Առլեն Շահվերդյան

Home » Posts tagged 'nature lover'

Tag Archives: nature lover

Ինձնից առաջ և հետո. Պոետ Բնությունը / Before and after Me: The Poet Nature

«Մեր բոլորի Հայրը Աստվածն է, Մայրը՝ Բնությունը: Հայրը սերմն է թողնում Բնության մեջ, և ծնվում ենք Մենք…», – Առլեն Շահվերդյան
*

Մենք Բնության մի մասնիկն ենք և սերում ենք Բնությունից: Մեզանից նրանք, ովքեր պոետներ են, անվերջ գովերգում են Բնությունը: Սակայն ամենամեծ ու անգերազանցելի պոետն ինքը Բնությունն է, որ իր չքնաղ արարումներով մշտապես զարմացնում ու հիացնում է մեզ՝ լցնելով կյանքը հրաշագեղությամբ:
*

Ինձնից առաջ և հետո.
Պոետ Բնությունը

Թե՛ ինձնից առաջ, թե՛ ինձնից հետո
Կյա՛նքն է հանդե՜սը շողո՜ւն արևի՝
Դաշտը ծածկելով նորածի՜լ խոտով,
Գե՜տ արարելով սառցե՛ սարերից:

Թե՛ ինձնից առաջ, թե՛ ինձնից հետո
Չի՛ կանգնել ու չի՛ կանգնելու անքուն
Արեգակ–Լուսին փոխումը հերթով՝
Հող–Կրակ ու Ջուր–Օդի առանցքում:

Թե՛ ինձնից առաջ, թե՛ ինձնից հետո
Բազո՜ւմ պոետներ երևան կգան,
Որ իրենց գրչո՛վ և իրենց մտքո՛վ
Կգովեն կյա՜նքը մեր բոլորի Տան:

Բայց, ինձնից առաջ և ինձնից հետո,
Եվ, անգամ, օրոք իմ կենդանության,
Չի՛ լինի պոետ Բնության հոտով,
Չի՛ բուրի ինչպես դա՜շտը վաղորդյան:

Քանզի ամենա՜յն և ամենամե՜ծ՝
Բնությունն ի՛նքն է պոե՜տն Արարչի,
Թե՛ ինձնից առաջ, թե՛ ինձնից հետո
Բնության ամե՛ն արարչությունից
Բա՜րձր ու փառահե՜ղ ոչի՛նչ չի հնչի:

Առլեն Շահվերդյան

Գրել եմ՝ 24.08.2017 և 24.09.2018
____________________

© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________

Մի քանի քայլ` երկու աշխարհների միջև: Մակույկով գետի երկայնքով շրջագայող բնասերներին գետի ափին կանգնած հսկա փղից բաժանում է ընդամենը մի քանի քայլ: Զարգացման երկու ուրույն ճանապարհներ անցած կենդանի արարածներ` մարդ և փիղ: Ընդամենը մի քանի քայլ` երկու աշխարհների միջև, որոնք տարբեր են, սակայն ծագել ու զարգացել են նույն տեղում, նույն մոլորակի վրա, նույն արևի տակ և ունեն մեկ ընդհանուր տուն` Երկիր մոլորակը: Միայն պահպանելով մոլորակի բնությունը` հնարավոր է հասնել այն բանին, որ թե՛ մարդը, թե՛ փիղը, և թե՛ մյուս բոլոր արարածներն ապրեն խաղաղության ու ներդաշնակության մեջ: Ուսումնասիրենք կենդանիներին ու հիանանք նրանցով` առանց խաթարելով նրանց անդորրը և վտանգելով նրանց կյանքը: 

Several steps between two Worlds: Several steps seperate the Nature lovers in canoe from the huge Elephant standing on the riverside. Two live creations: Elephant and Human. They have passed two unique ways of evolution. Several steps between these two Worlds, which are different, but have the same origin, as they have arisen in the same place, under the same Sun and have a common Home: the Planet Earth. Only protecting the Nature of our Planet We can succeed in providing Peace and Harmony between Human and Elephant, Human and all the other creations of the World. Let’s study Animals and admire with them without disturbing their Peace and endangering their Life.

Մարդ–բնություն ներդաշնակ փոխհարաբերության դիտարժան ևս մեկ դրվագ: Այս լուսանկարը անհերքելի ապացույցն է նրա, որ մենք՝ մարդիկ, կարող ենք ու պետք է խաղաղ ապրենք կենդանիների հետ: Այս վիթխարի աֆրիկյան փիղը խաղաղորեն քայլում է մարդու կողքին, որը մինչ օրս շարունակում է նրան սպանել նետերով ու հրազենով: Սակայն, միևնույն է, բնությունը անչափ մեծահոգի է ու անտարբեր չէ այն բանի նկատմամբ, թե ինչ է անում մարդը, չէ՞ որ սպանելով կենդանիներին մարդը վերացնում է նաև ինքն իրեն: Եկեք գտնենք բնության հետ խաղաղ ապրելու բանալին, չէ՞ որ մենք բնության մի մասն ենք, մի փոքրիկ մասնիկը: Եկեք գտնենք հասկացողության, համերաշխության հասնելու բանալին, եկեք հասկանանք շրջակա միջավայրի նկատմամբ հարգալից ու հոգատար վերաբերմունքի իրական արժեքը:

Another attractive scene of Human-Nature harmonic relations. This photo is an indisputable proof that we – humans can and should live in peace with animals. This huge African elephant is peacefully walking next to a man who still continues to kill him with arrows and weapons. But anyway – nature is very generous and it is not indifferent to what people are doing, because when killing animals people also kill themselves. Let’s find the key to peace with nature, because we are part of nature. Let’s find the key to understanding, solidarity, let’s understand the true value of a respectful and careful, thrifty attitude towards the environment.

2455

Մեր յուրաքանչյուր քայլը կարող է օգտակար կամ վնասակար լինել Բնության համար: Երբեմն մենք անում ենք բաներ՝ առանց մտածելու դրանց հետևանքների մասին: Սակայն անգամ երբ մենք անում ենք մի բան առանց խորը մտածելու, Մայր Բնությունը կարող է կանխատեսել այդ հետևանքները մեր իսկ համար: Միգուցե դա է պատճառը, որ Նա այդքան իմաստուն է, և միգուցե դա է պատճառը, որ մենք հաճախ այնքան միամիտ ենք: Մենք կարծում ենք, թե գիտենք ամեն ինչ կամ գրեթե ամեն ինչ: Սակայն ամեն անգամ, երբ Մայր Բնությունը բացում է իր ջերմ գիրկը մեզ համար, մեզ զգում ենք ասես նորածիններ, որոնք փորձում են բացահայտել ու հասկանալ կյանքը: Մենք միշտ կարող ենք աջակցություն ստանալ Բնության կողմից: Հարցն այն է, թե ինքներս աջակցո՞ւմ ենք Բնությանը:

Each of our steps can be either useful or harmful for Nature. Sometimes we do things without thinking about consequences. But even when we do something without thinking deeply, Mother Nature can predict those consequences for us. Maybe that is why She is so wise. And maybe that is why we are often so naive. We think that we know everything or for almost everything. But each time when the Mother Nature opens Her warm hug for us, we feel ourselves like newborns, who try to discover and understand the life. We can always find support from the Nature. The question is, do we support the Nature?

Arlen Shahverdyan

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment

Ներիր, Աստվա՛ծ / Forgive me, God

Եթե Աստծուն շնորհակալ չես լինում ամեն ժպիտի համար, ապա իրավունք չունես բողոքելու ամեն արցունքից: «Կյանքում մեր յուրաքանչյուր մտքի ու արարքի համար մենք պատասխանատու ենք Աստծո առաջ, Նա է այն Վերին ատյանը, որի դիմաց պետք է ձգտենք միշտ ազնիվ ու մաքուր ապրել, մտածել ու արարել», – Առլեն Շահվերդյան:

If you don’t thank God for every smile, then you have no right to complain about every tear. “In life, we are accountable to God for every our thought and deed, He is the Supreme Court, to whom we should strive honestly and cleanly to live, think and create” – Arlen Shahverdyan
*

Ներիր, Աստվա՛ծ

Կոպերիս հետ փակվում են լուռ
Մթնշաղի անուրջներով լի դռները,
Եվ քնելուց առաջ թաքուն
Միտք եմ անում տեղերիս մեջ, «Դռան» շեմին…
Լսո՞ւմ է ինձ, արդյոք, Տերը…

Մե՛ղք եմ գործել՝ համտեսելով արգելվածը պտուղներից:
Եվ հիմա զույգ իմ կոպերի ծանրության տակ,
Ճռռո՛ւմ է լուռ հոգիս նորից,
Ու կրկնում է. «Մե՜ղք եմ գործել…»:
Գիշերային խորհրդավո՜ր նանրության մեջ,
Տաք մատներիս լուռ խաչումով և ափերիս միաձուլմամբ՝
Աղոթե՜լ եմ ուզում փորձել:

Պատուհանին պարզում եմ իմ մտքերն անփակ
Եվ շշնջում մթում խո՜րը.
– Հա՛յր Մեր, Տե՛ր իմ, մեղավո՜ր եմ:
Եվ ներումի լո՜ւյս եմ խնդրում, անշե՜ղ լույսը իմ փրկության:
Վհատումի անդաստանով դեգերել է այսօր հոգիս,
Եվ գի՛րկն ընկել մոլորությա՛ն,
Ընկել ցավոտ ու հուսախա՛բ անօգնությամբ:

Տե՛ր իմ, աղոթո՜ւմ եմ, որ իմ ձայնը հիմա լսես,
Մեղավո՛ր եմ, չե՛մ առարկում, չունե՛մ դրա իրավունքը,
Ես անզո՛ր եմ որևէ բան փոխել այնպես,
Ինչպես հուշո՛ւմ, ցո՛ւյց է տալիս Ճշմարիտի քո ուսմո՜ւնքը:

Եվ չեմ կարող ես չընկրկել,
Երբ գալիս է պահը հոգու հուսալքման:
Հա՛յր մեր, որ յերկինս ես, որ երկնայի՛ն ու երկրայի՛ն նյութի մեջ ես,
Որ հավերժող ու ապրեցնող անմա՜ր սեր ես,
Ներիր հուգուս թուլությունը րոպեական,
Ներիր մեղքի պսակումով դյութանքներին ենթարկվելս,

Դո՛ւ ես փրկիչն ու իմ տերը:

Ես ապրում եմ կյանքս այնպե՜ս խոնարհաբա՜ր,
Որ գլխիկոր աղոթելիս
Պա՛րզ աչքերով հանգիստ նայեմ
Աստվածայի՜ն լույսիդ հավետ:
Ների՜ր միակ մեղքիս համար,
Որ տատա՛սկ է հոգու այգում իմ ծաղկավե՜տ:

Կոպերիս տակ ցոլքվում են լուռ
Մթնշաղի պատկերները՝ իրար կողքի,
Ներիր, Աստվա՛ծ, և փրկությա՜ն լույսով պատիր
Իմ տա՜ք հոգին:

Առլեն Շահվերդյան

Գրել եմ՝ 10.07.2017 և 23.11.2017
____________________

© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________

Սիրելի Ընթերցողներ, մեզանից յուրաքանչյուրն աղոթելիս հայացքն ուղղում է Աստծուն և մտքում խոսում Նրա հետ իր համար նվիրական նշանակություն ունեցող հարցերից՝ հաճախ նաև մեղքերի համար թողություն խնդրելով: «ՆԵրիր, Աստվա՛ծ» սույն բանաստեղծությունս սրտիցս բխած ուրույն աղոթք է, մեղքերի համար թողության մարդկային խնդրանքի ուրույն արտահայտություն:

Սիրելի Ընթերցողներ, պատիվ ունեմ «Ներիր, Աստվա՛ծ» բանաստեղծությունս ներկայացնելու անզուգական Լուսինե Զաքարյանի չքնաղ, հոգեթով ու անգերազանցելի կատարմամբ: Վայելեք այս չքնաղ կատարումը:

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment

Հայկական ապրիլ / Armenian April

Հայկական ապրիլ

Հայոց ցեղասպանության անմեղ զոհերի հիշատակին

Ինձ զոհ չկոչե՛ք, ես ապրե՛լ գիտեմ,
Արարե՛լ գիտեմ կյա՜նքը վերստին,
Գիտեմ մաքառե՛լ և հաղթե՛լ, անգամ,
Անկարելիի՛ն ու անհույս «ո՛չ»-ին:
Գիտեմ և՛ զրկանք և՛ ցավեր կրել,
Արյունոտ վերքով երազել հեռո՜ւն,
Փայփայել հո՜ւյսը վաղվա լուսավոր
Եվ ծլարձակե՜լ նո՜ւյնիսկ ոչնչի՛ց:

Ինձ վիշտ չկոչե՛ք, ես ցնծա՜լ գիտեմ,
Գիտեմ խնդության բերկրա՜նքը կռել,
Ամենադժվար արգե՛լքը, անգամ,
Անցնում եմ ոգո՛վ իմ հաղթահարո՛ղ:
Կարող եմ ցավոտ տառապանքների
Անվե՜րջ թվացող ուղեծի՛ր ծռե՛լ
Եվ կրկի՛ն անգամ, գլուխս բա՛րձր,
Արժանապատի՛վ ապրել եմ կարող:

Ինձ վերջ չկոչե՛ք, ես սկի՛զբ եմ դրել,
Որի արմատը տարեց է դարի՜ց,
Փորձել են ջնջել, որ ես չլինեմ,
Բայց չե՛ն հաշվարկել կառչո՛ւմս հողի՜ն:
Փորձել են կտրել ցողո՛ւնն իմ կանաչ՝
Չհասկանալով, որ հզո՜ր ծառի
Արմատը նորի՛ց երկի՜նք կձգի
Արևով օրհնված իր նո՛ր ցողունի՜ն:

Ինձ ապրի՛լ կոչեք, հայկակա՛ն ապրի՜լ,
Կյանքի՛ ու գարնա՛ն ոգեղե՜ն ապրում,
Օսմանցու խլած հողիս Հայրենի
Անկոտրում շի՛վն եմ, քա՛րն եմ հենարար:
Ես հա՛յ եմ այսօ՛ր, երե՛կ և վա՛ղը
Իմ հաղթանակող ոգո՛վ անկոտրում,
Թափած արյո՛ւնս և մա՛հս անգամ
Հավե՛րժ ապրելու աղո՛թք է անմար:

Առլեն Շահվերդյան

Գրել եմ՝ 24.04.2018
____________________

© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________

To my foreign Readers – Dear all, I have the honor to introduce to you my new poem “Armenian April” (written on 24.04.2018). The poem is dedicated to the victims of the Armenian Genocide. As always I tried to translate the poem for all my foreign readers. The following is a literal (word for word) translation of the poem, trying to make the meaning of the poem more understandable and available for all.

Armenian April

Don’t call me victim, I know to live
I know to create the life again,
I know to fight and win even
The impossible as well as the hopeless “No”.
I know to suffer deprivation and pain,
And to dream the future, having a bloody wound
I know to hug the light of future
And germinate even from nothing.

Don’t call me sorrow, cause I know to rejoice,
I know to make the delight of joy,
Even the most difficult barrier
I pass with my victorious spirit.
I can even change the way of
Seemingly endless sufferings
And again, with my head high,
I can live dignified.

Don’t call me end, I have put a start,
And its root is older than a century,
They have tried to annihilate me
But they have not reckoned my clinging to the soil.
They have tried to cut my green stem
Not understanding that the root of the powerful tree
Will raise to the sky a new stem, blessed with sun.

Call me April, Armenian April!
Living of life and spring
Cause I am the stem
And the foundamental stone from my Homeland,
Which the Osmanians have grabbed from me.
I am Armenian today, yesterday and tomorrow
With my victorious spirit
And even my spilled blood and death
Are a prayer for eternal life.

© Author – Arlen Shahverdyan, The poem is translated into English by the author.
The poem is copyright protected. © All Rights Reserved, 2018.

This Poem is Copyright Protected, so IT IS PROHIBITED to share it on Social Network or other Websites without the reference (link) to its Author and to this Page.

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment

Երկրի օրը. Ձեռք մեկնիր Երկրին / Earth Day: Give Earth a Hand

Հպվիր Բնությանը / Touch the Nature

Հրա՜շք Բնության մաս

Արևի տակ կյանքը մեկն է՝ մա՛րդ լինես դու, թե՛ կենդանի,
Անուշահո՜տ վարդ լինես դու, թե՛ կանաչը հագած կաղնի՜,
Ժայռի ծերպից բուսնած ցողո՛ւն, ժայռի գլխին բույն դրած ճա՛յ,
Ջրի հսկա՜ կե՛տ լինես դու, թե՛ կտուրի հե՜զ աղավնի:

Արևի տա՛կ, բոլորի՛ պես, դո՛ւ էլ՝ հրա՜շք Բնության մաս,
Պիտի ապրես կյանքդ խելքո՛վ, որ չխախտե՛ս ներդաշնա՜կը,
Պիտի սիրով՝ անմնացորդ, հոգուդ ամբո՜ղջ գարունը տաս,
Որ ծաղկանո՜ց դարձնես կյանքի մեռնող հույսի ցանկապա՛տը:

Ու երբ սիրես սիրե՜լը դու, նվիրվելը լո՜ւյս աշխարհին,
Եվ բարություն տարածելով կյանքը տանես փոփոխությա՜ն,
Մա՛ս կկազմես հոգեթովի՜չ ներդաշնակին այդ վիթխարի՛,
Եվ հոգևո՜ր սավառնումով կյանքդ կապրես խաղաղությա՜մբ:

Առլեն Շահվերդյան

Գրել եմ՝ 2018 թ. ապրիլի 22-ին:
____________________

© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________

Սիրելի Ընթերցողներ, շնորհավորում եմ «Երկրի օրվա» առթիվ: Ապրիլի 22-ին ամբողջ աշխարհը նշում է Երկրի օրը՝ որպես համամարդկային, համամոլորակային բնապահպանական իրադարձություն: 1970 թվականի ապրիլյան այդ օրը քսան միլիոն ամերիկացիներ համախմբվեցին առաջին անգամ նշելու «Երկրի օրը», որի նպատակն է մարդկության ուշադրությունը սևեռել Երկիր մոլորակի էկոհամակարգի զգայունության ու փխրուն վիճակի վրա, ինչպես նաև սերմանելու մոլորակի նկատմամբ սեր և հոգածություն, պարտավորվածություններ և դրանք կատարելու պատրաստակամություն: Միջազգային հանրությունն ամեն տարի աշխարհի 192 պետություններում նշում է «Երկրի օրը» բնապահպանական լայնամասշտաբ քարոզարշավներով ու միջոցառումներով: Երկիր մոլորակը մեր բոլորի տունն է, եկեք դարձնենք մեր ամեն օրը «Երկրի օր»:

Իմ խորին համոզմամբ՝ միայն բնության հետ ներդաշնակության պայմաններում է հնարավոր խոսել հոգու ներքին խաղաղության և Երկիր մոլորակի վրա երջանիկ կյանքի: Այո, մարդ արարածը երջանիկ է, երբ գտնվում է մյուս արարածների հետ խաղաղ համագոյակցության մեջ: Բնությունը մարդուն տալիս է այդ երջանկության բանալին, տալիս է ներշնչանք, ապրելու ու արարելու անսպառ ուժ: Իսկ Բնության խաղաղությունն ու Երկիր մոլորակի հարատևությունը մեր ձեռքերում է: Սերմանենք մեր երեխաների մեջ սեր և հոգածություն Բնության նկատմամբ և նրանք կմեծանան ու կդառնան բարի ու կամեցող, բնասեր ու լավատես, արդարամիտ ու ազնիվ մարդիկ: Մշտապես պահենք կապը Բնության հետ, սիրենք կյանքն ու Երկիր մոլորակը, սիրենք նրա բոլոր արարածներին, չէ՞ որ կենդանիներն ու բույսերը մեր խնամքի, ուշադրության և բարության կարիքն ունեն: Հարգենք բոլոր արարածներին` փորձելով հասկանալ նրանց: Եկեք լինենք Բնությանը մոտ և պահպանենք այն՝ մշտապես զգալով մեզ նրա մի անբաժան մասնիկը:

Dear Readers, my dear Friends, Happy Earth Day! Earth Day is an annual day on which events are held worldwide to demonstrate support for environmental protection. Earth Day is observed on April 22 each year. The April 22 date was designated as International Mother Earth Day by a consensus resolution adopted by the United Nations in 2009. Earth Day is now coordinated globally by the Earth Day Network, and is celebrated in more than 192 countries every year. The Planet Earth is our home. Let’s make every day Earth Day! Respectfully, Arlen Shahverdyan.

I am sure, that it is possible to speak about internal peace and happiness only being in harmony with Nature. The Human being is happy when he is in peaceful relationship with other living beings. The Nature gives Human boundless inspiration, as well as power to live and create. The peace and life of the Nature and the planet Earth is in our hands. Let’s sow love and care to the Nature in our children and they will grow up becoming kind, nature loving, optimistic and honest people. Let’s always keep in touch with the Nature. Animals and Plants need our care, as well as our attention and kindness. Let’s love and respect all the creatures and let’s try to understand them. Let’s be near the Nature and protect it, always feeling ourselves a little part of it.

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment

Սա էլ կանցնի / This will also pass

Սա էլ կանցնի

Սա էլ կանցնի, չվհատվե՛ս, ցա՛վն էլ մարդու համար է,
Վիշտ ու կսկիծ կթաթախվեն հոգիդ շոյող արցունքով,
Վատ օրերը արա՛գ կանցնեն, ինչպես քամին՝ ամռանը,
Քեզ կկոփե՛ն ու կմաքրե՛ն լեռնալանջի՜ ակունքով:

Արագավազ հովատակի թամբի նման ամրակա՛պ
Պի՛նդ կլինես, կսլանա՜ս կյանքի ամուր թևերով,
Չվհատվե՛ս, փորձա՛նքն անգամ մարդուն գցում է մի ափ,
Որի եզրը ողողվում է հաղթանակի՜ ջրերով:

Ամե՛ն կսկիծ սանձելի է. բա՛խտն է ճակատ համբուրում,
Չե՛ս մոռանա վիշտդ երբեք, բայց կընդունես լռությամբ,
Չվհատվե՛ս, ցավը ա՜ղն է կյանքի եփած ապուրում,
Ժամանա՛կն է բուժում վերքը արյունաքա՜մ խորության:

Վերքե՜րն էլ են մարդու համար. մաշկիդ գրված պատմությո՜ւն,
Արցունքներդ հոգուդ խորքի անձրևնե՛րն են ամպրոպից,
Մառախուղից ու մշուշից հետո՝ որպես փրկություն,
Մի՛շտ շողում է արեգակը, լույսո՜վ լցնում քեզ նորից:

Հաղթահարի՛ր ամեն տեսակ դու փորձություն ու աղետ,
Եվ ոռնացո՜ղ գայլի նման ցավդ երգի՛ վերածիր,
Սա՛ էլ կանցնի, չվհատվե՛ս, ու թո՛ղ լինեն միշտ քեզ հետ
Հո՜ւյսը անմար, հավա՜տը մեծ, Աստծո սե՜րն անծայրածիր:

Թև՛ս մտիր, իմ բարեկա՛մ, գլուխդ դիր իմ ուսին,
Ցավը մենակ ծանր է կրել, իսկ երկուսով՝ տանելի,
Չվհատվե՛ս, սա՛ էլ կյանքի մի գիշեր է անլուսին,
Խավա՛րն էլ է մարդու համար հաճախ լույսի՜ բանալին:

Առլեն Շահվերդյան

© Գրել եմ՝ 18.01.2018, 04:35 AM

Հարգելի Ընթերցող, այս բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար ԱՐԳԵԼՎՈՒՄ Է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և սույն էջի հղումը նշելու:

Կիսված թախիծը վշտի կեսն է միայն, իսկ կիսված երջանկությունը կրկնակի է, կիսելով այն մենք երջանիկ ենք դարձնում նաև մեկ ուրիշին: Ամեն մարդ էլ իր կյանքում ունենում է դժվարություններ, անախորժություններ, ապրում ցավ ու վիշտ, սակայն երբ կողքին կա սրտացավ մեկը, ով կիսում է նրա ցավը, այն հաղթահարելն առավել դյուրին է դառնում: Նա նույնիսկ իր համար ամենադժվար պահին փորձում է ուրիշին օգնել, սատարել, քաջալերել, պարգևել հույս ու բերկրանք: Նա իր բարությամբ լցնում է դիմացինի հոգին հավատով, որ ամեն բան լավ է լինելու: Այդ ժամանակ սարսափելի չէ ոչ մի տեսակ ցավ:

Սիրելի Ընթերցողներ, «Սա էլ կանցնի» բանաստեղծությանս արծարծած թեմայի համատեքստում ես թարգմանել եմ նաև անգլերեն մի պատմություն և ուրախ եմ այն ստորև ներկայացնելու Ձեզ:

Պատուհանից դուրս… 

Երկու հիվանդի տեղավորել էին նույն հիվանդանոցային համարում: Երկուսն էլ հիվանդ էին այնպես, որ օրվա մեծ մասը պառկած էին: Նրանցից մեկի մահճակալը սենյակի միակ պատուհանի կողքին էր, և նրան թույլ էին տալիս օրական 1 ժամ նստել անկողնում, որպեսզի մաքուր օդ շնչեր, և հիվանդ թոքերից դուրս մղվեին ախտածին նյութերը: Մյուս հիվանդի մահճակալը հեռու էր պատուհանից: Նրան շարժվել էլ չէր կարելի, ուր մնաց թե մոտենար պատուհանին: 

Առաջին իսկ օրվանից նրանք մտերմացան, սիրում էին ժամերով զրուցել տարբեր բաների մասին: Խոսում էին իրենց կանանց, երեխաների, տների ու աշխատանքի, զինվորական ծառայության մեջ իրենց երբեմնի զբաղվածության մասին: Ի՞նչ էր մնում ուրիշ անել, չէ՞ որ երկուսն էլ այնտեղ երկար ժամանակով էին բուժվելու և չխոսել ու չկիսվել սենյակակցի, ինչ-որ տեղ` նաև բախտակցի հետ, հնարավոր չէր: Խոսք` խոսքի հետևից, միտք` մտքից հետո, և ահա նրանք արդեն բավականաչափ մտերիմ էին: 

Ու թեև երկուսին էլ տանջում էր ծանր հիվանդությունը, սակայն կար մի բան, որը զարդարում էր նրանց առօրյան՝ դառնալով օրվա ամենահետաքրքիր դրվագը: Բանն այն է, որ պատուհանի կողքին պառկած հիվանդը սովորականի պես ցերեկվա ժամին վեր էր կենում, նստում անկողնում ու սկսում նայել պատուհանից դուրս` գեղեցիկ ու գունեղ կերպով նկարագրելով այն ամենը, ինչ տեսնում էր: Մյուս հիվանդի համար դա օրվա ամենաչքնաղ ու երանելի ժամանակն էր, քանի որ նա, լսելով ընկերոջը, մտովի կտրվում էր իր մահճակալից, սկսում էր երազել, պատկերացնել իրեն իր տանը, ապաքինված ու իր սիրելիների` կնոջ ու երեխաների հետ միասին: Նա զվարթանում էր, լցվում հույսով, դառնում ավելի կենսուրախ, չէ՞ որ իր սենյակակցի նկարագրած աշխարհն այնքա՜ն գեղեցիկ էր, շարժո՜ւն, ուրա՜խ, լուսավո՜ր, անցավ, անհոգ, մի աշխարհ, որից նրանց բաժանում էր հիվանդանոցային այդ սառը պատը, աշխարհ, որի հետ նրանք կապված էին ընդամենը մի նեղլիկ պատուհանով:

Իսկ պատուհանի մոտ նստած հիվանդը շարունակում էր նայել ու պատմել, թե որքան գեղեցիկ լիճ էր տեսնում այնտեղ: Նա ասում էր, որ այդ լիճը շրջապատում էր մի կանաչ ու զվարթ այգի: Նա տեսնում ու պատմում էր ընկերոջը, թե ինչպես են լճում անհոգ կերպով լող տալիս գեղանի կարապներն ու ծիծաղաշարժ բադիկները, ինչպես են երեխաները լողում իրենց նեղլիկ նավակներով, թե ինչպես են սիրահարները ձեռք ձեռքի բռնած ու գրկախառնված քայլում գունագեղ ծաղիկներով զարդարված արահետներով, թե ինչպես են նրանք քնքշորեն համբուրվում` իրենց անուշ համբույրներով ազդարարելով օրը: Նա շարունակում էր հիացական պատմել այգում տիրող ուրախ տրամադրության մասին, նկարագրել հեռվում նշմարվող գեղեցիկ, մեծ քաղաքի համայնապատկերը, քաղաք, որն արտացոլվում էր երկնի կապույտին` նկատելի երիզ թողնելով հորիզոնում: Մի անգամ պատուհանի մոտ պառկած հիվանդը, նույնիսկ, տեսավ ու հիացած պատմեց, թե ինչպիսի զվարթ շքերթ էր անցնում այգով, և թե ինչպես շքերթի ուրախ մասնակիցները եկան ու անցան հիվանդանոցի պատերի կողքով: Ու թեև հեռվում պառկածի համար շքերթի ձայները լսելի չէին, սակայն նա կարող էր պատկերացնել այդ ամենը, քանի որ ընկերը նկարագրում էր այն շատ վառ, կենդանի կերպով, տպավորիչ բառերով:

Այսպես անցան օրեր, շաբաթներ, ամիսներ: Մի օր, երբ բուժքույրը մտավ հիվանդասենյակ, որպեսզի ջրով լցնի նրանց լոգամանները, հայտնաբերեց պատուհանի մոտ պառկած հիվանդի անշնչացած մարմինը, նա մահացել էր քնած ժամանակ: Բուժքույրը շփոթվեց, հետո ուշքի եկավ ու կանչեց մյուս բժիշկներին, որպեսզի դուրս հանեն դիակը: Ընկերոջ կորուստը սգող մյուս հիվանդը, առաջին իսկ հնարավորության ժամանակ, խնդրեց բուժքրոջը, որպեսզի իր մահճակալը տեղափոխեն պատուհանի մոտ: Բուժքույրը չառարկեց, և նրան տեղախոխեցին ընկերոջ տեղը: Երբ հիվանդանոցի աշխատակիցները համոզվեցին, որ նա հարմար տեղավորվել է, լքեցին սենյակը` թողնելով նրան մենակ: Մեծ դժվարությամբ, ահավոր ցավեր զգալով, բոլոր ուժերը գործադրելով` հիվանդը մի կերպ ձգվեց դեպի պատուհանը, բարձրացավ, որպեսզի տեսնի՜, վերջապես տեսնի՜ արտաքին գեղեցիկ աշխարհը, որի մասին այդքա՜ն շատ ու գունեղ կերպով պատմել էր ընկերը: Սակայն երբ նրա դեմքը հասավ պատուհանին, հիվանդը ապշե՜ց, իր առջև պատ էր, այո՛, այո՛, պատուհանից այն կողմ դատարկ պատ էր, դիմացի մասնաշենքի՝ շատ մոտ գտնվող արտաքին պատը: Հիվանդը քարացել էր, նա չէր հասկանում: Երբ բուժքույրը վերադարձավ, նա հարցրեց, թե այդ ինչպե՞ս էր իր հիվանդ սենյակակիցը տեսնում ու նկարագրում պատուհանից այն կողմ եղած այդքա՜ն գեղեցիկ բաները: «Տեսնո՞ւմ, -զարմացած հարցրեց բուժքույրը, – ձեր մահացած ընկերը կույր էր, նա անգամ պատը չէր կարող տեսնել»: Հետո ավելացրեց. «Երևի նա այդպիսով փորձում էր ձեզ ոգևորել…»:

Անգլերեն բնօրինակից թարգմանությունը՝ Ա. Շահվերդյանի:

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment

Մի՛ բանտարկիր իմ աշունը / Don’t imprison my Autumn!

Մի՛ բանտարկիր իմ աշունը

Մի՛ բանտարկիր իմ աշունը
Մետաղալար քո արգելքով,
Մի՛ կաշկանդիր այն դեղինը,
Որ տանում եմ հոգուս բեռով:
Աշնան արև-ազատությո՜ւն
Եվ արբո՜ւնք եմ ուզում հևքով,
Իսկ դու կամաց սառեցնում ես
Իմ աշունը քո ձմեռով:

Շողին կարոտ զգայուն դողով
Հպվում եմ թաց ու վեհատեսք
Սոսիների տերևներին,
Մի՛ հեռացրու ինձ բաղձալի
Աշնանային արևների՜ց,
Քո ցրտաշունչ անսրտությամբ
Եվ քո սառը ընդհատակով
Մի՛ զրկիր ինձ վերևների՜ց:

Ես իմ ներսում հիմա ցո՜ղ եմ,
Որ կարոտ է աշնան տաքին,
Քո մետաղյա փշալարը
Աշուն քանդող նշաձո՛ղ է
Պարտադրանքի:

Հո՛ղ է, որում տերևները
Մեռնո՜ւմ են լուռ,
Ինչպես տեսիլ՝ մուրազներում,
Մի՛ զրկիր ինձ իմ աշունի՜ց,
Տերևի պես մի՛ թաղիր ինձ
Իմ բյուրեղյա՜ երազներում:

Որպես միակ, հավատարիմ,
Աշնան ընկեր,
Ընդունիր ինձ՝ ինչպես որ կամ,
Քո պաղ սրտում, հաստա՛տ գիտեմ՝
Ի՜նչ-որ մի տեղ,
Իմ անունով անկյո՛ւն ունես
Նվիրակա՜ն,
Անկյուն տաքո՜ւկ ու 
զարդարո՜ւն,
Մի՛ բանտարկիր իմ աշունը
Քո մե՜ծ սրտի ի՛մ անկյունում:

Առլեն Շահվերդյան

© Գրել եմ՝ 14.11.2017

Այս բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար ԱՐԳԵԼՎՈՒՄ Է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և սույն էջի հղումը նշելու:

To my foreign Readers – Dear all, I have the honor to introduce to you my new poem “Don’t imprison my Autumn!” (written on 14.11.2017). As always I tried to translate the poem for all my foreign readers. The following is a literal (word for word) translation of the poem, trying to make the meaning of the poem more understandable and available for all.

This Poem is Copyright Protected, so IT IS PROHIBITED to share it on Social Network or other Websites without the reference (link) to its Author and to this Page.

Don’t imprison my Autumn!

Don’t imprison my Autumn!
With your metal-wired barrier
Don’t enchain the yellow
Which I carry in me
With my soul’s load.
I want an Autumn sun-freedom
And a hardbreathing inebriation,
But You slowly frozen my Autumn
With your Winter.

With a sensitive shudder
That missed a sunshine
I touch the wet and magestic
Leaves of platanus,
Don’t detach me
From the Autumn lovely suns,
Don’t deprive me from tops of the sky
With your frozen heartlessness
And Your cold underground.

Now I am a dew inside me
That missed the Autumn warmth,
Your barbed wire is a bar of imposition
That destroys Autumn,
It is also a ground
In which leaves die in silence
Like a phantom in dreams,
Don’t bury me like a leave
In my pure dreamings.

As Your only, faithful Autumn friend
Accept me as I am
I know surely,
That somewhere in Your heart
You have a corner, named after my name
A warm and beautiful corner
Don’t imprison my Autumn
In my corner of Your big heart.

© Author – Arlen Shahverdyan, The poem is translated into English by the author.
The poem is copyright protected. © All Rights Reserved, 2017.

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment

Դադարեցնե՛նք ավերումն աշխարհի / Let’s Stop the Destruction of the World!

Դադարեցնե՛նք ավերումն աշխարհի

Մոլորակի ամե՛ն երակ, ամե՛ն շնչող թուփ ու ծառ,
Մարդու նման կենդանի՛ է, Մարդու նման կարևո՛ր,
Ամե՛ն Գազան արարո՜ւմն է Աստծո մտքի երկնափառ,
Ամե՛ն Թռչուն, Ձուկ ու Սողուն բացառի՛կ է իրենով:

Մարդը մե՛կն է այս աշխարհի ապրողներից բյուրավոր,
Աստված նրա՛ն շնորհեց ձիրքը պահպանելու բոլորին,
Բայց դրժելով Աստծո խոսքը՝ Մարդն, արարքով հրեշավոր,
Դաժանությո՛ւն ու արհավի՛րք բերեց փխրո՜ւն աշխարհին:

Մոռանալով իրեն տրված պատգամն՝ Աստծուց երկնային,
Մարդը հյուծեց Բնությանը իր անկշտո՛ւմ էությամբ,
Նա իր վայրա՛գ մղումներով ջարդեց մե՜ջքը աշխարհի,
Մազից կախված բազո՜ւմ կյանքեր թողեց կռվում գոյությա՛ն:

Իրեն թվաց, թե վերջ ու չափ չունի՛ Երկրի բարիքը,
Ձո՜ւկն է վխտում մեծ օվկիանում, ինչքա՜ն ուզի կհանի,
Սակայն օդո՛ւմ, ջրո՛ւմ, հողո՛ւմ նա ավարտեց գալիքը,
Որ դե՜ռ պիտի վայելեին սերունդնե՜րը պատանի:

Ու հե՛տ նայեց Մարդը մի պահ, տեսավ ավե՜ր ու կորո՜ւստ,
Հավե՛տ կորսված Կենդանիներ ու ծառազո՜ւրկ տափաստան,
Երկու ձեռքով խփեց գլխի՛ն, ուր պսակ կար ի վերուստ,
Աստծո ձեռամբ դրված նրա մտքի վրա բանակա՛ն:

Մարդը ոռնա՜ծ մենությունից, շուրջը գո՛րշ էր, ահավո՜ր,
Ամե՛ն մեռնող կյանքի համար նա վերստի՛ն մահացավ,
Այս ի՞նչ արեց իր իսկ ձեռքով՝ անփառունա՛կ, հանցավո՛ր,
Գիտակցելով իմաստնացավ՝ լուռ մեռնողի ցավությա՜մբ:

Եվ հողի մեջ արմատի պես ճյուղե՛ր ձգեց կենարար,
Որ ցողուն տա ու նորովի՛ ապրի կյանքը արժանի,
Եվ ընդունի, որ աշխարհում Աստծո ամե՛ն արարած
Կարևո՛ր է, որ կյանքը այս չմոխրանա ու մեռնի:

Որ աշխարհում հավե՜տ իշխեն խաղաղությո՛ւնն ու բարի՛ն
Եվ համերա՛շխ ապրեն Մարդն ու Գազանները՝ փոքրումեծ,
Պահպանելո՛վ ու սիրելո՛վ Բնությո՜ւնն Աստվածային
Մարդը նորի՛ց հետ կստանա գլխի պսա՜կը անեղծ:

Եվ սերունդները գալիք՝ հպարտությա՜մբ զավակի,
Մեզ կգովե՜ն ու չե՛ն գամի ամոթանքի սյուներին,
Թե կանգնեցնենք կործանումը մեր հրա՜շք Մոլորակի,
Այն իր սիրո՜վ ու ջերմությա՜մբ կհատուցի բոլորին:

Առլեն Շահվերդյան

© Գրել եմ՝ 16.11.2017

Հարգելի Ընթերցող, այս բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար ԱՐԳԵԼՎՈՒՄ Է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և սույն էջի հղումը նշելու:

Երկիր մոլորակի վրա ապրող յուրաքանչյուր արարած ունի ապրելու իրավունք: Մենք` մարդիկ, պետք է հասկանանք, որ այսպիսի դաժանությամբ օր-օրի կործանում ենք մոլորակը: Դադարեցնե՛նք ոչնչացնել Բնությունը, բավական է սպանենք կենդանիներին, բավական է այսպես դաժան վարվենք նրանց հանդեպ: Թողնենք, որ կենդանիներն ապրեն անվտանգ ու խաղաղ` վայելելով կյանքի բերկրանքն ու ուրախությունը: Ապրենք կենդանիների և ամբողջ Բնության հետ խաղաղության ու ներդաշնակության մեջ և չմոռանանք, որ մենք Բնության մի մասնիկն ենք: 

Սպանված ու մաշկված յագուար (Panthera onca), Ալտո Պուրուս շրջան, պերուական Ամազոնիա (Լուսանկարը` Դիեգո Շուբրիջ) / Jaguar (Panthera onca) hunted and skinned in the Alto Purus area, Peruvian Amazon (Photo: Diego Shoobridge).
Աղբյուրը / The source: http://www.parkswatch.org/

Every Being living on the Planet Earth has a Right to Live. We – Humans must understand that we anniliate the Planet day by day. Let’s Stop to destroy the Nature. It is enough to kill Animals. It is enough to behave with them in such a cruel way. Let Animals live in secure and peace enjoying the beauty and happinnes of the Life. Let’s live in peace and harmony with Animals and with the whole Nature and  not forget that We are the part of the Nature.

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
%d bloggers like this: