Home » Posts tagged 'Գաբրիել Գարսիա Մարկես'
Tag Archives: Գաբրիել Գարսիա Մարկես
Որ հաղթանակի ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆԸ / For the Victory of JUSTICE!
Մարդկության թիվը մոլորակի վրա անցել է 7 մլրդ 600 մլն-ից: Մարդը Երկրի ամենաշատ բազմացող և ամենաարագ զարգացող կենդանի արարածն է: Այդքա՜ն մարդ, այդքա՜ն միմյանցից տարբեր: Նրանք բոլորը հավասարապես օժտված են կյանքում մարդ լինելու և մնալու հնարավորությամբ, մինչդեռ ինքը կյանքը միշտ չէ, որ հնարավորությունը հավասարապես է բաշխում մարդկանց միջև: Կյանքը մեկին շատ է տալիս, մյուսին՝ քիչ, և դա համամարդկային խնդիր է: Ամեն ինչում առկա արդարության ու անարդարության այդ զգայուն խաչումը հուզական և վարքագծային դրսևորվումներ է ունենում ինչպես ներանձնական մակարդակում, այնպես էլ միջանձնային հարաբերություններում ու ընդհանուր սոցիումում: Արդարության և հավասարության ձգտումը ինչպես միավորում, այնպես էլ պառակտում ու բախումների է տանում մարդկանց, քանի որ բոլորն են ձգտում բաղձալի արդարության և նույնչափ ուժգին էլ վրդովվում անարդարությունից: Սիրելի Ընթերցողներ, աշխարհի տարբեր մարդկանց միավորող այդ արդարության ձգտման մասին է հենց իմ այս նոր բանաստեղծությունը՝ «Որ հաղթանակի ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆԸ» վերնագրով: Պատիվ ունեմ սիրով ներկայացնելու բանաստեղծությունս՝ աշխարհում համամարդկային արժեքների հաղթանակի հույսով և ազատ ու արդար Հայրենիքում ժողովրդի լիովին բարեկեցիկ, երջանիկ ու արժանապատիվ ապրելու երազանքով ու այդ երազանքի՝ անպայման իրականություն դառնալու վստահությամբ:
*
Որ հաղթանակի ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
Մարդիկ տարբեր են, տարբեր են մարդիկ,
Կա՛մ անտարբեր են, կա՛մ շահագրգիռ,
Կա՛մ տա՜ք են, ինչպես կարմի՜րը վարդի,
Կա՛մ սա՛ռը, պաղա՛ծ, անհո՜ւյզ, անգրգի՜ռ:
Մեկին հուզում է ելևէ՜ջն անգամ
Գարնան ծաղկո՜ւնքից բխող դայլայլի՜,
Մյուսի կողքին մա՛րդ էլ թե հանգավ,
Կողքով անտարբեր կանցնի՛, կքայլի՛:
Մե՛կն իրեն բաժին քիչ ունեցվածքով
Կիսվում է սրտա՜նց ու չի՛ ափսոսում,
Իսկ մյուսն իր ճո՜խ դղյակ-կալվածքո՜վ
Լացո՛ւմ է անվերջ ու նեղի՜ց խոսում:
Մարդիկ տարբեր են ներսո՛ւմ ու դրսո՛ւմ,
Կյանքն էլ պայքա՜ր է՝ նե՛րս ու դո՛ւրս անող,
Մի հարցնող լինի՝ ի՞նչ ենք մենք կիսում,
Ո՞վ է մեր միջև բա՛խտը բաժանող:
Թե՛ ներդաշնակ ես, բարի՜, կամեցո՜ղ,
Ուրեմն հա՛շտ ես խղճիդ հետ մաքուր
Եվ երջանիկ ես ա՛յն ունեցածով,
Ինչը չի՛ լինի գնել այս կյանքում:
Իսկ, թե ագա՜հ ես, նյութապա՜շտ ու զե՜խ,
Եվ փո՛ղն է միայն արժեք գլխավոր,
Ուրեմն կյանքդ տակավին մսխե՛լ
Ու մսխելո՛ւ ես՝ ի՜բր ապրելով:
Այո՛, տարբեր ենք այս Երկրի վրա,
Երջանիկ՝ քչով, կամ դժբախտ՝ շատից,
Մեկը ապրում է ուտելո՜ւ համար,
Մյուսն էլ մեռնում է չուտելո՛ւ դարդից:
Եվ, ուրեմն, ի՞նչ, սա՞ է արդարը,
Սա՞ է չգրված կարգը աշխարհի՜,
Մեկը մի՛շտ լողա հարստության մե՞ջ,
Մյուսը՝ դողա աղքատությունի՞ց:
Մեկն, առանց խղճի, վտանգնե՛ր բերի,
Մյուսն էլ աղոթի փրկության համա՞ր,
Այդ ո՞վ է միա՛յն տառապանքներից
Արարում բարի՜ն ու սե՜րը անմար:
Խմբագրե՛լ է պետք կա՛րգը աշխարհի,
Սրբագրե՛լ է պետք բո՛ւն էությունը,
Որ մեծատառո՛վ հնչեցվի ԲԱՐԻՆ,
Որ հաղթանակի ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆԸ:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 13-14.04.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Միլիոնատերն ու վանականը
Մի միլիոնատեր տառապում է աչքերի ծանր հիվանդությունց: Նա դիմում է բազմաթիվ բժշիկների հիվանդությունը բուժելու համար, խմում է բազմաթիվ ծանրամարս դեղեր, ստանում ամենատարբեր ներարկումները, սակայն` ապարդյուն, հիվանդությունը չի նահանջում, այն ավելի ու ավելի է տանջում նրան: Եվ ահա, հայտնվում է տիբեթցի մի վանական, որը հայտնի էր այդօրինակ հիվանդություններ բուժելու իր հրաշագործ կարողությամբ: Վանականը հասկանում է միլիոնատիրոջ հիվանդության էությունը և ասում, որ մի որոշ ժամանակ հիվանդը պետք է կենտրոնանա միայն կանաչ գույնի վրա, այն էլ այնպես, որ աչքը չընկնի ուրիշ ոչ մի գույնին: Վանականի հեռանալուց հետո միլիոնատերը մի ամբողջ խումբ նկարիչների է վարձում, գնել տալիս մեծ քանակությամբ կանաչ գույնի ներկ և հանձնարարում, որ կանաչ ներկվի ցանկացած իր, որի վրա կընկնի նրա հայացքը: Անցնում է ժամանակ, և վանականը վերադառնում է այցելելու հիվանդին: Սակայն երբ նա մոտենում է միլիոնատիրոջ դղյակին, նրա ծառաները, կանաչ ներկով լի դույլերը ձեռքներում, ընդառաջ են վազում վանականին և դույլերը շուռ են տալիս նրա հագուստի վրա, քանի որ այն կարմիր գույնի էր: Ծառաները պատճառաբանում են, որ թեև իրենց տերն ապաքինվել է, սակայն նա կանաչից բացի այլևս ուրիշ ոչ մի գույն չի տեսնում, նրա աչքերը անզգայացել են մյուս գույների նկատմամբ, և կարմիր գույնը տեսնելու դեպքում նրա հիվանդությունը կվերադառնա: Վանականը ծիծաղում է և ասում. «Եթե դուք ուղղակի գնեիք մի կանաչ գույնի ակնոց, որն ընդամենը երկու ռուփի արժե, ապա կանաչ ներկվելուց կփրկեիք այս պատերը, ծառերը, ծաղկամանները, բոլոր իրերը, ինչպես նաև կկարողանայիք փրկել ձեր տիրոջ ճակատագիրը: Դուք չեք կարող կանաչ ներկել ամբողջ աշխարհը»:
Սիրելի բարեկամներ, այս խորիմաստ պատմությունը ցանկացա թարգմանել հայերեն ու անպայման ներկայացնել ձեզ, քանի որ կարծում եմ, որ այն իր մեջ մեծ իմաստ է պարունակում: Այն ընթերցելուց հետո, համոզված եմ, շատերս հետևություն կանենք ամբողջ կյանքի համար: Իսկապես, հիմարություն է ձևափոխել աշխարհը, առաջինը ինքներս մեզ պիտի ձևափոխենք: Աշխարհն ավելի լավը դարձնելու համար ինքներս դառնանք մի փոքր ավելի լավը, նախ ինքներս փոխվենք, փոխենք մեր աշխարհայացքը, ապրենք ավելի պարզ և աշխարհը կներկայանա մեզ համապատասխան կերպով` բարի ու լուսավոր, առավել ընկալելի ու գունեղ:
Վերջում հավելեմ, որ այս նյութը մշտապես մեծ համակրանք է վայելում կայքիս բոլոր այցելուների կողմից, ինչի համար անչափ ուրախ եմ: Ուրախ եմ նաև, որ իմ մշտական ընթերցողները` կայքումս իրենց առավել դուր եկած հրապարակումներով կիսվում են նաև սոցիալական ցանցերում, իրենց ընկերների շրջանում: Այս նյութը նույնպես այդ հրապարակումների շարքից է: Այնպես որ, անչափ շնորհակալ եմ բոլորիցդ, որ նյութերիս նկատմամբ մշտապես ցուցաբերում եք մեծ ուշադրություն և ջերմ ու բարի վերաբերմունք: Այս նյութի հարցադրումն էլ է բարի: Եկեք մենք էլ աշխարհին նայենք ավելի բարի աչքերով:
© Առլեն Շահվերդյան
Պատմության թարգմանությունը` հեղինակի:
***
The Millionaire and The Monk
A millionaire who was bothered by severe eye pain consulted so many physicians and was getting his treatment done. He consumed heavy loads of drugs and underwent hundreds of injections. But the ache persisted with great vigor.
At last a monk who was supposed to be an expert in treating such patients was called by the millionaire. The monk understood his problem and said that for sometime he should concentrate only on green colors and not to fall his eyes on any other colors. The millionaire got a group of painters and purchased barrels of green color and directed that every object his eye was likely to fall to be painted in green color.
When the monk came to visit him, the millionaire’s servants ran with buckets of green paints and poured on him since he was in red dress, lest their master sees any other color and his ache would comeback. The monk laughed and said “If only you had purchased a pair of green spectacles, worth just a few pennies, you could have saved these walls, trees, pots and all other articles and also could have saved a large share of his fortune. You cannot paint the world green”.
Let us change our vision and the world will appear accordingly. It is foolish to shape the world, let us shape ourselves first. Lets change our vision…!!
Think simple, Live simple.
© Translated into Armenian by Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
«Իմ անուշ երկիր» բանաստեղծությունը՝ «Հողս գրկեմ է՜, գրկեմ» ֆիլմի համատեքստում / The Poem “My sweet Land” in the Context of the Film “I Want to Hug my Land, Hug it!”
Իմ անո՜ւշ երկիր
Իմ անո՜ւշ երկիր,
Ինչքան էլ դառը օրեր ես ապրել՝
Քա՜ղցր ես ինձ համար,
Ինչքան էլ ստիպել են գլուխդ կախել՝
Բա՛րձր ես ինձ համար:
Թե թույլ ես եղել, այսօր հաղթակա՜ն
Զա՛րկ ես ինձ համար,
Աստծո հավատո՜վ ու սրբությա՜մբ լի
Վա՛նք ես ինձ համար:
Թա՜նկ ես ինձ համար,
Ինչպես ծնողիս նվիրո՜ւմն անմար,
Քո հողի ուժի՛ն և զորությա՛նն եմ
Անվերջ անսալու:
Իմ անո՜ւշ երկիր,
Պատրաստ եմ մեռնե՛լ
Քո հավե՜րժ հնչող անունի համար,
Բայց ապրելո՛վ ու արարելո՛վ եմ
Փա՛ռքդ հյուսելու:
Հեղինակ՝
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 21.01.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
«Հողս գրկեմ է՜, գրկեմ». ակնարկ
Սա ֆիլմը դիտողի կարծիք է, մեկ ժամ շարունակ ֆիլմի հերոսների հետ ապրումակցած մարդու տպավորություն, ֆիլմի ռեժիսորի ու դերակատարների շնորհիվ հայկական սահմանամերձ գյուղերից մեկի հոգսաշատ ու դժվար կյանքի ու կենցաղի մեջ ընկղմված մարդու գնահատական, սրտի խոսք:
Մտածել ստիպող այս ֆիլմը մեզանից յուրաքանչյուրինն է, այն դիտելիս ներսումդ միախառնվում են հպարտությունն ու վեհությունը, հիացմունքն ու նվիրումը, ցասումն ու ներքին պայքարը, ոգևորությունն ու տխրությունը: Ֆիլմի ընթացքում ռեժիսորին այնպես է հաջողվել հանդիսատեսին տեղափոխել աշխարհի այդ գողտրիկ ու հարազատ անկյունը, որ ակամայից ու անմիջապես մտերմանում ես հերոսներին, ապրում նրանց ցավ ու դարդով, երազանքներով ու խնդիրներով, ասես ինքդ հայտնվում ես գյուղի կիսաքանդ ճանապարհներին, կիսակառույց ու հնամաշ տներում, զմայլվում տների երդիկներից ներթափանցող արևի շողերով ու բնության անձեռակերտ գեղեցկությամբ: Ֆիլմը դիտելիս լցվում ես սահմանամերձ գյուղի բնակչի և, ընդհանրապես, Հայրենիքը սիրող մարդու նվիրյալ ոգով, ռունգերովդ ցասում ես զգում թշնամու հանդեպ, իսկ սեփական հողի զորությունը զգում ես ամեն բջիջովդ: Ուզում ես մի բուռ ցողաթաթախ ու խոտավետ հայրենյաց հող վերցնել ու սեղմել ափիդ մեջ, ուզում ես հողդ գրկես է՜, գրկես…
Ֆիլմի դերասանների փայլուն, հուզիչ խաղը, նորարարական ու անսպասելի լուծումներով դրվագները պարզապես հիացնում են, իսկ մարդ-բնություն փխրուն ու ներդաշնակ հարաբերությունը կարևորող առանձին տեսարաններ ուղղակի գունավառ ու յուրատիպ առկայծումներ են կինոնկարի ընդհանուր գեղարվեստական ներկապնակում:
Շնորհակալություն եմ հայտնում ֆիլմի հեղինակին՝ ռեժիսոր, դերասան Կարեն Մկրտչյանին, ֆիլմի երիտասարդ հերոսին մարմնավորած Ակիմ Մկրտչյանին, դերասաններ Լեռնիկ Հարությունյանին, Խաչիկ Շահինյանին, Հասմիկ Ներսիսյանին, Նարինե Արսենյանին, Արման Դանիելյանին, Արթուր Խաչատրյանին, դերասանական և նկարահանող անձնակազմների մյուս բոլոր անդամներին՝ մեկ ժամ տևողությամբ անմոռանալի ու ազդեցիկ ապրումների համար:
Ֆիլմի հասցեին այս ակնարկը գրում եմ սրտանց, քանի որ բոլոր ակնկալիքներս արդարացած են, ավելին՝ ստացած տպավորություններս սպասվածից շատ են: Այնպես որ, ի սրտե շնորհավորում եմ «Հողս գրկեմ է՜, գրկեմ» ֆիլմի ստեղծման առիթով և մաղթում այս գեղարվեստական արարմանը բեղուն ու երկարատև ճանապարհ:
Իմ կողմից առաջարկում եմ, որպեսզի անպայման դիտեք այս մնայուն ու արժեքավոր ֆիլմը՝ մեկ անգամ ևս համակվելով սեփական հողն ու ժողովրդին անձնվիրաբար սիրելու կարևոր զգացումով, այն զգացումով, որը առօրեական թոհուբոհի մեջ երբեմն մնում է ստվերում, սակայն ամենավեհացնող հատկանիշն է, որ Հայրենիքում ուղղակի ապրող մարդուն դարձնում է Հայրենիքը անմնացորդ սիրող մարդու, այնպիսի մարդու, որի մտքում ու սրտում սեփական երկրի շենացման ու զավակների պայծառ ապագայի երազանքն է, իսկ ձեռքում՝ մի բուռ հող, այն հողը, որը ուզում ես գրկել է՜, գրկել:
Սույն ակնարկի վերջում սիրով առաջարկում եմ դիտել «Հողս գրկեմ է՜, գրկեմ» հեղինակային հրաշալի այս ֆիլմն ամբողջությամբ (ստորև), քանի որ այն հասանելի է արդեն նաև առցանց:
Հարգանքով և լավագույն մաղթանքներով՝
Առլեն Շահվերդյան
18.06.2015
My dear readers in abroad, it is my pleasue to share with you via this post my deep impressions from the heartbreking Armenian new movie, entitled “Hoghs Grkem Eh, Grkem” (I Want to Hug my Land, Hug it!), directed by Karen Mkrtchyan, actor, director and the author of the movie. It tells a story of difficulty of frontier life, about the dreams and problems of the villagers, about their daily routine and the danger coming from azeris they have to face each day. I was very impressed with the presentation of this touching movie and decided to write a large review in Armenian, introducing this valuable feature film. I also widely shared my review on Social Media. It is my plearue to offer you to watch the trailers of the film, you will immediately and surely enjoy the sincere scenes and beautiful landscapes shown in the film.
© Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության մասին
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About the Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Ապրիլը նման է Կնոջը / April is like a Woman
Հիանում եմ
Հիանում եմ քո երկնայի՜ն հմայքով,
Քո կանացի, գարնանաշո՜ւնչ նազանքով,
Զգայո՜ւն հոգու քո մեղմանո՜ւշ կացությամբ,
Քո հույսերի լեռնագագա՛թ բարձրությա՜մբ,
Նվիրումիդ ծովահատա՜կ չափումով,
Հավատամքիդ անմնացո՛րդ մղումով,
Հրաշազա՜ն խաղիկներով վարսերիդ
Ու գինեվե՜տ քո շուրթերի քաղցրությա՜մբ:
Հիանում եմ անուշությա՜մբ քո մեղմիկ
Եվ հայացքիդ զեփյուռավե՜տ զովությամբ,
Քո ժպիտո՛վ՝ գարնանայի՜ն, լուսաշո՜ղ,
Քո հայացքո՛վ՝ լուսնաթաթա՜խ, հմայո՜ղ
Եվ քո հոգու անզուգակա՜ն վեհությա՜մբ:
Եկար իմ կյանք դու ապրիլին ծաղկազա՜րդ
Ու բացվեցին երկնի դռնե՜րը հազա՜ր,
Ես փարվեցի՜ ու արբեցի՜ քո բույրո՜վ,
Կյանքն ինձ շոյեց իր հրաբո՜րբ համբույրով:
Հիանո՜ւմ եմ քո երկնայի՜ն հմայքով,
Քո աչքերով ու ժպիտով զարդարո՜ւն,
Ամե՛ն ապրիլ ներսս լցվում է կյանքո՜վ,
Շնորհակա՛լ եմ, որ բերեցիր ինձ գարո՜ւն:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 05.04.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սիրելի բարեկամներ, ապրիլ է եկել: Ծառերը «հագել» են ծաղիկներ, սպիտակ ու վարդագույն զգեստներ, որոնք բուրում են չքնաղ բույրերով: Շուրջը տիրում է մի անուշաբույր թարմօդություն: Գարունը շարունակվում է՝ ամեն անգամ հիացնելով իր զվարթ ու գույնզգույն լույսերով, լուրթ երկնքով: Գարնանը բոլոր կենդանի արարածները, այդ թվում` մարդիկ, անհամեմատ ավելի են ակտիվանում, հաճախ սիրահարվում են, սեր են ուզում, սիրով զբաղվել են ուզում… Օդում, կարծես, տիրում է սիրո, սիրահարվածության, կրքի, ամենանվիրական ցանկությունների բավարարման տրամադրություն և գարնանածին անսպառ տենչանք: Շուրջը ամեն բան, ասես, ավելի լուսավոր է դառնում:
Ես սիրում եմ գարունը, ժամանակ, երբ կյանքն արթնանում է ու հիացնում բոլորիս իր բացառիկությամբ: Սիրում եմ գարունը, քանի որ այն հրաշալիորեն ցույց է տալիս բնության գեղեցկությունը: Սիրում եմ գարունը, քանի որ այն անքակտելիորեն կապված է կանացի անսահման գեղեցկության հետ: Հատկապես ապրիլ ամիսը շատ նման է կնոջը, նրա պես լուսավոր ու քնքուշ է: Սիրում եմ գարունը, քանի որ ինքս ծնվել եմ գարնանը, և այն իմ հարազատ եղանակն է: Սակայն ամենից շատ ես սիրում եմ գարունը, քանի որ հատկապես գարնանն է, երբ ուզում ես ասել սիրո, հիացմունքի ու նվիրումի խոսքեր սիրելի էակիդ: Եկեք մեր սիրելիներին ասենք մեր անկեղծ սիրո ու հարգանքի, նվիրումի ու հիացմունքի խոսքերը, եկեք մեր սիրելիների համար մշտապես լինենք «գարուն»…
Մայրության և գեղեցկության տոնի առթիվ
Ի սրտե շնորհավորում եմ գեղեցիկ սեռին նվիրված Կանանց միամսյակի և, մասնավորապես՝ Մայրության և գեղեցկության տոնի առիթով, տոն, որը նույնքան գարնանային ու գեղեցիկ է, որքան իրենք կանայք: Այո, գարունն այդքան լուսավառ ու ծաղկուն չէր լինի, եթե մեր կողքին չլինեիք Դուք` սիրելի՛ կանայք, մայրեր, քույրեր, տատիկներ:
Կանանց, աղջիկների ներկայությամբ ու շնչով է միայն, որ իսկական տղամարդը դառնում է ավելի առնական, ինքնավստահ, խելացի: Մենք ծնվում ենք Ձեր շնորհիվ, ապրում Ձեր հոգատարությամբ, պայքարում` Ձեզ համար, արարում ու ստեղծագործում` Ձեր սերն ու հիացմունքը նվաճելու համար, իսկ մեզանից շատերն էլ երջանկություն են ունենում ծերանալ Ձեզ հետ միասին: Առանց գեղեցիկ սեռի կյանքը սին ու գորշ կլիներ: Այս խենթ աշխարհում, ուր գրեթե չկա մի անկյուն, որտեղ անհանգիստ չլինի, Դուք եղել ու մնում եք գլխավոր ապավեններից, խաղաղության ու ոգեղենության գլխավոր աղբյուրներից մեկը: Սիրելով միայն կարելի է բավականություն ստանալ կյանքից և սիրուն արժանանալով միայն կարելի է հասկանալ, թե ինչ ասել է երջանկություն: Մաղթում եմ, որ կյանքում անպայման գտնեք այդ երջանկությունը, գտնեք Ձեզ սիրող, կրակոտ ու կրքոտ, խելացի, անմնացորդ նվիրված ու հոգատար զուգընկերոջը, Ձեր առնական և միակ տղամարդուն, ում հետ աննկարագրելի երջանիկ լինեք, ում հետ կարելի և ցանկալի համարեք մինչև անգամ ծերանալը: Եթե ինքներդ սիրահարվեք մեկին, ապա ազատորեն արտահայտեք նրան Ձեր զգացմունքը, քանի որ կյանքը տրվում է մեկ անգամ, իսկ Դուք այս կյանքում արժանի եք միայն լավագույնին:
Գարնանը շատերն են սիրահարվում: Բաց չթողնեք Ձեր գարունը: Սրտանց մաղթում եմ, որ Ձեր կյանքի տղամարդիկ անպայման գտնեն Ձեզ, իսկ գտնելով` արժեքավորեն, գնահատեն, սիրեն, փայփայեն, պաշտպանեն, հոգ տանեն, պաշտեն ու նվիրվեն Ձեզ: Չէ՞ որ Դուք եք կյանքի վեհությունը, Ձեզանով, Ձեր սիրով ենք մենք` տղամարդիկ վեհանում:
Նրանք, ովքեր արդեն ունեն ընտանիք, երեխաներ, ապա փայփայեք ընտանիքն ու ամուր պահեք այն: Ընտանիքն ամենասուրբ ու նվիրական բանն է, որ տղամարդն ու կինը կարող են ստեղծել:
Սիրելի՛ կանայք, հատկապես` սիրելի՛ մայրեր, Դուք մեզ կյանք եք տալիս, Ձեր շնորհիվ է շարունակվում ցեղը մարդկային: Այդ վերընծա շնորհը, պարգևը, կյանք պարգևելու Աստվածատուր այդ կարողությունը տրված է միայն Ձեզ ու Դուք արժանապատվորեն կրում եք այդ ամենակարևոր ու պատասխանատու տիտղոսը: Մայրության տոնը չքնաղ երևույթ է և մենք արժեքավորում, գնահատում ու մեծարում ենք Ձեր այդ վերընծա առաքելությունը:
Իսկ գեղեցկության տոնը, որը զուգորդվում է այս օրվա խորհրդին, նույնքան համահունչ է Ձեր էությանը, քանի որ, ըստ իս, մոլորակի ամենագեղեցիկ արարածը կինն է:
Սիրելի՛ կանայք և աղջիկներ, մշտապես եղեք քնքուշ, կենսախինդ ու լուսավառ, ինչպես գարունն է դառնում այդպիսին, երբ Դուք քայլում եք փողոցով: Մաղթում եմ աշխատանքում` նորանոր և անձնական կյանքում` անսահման հաջողություններ: Շարունակեք գեղեցկացնել կյանքը Ձեր գեղեցիկ ներկայությամբ: Շարունակեք մեզ պարգևել գարուն, չէ՞ որ գարունը քնքուշ է Ձեզ նման…
Լավագույն մաղթանքներով և խորին հարգանքով:
Առլեն Շահվերդյան
Dear friends, April has come! Trees started to “wear” flowers: white or rose clothes with marvelous smells. Spring is going on, every time admiring us with its joyful and colorful lights, blue sky.
I love Spring – the time when life awakens and admires all of us with its uniqueness. I love Spring, as it wonderfully shows the beauty of the Nature. I love Spring as it is closely connected with the Female boundless beauty. Especially April is very much similar to a Woman, April is sweet and tender like a Woman. I love Spring because I was born in spring and this is my native weather. But most of all I love Spring as it is especially in Spring when you want to say words of Love, words of admiration and dedication to your loved one. Let’s tell our love ones words of our sincere love and respect, dedication and admiration, let’s always be “Spring” for our loved ones…
© Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Սա էլ կանցնի / This will also pass
Սա էլ կանցնի
Սա էլ կանցնի, չվհատվե՛ս, ցա՛վն էլ մարդու համար է,
Վիշտ ու կսկիծ կթաթախվեն հոգիդ շոյող արցունքով,
Վատ օրերը արա՛գ կանցնեն, ինչպես քամին՝ ամռանը,
Քեզ կկոփե՛ն ու կմաքրե՛ն լեռնալանջի՜ ակունքով:
Արագավազ հովատակի թամբի նման ամրակա՛պ
Պի՛նդ կլինես, կսլանա՜ս կյանքի ամուր թևերով,
Չվհատվե՛ս, փորձա՛նքն անգամ մարդուն գցում է մի ափ,
Որի եզրը ողողվում է հաղթանակի՜ ջրերով:
Ամե՛ն կսկիծ սանձելի է. բա՛խտն է ճակատ համբուրում,
Չե՛ս մոռանա վիշտդ երբեք, բայց կընդունես լռությամբ,
Չվհատվե՛ս, ցավը ա՜ղն է կյանքի եփած ապուրում,
Ժամանա՛կն է բուժում վերքը արյունաքա՜մ խորության:
Վերքե՜րն էլ են մարդու համար. մաշկիդ գրված պատմությո՜ւն,
Արցունքներդ հոգուդ խորքի անձրևնե՛րն են ամպրոպից,
Մառախուղից ու մշուշից հետո՝ որպես փրկություն,
Մի՛շտ շողում է արեգակը, լույսո՜վ լցնում քեզ նորից:
Հաղթահարի՛ր ամեն տեսակ դու փորձություն ու աղետ,
Եվ ոռնացո՜ղ գայլի նման ցավդ երգի՛ վերածիր,
Սա՛ էլ կանցնի, չվհատվե՛ս, ու թո՛ղ լինեն միշտ քեզ հետ
Հո՜ւյսը անմար, հավա՜տը մեծ, Աստծո սե՜րն անծայրածիր:
Թև՛ս մտիր, իմ բարեկա՛մ, գլուխդ դիր իմ ուսին,
Ցավը մենակ ծանր է կրել, իսկ երկուսով՝ տանելի,
Չվհատվե՛ս, սա՛ էլ կյանքի մի գիշեր է անլուսին,
Խավա՛րն էլ է մարդու համար հաճախ լույսի՜ բանալին:
Առլեն Շահվերդյան
© Գրել եմ՝ 18.01.2018, 04:35 AM
Հարգելի Ընթերցող, այս բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար ԱՐԳԵԼՎՈՒՄ Է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և սույն էջի հղումը նշելու:
Կիսված թախիծը վշտի կեսն է միայն, իսկ կիսված երջանկությունը կրկնակի է, կիսելով այն մենք երջանիկ ենք դարձնում նաև մեկ ուրիշին: Ամեն մարդ էլ իր կյանքում ունենում է դժվարություններ, անախորժություններ, ապրում ցավ ու վիշտ, սակայն երբ կողքին կա սրտացավ մեկը, ով կիսում է նրա ցավը, այն հաղթահարելն առավել դյուրին է դառնում: Նա նույնիսկ իր համար ամենադժվար պահին փորձում է ուրիշին օգնել, սատարել, քաջալերել, պարգևել հույս ու բերկրանք: Նա իր բարությամբ լցնում է դիմացինի հոգին հավատով, որ ամեն բան լավ է լինելու: Այդ ժամանակ սարսափելի չէ ոչ մի տեսակ ցավ:
Սիրելի Ընթերցողներ, «Սա էլ կանցնի» բանաստեղծությանս արծարծած թեմայի համատեքստում ես թարգմանել եմ նաև անգլերեն մի պատմություն և ուրախ եմ այն ստորև ներկայացնելու Ձեզ:
Պատուհանից դուրս…
Երկու հիվանդի տեղավորել էին նույն հիվանդանոցային համարում: Երկուսն էլ հիվանդ էին այնպես, որ օրվա մեծ մասը պառկած էին: Նրանցից մեկի մահճակալը սենյակի միակ պատուհանի կողքին էր, և նրան թույլ էին տալիս օրական 1 ժամ նստել անկողնում, որպեսզի մաքուր օդ շնչեր, և հիվանդ թոքերից դուրս մղվեին ախտածին նյութերը: Մյուս հիվանդի մահճակալը հեռու էր պատուհանից: Նրան շարժվել էլ չէր կարելի, ուր մնաց թե մոտենար պատուհանին:
Առաջին իսկ օրվանից նրանք մտերմացան, սիրում էին ժամերով զրուցել տարբեր բաների մասին: Խոսում էին իրենց կանանց, երեխաների, տների ու աշխատանքի, զինվորական ծառայության մեջ իրենց երբեմնի զբաղվածության մասին: Ի՞նչ էր մնում ուրիշ անել, չէ՞ որ երկուսն էլ այնտեղ երկար ժամանակով էին բուժվելու և չխոսել ու չկիսվել սենյակակցի, ինչ-որ տեղ` նաև բախտակցի հետ, հնարավոր չէր: Խոսք` խոսքի հետևից, միտք` մտքից հետո, և ահա նրանք արդեն բավականաչափ մտերիմ էին:
Ու թեև երկուսին էլ տանջում էր ծանր հիվանդությունը, սակայն կար մի բան, որը զարդարում էր նրանց առօրյան՝ դառնալով օրվա ամենահետաքրքիր դրվագը: Բանն այն է, որ պատուհանի կողքին պառկած հիվանդը սովորականի պես ցերեկվա ժամին վեր էր կենում, նստում անկողնում ու սկսում նայել պատուհանից դուրս` գեղեցիկ ու գունեղ կերպով նկարագրելով այն ամենը, ինչ տեսնում էր: Մյուս հիվանդի համար դա օրվա ամենաչքնաղ ու երանելի ժամանակն էր, քանի որ նա, լսելով ընկերոջը, մտովի կտրվում էր իր մահճակալից, սկսում էր երազել, պատկերացնել իրեն իր տանը, ապաքինված ու իր սիրելիների` կնոջ ու երեխաների հետ միասին: Նա զվարթանում էր, լցվում հույսով, դառնում ավելի կենսուրախ, չէ՞ որ իր սենյակակցի նկարագրած աշխարհն այնքա՜ն գեղեցիկ էր, շարժո՜ւն, ուրա՜խ, լուսավո՜ր, անցավ, անհոգ, մի աշխարհ, որից նրանց բաժանում էր հիվանդանոցային այդ սառը պատը, աշխարհ, որի հետ նրանք կապված էին ընդամենը մի նեղլիկ պատուհանով:
Իսկ պատուհանի մոտ նստած հիվանդը շարունակում էր նայել ու պատմել, թե որքան գեղեցիկ լիճ էր տեսնում այնտեղ: Նա ասում էր, որ այդ լիճը շրջապատում էր մի կանաչ ու զվարթ այգի: Նա տեսնում ու պատմում էր ընկերոջը, թե ինչպես են լճում անհոգ կերպով լող տալիս գեղանի կարապներն ու ծիծաղաշարժ բադիկները, ինչպես են երեխաները լողում իրենց նեղլիկ նավակներով, թե ինչպես են սիրահարները ձեռք ձեռքի բռնած ու գրկախառնված քայլում գունագեղ ծաղիկներով զարդարված արահետներով, թե ինչպես են նրանք քնքշորեն համբուրվում` իրենց անուշ համբույրներով ազդարարելով օրը: Նա շարունակում էր հիացական պատմել այգում տիրող ուրախ տրամադրության մասին, նկարագրել հեռվում նշմարվող գեղեցիկ, մեծ քաղաքի համայնապատկերը, քաղաք, որն արտացոլվում էր երկնի կապույտին` նկատելի երիզ թողնելով հորիզոնում: Մի անգամ պատուհանի մոտ պառկած հիվանդը, նույնիսկ, տեսավ ու հիացած պատմեց, թե ինչպիսի զվարթ շքերթ էր անցնում այգով, և թե ինչպես շքերթի ուրախ մասնակիցները եկան ու անցան հիվանդանոցի պատերի կողքով: Ու թեև հեռվում պառկածի համար շքերթի ձայները լսելի չէին, սակայն նա կարող էր պատկերացնել այդ ամենը, քանի որ ընկերը նկարագրում էր այն շատ վառ, կենդանի կերպով, տպավորիչ բառերով:
Այսպես անցան օրեր, շաբաթներ, ամիսներ: Մի օր, երբ բուժքույրը մտավ հիվանդասենյակ, որպեսզի ջրով լցնի նրանց լոգամանները, հայտնաբերեց պատուհանի մոտ պառկած հիվանդի անշնչացած մարմինը, նա մահացել էր քնած ժամանակ: Բուժքույրը շփոթվեց, հետո ուշքի եկավ ու կանչեց մյուս բժիշկներին, որպեսզի դուրս հանեն դիակը: Ընկերոջ կորուստը սգող մյուս հիվանդը, առաջին իսկ հնարավորության ժամանակ, խնդրեց բուժքրոջը, որպեսզի իր մահճակալը տեղափոխեն պատուհանի մոտ: Բուժքույրը չառարկեց, և նրան տեղախոխեցին ընկերոջ տեղը: Երբ հիվանդանոցի աշխատակիցները համոզվեցին, որ նա հարմար տեղավորվել է, լքեցին սենյակը` թողնելով նրան մենակ: Մեծ դժվարությամբ, ահավոր ցավեր զգալով, բոլոր ուժերը գործադրելով` հիվանդը մի կերպ ձգվեց դեպի պատուհանը, բարձրացավ, որպեսզի տեսնի՜, վերջապես տեսնի՜ արտաքին գեղեցիկ աշխարհը, որի մասին այդքա՜ն շատ ու գունեղ կերպով պատմել էր ընկերը: Սակայն երբ նրա դեմքը հասավ պատուհանին, հիվանդը ապշե՜ց, իր առջև պատ էր, այո՛, այո՛, պատուհանից այն կողմ դատարկ պատ էր, դիմացի մասնաշենքի՝ շատ մոտ գտնվող արտաքին պատը: Հիվանդը քարացել էր, նա չէր հասկանում: Երբ բուժքույրը վերադարձավ, նա հարցրեց, թե այդ ինչպե՞ս էր իր հիվանդ սենյակակիցը տեսնում ու նկարագրում պատուհանից այն կողմ եղած այդքա՜ն գեղեցիկ բաները: «Տեսնո՞ւմ, -զարմացած հարցրեց բուժքույրը, – ձեր մահացած ընկերը կույր էր, նա անգամ պատը չէր կարող տեսնել»: Հետո ավելացրեց. «Երևի նա այդպիսով փորձում էր ձեզ ոգևորել…»:
Անգլերեն բնօրինակից թարգմանությունը՝ Ա. Շահվերդյանի:
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Մի՛ բանտարկիր իմ աշունը / Don’t imprison my Autumn!
Մի՛ բանտարկիր իմ աշունը
Մի՛ բանտարկիր իմ աշունը
Մետաղալար քո արգելքով,
Մի՛ կաշկանդիր այն դեղինը,
Որ տանում եմ հոգուս բեռով:
Աշնան արև-ազատությո՜ւն
Եվ արբո՜ւնք եմ ուզում հևքով,
Իսկ դու կամաց սառեցնում ես
Իմ աշունը քո ձմեռով:
Շողին կարոտ զգայուն դողով
Հպվում եմ թաց ու վեհատեսք
Սոսիների տերևներին,
Մի՛ հեռացրու ինձ բաղձալի
Աշնանային արևների՜ց,
Քո ցրտաշունչ անսրտությամբ
Եվ քո սառը ընդհատակով
Մի՛ զրկիր ինձ վերևների՜ց:
Ես իմ ներսում հիմա ցո՜ղ եմ,
Որ կարոտ է աշնան տաքին,
Քո մետաղյա փշալարը
Աշուն քանդող նշաձո՛ղ է
Պարտադրանքի:
Հո՛ղ է, որում տերևները
Մեռնո՜ւմ են լուռ,
Ինչպես տեսիլ՝ մուրազներում,
Մի՛ զրկիր ինձ իմ աշունի՜ց,
Տերևի պես մի՛ թաղիր ինձ
Իմ բյուրեղյա՜ երազներում:
Որպես միակ, հավատարիմ,
Աշնան ընկեր,
Ընդունիր ինձ՝ ինչպես որ կամ,
Քո պաղ սրտում, հաստա՛տ գիտեմ՝
Ի՜նչ-որ մի տեղ,
Իմ անունով անկյո՛ւն ունես
Նվիրակա՜ն,
Անկյուն տաքո՜ւկ ու զարդարո՜ւն,
Մի՛ բանտարկիր իմ աշունը
Քո մե՜ծ սրտի ի՛մ անկյունում:
Առլեն Շահվերդյան
© Գրել եմ՝ 14.11.2017
Այս բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար ԱՐԳԵԼՎՈՒՄ Է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և սույն էջի հղումը նշելու:
To my foreign Readers – Dear all, I have the honor to introduce to you my new poem “Don’t imprison my Autumn!” (written on 14.11.2017). As always I tried to translate the poem for all my foreign readers. The following is a literal (word for word) translation of the poem, trying to make the meaning of the poem more understandable and available for all.
This Poem is Copyright Protected, so IT IS PROHIBITED to share it on Social Network or other Websites without the reference (link) to its Author and to this Page.
Don’t imprison my Autumn!
Don’t imprison my Autumn!
With your metal-wired barrier
Don’t enchain the yellow
Which I carry in me
With my soul’s load.
I want an Autumn sun-freedom
And a hardbreathing inebriation,
But You slowly frozen my Autumn
With your Winter.
With a sensitive shudder
That missed a sunshine
I touch the wet and magestic
Leaves of platanus,
Don’t detach me
From the Autumn lovely suns,
Don’t deprive me from tops of the sky
With your frozen heartlessness
And Your cold underground.
Now I am a dew inside me
That missed the Autumn warmth,
Your barbed wire is a bar of imposition
That destroys Autumn,
It is also a ground
In which leaves die in silence
Like a phantom in dreams,
Don’t bury me like a leave
In my pure dreamings.
As Your only, faithful Autumn friend
Accept me as I am
I know surely,
That somewhere in Your heart
You have a corner, named after my name
A warm and beautiful corner
Don’t imprison my Autumn
In my corner of Your big heart.
© Author – Arlen Shahverdyan, The poem is translated into English by the author.
The poem is copyright protected. © All Rights Reserved, 2017.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Մտածող հայը / The Thinking Armenian
2017 թ. սեպտեմբերի 18-ին՝ «Հայաստան-Սփյուռք» համահայկական 6-րդ համաժողովի առաջին օրը, կայացած ««Ազգ-բանակ. հավաքական ներուժի զարգացման մոդել» խորագրով նիստի ժամանակ, ՀՀ ՊՆ լուսանկարիչ Սիփան Գյուլումյանի կողմից արված այս լուսանկարն ինձ վրա այնպիսի ազդեցություն ունեցավ, որ ներշնչեց գրելու «Մտածող հայը» բանաստեղծությունը: Լուսանկարում Արցախի թեմի առաջնորդ Տ. Պարգև արքեպիսկոպոս Մարտիրոսյանն է՝ նիստի ղեկավար, ՀՀ Պաշտպանության նախկին նախարար Վիգեն Սարգսյանի ելույթի ժամանակ: Պարգև Սրբազանն իր ձեռքերն այնպես է միացրել ու իր խորունկ հայացքով այնպես է մտորում, որ կարծես աղոթելիս լինի: Նրա այս ազդեցիկ ու տպավորիչ լուսանկարը, ասես, մարմնավորում է մտածող ու իմաստուն հայի հավաքական կերպարը: Ինձ համար՝ որպես գրողի, պատիվ է օգտագործել մեծանուն հայորդի, Արցախի հերոս, Գերաշնորհ Սրբազան Հոր այս լուսանկարն իմ բանաստեղծության հրապարակման մեջ: Շնորհակալություն եմ հայտնում լուսանկարիչ Սիփան Գյուլումյանին՝ լուսանկարի օգտագործման թույլտվության համար: Ավելի վաղ լուսանկարը միայն հրապարակվել էր ՀՀ ՊՆ պաշտոնական կայքում (տես՝ http://www.mil.am/hy/news/4952):
***
Մտածող հայը
Դեմքով իր խոհեմ, իմաստուն, խոսուն,
Աշխարհի ցավը ներսում ամփոփած,
Աշխարհի մասին հայն է մտածում՝
Մեծ կաթսայի մեջ իր բաժին քչով,
Ու ապրում է նա դարե՜րը՝ իր մեջ,
Դարերի զարկե՛րն իրենով կոփած,
Կրա՜կն՝ աչքերում, որ փյունիկի պես
Վերածընում է խարույկը հանգչող:
Դեմքով իր կարո՜տ, մտքով՝ փոթորկի՛,
Հայը անցյալի հուշե՜րն է խառնում,
Պատմության ավեր ճանապարհների
Փոշին առնելով իր ափերի մեջ,
Տանջվելով եկել հասել է, ահա՛,
Եվ վեհորե՜ն է ներկային հառնում,
Անցյա՛լն է կրում իր տաք ռունգերո՜ւմ,
Ապագա՛ն կռում՝ հավատով հավե՜րժ:
Դարերի խորքից, մի մատ լուսանցքով,
Հայի բաժինն են բախտի եզերել,
Փակել շրջանում՝ հավիտենական
Ցա՛վ ու զրկա՛նքի ժայռում գամելո՛վ,
Բայց հայը քարը քանդա՛կ է սարքել,
Խոյա՛կ ու խաչքա՛ր լուռ տիեզերել,
Չորավոր քարից այնքա՜ն կենդանի,
Այնպե՜ս հյութալի նո՜ւռ քանդակելով:
Իրեն շղթայող չարակամներին
Ցո՛ւյց տվել ուժը ստեղծագո՜րծ մտքի,
Աստծո զորությամբ՝ փորձություն տարել,
Հավատո՜վ լցրել դատարկն առօրյա,
Իր պատկերացրած կյա՛նքը արարել՝
Կա՛րգը հարգելով հսկա՜ աշխարհքի,
Մտքերը գրել՝ հո՛ղ մշակելով,
Թխելով հա՛ցը հանապազօրյա՜:
Հա՛յն է մտածում ու մտածելիս
Քարի արծի՛վն է բազմում Մասիսի՜ն,
Իշխա՛նն է լողում Սևանի ծոցում՝
Բնության շնչի հավե՜րժ ծփանքով,
Ամեն մտքի հետ Մեսրոպյան գրի
Տառե՜րն են ձուլվում երկնքի լույսին,
Ու ծովակշիռ աստղերի ճամփին
Ծնվո՜ւմ ու ապրո՜ւմ մարդ-երազանքով:
Ամե՛ն մի տառը մա՛րդ է աղոթող,
Ամե՛ն մի բառը՝ փրկության մի դո՛ւռ,
Անդուլ այս կյանքի որոգայթներում
Հայի մի՛տքն է լույս-փարոս՝ խավարում,
Դեմքով իր խոհե՜մ, իմաստո՜ւն, խոսո՜ւն,
Հա՜յն է մտածում անդադրում ու լուռ,
Այս մե՜ծ աշխարհում ամե՛ն Աստծու օր
Իր լուսե աշխա՛րհն է անվե՜րջ արարում:
Հեղինակ՝
Առլեն Շահվերդյան
© Գրել եմ՝ 22.09.2017 և 17.10.2017
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
To my foreign Readers – Dear all, I have the honor to introduce to you my new poem “The Thinking Armenian” (written on 22.09.2017 and 17.10.2017). I wrote this poem, inspired by this unique and beautiful photo of Archbishop Pargev Martirosyan, the Primate of the Diocese of Artsakh of the Armenian Apostolic Church. This photo wonderfully symbolizes a thinking Armenian. It seems that the Archbishop is praying. I was so deeply affected by this photo, that I asked the author, Sipan Gyulumyan, a photographer from the Ministry of Defense of Armenia, if I could use it in my post. I am grateful to Sipan for his kind permission. Now, I have the honor to use the Archbishop’s insightful photo with my poem “The Thinking Armenian”, which is dedicated to the Armenian wisdom, the huge historical and cultural heritage of our nation, and its profound contemplations of life, love, peace, truth and God.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Սրտիս մորեհամ աշուն / My heart’s Autumn of raspberry taste
Սրտիս մորեհամ աշուն
Աշնան գույների ծովեծիր տոնի հազա՜ր դռներ ես իմ շուրջը բանում՝
Թանձր մշուշում ժպտացող հոնի անուշաբույրո՜վ պարուրելով ինձ,
Խանդոտ է հոգիս աշնան կրքերից, որ գուներանգից բույրե՜ր է քամում,
Կարոտ է սիրտս քո խանդաղտանքի՜ն, որ սիրել գիտե տխրածոր հոգիս:
Որ շոյե՜լ գիտե թովչանքով լուսե մառախլոտ մտքիս կա՛յծը լուսարձակ,
Աշնան բույրերի զնդանում հյուսել ու պարգևում ես գա՛մը կախարդող,
Քայլում եմ դեպ քեզ հուսառատ քայլքով, քիչ երկչոտությամբ, բայց և՝ համարձա՛կ,
Ու թվում են ինձ աշնան պես խոնավ ամե՜ն մի երկյուղ, վարանո՜ւմ ու դո՜ղ:
Կանգնել եմ հիմա քո առջև անձայն՝ ճյուղից հատակին շտապող մի տերև,
Գունազա՜րդ գամով երկըրին զարկող գույների խաղի մի հմուտ դարբին,
Այնքա՜ն քիչ բան էր պահանջվում կյանքում, որ հույսով լցված ես նայեմ վերև,
Դարբնից դառնալով լուսարձակ պոե՛տ, որ իր աշո՜ւնը բերեց աշխարքին:
Աշո՜ւն, որ կրում ու բովում էր լուռ ներքին գույների զա՜ռ ծփանքներում,
Կարոտի երգով ու կրքով հրկեզ կարմի՜ր խառնելով գո՛րշ արահետին,
Փափո՜ւկ մորեհամ՝ անտառի ափից՝ որպես քաղցրասեր քիմքի ողողո՜ւմ,
Կաղնուտի ստվերներ՝ խաբկանքի խաղից, որ ներշնչում են աշնա՛ն պոետին:
Հիմա՝ գլխիկո՛ր, հիացմունքով լի՛, քո առջև կանգնել ու պահվում եմ փակ,
Բացվող աշո՜ւնն է քո տաք մատներում և քո շուրթերում՝ հրաբո՜րբ ու թա՜ց,
Որքա՜ն գորովանք ու կարոտ ունես, սե՜ր ունես պահած աշուններիդ տակ,
Ինձ համար որքա՜ն ներշնչանք ու լույս, երազանք ու հույս դու ունես պահած:
Սիրում եմ կարմի՜ր գոյությունը քո աշնան գույների ներկապնակում,
Դո՛ւ՝ քո նրբաթերթ վարդով մասրենու, զարդարում ես չո՛ր փշերը գույնով,
Դո՛ւ, որ կաղնուտի ստվեր ես մոգական ու մորեհյութի նման քաղցրակո՜ւմ,
Քե՛զ եմ ձոնելու երգերս գունե՜ղ՝ քո սիրո համար գա՛մս զարկելո՛վ:
Աշո՜ւնն է, ահա, իմ մեջ շարունակ երգում ու գովում քո սերը անգին՝
Պարուրելով ինձ ժպտացող հոնի անուշաբույրո՜վ՝ թանձր մշուշում,
Իմ սրտում դո՜ւ ես՝ չքնա՜ղ մի սոնետ, մեգի պես թովի՜չ ու անո՜ւշ իմ Կին,
Որ իմ կյանք եկար որպես ներշնչա՜նք ու դարձար սրտիս մորեհա՜մ աշուն:
Հեղինակ՝
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 12-13.10.2017, գիշերը, անձրևի ժամանակ
Հարգելի Ընթերցող, այս բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար ԱՐԳԵԼՎՈՒՄ Է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և սույն էջի հղումը նշելու:
Սիրելի ընթերցողներ, աշնանը և աշնանային սիրուն նվիրված իմ այս նոր բանաստեղծության հրապարակմանը զուգահեռ ես ցանկանում եմ սիրով Ձեր ուշադրությանը ներկայացնել երգիչ և երգահան Արմեն Մովսիսյանի «Քեզ, իմ սիրելիս» վերնագրով այս քնքուշ ու գեղեցիկ երգը: Ինձ համար այն իր մեջ կրում է սիրո աշնանային քնքշություն և լիրիկա, այդ իսկ պատճառով որոշեցի անպայման բանաստեղծությունս ներկայացնել հենց այս երգով: Ինչ վերաբերվում է իմ օտարազգի ընթերցողներին, ապա երբ ես ներկայացնում եմ նրանց որևէ նոր հայերեն երգ, ապա սովորաբար անում եմ հետևյալը՝ 1) գրում եմ երգի խոսքերը անգլերեն տառերով, 2) բառացի անգլերեն եմ թարգմանում երգի հայերեն տեքստը: Այս ամենը դարձնում է երգը առավել հասկանալի ու հասանելի իմ բոլոր արտասահմանցի ընթերցողների համար: Բացի այդ, հայերեն տեքստը ներկայացումը անգլերեն տառերով նրանց հնարավորություն է տալիս երգելու երգի հետ զուգահեռ, անգամ եթե նրանք չգիտեն հայերեն լեզուն: Հույս ունեմ, որ իմ այս համեստ ջանքերը օգտակար են, որպեսզի նաև օտարազգին վայելի երգն ու մի փոքր ավելի շատ բան իմանա հայերեն գեղեցիկ լեզվի մասին:
© Առլեն Շահվերդյան, 14.10.2017
My dear Readers in abroad, you know that each time I introduce to you an Armenian song I do the following: 1) I write the text of the song (lyrics) in English letters, 2) I translate word in word the Armenian text into English. All these make the song understandable and more available for all my foreign readers. Besides, the Armenian text with English letters gives an opportunity to sing in parallel with the song even if you do not know Armenian. I hope all my humble efforts will be useful for you to enjoy the song and to know a little bit more about the Armenian language. Well, now, it is my honor to offer you to listen to this tender and beautiful song about love, called “Qez, im sirelis” (For You, my Sweetheart), performed by the author – singer and composer Armen Movsisyan. Besides, I introduce in this post also my new poem in Armenian, titled “My heart’s Autumn of raspberry taste”. Why I united this two things: the songs and the poem, because I saw a tender Autumn in both of them. So, enjoy the song and have a great Autumn.
© Arlen Shahverdyan, 14.10.2017.
Armen Movsisyan, “Qez, im sirelis” (For You, my sweetheart)
Qez, im sirelis, ashnan deghnats tsovic garun berem – For You, my sweetheart, I’ll bring spring from the yellow sea of autumn
Qez, im nazelis, siro meghqic varvac indz het ayrem – For You, my sweetheart, I’ll burn you with me, fired from the sin of love
U gisherva chvogh qamuc es qez hamar mi zgest xndrem – And from the leaving night wind I’ll ask a dress for You
U nor bacvogh orva grkum qo jerm shurtery hamburem – And I’ll kiss your warm and sweet lips in the embrace of new starting day
Qez, im sirelis, dzmran pagh vermakic varder qaghem – For You, my sweetheart, I’ll pick up roses from the winter cold cover
Qez, im nazelis, orva hangchogh luysic mi tel berem – For You, my tender, I’ll bring a thread from the light of the fading day
Isk gisherva chvogh qamuc ayd tely var pahel xndrem – And I’ll ask the leaving wind to keep that thread brightly
U lusavor mer senyakum qo jerm shurtery hamburem – And I’ll kiss your warm and sweet lips in our lightful room.
Isk gisherva chvogh qamuc ayd tely var pahel xndrem – And I’ll ask the leaving wind to keep that thread brightly
U lusavor mer senyakum qo jerm shurtery hamburem – And I’ll kiss your warm and sweet lips in our lightful room
Qez, im sirelis, Qez, im nazelis, Qez, im sirelis… – For you, my sweetheart, for You, my tender, for You, my sweetheart…
Translated by © Arlen Shahverdyan.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Կայացավ «Հանուն Բնության» գրական–բնապահպանական մրցույթի մրցանակաբաշխությունը
Ձախից՝ աջ. «WWF-Հայաստանի» Համագործակցության և հասարակայնության հետ կապերի բաժնի ղեկավար Հերմինե Հակոբյան, «WWF-Հայաստանի» տնօրեն Կարեն Մանվելյան, «Հանուն Բնության» գրական–բնապահպանական մրցույթի հաղթողներ՝ Նաիրե Սահակյան, Աննա Անդրեասյան, Սոնա Վանյան, Արմինե Պողոսյան, Հռիփսիմե Պետրոսյան, մրցույթի հեղինակ և կազմակերպիչ Առլեն Շահվերդյան:
Լուսանկարը՝ Ալեքսանդր Մալխասյանի («WWF-Հայաստան»):
«ՀԱՆՈՒՆ ԲՆՈՒԹՅԱՆ» ԳՐԱԿԱՆ–ԲՆԱՊԱՀՊԱՆԱԿԱՆ ՄՐՑՈՒՅԹ. ԵՐԲ ՆԵՐԴԱՇՆԱԿՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ԵՆ ԲՆՈՒԹՅՈՒՆՆ ՈՒ ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾ ՄԻՏՔԸ
2017 թվականի սեպտեմբերի 1-ից հոկտեմբերի 9-ը համացանցում, մասնավորապես՝ https://arlenshah.wordpress.com/ գրական–բնապահպանական բլոգ-կայքում և «Ֆեյսբուքի» հայկական տիրույթում, անցկացվեց բնությանը նվիրված բացառիկ գրական մրցույթ, որի մասնակիցներին ընձեռվեց եզակի հնարավորություն, առանց մեծ ջանքերի գործադրման, իրենց գրական տաղանդի շնորհիվ նպաստելու բնապահպանությանն ու բնաճանաչողության մակարդակի բարձրացմանը, իսկ մրցույթում հաղթելու դեպքում՝ նվեր ստանալու բնությանը վերաբերող բնապահպանական բացառիկ գրքեր և հուշանվերներ:
«Հանուն Բնության» գրական–բնապահպանական մրցույթի հեղինակ և կազմակերպիչ՝ գրող Առլեն Շահվերդյանը, ցանկացել է բնապահպանության գաղափարի շուրջ համախմբել բնություն սիրող ու ստեղծագործող մարդկանց և գրականության միջոցով օգտավետ քայլ անել բնություն–ստեղծագործ միտք ներդաշնակ կապի զարգացման ուղղությամբ՝ փառաբանելով բնությունը և ստեղծագործ մարդու գրական տաղանդը: Այսպիսով՝ «Հանուն Բնության» գրական մրցույթը՝ որպես ուրույն մրցակցություն, կրում էր միայն գրական, բնապահպանական և բնաճանաչողական նպատակ: Մրցույթը չէր հետապնդում կոմերցիոն որևէ նպատակ:
Գիտելիքի օրը՝ սեպտեմբերի 1-ին, մեկնարկած «Հանուն Բնության» գրական մրցույթը անմիջապես մեծ հետաքրքրություն առաջացրեց երիտասարդ ստեղծագործողների շրջանում՝ ձևավորելով բնության թեմայով ստեղծագործելուն միտված դրական, բարի միջավայր և տրամադրություն: Մեկ ամիս շարունակ ստեղծագործող բազմաթիվ երիտասարդներ համակված էին բնապահպանական ոգով: Որպես արդյունք՝ մրցույթի մասնակիցներն իրենց չափածո և արձակ գրական ստեղծագործություններով ուրույն քայլ արեցին հանուն բնության՝ սեփական լուման ներդրելով մարդ–բնություն կենսական, կարևոր և փխրուն կապի ամրապնդման գործում:
Հատկանշական է, որ այս գրական մրցույթը ոչ միայն բացառիկ հնարավորություն էր ցանկացած բնասեր հայ հեղինակի համար նպաստելու բնապահպանական ու բնաճանաչողական նյութերի և բնության նկատմամբ սիրո ու գորովանքի տարածմանը, այլև ինքնաարտահայտման ուրույն միջոց էր բնությանը իր ստեղծագործությունը ձոնելու և դրանով իսկ հանրությանը ներկայանալու համար: Այսպիսով՝ մրցույթի միջոցով հնարավորություն ստեղծվեց ավելի սերտացնելու գրող–ընթերցող կապը, ծավալելու ավելի սերտ և ուրույն ստեղծագործական համագործակցություն:
Մասնակիցների ստեղծագործությունները տեղադրվեցին Առլեն Շահվերդյանի հեղինակած մեկ այլ՝ «Արվեստասեր» բլոգ-կայքում: Որպես անակնկալ նվեր և ստեղծագործական խրախուսանք, մրցույթի մեկնարկից անմիջապես հետո նույն կայքում հետագայում մրցույթի մասնակիցների մյուս ստեղծագործությունները ներկայացնելու համար բացվեցին նրանց անվանական բաժինները:
Տասնյակ հազարավոր ընթերցասերների և բազմաթիվ տաղանդավոր ստեղծագործողների ուշադրության կենտրոնում գտնվող գրական այս մրցույթը համախմբեց տարբեր մասնագիտությունների տեր բազմաթիվ բնասեր մարդկանց, որոնք ողջունեցին, մեծապես գնահատեցին և սատարեցին այս գաղափարը: Շատերն էին համակվել բնությունը գովերգելու տրամադրությամբ:
Սեպտեմբերի 24-ին ավարտվեց հայտերի ընդունման ժամկետը: Մրցույթին մասնակցության հայտ ներկայացրեցին 6 հեղինակ՝ Երևանից և Հայաստանի տարբեր մարզերից (ըստ ազգանունների այբբենական կարգի)՝ Մարինե Աբգարյան, Աննա Անդրեասյան, Հռիփսիմե Պետրոսյան, Արմինե Պողոսյան, Նաիրե Սահակյան և Սոնա Վանյան:
Համաձայն մրցույթի կարգի՝ հաղթողներին որոշելու համար https://arlenshah.wordpress.com/ բլոգ-կայքում սեպտեմբերի 25-ից հոկտեմբերի 1-ը անցկացվեց օնլայն քվեարկություն, և մասնակիցների միջև ծավալվեց լարված և հետաքրքիր պայքար:
Սակայն քվեարկության ավարտին նրանց սպասվում էր «Հանուն Բնության» գրական–բնապահպանական մրցույթի ամենամեծ և գլխավոր անակնկալը, քանի որ մրցույթի հաղթողներ ճանաչվեցին բոլոր 6 հեղինակները, իսկ օնլայն քվեարկության բաց արդյունքներով որոշվեցին մրցույթում նրանց զբաղեցրած 1-6 տեղերը՝ ըստ հավաքած ձայների քանակի: Մրցույթի օնլայն քվեարկությունը ընդամենը ազնիվ ու թափանցիկ մրցակցության միջոց էր հեղինակների միջև՝ իրենց ստեղծագործություններն ավելի մեծ լսարանի հասցնելու համար: Նրանք, ծանոթ ու անծանոթ ընթերցողներին հորդորելով քվեարկել իրենց օգտին, այդպիսով նպաստեցին գրական ստեղծագործության միջոցով բնության նկատմամբ ուշադրության և գորովանքի տարածմանը: Քվեարկությանը մասնակցած 3766 ընթերցող երիտասարդ և շնորհալի հեղինակների ստեղծագործությունների միջոցով հաղորդակից դարձավ բնությանն ու բնապահպանական խնդիրներին, ավելի մեծ գորովանքով լցվեց բնության նկատմամբ, ինչը «Հանուն Բնության» գրական–բնապահպանական մրցույթի գլխավոր նպատակն էր: Մրցույթի բոլոր մասնակիցներին հաղթող ճանաչելը ցույց տվեց, որ «Հանուն Բնության» մրցույթում պարտվողներ չկան, հաղթում են բոլորը՝ հեղինակներն ու ընթերցողները, հաղթանակում և արժեքավորվում է սերը, հոգածությունն ու հարգանքը բնության նկատմամբ: Մրցույթը ցույց տվեց, որ եթե ստեղծագործում ես բնության մասին և բնության համար, ապա դու արդեն հաղթող ես, արդեն շահել ես և քեզ հետ միասին շահում է բնությունը:
Հոկտեմբերի 9-ին Բնության համաշխարհային հիմնադրամի հայաստանյան մասնաճյուղի («WWF-Հայաստան») Կոնֆերենց սրահում կայացավ «Հանուն Բնության» գրական–բնապահպանական մրցույթի հանդիսավոր մրցանակաբաշխությունը: Մրցույթի կազմակերպիչ Առլեն Շահվերդյանին և բոլոր 6 հաղթողներին սիրով ընդունեց «WWF-Հայաստանի» տնօրեն Կարեն Մանվելյանը: Մրցանակաբաշխությանը մասնակցում էր նաև «WWF-Հայաստանի» ամբողջ անձնակազմը:
Կարեն Մանվելյանի և Առլեն Շահվերդյանի կողմից մրցույթի հաղթողներին հանդիսավոր կերպով հանձնվեցին նրանց պատվոգրերը, գրողի նվերները, մասնավորապես՝ «WWF-Հայաստանի» աջակցությամբ հրատարակված նրա հեղինակած «Ապրելու իրավունք» (գրանցված է ԱՄՆ-ի Կոնգրեսի գրադարանում) և «Լռության գինը» վերնագրերով բնապահպանական հայտնի գրքերը, ինչպես նաև «Գարնանային ռեքվիեմ» վերնագրով պատմվածքների ժողովածուն: «WWF-Հայաստանը» մրցույթի բոլոր հաղթողներին սիրով նվիրեց բնության վերաբերյալ «Կանաչ Հայաստան» մեծարժեք գիրքը և «WWF»-ի պատկերանշանով գեղեցիկ հուշանվերներ (պայուսակներ, գլխարկներ և այլն):
Այցելիր՝ «WWF-Հայաստանի» վեբկայքը / Միացիր՝ WWF-Հայաստանի ֆեյսբուքյան էջին
Հատկանշական է, որ մրցույթի արդյունքներով հաղթող ճանաչված մասնակիցների հետ հանդիպումը «WWF-Հայաստանում» ինքնին խորհրդանշական էր: «WWF-Հայաստանը» աշխարհի ամենամեծ բնապահպանական կառույցի՝ «WWF»-ի հայաստանյան հարգարժան ներկայացուցչությունն է, որը մեծ ներդրում ունի հայրենի բնության պահպանության գործում: Այնպես որ, մրցույթի մասնակիցները հնարավորություն ունեցան հաղորդակից դառնալու «WWF-Հայաստանի» բազմամյա, շնորհակալ գործունեության արդյունքներին, ծանոթանալու «WWF-Հայաստանի»՝ բնապահպանությանն ուղղված նվիրական ջանքերին:
Առլեն Շահվերդյանը խորին շնորհակալություն հայտնեց «WWF-Հայաստանի» տնօրեն Կարեն Մանվելյանին, «WWF-Հայաստանի» Համագործակցության և հասարակայնության հետ կապերի բաժնի ղեկավար Հերմինե Հակոբյանին և «WWF-Հայաստանի» ամբողջ անձնակազմին՝ մրցույթին աջակցելու համար: Նա մեծապես կարևորեց «WWF-Հայաստանի» բնապահպանական գործունեությունը և նշեց, որ այս կառույցի հետ իր ստեղծագործական-բնապահպանական հաջող և արգասաբեր համագործակցությունը տարիների պատմություն ունի: Նա նաև խորին շնորհակալություն հայտնեց մրցույթի մասնակիցներին, քանի որ նրանք իրենց ստեղծագործություններով նպաստեցին բնապահպանական խնդիրների վերհանմանը, ինչի շնորհիվ տասնյակ հազարավոր մարդիկ լցվեցին բնապահպանական ոգով:
Կարեն Մանվելյանը ջերմորեն շնորհավորեց մրցույթի հաղթողներին: Նա բարձր գնահատեց «Հանուն Բնության» գրական–բնապահպանական մրցույթի կազմակերպումը գրող Առլեն Շահվերդյանի կողմից և գոհունակությամբ նշեց նրա ջանքերը, որոնք մշտապես ուղղված են բնության նկատմամբ սիրո և գորովանքի տարածմանը: «WWF-Հայաստանի» տնօրենը կարևորեց մրցույթի երիտասարդ մասնակիցների կողմից գրական ստեղծագործությունների միջոցով բնապահպանական խնդիրների արծարծումը, ինչը նպաստում է բնության նկատմամբ հարգալից վերաբերմունքի տարածմանն ու արմատավորմանը և հասարակության էկոլոգական գիտակցության ձևավորմանը:
Մրցանակաբաշխությունն անցավ ջերմ, տոնական մթնոլորտում: Հանդիպման ընթացքում մասնակիցները կարծիքներ փոխանակեցին բնապահպանական արդի խնդիրների վերաբերյալ:
«WWF-Հայաստանում» անցկացված մրցանակաբաշխությունից հետո Երևանի գեղատեսիլ այգիներից մեկում, բնության գրկում տեղի ունեցավ մրցույթի մասնակիցների հանդիպումը Նարեկացիագետ Սամվել Պողոսյանի հետ: Նա իր կողմից հատուկ մրցանակներ շնորհեց մրցույթի երիտասարդ հաղթողներին՝ «Իմ Նարեկացին», «Գրիգոր Նարեկացի. Հավատարմատ» և «Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոց. Յաճախապատում եւ լուսաւոր ճառեր» արժեքավոր գրքերը: Ծավալվեց հետաքրքիր քննարկում Նարեկացու հարուստ ժառանգության, ինչպես նաև Աստված–բնություն և մարդ–բնություն հարաբերությունների վերաբերյալ: Մասնակիցները խորին շնորհակալություն հայտնեցին բարեշնորհ հեղինակին՝ նվերների համար:
Սեղմեք գրքի կազմին՝ էլեկտրոնային գիրքը առանձին էջով բացելու,
ընթերցելու և ներբեռնելու համար
Գրքից կարող եք օգտվել կամ առցանց՝ օգտագործելով էկրանի աջ, վերջին անկյունում առկա բովանդակության կոճակի հնարավորությունները, կամ ներբեռնելով գրքի ֆայլը (աջ «click» և «save as» PDF)
«Հանուն Բնության» գրական–բնապահպանական մրցույթի ավարտին հաղթողներին ու բոլոր բնասեր ընթերցողներին անակնկալ նվերների շարքում իր բացառիկ տեղը զբաղեցրեց նաև հատուկ պատրաստված նկարազարդ և հարմարավետ էլեկտրոնային գիրք-ժողովածուն՝ մասնակիցների ստեղծագործությունների, արտամրցութային աշխատանքների ներկայացմամբ և մրցույթի մասին մանրամասն տեղեկույթով: «Հանուն Բնության» «e-Book»-ը հրապարակվեց և սիրով տրամադրվեց հեղինակներին, ընթերցողներին և լայն կիրառություն ստացավ համացանցում, իսկ «Հանուն Բնության» գրական մրցույթի վերաբերյալ հատուկ հաղորդագրությունը լայնորեն տարածվեց ԶԼՄ-ներում:
Եվ այսպես, ավարտվեց «Հանուն Բնության» գրական մրցույթը, որը ցույց տվեց, որ Բնությանը ձոնված ինքնատիպ գրական ստեղծագործություններով մասնակցելով մրցույթին՝ հեղինակներն իրենց նպաստը բերեցին բնության նկատմամբ հետաքրքրության, սիրո և հարգանքի մեծացման նվիրական գործին:
© Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ-կայք (Arlenshah.wordpress.com)
2017 թ. հոկտեմբերի 9
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Դու հաղթեցիր / You won
Դու հաղթեցիր
Դու հաղթեցի՛ր, ես ձեռքերս վե՛ր եմ պարզում,
Հաղթողի՛նն են դափնիները, հաղթողի՛ն են երկրպագո՜ւմ,
Դե՛, վայելի՛ր այն, ինչ վաղուց փափագո՜ւմ ես ու երազո՜ւմ,
Դե՛, վայելի՛ր րոպեական հաղթանակի քո բերկրանքը:
Դատարկ բանից մի մե՜ծ հուզում հասցնելու փորձ ունես դու,
Չիմանալով՝ ինչ ես ուզում, դու ուզեցիր ի՛նչ պատահի,
Նվաճողին մի՛շտ էլ կքած ու վախից են երկրպագում,
Նվաճողին խո՛րթ է պարտված, սակայն՝ ազա՜տ իմ ճախրա՜նքը:
Դու խլեցիր պա՛հը՝ դարից, դարը խո՛րթ է նվաճողին,
Դե պի՛նդ պահի տարած պահդ, խնդությունը կա՛րճ է տևում,
Քո՛նն են բոլոր դափնիները, բայց կրում ես գաղտնագողի՛,
Իսկ բերկրանքդ թաքցնելը ծնում է իմ խղճմտա՜նքը:
Վերցնում է միշտ փառքը ամբողջ վազողը՝ հետ մնացողից,
Դո՛ւ ես հաղթող մեր անդադար ու հոգեմաշ պայքարներում,
Ես ծափո՛ւմ եմ անփառունակ, դատարկ խաղիդ հիացողին,
Թող ինձ մնա մենության մեջ իմ պարտության հրճըվա՜նքը:
Դո՛ւ հաղթեցիր, ես ձեռքերս վե՛ր եմ պարզում,
Հաղթողի՛նն են դափնիները ու նրա՜ն են երկրպագո՜ւմ,
Իսկ ես ժպտո՜ւմ ու նայում եմ, թե պարտվելն ինձ ո՜նց է սազում,
Երբ պարտվում եմ դատարկ մի վեճ նրան, ով իմ ներշնչա՜նքն է:
Հեղինակ՝
Առլեն Շահվերդյան
© Գրել եմ՝ 04.08.2017
Հարգելի Ընթերցող, այս բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար ԱՐԳԵԼՎՈՒՄ Է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և սույն էջի հղումը նշելու:
For my Foreign Readers – Dear all, I have the honor to introduce to you my new poem written in Armenian and titled “You won” (written by me on 04.08.2017). As always I tried to translate the poem for all my foreign readers. The following is a literal (word for word) translation of the poem, trying to make the meaning of the poem more understandable and available for all.
Dear Reader, this Poem is Copyright Protected, so IT IS PROHIBITED to share it on Social Network or other Websites without the reference (link) to its Author and to this Page.
You won
You won, I raise my hands up,
All laurels are given to the winner, everyone worships the winner,
Enjoy what you’ve been dreaming of for a long time
Enjoy the momentary joy of your victory.
You have a lot of experience in making out a problem from nothing,
Though you did not know what you want, you wanted eveything, which is possible,
All worship the conqueror, but only from fear,
The conqueror is not given to enjoy my lost, but free flight.
You have managed to conquer the moment from the century, because the century itself is alien to you,
So hold tight this moment, because it lasts very short,
All laurels are yours, but you wear them secretly,
I feel sorry for you, because you hide your joy.
The runner always takes all the glory from the straggler on the run,
You are always the winner in our endless quarrels,
I applause to the person who admires your empty game,
I will stay alone with my vanquished alone.
You won, I raise my hands up,
All laurels are given to the winner, everyone worships the winner,
And I smile and watch how the defeat suits me,
When I lose an empty quarrel with someone, who is my inspiration.
© Author – Arlen Shahverdyan, The poem is translated into English by the author.
The poem is copyright protected. © All Rights Reserved, 2017.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
Առլեն Շահվերդյան 