Home » Posts tagged 'Creative blog'
Tag Archives: Creative blog
Շարունակել ապրել. Երկրաշարժից տարիներ անց / Continue to live: years after the Earthquake
1988 թվականին 7 տարեկան էի, բայց ամեն բան հիշում եմ: Հիշում եմ ծնողներիս, բարեկամներիս վիշտն ու սարսափը, հիշում եմ, թե ինչպես էին մեզ թողնում տանն ու գնում այն ժամանակ՝ Լենինական, որպեսզի փնտրեն ու գտնեն կորածներին ու զոհվածներին, հիշում եմ մեր բարեկամուհու ցավալի մահը, հիշում եմ սարսափ առաջացնող պատմությունները աղետի գոտուց, հիշում եմ մեծահասակների արտասվակեզ ու այլայլված դեմքերը, երբ վերադառնում էին տուն ու կոկորդները սեղմելով փորձում բարձրաձայն չարտասվել, որ մենք՝ երեխաներս, չվախենանք: Երեխայի համար մեծահասակի սարսափած դեմքից ավելի սարսափելի բան չկա, չէ՞ որ մեծահասակի հայացքում երեխան միշտ փնտրում է խաղաղություն, վստահություն, հանգստություն, ուրախություն:
Տարիներ են անցել այդ ահավոր ու ավերիչ երկրաշարժից: Չկա հայ ընտանիք, որին այդ արհավիրքը շրջանցել է, լինի դա տան անդամի կորուստ, թե պարզապես ծանոթի: Տարիների հետահայաց դիրքից նայում ու լսում եմ աղետը վերապրածներին ու հավատում, որ մեր ժողովուրդը ուժեղ է և ունակ հաղթահարելու ամենադժվար փորձությունն անգամ, սրտում վառ պահելով հիշատակը՝ շարունակելու ժպտացող աչքերով նայել իր բալիկին:
Հպարտանում եմ նրանցով, ովքեր հաղթահարելով արհավիրքը, անցնելով այդքան դժվարությունների միջով շարունակել են ապրել:
Թող, որ լույսով պարուրվի Սպիտակում, Լենինականում (Գյումրի) և հայկական մյուս քաղաքներում ու բնակավայրերում երկրաշարժի զոհերի անմար հիշատակը: Թող, որ 1988-ին փլատակների տակից հնչած նրանց օգնության կանչերը մեզ միշտ հիշեցնեն ամենակարևորի մասին՝ սիրենք ու հոգ տանենք միմյանց նկատմամբ, միասնական լինենք ու միասին հաղթահարենք պատուհասած ցանկացած սպառնալիք կամ աղետ: Բոլոր ընտանիքներին մաղթում եմ ուժ ու կորով, ընտանեկան բարօրություն և անվտանգ, խաղաղ ու երջանիկ կյանք, իսկ մեր Պետությանը՝ հզորություն և բարգավաճում, որպեսզի այլևս չունենք աղետ գոտիներ, այլ կայուն զարգացմամբ քայլենք առաջ:
Սիրելի Ընթերցողներ, աշխարհահռչակ «Pour toi Arménie» հոգեցունց երգի առաջին իսկ հնչյուններից ու տեսահոլովակի առաջին իսկ պատկերներից ամեն անգամ ամբողջ մարմնով փշաքաղվում եմ, այնքան բան հիշում ու վերապրում: Համազգային այս ցավը միավորվելու ու միասնաբար հզոր լինելու զգայուն ու կարևոր ազդակ է, և ժամանակն է բոլորովս «փշաքաղվենք»: Ժամանակն է, որպեսզի բոլորս մեր միջով ևս մեկ անգամ անցկացնենք այս ամենն ու իմաստավորենք մեր գոյն ու անելիքը, մեր անցյալը, ներկան ու ապագան: Ժամանակն է, որպեսզի մեր տանջված մարմնի ամեն մի փշաքաղումը մեր զգայուն ու վառ կենդանության կարևոր ազդակ գնատահենք, ոգևորվենք ու հավատով նայենք ապագային: Ժամանակն է, որ մեր պայծառ մտքի ու արարող հոգու ամեն դրսևորումն համարենք հավերժ ապրելու մեր բանձևման գրավականն ու արգասիքը: Ես հավատում եմ մեր ժողովրդին, իմ ժողովրդին, որի մի մասնիկն եմ ես, մի «փշաքաղումը»:
Առլեն Շահվերդյան
In memory to all the victims of the Spitak Earthquake, December 7, 1988.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Մարտի 21. Տոն, որը միշտ ինձ հետ է / March 21st – A Feast, which is always with me / 21 Марта – Праздник, который всегда со мной
Սիրելի՛ բարեկամներ, գարունը կրկին ներկայացավ իր ամբողջ հմայքով ու ներկապնակով՝ շուրջը լցնելով անուշահոտությամբ և կենսաբեր շնչով: Այսօր՝ մարտի 21-ին, իմ ծննդյան տարեդարձն է: Իմ այս նյութը նվիրված է մարտի 21-ին, քանի որ այն բացառիկ և ուրույն օր է օրացույցում և աչքի է ընկնում այսօր նշվող տոների առատությամբ:
Նախ, այսօր Գարնանային գիշերահավասարի օրն է (Vernal Equinox), ինչը ինքնին արդեն եզակի տիեզերական երևույթ է: Այս օրը մահմեդական բազմաթիվ երկրներում նշվում է որպես Գարնանային նոր տարվա տոն՝ Նովրուզ: Ի դեպ, մարտի 21-ը ճանաչվել է որպես Նովրուզի միջազգային օր (ՅՈՒՆԵՍԿՈ, 2009թ. և ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի որոշում, 2010թ.): Այս օրը նշվում է նաև որպես Անտառների միջազգային օր (կամ՝ Անտառների պաշտպանության միջազգային օր: ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի որոշում, 2012թ.), Ռասայական խտրականության դեմ պայքարի միջազգային օր (ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի որոշում, 1966թ.), Տիկնիկային թատրոնի (երբեմն՝ Տիկնիկախաղացի) միջազգային օր (Տիկնիկային թատրոնների միջազգային միություն, 2003թ.), Մոր օր՝ Մերձավոր Արևելքի մի շարք արաբական երկրներում (այդ թվում՝ Եգիպտոսում, Լիվանում, Հորդանանում, Սիրիայում, Բահրեյնում), Երիտասարդության օր՝ Թունիսում, Սահմանապահի օր՝ Վրաստանում, Ծառատնկի (կամ՝ Ծառի) օր՝ Իտալիայում, Պորտուգալիայում, Լեսոտոյում և Բելգիայում, Գարնան օր՝ Իրաքում, Անկախության օր՝ Նամիբիայում, Գյուղատնտեսության օր՝ ԱՄՆ-ում, Մարդու իրավունքների օր՝ ՀԱՀ-ում, Գարնանային գիշերահավասարի օր՝ Ճապոնիայում:
Այս օրը նշանավորվում է նաև քրիստոնյա կաթոլիկ և ուղղափառ եկեղեցական տոներով: Մարտի 21-ին հատուկ տեղ է հատկացվում նաև հորոսկոպներում: Օրինակ՝ Դրուիդների հորոսկոպում, որտեղ կենդանակերպի նշանների փոխարեն ծառեր են, կաղնի ծառին հատկացված է միայն մեկ օր և այդ օրը հենց գարնանային գիշերահավասարն է:
Մարտի 21-ին տեղի են ունեցել բազմաթիվ պատմական իրադարձություններ և ծնվել են տարբեր բնագավառների շատ անվանի գործիչներ:
Մեզ` հայերիս համար, մարտի 21-ն ունի առանձնահատուկ նշանակություն, քանի որ դեռ վաղնջական ժամանակներում հայերը նոր տարին նշում էին հենց գարնանային գիշերահավասարի օրը:
Բնապաշտական ժամանակներում այս տոնը ընկալվում էր ոչ միայն որպես Նոր տարի, այլև բնության զարթոնքի խորհրդանիշ: Մարտի 21-ը Հայոց դիցարանում նշվում է նաև որպես Հայոց զորեղ աստվածության՝ Ռազմի և Զորության Աստված Վահագնի Երկրային Վերածննդի օր:
Սակայն վերոնշյալ այս բոլոր գեղեցիկ ու կարևոր տոների շարքում կա մի տոն, որը շատ խորհրդանշական ու նվիրական է ինձ համար, նաև՝ բնորոշիչ: Նախ նշեմ, որ մարտ ամիսն ընդհանրապես գրական տոնական ամիս է: Օրինակ՝ մարտի 3-ին նշվում է Գրողների միջազգային օրը (ՓԵՆ ակումբի միջազգային կոնգրես, 1921թ.): Եվ ահա, այս համատեքստում ինձ համար շատ կարևոր է, որ մարտի 21-ին նշվում է Պոեզիայի համաշխարհային օրը (ՅՈՒՆԵՍԿՈ, 1999թ.): Այս փաստը ինձ համար՝ որպես գրողի, որպես պոեզիա արարող բանաստեղծի, ունի մեծագույն ու նվիրական նշանակություն: Ինչպես ասում են՝ պատահական ոչինչ չի լինում: Այնպես որ, մարտի 21-ը ինձ համար ոչ միայն իմ ծննդյան օրն է, ոչ միայն խորհրդանշում է Նոր տարվա, նոր կյանքի սկիզբը, ոչ միայն գարնան գալստի ավետաբեր խորհրդանիշ է, այլև իմ մասնագիտական տոնն է… Տոն, որը միշտ ինձ հետ է…
Առլեն Շահվերդյան
Dear friends, Spring appeared again with its magic and luminous palette of the colors, filling all around with pleasant scent and breath. 21st of March is my birthday. This post is dedicated to this day as March 21 is an extraordinary and unique day in the calendar, differing in many ways, with many feasts. This is a Day of the Vernal equinox, which itself is a unique cosmic phenomenon. In many Muslim countries, this day is celebrated as a spring feast of New Year – Novruz. By the way, March 21st is recognized as the International Day of Novruz (UNESCO, 2009 and also the UN General Assembly Resolution, 2010). This day is also celebrated as the International Day of Forest (or: The International forest protection day. UN General Assembly Resolution, 2012); International Day of the Elimination of Racial Discrimination (UN General Assembly Resolution, 1966); International Day of Puppet Theatre (International Union of Puppet Theatre, 2003); Mother’s Day in a number of Arab countries in the Middle East (including: Egypt, Lebanon, Jordan, Syria, Bahrain); Youth Day in Tunisia; Border Guards Day in Georgia; Arbor Day (or the Day of the Tree) in Italy, Portugal, Lesotho and Belgium; Spring Day in Iraq; Independence Day in Namibia; Agriculture Day in the United States; Human Rights Day in the South African Republic; Vernal equinox Day in Japan.
This day also marks some of Christian religious holidays of the Catholic and Orthodox churches. March 21st also focuses on horoscopes. For example, in the horoscope of Druids, where instead of the zodiac there are trees, oak is represented by one day and this day is the Vernal equinox. There have been numerous historical events on March 21, many well-known figures in various fields were born on this day.
For us – Armenians, March 21st has a special meaning, as in ancient times, Armenians celebrated the New Year on the day of the Vernal equinox. In ancient times, this holiday was perceived not only as the New Year, but also as a symbol of spring. March 21 is also celebrated as the birthday of one of the most powerful gods of the Armenian pantheon – Vahagn.
But among the above mentioned beautiful and important holidays and feasts, there is one feast that is very symbolic for me and also characterizing. I must say that in general March is a festive literary month. For example, the World Day of writers (International Congress of PEN Club, 1921) is celebrated on March 3. And in this context, it is very important to me, that March 21st is the World Poetry Day (or: World Day of Poetry, UNESCO, 1999). For me, as a writer, as a creator of the poetry this fact has a great and sacred value. As they say, nothing happens by accident. So, forme March 21st is not only my birthday, this day does not only mark the beginning of the New Year, new life, it is not only a symbol of the arrival of spring, but also my professional feast. A feast, which is always with me…
Arlen Shahverdyan
Дорогие друзья, весна снова предстала своей магией и светящейся весенней палитрой, заполняя все вокруг приятным ароматом и своим дыханием. Сегодня- 21-ого марта мое День рождения. Эта статья про 21 марта, поскольку этот день является уникальным и исключительным днем в календаре, отличаясь во многих отношениях. В этот день отмечаются многие праздники. Это День весеннего равноденствия, что само по себе уникальное космическое явление. Во многих мусульманских странах этот день отмечается как весенний праздник Нового года – Новруз. Кстати, 21 марта признан как Международный день Новруз (ЮНЕСКО, 2009 г. и Резолюция Генеральной Ассамблеи ООН, 2010 г.). Этот день также отмечается как Международный день леса (или: Международный день защиты лесов. Резолюция Генеральной Ассамблеи ООН, 2012 г.); День международной ликвидации расовой дискриминации (Резолюция Генеральной Ассамблеи ООН, 1966 г.); Международный день театра кукол (Международный союз театра кукол, 2003 г.); День матери в ряде арабских стран Ближнего Востока (в том числе: Египет, Ливан, Иордания, Сирия, Бахрейн); День молодежи в Тунисе; День пограничника в Грузии; День посадки деревьев (или День дерева) в Италии, Португалии, Лесото и Бельгии; День весны в Ираке; День независимости в Намибии; День сельского хозяйства в США; День прав человека в ЮАР; День весеннего равноденствия в Японии.
Этот день знаменуется также христианскими религиозными праздниками католической и православных церквей. 21-ого марта особое внимание уделяется также гороскопам. Например, в гороскопе Друидов, где вместо знаков зодиака – деревья, дуб представлен одним днем и это день- День весеннего равноденствия. 21-го марта имели место многочисленные исторические события, в этот день родились известные деятели в самых различных областях.
Для нас – армян, 21 марта имеет особое значение, так как в древние времена армяне праздновали Новый год именно в День весеннего равноденствия. В древности этот праздник воспринимался не только как Новый год, но и как символ весны. 21 марта отмечается также как День рождения одного из могущественных божеств армянского пантеона – Ваагна.
Но среди выше указанных красивых и важных праздников, есть один праздник, который очень символичен для меня и характерен. Надо сказать, что март вообще праздничный литературный месяц. Например, 3-его марта отмечается Международный день писателей (Международный конгресс клуба ПЭН, 1921 г.). И вот, в этом контексте очень важно для меня, что 21-ого марта отмечается Международный день поэзии (ЮНЕСКО, 1999 г.). Этот факт для меня, как писателя, создателя поэзии имеет большое и сокровенное значение. Как говорится, ничего не происходит случайно. Так что, 21 марта для меня – это не только мой день рождения, этот день не только символизирует начало Нового года, новой жизни, он не только символ прихода весны, но и мой профессиональный праздник. Праздник, который всегда со мной…
Арлен Шахвердян
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության մասին
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About the Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Խոնարհում՝ Մեծերին / Bow to the Greats
Գրողի կյանքում կան գրական մեծություններ, որոնցից նա սովորում է, որոնք ձևավորում են նրա աշխարհայացքն ու օգնում մշակելու և ստեղծելու սեփական ստեղծագործական ուրույն ոճն ու ձեռագիրը:
Ընթերցողների կողմից գնահատված ու սիրված է այն գրողը, որը հարգել ու գնահատել գիտի իր մեծերին և ազգային գրական ժառանգությունը: Սիրված է այն գրողը, որն ազնիվ ստեղծագործական ջանքերով նվիրաբար ստեղծում է սեփական, արժեքավոր ու մնայուն գրականությունը՝ մշտապես մեծարելով ու խոնարհվելով մեծերի առջև: Միայն հարգելով ու մեծարելով ավագ սերնդին և ազնիվ ու անխոնջ ստեղծագործական գործունեություն ծավալելով է հնարավոր մի օր համալրել նրանց շարքերը:
Վստահ եմ, որ նոր բանաստեղծությունս, որը կկարդաք ստորև, հատկապես հոգեհարազատ է լինելու բոլոր ազնիվ գրողներին, բոլոր ստեղծագործ հոգիներին, թե՛ սկսնակ, թե՛ կայացած ու վաստակաշատ:
Ինձ համար՝ որպես գրողի, այս բանաստեղծությունն ունի շատ նվիրական նշանակություն, քանի որ դրանում առանձնացրել ու խնամքով ներկայացրել եմ իմ սիրելի գրական գագաթներին:
Սիրենք ու գնահատենք մեր մեծերին, մեր ուսուցիչներին, մեր գրական հսկաներին, լուսավորվենք նրանցով ու մաքրագործվենք, կթրվենք ու կրթենք սերունդներին, քանի որ մենք հարուստ ենք ու լիարժեք միայն մեր ազգային ու համամարդկային արժեքներով: Սիրենք ու գնահատենք ազգային ու համաշխարհային մեծություններին՝ ամեն անգամ խոնարհվելով բոլոր նրանց առջև, ովքեր իրենց լույսով մեզ համար ճանապարհ են հարթել: «Խոնարհում՝ Մեծերին», այսպես է կոչվում իմ ՆՈՐ բանաստեղծությունը:
*
Խոնարհում՝ Մեծերին
Չարե՛նցն է ինձ Ձեզ մոտ բերել,
Սևա՛կն է ինձ դարձրել պոե՛տ,
Թումանյանո՛վ եմ ես սիրե՜լ
Գրի ընթա՛ցքը-արահե՜տ:
Սարուխանո՛վ եմ մտորել,
Բացվե՜լ՝ Մաթևոսյանակա՛ն,
Իսահակյա՛նն է ինձ վառե՜լ,
Որ բոցկլտա՛մ Տերյանակա՜ն:
Որ հա՛յ հողին, Սահյանի պե՛ս,
Փարվե՜մ, ինչպես վերջի՛ն անգամ,
Հոգո՛ւմ՝ Շեքսպի՛րը ինձ՝ հանդե՜ս,
Տոնո՛վ՝ Հեմինգուեյակա՜ն:
Եվ հրճվությա՜մբ Մոլիերի՝
Ես արարե՛լ եմ տքնությամբ,
Ուրախացե՛լ իմ տողերից՝
Հանճարների լո՜ւյս-օրհնությամբ:
Նրա՛նք՝ իմ մե՛ջ, իմ գլխից վե՛ր,
Ոգեշնչո՜ւմ իմ մշտակա՛ն,
– Ես շնորհակա՛լ եմ Ձեզ, Մեծե՜ր,
Ուսուցիչնե՛ր իմ գրական:
Կապրե՛մ ու կարարե՛մ ես միշտ
Ազնի՛վ հոգով Բանաստեղծի,
Հարգա՛նք ու խոնարհո՛ւմ՝ ընդմիշտ,
Ինձնի՛ց կփոխանցեմ Մեծի՛ն:
Եվ թո՛ղ, որ պարգևի սիրով
Աստվա՛ծ այն օ՛րը բաղձալի,
Երբ ե՛ս էլ՝ իմ պոեզիայով,
Դասվեմ շարքի՛ն մեր Մեծերի:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 09.05.2019
Կոլլաժը պատրաստել եմ ինքս, գրական մեծերը ներկայացված են՝ ըստ բանաստեղծության մեջ նշված հերթականության:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
There are Great literary figures in the life of every writer, and these Great writers develop the outlook of every writer and help develop their own literary style, their own handwriting. Readers appreciate the writer who learns from the Greats and always knows how to respect and appreciate them. We must always appreciate the Greats and their national literary heritage.
As a writer, I also have beloved great teachers, and my new poem is dedicated to them. It is about my respect for them. In the poem, I say that I will forever appreciate and exalt the Greats and will always write sincerely and faithfully so that my poetry will live forever. In the end, I express the hope that God forbid someday people will put me among them.
The poem “Bow to the Greats” is a sincere tribute to the genius writers memory, they are values of national and world heritage. It is my honor also to publish this very personal poem together with Armenian unimaginable singer Lusine Zakaryan’s performance.
Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Հայոց ցեղասպանություն. «Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ» / Armenian Genocide: “There passed a century and a little more”
Թե հա՛րկ լինի կմեռնե՛նք էլ, բա՛յց ապրելո՛վ ենք հաղթելո՛ւ:
*
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ,
Երբ անապատի ավազի վրա
Թողնվո՛ւմ էին արյունո՛տ հետքեր,
Երբ յաթաղանի զարկից ավերի՛չ
Կտրատվո՛ւմ էին գլո՛ւխ ու ձեռքե՛ր:
Լո՜ւռ ու վախեցա՛ծ բազմության աքսո՛ր,
Որ տեսավ դաժա՛ն արհավի՜րք ու սո՛վ,
Որ մորթվե՛ց, ինչպես մատաղին՝ զո՜հը,
Իսկ թո՞ւրքը…
Իսկ թուրքը հրճվո՜ւմ էր, իսկ թուրքը գո՜հ էր:
Խրախճա՜նք էր նա աղետից պոկո՛ւմ,
Բռնաբարելու մոլուցքո՛վ պատված՝
Որբերի միջից աղջիկնե՜ր ջոկում…
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ,
Երբ ամբողջ ազգին անողոքաբա՛ր խոշտանգո՛ւմ էին,
Սպանո՛ւմ ու մորթո՛ւմ,
Եվ ժողովուրդը՝ շիվա՛ր, սարսափա՛ծ,
«Հայր մեր»-ն էր հույսո՜վ լցված աղոթո՛ւմ…
Դիա՛կ դիակի վրա նետելով՝
Թո՛ւրքը ձեռքերը հայո՛վ արյունեց,
Եվ իր խելահե՜ղ խրախճանքի մեջ
Հայ ժողովրդին ի՛ր Հայրենիքում
Բնաջի՛նջ արեց:
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ,
Սակայն, չի՛ փոխվել կերպը՝ բորենուց,
Այսօ՛ր էլ հային կբնաջնջի՝
Վառվա՛ծ լինելով մեր հա՛յ լինելուց:
Նա իր երազած Մեծ Թրքստանի
Քարտե՛զն է մտքում թաքուն փայփայում
Ու ճանապարհին իր այդ բաղձալի՜
Հենց հա՛յն է, միա՛յն, որ ոսկորի՛ պես
Կանգնե՛լ է նրա լափո՛ղ կոկորդին ու կուլ չի՛ գնում:
Եվ, ահա՛, այսօ՛ր, երբ աշխա՜րհը մեծ
Ժողովրդավա՜ր ու զարգացա՜ծ է,
Թուրքը սպանո՛ւմ է համարձակ հային,
Ըմբո՛ստ, մտածո՛ղ, խելացի՛ հային,
Հայի՛ն, որ ուժե՛ղ ու կայացա՛ծ է,
Որ տաղանդավո՛ր ու զարգացա՛ծ է,
Քանզի իր ներսում բորենու ճի՜չ է.
Հայ առյուծի՛ց է իր հոգում կաղո՛ւմ,
Ու թեև ձեռքին թո՛ւղթ ու գրի՛չ է՝
Նա յաթաղա՜նն է իր մտքում պահում,
Վախկո՛տ ու նվա՛զ բորենու նման
Նենգությա՛մբ է իր գո՛յը պահպանում:
Սակայն, որտեղ, որ հայը մաքառե՛լ,
Որտեղ զենքո՛վ է իր կյանքը պահել,
Այնտեղ բորենին փախե՛լ է վախով,
Չի՛ եղել հայը այնտեղ սրախո՛ղ,
Միասնակա՛ն է եղել և ուժե՛ղ,
Ե՛վ եղել հաղթո՛ղ, և՛ եղել անպա՛րտ,
Ու իր հավատքո՛վ, իր ոգո՛վ արի
Դաժան թշնամուն պարտությա՛ն մատնել,
Դարձըրել ի՛ր իսկ դավերի պատա՛նդ:
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ,
Եղածի մասին ի՞նչ ենք հասկացել,
Իսկ հասկացել ենք մենք ահա՛, թե ինչ…
Թույլին կմորթե՛ն, կտանջե՛ն՝ ծաղրո՛վ,
Կքշե՛ն նրան որտեղ, որ ուզեն,
Կհրամայե՛ն տիրակա՛ն ձայնով,
Քանզի թո՜ւյլ է նա, անզո՜ր է, անզե՜ն…
Եվ, հակառա՛կը, թե ուժե՛ղ ես դու,
Հզո՛րն էլ հետդ նստում է հաշվի՛,
Հարգո՛ւմ է, պատվո՛ւմ ու գնահատո՛ւմ՝
Ո՛ւժըդ զգալով սեփական կաշվի՛ն,
Քանզի հենց ո՛ւժն է իրավո՛ւնք ծնում
Բորենիների այս մե՜ծ աշխարհում…
Եվ, ուրե՛մն, մե՛նք, այլևս երբե՛ք
Պարտվելու ո՛չ մի իրավունք չունենք՝
Թե՛ մարտի պահին, թե՛ խաղաղ կյանքում.
Հզո՛ր ու ուժե՛ղ երկիրն է միա՛յն
Թշնամուն պահում իր տեղում անքո՛ւն:
Մի դար է անցել ու էլի մի քիչ
Ու դեռ շա՛տ դարեր կապրե՛նք վեհորեն,
Հայ բանաձև՛ը՝ «Զե՛նք, խա՛չ ու գրի՛չ»
Թող, որ մեզ լինի հո՛ւյս ու ապավե՛ն:
Գրել եմ՝ 16-17.04.2019
Լուսանկարը՝ Արտակ Ներսիսյանի:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Dear Readers, this Armenian poem “There passed a century and a little more” is dedicated to all victims of the Armenian Genocide. There passed a century and a little more since 1915, but all Armenians still remember and will always remember the memory of all our innosent victims, all our compatriots who fell victims in the Ottoman Empire. One and a half million Armenians became victims of Turkish barbarism. Their memory is always in the heart of every Armenian. Time will come and there will win the historic justice.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway