մայր բնության հետ հավիտյա՛ն:
Իմ սերը բնածի՛ն է, բնակա՛նչ է, բներա՜նգ,
Իմ ներշնչանքը բնությունի՛ց է սերմանում,
Նրա թավշյա կանա՛չն է ինձ՝ թանաք,
Որով գրում եմ ու հավերժանում:
Առլեն Շահվերդյան
15.06.2019, 16:30 PM, Անգլիական այգում
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Dear Readers, there is a park in Yerevan where I often visit. I like to walk there, think and write poems. This is a very beautiful place, one of the oldest parks of Yerevan, which was founded in 1850 and opened in 1910. It is the first public park of the city and s called English park. It is always crowded, calm, with tall trees and green lawns. I can say that it is a great place of harmony with nature, a place for inspiration, especially for poets. In the center of the park there is a beautiful fountain, which I photographed. And just in this park I wrote a new Armenian poem recently, which is presented in this post.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Խոնարհում՝ Մեծերին / Bow to the Greats
Գրողի կյանքում կան գրական մեծություններ, որոնցից նա սովորում է, որոնք ձևավորում են նրա աշխարհայացքն ու օգնում մշակելու և ստեղծելու սեփական ստեղծագործական ուրույն ոճն ու ձեռագիրը:
Ընթերցողների կողմից գնահատված ու սիրված է այն գրողը, որը հարգել ու գնահատել գիտի իր մեծերին և ազգային գրական ժառանգությունը: Սիրված է այն գրողը, որն ազնիվ ստեղծագործական ջանքերով նվիրաբար ստեղծում է սեփական, արժեքավոր ու մնայուն գրականությունը՝ մշտապես մեծարելով ու խոնարհվելով մեծերի առջև: Միայն հարգելով ու մեծարելով ավագ սերնդին և ազնիվ ու անխոնջ ստեղծագործական գործունեություն ծավալելով է հնարավոր մի օր համալրել նրանց շարքերը:
Վստահ եմ, որ նոր բանաստեղծությունս, որը կկարդաք ստորև, հատկապես հոգեհարազատ է լինելու բոլոր ազնիվ գրողներին, բոլոր ստեղծագործ հոգիներին, թե՛ սկսնակ, թե՛ կայացած ու վաստակաշատ:
Ինձ համար՝ որպես գրողի, այս բանաստեղծությունն ունի շատ նվիրական նշանակություն, քանի որ դրանում առանձնացրել ու խնամքով ներկայացրել եմ իմ սիրելի գրական գագաթներին:
Սիրենք ու գնահատենք մեր մեծերին, մեր ուսուցիչներին, մեր գրական հսկաներին, լուսավորվենք նրանցով ու մաքրագործվենք, կթրվենք ու կրթենք սերունդներին, քանի որ մենք հարուստ ենք ու լիարժեք միայն մեր ազգային ու համամարդկային արժեքներով: Սիրենք ու գնահատենք ազգային ու համաշխարհային մեծություններին՝ ամեն անգամ խոնարհվելով բոլոր նրանց առջև, ովքեր իրենց լույսով մեզ համար ճանապարհ են հարթել: «Խոնարհում՝ Մեծերին», այսպես է կոչվում իմ ՆՈՐ բանաստեղծությունը:
*
Խոնարհում՝ Մեծերին
Չարե՛նցն է ինձ Ձեզ մոտ բերել,
Սևա՛կն է ինձ դարձրել պոե՛տ,
Թումանյանո՛վ եմ ես սիրե՜լ
Գրի ընթա՛ցքը-արահե՜տ:
Սարուխանո՛վ եմ մտորել,
Բացվե՜լ՝ Մաթևոսյանակա՛ն,
Իսահակյա՛նն է ինձ վառե՜լ,
Որ բոցկլտա՛մ Տերյանակա՜ն:
Որ հա՛յ հողին, Սահյանի պե՛ս,
Փարվե՜մ, ինչպես վերջի՛ն անգամ,
Հոգո՛ւմ՝ Շեքսպի՛րը ինձ՝ հանդե՜ս,
Տոնո՛վ՝ Հեմինգուեյակա՜ն:
Եվ հրճվությա՜մբ Մոլիերի՝
Ես արարե՛լ եմ տքնությամբ,
Ուրախացե՛լ իմ տողերից՝
Հանճարների լո՜ւյս-օրհնությամբ:
Նրա՛նք՝ իմ մե՛ջ, իմ գլխից վե՛ր,
Ոգեշնչո՜ւմ իմ մշտակա՛ն,
– Ես շնորհակա՛լ եմ Ձեզ, Մեծե՜ր,
Ուսուցիչնե՛ր իմ գրական:
Կապրե՛մ ու կարարե՛մ ես միշտ
Ազնի՛վ հոգով Բանաստեղծի,
Հարգա՛նք ու խոնարհո՛ւմ՝ ընդմիշտ,
Ինձնի՛ց կփոխանցեմ Մեծի՛ն:
Եվ թո՛ղ, որ պարգևի սիրով
Աստվա՛ծ այն օ՛րը բաղձալի,
Երբ ե՛ս էլ՝ իմ պոեզիայով,
Դասվեմ շարքի՛ն մեր Մեծերի:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 09.05.2019
Կոլլաժը պատրաստել եմ ինքս, գրական մեծերը ներկայացված են՝ ըստ բանաստեղծության մեջ նշված հերթականության:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
There are Great literary figures in the life of every writer, and these Great writers develop the outlook of every writer and help develop their own literary style, their own handwriting. Readers appreciate the writer who learns from the Greats and always knows how to respect and appreciate them. We must always appreciate the Greats and their national literary heritage.
As a writer, I also have beloved great teachers, and my new poem is dedicated to them. It is about my respect for them. In the poem, I say that I will forever appreciate and exalt the Greats and will always write sincerely and faithfully so that my poetry will live forever. In the end, I express the hope that God forbid someday people will put me among them.
The poem “Bow to the Greats” is a sincere tribute to the genius writers memory, they are values of national and world heritage. It is my honor also to publish this very personal poem together with Armenian unimaginable singer Lusine Zakaryan’s performance.
Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Հայոց ցեղասպանություն. «Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ» / Armenian Genocide: “There passed a century and a little more”
Թե հա՛րկ լինի կմեռնե՛նք էլ, բա՛յց ապրելո՛վ ենք հաղթելո՛ւ:
*
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ,
Երբ անապատի ավազի վրա
Թողնվո՛ւմ էին արյունո՛տ հետքեր,
Երբ յաթաղանի զարկից ավերի՛չ
Կտրատվո՛ւմ էին գլո՛ւխ ու ձեռքե՛ր:
Լո՜ւռ ու վախեցա՛ծ բազմության աքսո՛ր,
Որ տեսավ դաժա՛ն արհավի՜րք ու սո՛վ,
Որ մորթվե՛ց, ինչպես մատաղին՝ զո՜հը,
Իսկ թո՞ւրքը…
Իսկ թուրքը հրճվո՜ւմ էր, իսկ թուրքը գո՜հ էր:
Խրախճա՜նք էր նա աղետից պոկո՛ւմ,
Բռնաբարելու մոլուցքո՛վ պատված՝
Որբերի միջից աղջիկնե՜ր ջոկում…
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ,
Երբ ամբողջ ազգին անողոքաբա՛ր խոշտանգո՛ւմ էին,
Սպանո՛ւմ ու մորթո՛ւմ,
Եվ ժողովուրդը՝ շիվա՛ր, սարսափա՛ծ,
«Հայր մեր»-ն էր հույսո՜վ լցված աղոթո՛ւմ…
Դիա՛կ դիակի վրա նետելով՝
Թո՛ւրքը ձեռքերը հայո՛վ արյունեց,
Եվ իր խելահե՜ղ խրախճանքի մեջ
Հայ ժողովրդին ի՛ր Հայրենիքում
Բնաջի՛նջ արեց:
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ,
Սակայն, չի՛ փոխվել կերպը՝ բորենուց,
Այսօ՛ր էլ հային կբնաջնջի՝
Վառվա՛ծ լինելով մեր հա՛յ լինելուց:
Նա իր երազած Մեծ Թրքստանի
Քարտե՛զն է մտքում թաքուն փայփայում
Ու ճանապարհին իր այդ բաղձալի՜
Հենց հա՛յն է, միա՛յն, որ ոսկորի՛ պես
Կանգնե՛լ է նրա լափո՛ղ կոկորդին ու կուլ չի՛ գնում:
Եվ, ահա՛, այսօ՛ր, երբ աշխա՜րհը մեծ
Ժողովրդավա՜ր ու զարգացա՜ծ է,
Թուրքը սպանո՛ւմ է համարձակ հային,
Ըմբո՛ստ, մտածո՛ղ, խելացի՛ հային,
Հայի՛ն, որ ուժե՛ղ ու կայացա՛ծ է,
Որ տաղանդավո՛ր ու զարգացա՛ծ է,
Քանզի իր ներսում բորենու ճի՜չ է.
Հայ առյուծի՛ց է իր հոգում կաղո՛ւմ,
Ու թեև ձեռքին թո՛ւղթ ու գրի՛չ է՝
Նա յաթաղա՜նն է իր մտքում պահում,
Վախկո՛տ ու նվա՛զ բորենու նման
Նենգությա՛մբ է իր գո՛յը պահպանում:
Սակայն, որտեղ, որ հայը մաքառե՛լ,
Որտեղ զենքո՛վ է իր կյանքը պահել,
Այնտեղ բորենին փախե՛լ է վախով,
Չի՛ եղել հայը այնտեղ սրախո՛ղ,
Միասնակա՛ն է եղել և ուժե՛ղ,
Ե՛վ եղել հաղթո՛ղ, և՛ եղել անպա՛րտ,
Ու իր հավատքո՛վ, իր ոգո՛վ արի
Դաժան թշնամուն պարտությա՛ն մատնել,
Դարձըրել ի՛ր իսկ դավերի պատա՛նդ:
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ,
Եղածի մասին ի՞նչ ենք հասկացել,
Իսկ հասկացել ենք մենք ահա՛, թե ինչ…
Թույլին կմորթե՛ն, կտանջե՛ն՝ ծաղրո՛վ,
Կքշե՛ն նրան որտեղ, որ ուզեն,
Կհրամայե՛ն տիրակա՛ն ձայնով,
Քանզի թո՜ւյլ է նա, անզո՜ր է, անզե՜ն…
Եվ, հակառա՛կը, թե ուժե՛ղ ես դու,
Հզո՛րն էլ հետդ նստում է հաշվի՛,
Հարգո՛ւմ է, պատվո՛ւմ ու գնահատո՛ւմ՝
Ո՛ւժըդ զգալով սեփական կաշվի՛ն,
Քանզի հենց ո՛ւժն է իրավո՛ւնք ծնում
Բորենիների այս մե՜ծ աշխարհում…
Եվ, ուրե՛մն, մե՛նք, այլևս երբե՛ք
Պարտվելու ո՛չ մի իրավունք չունենք՝
Թե՛ մարտի պահին, թե՛ խաղաղ կյանքում.
Հզո՛ր ու ուժե՛ղ երկիրն է միա՛յն
Թշնամուն պահում իր տեղում անքո՛ւն:
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ
Ու դեռ շա՛տ դարեր կապրե՛նք վեհորեն,
Հայ բանաձև՛ը՝ «Զե՛նք, խա՛չ ու գրի՛չ»
Թող, որ մեզ լինի հո՛ւյս ու ապավե՛ն:
Գրել եմ՝ 16-17.04.2019
Լուսանկարը՝ Արտակ Ներսիսյանի:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Dear Readers, this Armenian poem “There passed a century and a little more” is dedicated to all victims of the Armenian Genocide. There passed a century and a little more since 1915, but all Armenians still remember and will always remember the memory of all our innosent victims, all our compatriots who fell victims in the Ottoman Empire. One and a half million Armenians became victims of Turkish barbarism. Their memory is always in the heart of every Armenian. Time will come and there will win the historic justice.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Իսկ դու կարո՞ղ ես մտնել նկարի մեջ / Can you enter the painting?
Իսկ դու կարո՞ղ ես մտնել նկարի մեջ
Իսկ դու կարո՞ղ ես մտնել նկարի մեջ,
Իսկ դու կարո՞ղ ես կախարդել երա՜զ,
Կճամփորդե՞ս իմ հույզերով անշե՛ջ
Ու ե՛տ վերադառնաս:
Կարո՞ղ ես ջինջը արարել նկարի մեջ,
Ապրել այնպե՛ս, ասես չկա՛ն կեղծիք ու սուտ,
Ասես, նկարը մի երա՜զ է լուսատենչ,
Դեպի աշխա՜րհը բացվող մի լուսամո՛ւտ:
Եվ, վարջապե՛ս, կարո՞ղ ես կատարել անցո՛ւմ
Քո այս ուղուց դեպ արահե՛տը նկարի,
Տեղափոխվել առա՛նց աղմուկ ու անցնցո՛ւմ,
Կարծես՝ վերջի՛ն գրկախառնումդ է աշխարհին:
Ասա՛, կարո՞ղ ես չէ՞ մտնել նկարի մեջ,
Ինձ ե՛տ տանել դեպի հուշե՜րը մանկական,
Երբ իրակա՛նը պատրա՛նք էր մի անշեջ,
Իսկ կախարդա՛նքը՝ ջի՜նջ ու իրակա՛ն:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 04.04.2019, «Գտնված երազը» մուլտֆիլմի մոտիվներով:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Dear all, each of us dreams to appear in his childhood at least for a moment. To appear in childhood and to feel again the sincere joy and happiness of that time, when everything was pure and honest, lightful and kind, when the huge world seemed to be a wonderland with happy and kind people, with magic and fairy light. Each of us loves his childhood time and eveytime when we think about the past we always smile, remembering those our happy days. There is an Armenian well known cartoon, entitled “The found dream”, which is about a little girl who lost her sleep and tried to find it. She met an old man, who is sad because has never seen a night, always living in day light. As the little girl could enter a magic painting with the help of magic butterflies from her dream, she helped the old man to enter the nighty painting, where he finally found his sleep and rest. Each time watching this kind and touching cartoon I thought about a poem to write. Finally, I wrote the poem and titled it “Can you enter the painting?”. I wish all of you to find your dreams in your life, make them come true.
Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Ներկիր շունչդ / Color your breath
Ներկիր շունչդ
Ներկի՛ր շունչդ լազուրո՛վ,
Թո՛ղ՝ այն հասնի երկնքի՛ն,
Ձուլվի՛ անա՜փ կապույտին,
Ինչպես կաթի՛լը՝ ծովո՜ւմ:
Ներկի՛ր շունչդ կանաչո՛վ,
Որ խաղա՜ղը քո ներքին,
Ներդաշնակվի անտառի՛ն
Ու ծիլե՛ր տա Մա՜յր հողում:
Շունչդ ներկի՛ր դեղինո՛վ,
Որ կանացի՜ ձեռքերին
Մատանինե՜ր՝ երիցո՛ւկ,
Պատեն մատնե՜րը սիրուն:
Ներկի՛ր շունչդ կարմիրո՛վ,
Թո՛ղ՝ այն հոսի՜ բոցավա՛ռ,
Խո՛սքդ գրկի՜ լսողին
Կրքո՛վ քո տա՜ք ու անհո՜ւն:
Եվ ներկի՛ր այն ճերմակո՛վ,
Որ, թերթիկո՛վ ծաղկածառ,
Պոետո՛ւմդ կենասեր
Բերի զարթո՜նք ու գարո՜ւն:
Առլեն Շահվերդյան
13.04.2019, լուսանկարը՝ հեղինակի:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Dear all, Spring has come and life was reborn. Everithing is new and colorful. The trees are blossomed and it seems that our souls are in blossom, too. Each poet when writing a new work, is looking for a new inspiration. Spring gives that inspiration so much, that sometimes it seems that it creates a new literary work itself. While writing a new poem, poet is like playing with Spring colors: blue, green, red, yellow, white… And when he finishes his new work there appears a new painting. Let’s color our souls with colors of Spring, let’s open our hearts for the Spring to come. My new Armenian poem, entitled “Color your breath” is about the unique playing of the poet with Spring colors, trying to finish a new painting of his soul, a new literary painting of life.
Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Իմ մերկ հոգով Բանաստեղծի / With my naked soul of Poet
Գնալ քաղաք, ուրախանալ հսկա մեգապոլիսի մրջյունների՝ մարդկանց, չդադարող հոսքով, խայտալ քաղաքի վառ լույսերով ու գունեղ ցուցափեղկերով, գովազդային վահանակներով ու մեքենաների ծխի մեջ համառորեն ծլվլացող ճնճղուկների աշխույժ խմբերով, գիշերային քաղաքի անդորրով ու ցերեկվա ծխաքուլաներով: Գնալ քաղաք ու վիթխարիի մեջ քեզ կաթիլ զգալ, փոքրիկ մասնիկ, սև ու սպիտակի միջև մեքենաների ծխից խեղճացած մի գորշ երանգ: Հետո վերադառնալ քո վիթխարիին՝ Մայր բնությանը, վերադառնալ կորած-մոլորած զավակի պես, վերադառնալ այն փոքրիկը, որտեղ արդեն դու ես վիթխարի: Ու գրե՜լ, գրե՜լ, գրե՜լ, բանաստեղծել այս երկու աշխարհների արանքում, զգալ այն նուրբ ու փխրուն տկտկոցը, որը քաղաքի պարագայում՝ վերակենդանացման բաժանմունքի սրտի զարկերը նշող սարքի աշխատանքն է, իսկ բնության դեպքում՝ ճյուղին միալար երգող սարյակի դայլայլը: Սիրել քաղաքն ու սիրել բնությունը, սրտի տակ երկու աշխարհների համար էլ սեր պահել ու քթի տակ ժպտալ՝ իմաստնություն ձեռք բերած բազմափորձ անցորդի հայացքով:
*
Իմ մերկ հոգով Բանաստեղծի
Խո՛հս հենեմ ծառի բնի՛ն,
Դո՛ղս թողնեմ ճյուղի՛ն բարակ
Ու, մերկ հոգով Բանաստեղծի,
Իջնեմ Քաղա՜ք…
Քայլեմ աղմո՛ւկ-եռուզեռում,
Փորձեմ առնել անբո՜ւյր հո՛տը,
Եվ պայքարում կե՛ղտ-անեղծի
Պարգև՛ թվա առավո՜տը:
Գլխա՛րկս՝ թա՛ց նստարանին,
Զբոսանք անեմ երեկոյան,
Քաղաքն, ի՛նչ էլ որ ստեղծի,
Չի՛ դառնալու Տապան Նոյյան:
Չի՛ փրկելու «ջրհեղեղից».
Բետոնի մեջ մեռա՛վ գույնը,
Էլի իմ մե՛րկ Բանաստեղծից
Ինձ մնաց նո՛ւյն մերկությունը:
Տո՛ղս հենեմ երկնաքերի՛ն,
Դո՛ղս թողնեմ մայթի՛ն անկիրք,
Ու մե՛րկ հոգով Բանաստեղծի
Վերադառնամ Բնության գի՛րկ:
Վերադառնամ ծա՛ռ ու ծաղկի՛ն,
Երաշտահավ դողի՛ս՝ դայլա՜յլ,
Հոգիս տա՛ք է՝ Բանաստեղծի,
Իմ աշխարհը գունե՜ղ է, ա՛յլ…
Խո՛հս նորից հենեմ ծառի՛ն,
Դո՛ղս թողնեմ հուշի՛ն՝ Քաղաք,
Ու, փարվելով ո՜ղջ աշխարհին,
Դառնամ և՛ ջուր, և՛ խողովակ:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 03.04.2019
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
To go to the city, to enjoy the flow of the ants of the big city – the people, to enjoy the bright colorful lights and billboards, to enjoy the sparrows, who persistently play in the smoke coming from the cars, to enjoy the rest of the evening city and the smoke of the day. To go to the city and feel like a drop in a huge city, to feel like a gray tint of the cars’s smoke in a black and white of the huge city. Then to come back to the great of yours – to the Mother nature, to come back as a lost child, to come back to the little of your, where you yourself are the huge. And to write, to write, to write again, to write poetry between these two worlds, feeling the fragile knock that in the city is like the sound of the heart work machine in the rehabilitation department, and in the nature it is the song of a starling sitting on a branch of tree. To love both the city and the nature, to preserve love for both worlds under your heart and to smile in secret, like a wise man passing by.
Dear Readers, I have written a new Armenian poem “With my naked soul of Poet” and this text above is telling in short about the thoughts of the poem, about the fragile harmony between the nature and the civilization. We – people, must keep this relation between these two worlds in harmony and peace. Both are sources of inspiration for the attentive poet.
Arlen Shahverdyan
Նյու Յորքի Կենտրոնական այգի, ԱՄՆ / Central Park of New York City, US
Ձմեռը՝ Նյու Յորքում / Winter in New York City
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Անձրև եկավ փետրվարին / It rained in February
Կլիմայի փոփոխություններով պայմանավորված՝ եղանակային անսպասելի տատանումները մեր կյանքի արդեն սովորական երևույթներից են դարձել: Եղանակային փոփոխությունների հետ փոխվում են մեր կյանքի ռիթմը, տրամադրությունը, առօրյան: Երբեմն այդ անսպասելի փոփոխությունները վկայում են Բնության անգերազանցելի արարչագործական կարողությունների անեզրության մասին այնպես, որ թվում է, թե Բնությունն ստեղծագործում ու ինքն էլ զվարճանում մեզ հետ միասին՝ անձրևելով ձմռանը կամ ձյուն տեղալով ամռան կեսին: Եթե խորն ենք մտորում, ապա եղանակային այս բոլոր տատանումների հիմնական մեղավորը, ցավոք, հաճախ մենք ենք՝ մարդիկ, որ անճանաչելիորեն փոխել են Երկիր մոլորակի կլիման՝ շարունակելով վնասել այն և ձևացնելով, թե դա մենք չենք: Փաստացի՝ մենք Բնության հետ ենք, ասես, դետեկտիվ ենք խաղում ու հետո խելացի դեմքերով փորձում բացահայտել, թե տեսնես ո՞վ է մեղավորը եղանակի հարցում: Կյանքը զարգանում է անասելի արագությամբ, մենք փորձում ենք մշտապես նորաոճ ու առաջադեմ թվալ, տարբեր եղանակներին հագնվում ենք յուրատիպ, պահում ենք մեզ նույն կերպ, ու թվում է, թե Բնությունը չի նկատում, որ հաճախ կեղծում ենք ինքներս մեզ:
Այս ամենի մասին մտորելով՝ ես փորձեցի եղանակային մի այդպիսի անսովոր փոփոխությանը նայել իմ ստեղծագործական պատուհանից, իմ հագով կարված վերարկուի միջից, ասես՝ արարելով Բնության հետ համաքայլ, ասես՝ ուրախանալով նրա հետ ու հիանալով նրա վարպետությամբ: Բնության արարչագործությանը խառնեցի իմ գիրը: Ստացվեց փետրվարյան անձրևի ու մոտալուտ գարնան մասին մի յուրահատուկ գրական չափածո «բեմադրություն», որի «սցենարը», «Անձրև եկավ փետրվարին» վերնագրով, շտապում եմ հիմա մատուցել ձեզ…
*
Անձրև եկավ փետրվարին
Անձրև եկավ փետրվարին
Գարո՜ւն եկավ, ձմռանը` հյո՛ւր,
Ու հալեցրե՛ց ձյունը սարի`
Սառցե ծածկը դարձնելով ջո՛ւր:
Իր թմբուկո՛վ կաթիլազարկ
Հայտնեց ձմռան վերջին բո՛թը,
Ջուրը լցվեց փողո՛ց ու բա՛կ,
Ծլե՜ց կանաչ, ազնիվ խոտը:
Փետրվարը մնաց շիվա՛ր,
Սխա՛լ էր նա հաշվարկ արել,
Դեռ մնալու ժամանա՛կ կար,
Բա՛յց, շտապեցրե՛ց գարունն իրեն:
Սոխա՜կ երգեց փետրվարին
Եվ կանա՜չ է ձմռան տեղում,
Կարկաչո՜ւմ է ջուրը սարի
Ու նո՛ր կյանքի զարթո՜նք բերում:
Ե՛ս էլ, ձմռան նման՝ շիվա՛ր,
Հոգում պահած՝ գարո՛ւնը տաք,
Մե՛կ ծաղկում եմ արևավա՜ռ,
Մե՛կ ծածկվում վերմակի տակ:
Անձրև՛ եկավ փետրվարին,
Սպիտակ ձյո՛ւնն է ծաղկով բուրում,
Գարնան շո՜ւնչը՝ սառած ծառի՛ն,
Զգացվե՛ց, անգամ, ի՛մ տողերում:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 21.02.2016, անձրև և 07.02.2019
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
My dear and respectful foreign Readers, due to climate change, sudden weather uncertainties have become commonplace in our lives. Changes in the weather are changing the rhythm, mood and everyday life of our life. Sometimes these unexpected changes show the incomparable creative abilities of the Nature and it seems that the Nature creates and jokes with us, raining in Wwinter or snowing in the middle of Summer. If we think deeply, the main culprit for all these variations and changes of weather, unfortunately, are we – the humans, who have changed the Earth’s climate unrecognizably, continuing to harm it and pretending that we are not guilty. In fact, we are playing with the Nature, as if we are a detective, with clever faces trying to figure out who is guilty in changes of weather. Our life develops with unbelievable speed, and we try to always look stylish and progressive, dressing in different ways, keeping us uniquely, and it seems that the Nature does not notice that we often falsify ourselves.
Thinking about all of this, I tried to look at this unusual weather phenomenon from my creative window, from the coat I wear, as if creating with Nature, enjoying and admiring its mastery. I got involved with the creation of the Nature. I joit my writing with the Nature. It turned out to be a unique literary play about the February rain and the forthcoming spring, the “scenario” of which I am rushing to introduce to you via my new Armenian poem, entitled “It rained in February”.
Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Ձմռան լուռը / The Silence of the Winter
Ձմռան լուռը, անձայնը, ձմռան անդորրը… Ի՞նչ է թաքցնում ձմեռն իր անդորրի շղարշի տակ, ինչի՞ մասին է լռում, երբ ամենուրեք սփռում է իր սպիտակ սավանը: Գուցե ականջ դնենք ձմռանը, գուցե այդ մաքուր ու հեքիաթային լռության մեջ շատ ավելի խորհրդավոր բան կա, քան կարծում ենք… Մեզնից է կախված ձմեռը խորապես ընկալելն ու հասկանալը, ձմեռ լսելը, չէ՞ որ երբեմն մենք լսում ենք միայն այն, ինչն ուզում ենք լսել…
*
Ձմռան լուռը
Ոչինչ այդքան ահազդու չէ՛,
Որքան լո՛ւռը՝ ձմեռային,
Պաղ գոլորշու արձանի պես,
Ինչպես բո՛ւն է՝ սառա՛ծ ծառին:
Ձյունն իջնում է խորհրդավո՜ր
Կախարդա՜նքը արարելով,
Հողի ամեն կնճի՛ռ ու փո՛ս
Վարպետի՛ պես հարդարելո՛վ:
Մահախոսի բո՛թը պատած՝
Ձյունը սառեցնում է շուրջը,
Կառուցելով՝ համատարած
Անձայնության իր կամուրջը:
Սակա՛յն, ձմեռն՝ իր անդորրով
Ու խաբուսիկ իր լռությամբ
Իրականում մի համե՜րգ է՝
Հազա՛ր ու մի՛ ձայնեղությա՜մբ:
Ձմռան լուռը խոսո՜ւն է միշտ.
Փաթիլները մունետիկ են,
Ասե՛ս՝ լինի քնարերգո՛ւ
Նրա ամե՛ն մի հատիկը:
Ձմեռն այնքա՜ն բարձրաձայն է,
Նրա լուռը՝ այնքա՜ն բերքուն,
Որ ճերմակի իր սավանը
Ասե՛ս, սիրո ե՜րգ է երգում:
Ձմռան լուռը, իրականում,
Քնարական սիրո ծե՛ս է,
Ձմեռն հազա՛ր անդորրների
Բարձրահնչո՛ւն մի հանդես է:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 14.01.2019
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Dear Readers in Abroad. My new Armenian poem “The silence of the Winter” is a unique dedication to Winter’s silent magic that in fact is very talkative with many things to understand deeply. In each snowflake there is a hidden symphony. The silence of the Winter, its voiceless, its peacefulness… What does Winter hides under its cover of calmness. What makes it keep silent and spread it white cover. Maybe we will listen to Winter? Maybe there is something more mysterious in its pure and fairy silence than we think? It is up to us to understand Winter, listen to Winter, because sometimes we hear only what we want to hear…
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Ասում եմ ես՝ Հայո՛ց բանակ / I say Armenian Army!
Ասում եմ ես՝ Հայո՛ց բանակ
Ասում եմ ես՝ Հայո՛ց բանակ, և ձգվո՜ւմ է հասակը իմ,
Վեհանո՜ւմ եմ լեռա՛ն նման ու բարձրանո՛ւմ դեպի երկի՜նք,
Ո՛ւժ ու հավա՛տ, հո՛ւյս ու վահա՛ն, որ դողդողա՛ մեր թշնամին,
Որ իմանա՛ հպարտությա՜ն արտահայտո՛ւմը ճշմարիտ:
Ասում եմ ես՝ Հայո՛ց բանակ, ու բռո՛ւնցք է դառնում ձե՛ռքս,
Շողշողո՛ւմ են իմ աչքերը՝ հայա՛ցքս՝ լո՜ւրթ հորիզոնին,
Իմ անցյա՛լը՝ զո՛ր ժամանակ, որում՝ մշտացավո՜տ վե՛րք է,
Եվ հե՛նց հզո՜ր բանակո՛վ ենք կռել խաղա՛ղը արժանի՛:
Մեր պապերի Հայրենիքո՛ւմ, մեր հողերում՝ հազարամյա՛,
Բո՛ւյն է դրել գաղտանգողի՛ ու նենգադա՛վ ցեղասպանը,
Դրա համար մռնչո՛ւմ եմ՝ Հայո՛ց բանակ, որ իմանա՛,
Էլ չի՛ կարող երբե՛ք նորից նա տրորի ի՛մ Ոստանը:
Այո՛, այսօր ունենք հզո՛ր Հայո՛ց բանակ հաղթանակա՛ծ,
Պաշտպա՛ն ունենք Հայրենիքի՝ սպա՛ ու զինվո՛ր՝ խրո՛խտ ոգով,
Արժե՛ր ապրել հազա՜ր դարեր հպարտությա՛մբ այս փառապա՜նծ
Ու վեհանա՜լ՝ հզո՜ր բանակ ունենալու հավատամքո՛վ:
Եկեք հիմա միասնաբա՛ր, բա՜րձր գոչե՛նք՝ Հայո՛ց բանակ,
Եվ ո՛ւժ լինենք համազգայի՜ն, որ հաղթանա՛կ է կերտելու,
Ծառայո՛ւմ եմ Հայրենիքին՝ այս խոսքերը սրտո՛ւմ պահած,
Թե հա՛րկ լինի կմեռնե՛նք էլ, բա՛յց ապրելո՛վ ենք հաղթելո՛ւ:
Առլեն Շահվերդյան
Գրող, ՀՀ Զինված ուժերի փոխգնդապետ
26.01.2019
Նվիրում եմ ՀՀ Զինված ուժերի կազմավորման տարեդարձին:
Լուսանկարիչ՝ Արտակ Ներսիսյան:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Հայտնում եմ իմ խորին երախտագիտությունը ՀՀ պաշտպանության նախարարության «Զինուժ» հեռուստածրագրին՝ իմ գրական բլոգում և յութուբյան ալիքում այս տեսահոլովակի օգտագործման բացառիկ իրավունքը տրամադրելու համար: Տեսահոլովակի բոլոր իրավունքները պաշտպանված են և պատկանում են «Զինուժ» հեռուստածրագրին: Հարգանքով՝ Առլեն Շահվերդյան:
I wish to express my deep gratitude to the “Zinuzh” TV programme of the Ministry of Defense of the Republic of Armenia for granting me the exclusive right to use this clip in my literary blog and YouTube channel. The clip is copyright protected, all rights reserved and belong to the “Zinuzh” TV programme.
Respectfully, Arlen Shahverdyan.
*
Հայաստանի Հանրապետության Զինված ուժերի կազմավորման տարեդարձի առթիվ սրտանց շնորհավորում եմ մեր ամբողջ ժողովրդին` Հայաստանի, Արցախի, աշխարհասփյուռ հայությանը: Հատուկ ուզում եմ շնորհավորել բանակի կազմավորման տարիներին և մեր օրերում զոհված հայորդիների ընտանիքներին, հերոսներ ծնած մեր հերոս մայրերին, բոլոր ազնիվ ու հայրենանվեր զինվորականներին՝ գեներալներին, սպաներին ու զինվորներին, ինչպես նաև համակարգի պատվելի քաղաքացիական ծառայողներին: Շնորհավորում եմ այսօր մեր անվտանգությունն ապահովող ու սահմանները պաշտպանող զորքերին, սահմանամերձ բնակավայրերի սահմանապահ ու անվեհեր բնակիչներին, որոնց բալիկները դպրոց են գնում կրակոցների տակ, որպեսզի սովորեն, ուսում առնեն ու դառնան Հայրենիքի արժանի զավակներ:
Սիրելի Բարեկամներ, սիրենք, հարգենք, սատարենք ու քաջալերենք մեր զինվորին ու սպային՝ դիրքերում, սահմանին, քաղաքում, մեր կողքին, տրանսպորտում, փողոցում, ամենուրեք: Հպարտանանք Հայրենիքի պաշտպանությունը որպես իր մասնագիտություն ընտրած ազնվակիրթ ու բարեխիղճ ամեն մի զինվորականով:
Եթե մեզանից յուրաքանչյուրն իր տեղում ու իր ուժերի ներածի չափով նվիրական կերպով լծվի հայրենաշինության ու հայրենապաշտպանության սուրբ գործին, ապա մեզանից ամեն մեկը կդառնա յուրօրինակ զինվոր ու սպա, Հայրենիքի հզորացմանը ծառայող զինվորական: Այդ ժամանակ հեռու չի լինի այն օրը, երբ մեզ ազգովի կզգանք Համազգային, ժողովրդական բանակի պատասխանատուն, պատվելի ու շատ կարևոր մասնիկը:
Այո՛, մեր անունն է Հայկական բանակ, և այն հզոր է, վերազինված, բարեփոխվող ու անընդհատ զարգացող, և մեզանից յուրաքանչյուրը իր լուման պետք է բերի, որպեսզի այն ավելի հզոր լինի:
Եվս մեկ անգամ սրտանց շնորհավորում եմ համահայկական այս տոնի՝ Հայաստանի Հանրապետության Զինված ուժերի կազմավորման օրվա առթիվ: Մաղթում եմ բոլորիս խաղաղություն: Թող, որ մեր զենքը կրակի միայն զորահանդեսների ժամանակ: Իսկ թե կարիք լինի, ապա մենք կպաշտպանե՛նք մեր Հայրենիքը և մեր ապրելու իրավունքը, ինչպես հզոր առյուծներն են պաշտպանում իրենց տարածքն ու ընտանիքը:
Կեցցե՛ Հայոց բանակը, կեցցե՛ մեր Հայրենիքը: Շնորհավո՛ր տոնդ, սիրելի Հայկական բանակ: Շնորհավո՛ր տոնդ, իմ սիրելի՛ ժողովուրդ:
***
To my foreign Readers – Dear all, January 28th is the day of the Armenian Army. Armenian army – is the guarantor of the security and peace of our nation and state. Despite the cowardly Azerbaijani sabotages, our soldiers and officers are always strong and courageous, they know that they are trusted by all the Armenians, they know that Armenians believe them, they know that they are loved and respected by all the nation. Dear friends, I cordially congratulate on Pan-Armenian Feast – the Day of Formation of the Armed Forces of the Republic of Armenia! I wish peace to all of us. Let weapon fires only during parades. And in case of need, we will defend our homeland and our right to live, as lions defend their territory and family.
Arlen Shahverdyan
Writer, Lieutenant Colonel of the Armenian Armed Forces
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
Առլեն Շահվերդյան 