Home » Օրվա կադրը / Day Photo
Category Archives: Օրվա կադրը / Day Photo
ARTSAKH AGAINST TERRORISM! ARMENIA AGAINST TERRORISM!
Կիսվել / Share
ARTSAKH AGAINST TERRORISM! ARMENIA AGAINST TERRORISM!! THE WORLD AGAINST TERRORISM!
Do not keep silence!! The World does not see the military terrifying crimes against Armenians in Artsakh (Nagorno-Karabakh). This is the Turkish policy of continuing the Armenian Genocide! #StopGenocidePolicy!, #StopTurkey, #StopAzerbaijan! #StopAzerbaijansAggression, #StopTerrorism! Make Azerbaijan stop military aggression! Make Azerbaijan stop Terror in Artsakh!
© Photo by Gianluca Marcianò
#ԱռլենՇահվերդյան, #Հաղթելուենք, #StrongArtsakh, #TerroristTurkey, #TerroristAzerbaijan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
ARTSAKH AGAINST TERRORISM! ARMENIA AGAINST TERRORISM!! THE WORLD AGAINST TERRORISM!
Կիսվել / Share
ARTSAKH AGAINST TERRORISM! ARMENIA AGAINST TERRORISM!! THE WORLD AGAINST TERRORISM!
Do not keep silence!! The World does not see the military terrifying crimes against Armenians in Artsakh (Nagorno-Karabakh). This is the Turkish policy of continuing the Armenian Genocide! #StopGenocidePolicy!, #StopTurkey, #StopAzerbaijan! #StopAzerbaijansAggression, #StopTerrorism! Make Azerbaijan stop military aggression! Make Azerbaijan stop Terror in Artsakh!
© Photo by Gianluca Marcianò
#ԱռլենՇահվերդյան, #Հաղթելուենք, #StrongArtsakh, #TerroristTurkey, #TerroristAzerbaijan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Իմ Մայր լեզու / My Native Language
«Ինձ համար Հայրենիքը նաև Հայերեն լեզուն է. խոսելով Մայրենի լեզվով՝ ես ինձ միշտ զգում եմ Հայրենիքում», – Առլեն Շահվերդյան
*
Իմ Մայր լեզու
Իմ Մա՛յր լեզու, անմա՜ր լեզու,
Ամբողջի մեջ անհա՛տ լեզու,
Հոգու կարո՜տ, գարունքի՜ հոտ,
Փարթա՜մ ծառի արմա՛տ լեզու:
Սե՜ր երգելու անո՜ւշ ուղի,
Կռի՛վ տալու սո՛ւրբ նպատակ,
Աստվածահա՛ճ ու տա՜ք գինի,
Կապույտ երկնում՝ ծո՜վ անհատա՜կ:
Իմ Մա՛յր լեզու, անվա՛խ լեզու,
Ազատատե՛նչ, անկա՛խ լեզու,
Հին դարերի վկա՛ ու գի՛ր,
Մարդկությանը՝ պատգա՛մ լեզու:
Հպարտության՝ աղբյո՜ւր անբի՛ծ,
Վեհանալու՝ առի՛թ վսե՜մ
Իմ Մա՛յր լեզու, պատի՛վ է ինձ
Քեզնով ապրե՛լ, գրե՛լ, խոսե՛լ:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 03.12.2017 և 27.06.2018
Նվիրում եմ մեր չքնաղ լեզվին, որով հաղորդակցվում ենք որտեղ էլ լինենք և փոխանցում ենք միմյանց սեր ու ջերմություն:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սրտից բխող խոսքեր. Ես սիրում եմ քեզ իմ Հայրենիք, Հայաստան՝ իմ սիրտ, և պատիվ ունեմ նվիրաբար ծառայելու Քեզ: Ես սիրում եմ քեզ, իմ Մայր լեզու և երջանկություն ունեմ մտածելու, խոսելու ու գրելու հայերեն լեզվով: Իմ Հայրենիք, ես կապված եմ քեզ հետ հազարավոր թելերով, անցյալիս հազարավոր հիշողություններով և ապագայի հետ կապված հազարավոր ծրագրերով: Ես ծնվել ու մեծացել եմ Քո ծոցում և այդտեղ էլ կմեռնեմ: Սակայն մինչև այդ ժամանակը, ես անպայման տեսնելու եմ իմ երեխաներին՝ ուրախ վազելով ու խաղալով իմ Հայրենիքի երկնքի շողացող արևի ներքո: Բոլոր հայերը և շատ արտասահմանցիներ սիրում են արևային մեր երկիրը, ինչպես նաև մեր խաղաղասեր ու ստեղծարար ժողովրդին: Ես հիանում եմ աշխարհի բոլոր երկրներով ու մշակույթներով, հարգում եմ դրանք, ունեմ բազմաթիվ արտասահմանցի ընկերներ, սակայն չեմ կարող ապրել այլ վայրում, քանի որ իմ սիրտը Հայրենիքիս շարունակությունն է: Ես ինձ ուժեղ եմ զգում բիբլիական այս հողի վրա, իմ օրը սկսվում է բիբլիական Արարատ լեռանը նայելով: Երջանիկ եմ, քանի որ ճանաչում եմ շատ իսկական հայրենասեր հայերի, որոնք շարունակում են արարել մեր խաղաղ ապագան, ապրել ու արարել Հայրենիքում: Արտասահմանում և Հայաստանում ապրող սիրելի հայրենակիցներ, շնորհակալություն բոլորիդ՝ Հայաստանի նկատմամբ Ձեր անկեղծ սիրո համար: Իմ խորին գնահատանքն եմ հայտնում նաև արտասահմանցի ընկերներիս: Համոզված եմ, որ սերը, փոխադարձ հարգանքն ու համերաշխությունը միավորում է մեզ բոլորիս՝ աշխարհում ներդաշնակության մեջ ապրելու համար: Աստված օրհնի Ձեզ, Ձեր ընտանիքներին, Աստված օրհնի բոլորին:
Հարգանքով՝
Առլեն Շահվերդյան
Լուսանկարների աղբյուրը` http://www.mil.am/
Words coming from the heart: I love you my Homeland – Armenia, my heart. This post is dedicated to my Homeland as well as to my natve language. While speaking Armenian I feel myself in my Homeland, because for me Homeland starts also from the native language. My dear Armenia, I am connected with you with thousands of threads, thousands of memories from my past and thousands of plans for future. I was born and grown up here and I will die here. But before that time I will surely see my children running happily and playing under the shining sun of my Homeland’s sky. All the Armenians and so many foreigners love this sunny country as well as my peace loving and creative people. I admire and respect all the countries and cultures in the world, I have so many foreign friends, but I can not live in other place cause my heart is the continuation of my Native land. I feel myself strong on this Biblical land, my day starts looking at the Biblical Mount Ararat. I am happy as I know so many true patriots Armenians who continue to create our peaceful future. Thank you for sincere love to Armenia. I express my deep appreciation to my foreign friends too. I am sure that love, mutual respect and solidarity unite us to live in harmony in the world. God bless you, your families, God bless all of us.
Respectfully,
Arlen Shahverdyan
The source of the photos: http://www.mil.am/
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Ժամանակի հեքիաթները և սերունդների երկխոսությունը / Time Tales and Dialogue of Generations
Ժամանակի հեքիաթները
Երբ փոքր էի, սիրում էի նստել գիրկը իմ պապիկի
Եվ զմայլվա՜ծ լսել նրա հեքիաթները գունե՜ղ ու վա՜ռ,
Լսում էի հափշտակվա՜ծ, թե ինչպես են հերոսները հեքիաթների
Հաղթում չարին ու նրա նե՛նգ ճիրաններից ազատագրում բարիների՜ն,
Կամ, թե ինչպես երեք արջուկ քուն են մտնում իրենց տանը,
Կամ էլ՝ ինչպես թագավորը արձակո՜ւմ է հրամանը…
Այդ ժամանակ աշխարհն, ասես, ի՛մն էր դառնում,
Պապս էլ, կարծես, մոգի նման այնքա՜ն լավ էր հեքիաթների հերոսներին անդրադառնում,
Այնքան բարի՜, ազնի՜վ կերպով, այնպես գունե՜ղ ու համոզի՜չ,
Որ այդ բազո՜ւմ հերոսները կենդանանո՛ւմ, կերտում էին ներաշխա՜րհս…
…Մտածում եմ՝ կյանքը ո՜նց է փոխվել հիմա,
Ո՜նց է հիմա փոխվել դա՜րս…
Էլ համացա՛նց, էլ օգտատե՛ր,
Էլ կլիմայի տաքացումնե՛ր, քաղաքական սի՛ն անցումնե՛ր,
Վիզա՛, շենգե՛ն, բանկային քա՛րտ, «GPRS» ու «SMS»,
Էլ գիշերվա թիթեռնիկնե՛ր,
Էլ «Լա՛յք», էլ կա՛յք, էլ «կոմպյուտե՛ր»,
Նույնիսկ կատուն մկան տեղը խաղ է անում «Mouse»-ի հետ,
Մեղա՜ քեզ Տե՛ր…
Եվ այս ամբո՜ղջ ներբեռնվա՛ծ, քաոսածի՛ն, ասֆալտապա՛տ իրողության համատեքստում
Ես մի՛ բան եմ առավոտից մտասեքսվում,
Ի՞նչ կլինի, երբ ես ինքս պապի՛կ դառնամ,
Արդյո՞ք թոռս հափշտակվա՜ծ ու սպասումո՜վ կլսի իմ հեքիաթները (որոնք քիչ չեն, մի քանիսն էլ տպագրել եմ),
Արդյո՞ք նա էլ կհավատա բարի ու չար հերոսների գոյությանը,
Թե՞ իր պապուն կմիացնի վահանակով հեռակառավարման (էս ինչ երկար բառ է, ամա՜ն),
Կամ էլ «GPRS» խփի վրաս ու ինձ տեսնի օդում ճախրող իր տրանսպորտում,
Կամ էլ, գուցե, կասի.
– Պապի՛կ, չար ու բարի հերոսները վաղո՜ւց արդեն «Delete» եղած հին ֆայլեր են, օգուտ չունի…
Է՜հ, մնում է՝ ձգտեմ միայն ապագայի թոռիս համար
Ես այնպիսի՛ պապիկ լինեմ, որ նա ինձ էլ մի օր, հանկարծ, «Delete» չանի…
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 2013 թ. նոյեմբերի 13-ին:
Հեքիաթային գեղանկարը՝ Վիկտոր Նիզովցևի:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սիրելի Ընթերցողներ, 2013 թ. սեպտեմբերի 29-ին ես մի հրաշալի օր անցկացրեցի Մայր Տաճար Սուրբ Էջմիածնում: Հաճույքով ներկայացնում մի լուսանկար, որն արել եմ այդ օրը, Մայր Տաճարի այգում: Այնտեղ՝ նստարանին, նստած էր Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի վետերան: Մի տատիկ մոտեցավ նրան իր թոռնիկի հետ, և բալիկը սկսեց խաղալ պապիկի հետ: Ես նկատեցի դա և անմիջապես լուսանկարեցի նրանց: Նայեք այս անուշ բալիկի խելացի աչքերին: Ես որոշեցի անվանել լուսանկարս «Սերունդների երկխոսություն»: Կարծում եմ սա համապատասխան վերնագիր է այս լուսանկարի համար: Հուսով եմ, որ լուսանկարը ստացվել է և սրտանց հուսով եմ նաև, որ դուք կհավանեք այն:
Առլեն Շահվերդյան
Dear friends, on September 29, 2013 I had a wonderful day in the Mother Cathedral of Holy Etchmiadzin. It is my pleasure to introduce to you a photo, which was taken by me in the Mother Cathedral’s garden. There was sitting a Second World War veteran. A grandma approached to him with her grandson and the baby began to play with that kind grandpa. I noticed that and photographed them immediately. Look at this cute baby’s clever eyes. I decided to title my photo “Dialogue of Generations”. I think this is an appropriate title for this photo. I hope that the photo was a success and I cordially hope also that you’ll like it.
Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության մասին
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About the Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Ներիր, Աստվա՛ծ / Forgive me, God
Եթե Աստծուն շնորհակալ չես լինում ամեն ժպիտի համար, ապա իրավունք չունես բողոքելու ամեն արցունքից: «Կյանքում մեր յուրաքանչյուր մտքի ու արարքի համար մենք պատասխանատու ենք Աստծո առաջ, Նա է այն Վերին ատյանը, որի դիմաց պետք է ձգտենք միշտ ազնիվ ու մաքուր ապրել, մտածել ու արարել», – Առլեն Շահվերդյան:
If you don’t thank God for every smile, then you have no right to complain about every tear. “In life, we are accountable to God for every our thought and deed, He is the Supreme Court, to whom we should strive honestly and cleanly to live, think and create” – Arlen Shahverdyan
*
Ներիր, Աստվա՛ծ
Կոպերիս հետ փակվում են լուռ
Մթնշաղի անուրջներով լի դռները,
Եվ քնելուց առաջ թաքուն
Միտք եմ անում տեղերիս մեջ, «Դռան» շեմին…
Լսո՞ւմ է ինձ, արդյոք, Տերը…
Մե՛ղք եմ գործել՝ համտեսելով արգելվածը պտուղներից:
Եվ հիմա զույգ իմ կոպերի ծանրության տակ,
Ճռռո՛ւմ է լուռ հոգիս նորից,
Ու կրկնում է. «Մե՜ղք եմ գործել…»:
Գիշերային խորհրդավո՜ր նանրության մեջ,
Տաք մատներիս լուռ խաչումով և ափերիս միաձուլմամբ՝
Աղոթե՜լ եմ ուզում փորձել:
Պատուհանին պարզում եմ իմ մտքերն անփակ
Եվ շշնջում մթում խո՜րը.
– Հա՛յր Մեր, Տե՛ր իմ, մեղավո՜ր եմ:
Եվ ներումի լո՜ւյս եմ խնդրում, անշե՜ղ լույսը իմ փրկության:
Վհատումի անդաստանով դեգերել է այսօր հոգիս,
Եվ գի՛րկն ընկել մոլորությա՛ն,
Ընկել ցավոտ ու հուսախա՛բ անօգնությամբ:
Տե՛ր իմ, աղոթո՜ւմ եմ, որ իմ ձայնը հիմա լսես,
Մեղավո՛ր եմ, չե՛մ առարկում, չունե՛մ դրա իրավունքը,
Ես անզո՛ր եմ որևէ բան փոխել այնպես,
Ինչպես հուշո՛ւմ, ցո՛ւյց է տալիս Ճշմարիտի քո ուսմո՜ւնքը:
Եվ չեմ կարող ես չընկրկել,
Երբ գալիս է պահը հոգու հուսալքման:
Հա՛յր մեր, որ յերկինս ես, որ երկնայի՛ն ու երկրայի՛ն նյութի մեջ ես,
Որ հավերժող ու ապրեցնող անմա՜ր սեր ես,
Ներիր հուգուս թուլությունը րոպեական,
Ներիր մեղքի պսակումով դյութանքներին ենթարկվելս,
Դո՛ւ ես փրկիչն ու իմ տերը:
Ես ապրում եմ կյանքս այնպե՜ս խոնարհաբա՜ր,
Որ գլխիկոր աղոթելիս
Պա՛րզ աչքերով հանգիստ նայեմ
Աստվածայի՜ն լույսիդ հավետ:
Ների՜ր միակ մեղքիս համար,
Որ տատա՛սկ է հոգու այգում իմ ծաղկավե՜տ:
Կոպերիս տակ ցոլքվում են լուռ
Մթնշաղի պատկերները՝ իրար կողքի,
Ներիր, Աստվա՛ծ, և փրկությա՜ն լույսով պատիր
Իմ տա՜ք հոգին:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 10.07.2017 և 23.11.2017
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սիրելի Ընթերցողներ, մեզանից յուրաքանչյուրն աղոթելիս հայացքն ուղղում է Աստծուն և մտքում խոսում Նրա հետ իր համար նվիրական նշանակություն ունեցող հարցերից՝ հաճախ նաև մեղքերի համար թողություն խնդրելով: «ՆԵրիր, Աստվա՛ծ» սույն բանաստեղծությունս սրտիցս բխած ուրույն աղոթք է, մեղքերի համար թողության մարդկային խնդրանքի ուրույն արտահայտություն:
Սիրելի Ընթերցողներ, պատիվ ունեմ «Ներիր, Աստվա՛ծ» բանաստեղծությունս ներկայացնելու անզուգական Լուսինե Զաքարյանի չքնաղ, հոգեթով ու անգերազանցելի կատարմամբ: Վայելեք այս չքնաղ կատարումը:
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Գրողի ամենամեծ ձեռքբերումը / The Biggest Achievement of the Writer
Սիրելի Ընթերցողներ, ես ստեղծագործում եմ 1994 թվականից, և 2019 թվականին կլրանա իմ գրական-ստեղծագործական գործունեության 25 տարին: Այս տարի՝ 2018 թվականին նույնպես հոբելյան եմ նշում, քանի որ ուղիղ 20 տարի առաջ՝ 1998 թվականին, կազմել եմ բանաստեղծական իմ առաջին ժողովածուն:
Այս տարիների ընթացքում գրել և հրատարակել եմ տասնյակ տպագիր ու էլեկտրոնային գրքեր, բազմաթիվ բանաստեղծություններ, պատմվածքներ, հեղինակային երգեր, արժանացել գրական տարբեր պատվոգրերի: Բանաստեղծություններս տարածվել են աշխարհով մեկ, իսկ գրքերս՝ գրանցվել աշխարհի առաջատար գրադարաններում և մասնագիտական կենտրոններում: Իմ կենսագրության բոլոր այս ձեռքբերումները մեծապես նպաստել են, որպեսզի շարունակեմ ստեղծագործել ավելի մեծ նվիրումով և եռանդով:
Գրական ստեղծագործությունները հանրահռչակելու նպատակով՝ տարիներ առաջ ստեղծեցի սույն գրական բլոգ-կայքը: 2011 թ. ապրիլի 13-ը իմ գրական կայքի ծննդյան օրն է: Հետևողականորեն յուրացնելով ու հմտորեն կիրառելով թվային տեխնոլոգիաների լայն գործիքարանը՝ երկար տարիներ է, ինչ շարունակում եմ կայքիս միջոցով Ընթերցողներին հայերեն և անգլերեն լեզուներով ներկայացնել գրական ստեղծագործություններս, բնապահպանական նյութերս և այլն: Կայքս իմ գրական գործունեության ձեռքբերումներից և արտահայտման հաստատուն ու հիմնական տիրույթներից մեկն է:
Թվարկված բոլոր ձեռքբերումները չէին ունենա արժեք, եթե չլինեին իմ պատվելի Ընթերցողները: Ինձ համար՝ որպես գրողի, ամենամեծ ձեռքբերումը իմ Ընթերցողներն են, նրանց մեծ բանակը, նրանց սերն ու ջերմությունը, հարգանքն ու գնահատանքը է այն գլխավոր ու մեծագույն ձեռքբերումը, հաջողությունն ու հարստությունը, որոնք ինձ մշտապես ոգեշնչում են ստեղծագործելու ջերմեռանդորեն և մեծ նվիրումով: Ժողովրդի կողմից ճանաչված ու սիրված լինելուց մեծագույն պարգև ու երջանկություն չկա:
Գրողը, ստեղծագործողը ստեղծագործում է, քանի որ չի կարող չստեղծագործել, իր մեջ կուտակվածը ինչ-որ կերպ պետք է անպայման դուրս գա իր միջից, էներգետիկ ու ինֆորմացիոն այդ կուտակումը պետք է անպայման արտահայտվի ու կենդանություն ստանա, միս և արյուն: Սա աքսեոմ է: Ստեղծագործելով նա իր մասնիկները, ֆլյուիդները տալիս է տիեզերքին: Երբ գրողը գրում է, նա դա, առաջին հերթին, անում է իր համար, իր հոգու համար, քանի որ գրելը, ստեղծագործելը իր հոգու արտահայտումն են: Դա ինքն իր հետ, իր խղճի ու մտքի հետ ներդաշնակ լինելու շատ անձնական վիճակ է, սեփական «ես»-ի հետ հոգևոր ուրույն զրույց, ներքին կուտակումների դուրսբերում, ինքնաարտահայտման շատ անձնական դրսևորում: Սակայն երբ գրողն ունի Ընթերցող, ապա նրա այդ ստեղծածը ավելի է իմաստավորվում, դառնում հասցեական և, հետևաբար, նպատակային: Գրողը կարող է գրել առանց մեկ ընթերցող ունենալու, գրել իր համար, գրել ու գրածը պահել իր դարակում, սակայն երբ նա գրում է ունենալով ընթերցող, ապա իր մտքի ու տաղանդի արգասիքը արժեքավորվում է ու դառնում ընդհանուր արժեք, դառնում ընդհանուրի սեփականությունը՝ այդպիսով ձևավորելով նոր վիճակ և կարևոր միջավայր, ձևավորելով համընդհանուր կերպով գնահատելի արժեքներ:
Եվ ահա, սույն հրապարակումը նվիրված է կայքս արժեքավորող ու գնահատող իմ բոլոր Ընթերցողներին ու իմ գրական գործունեության և գրական կայքիս տարեդարձներին: Ստորև ներկայացվում է օրվա խորհրդով գրված միանգամից երկու նոր բանաստեղծություն՝ «Ընթերցողն է իմ հարստությունը» և «Իմ անբաժան ուղեկից» վերնագրերով, որոնք նվիրված են սիրելի Ընթերցողներիս և իմ գրական կայքին, որի միջոցով էլ հենց վերջին տարիներին այդքան դիտարժան ու տպավորիչ է դարձել գրական ստեղծագործությունների ներկայացումը հանրությանը: Բանաստեղծություններից հետո ներկայացված է նաև օրվա թեմայով հատուկ, ընդարձակ նյութ՝ «Սրտի խոսք՝ Ընթերցողներիս» վերնագրով, որում մանրամասն տեղեկույթ կա գրական կայքիս զարգացման ու ձեռքբերումների մասին:
***
Ընթերցողն է իմ հարստությունը
Ընթերցողն է իմ հարստությունը,
Որ կարդում է ինձ ու թռի՜չք տալիս,
Տալիս է թևե՜ր,
Որ ես սավառնեմ իմ ներշնչանքի՜ երկնակամարում:
Նա՛ է իմ դողը պոետիս հոգու,
Գնահատողը՝ անկեղծ ջերմությամբ,
Իմ ամեն նորի՛ ու ամեն տողի՛
Իր արժանավո՛ր առաքելությա՜մբ:
Ընթերցողը իմ գրական ոգու
Արարումների վկա՛ն է ազնիվ,
Գրիս նվիրյա՜լ հասցեատե՛րը:
Եվ նա՛ է կարդում,
Թե ինչպես եմ ես
Գրչիս միջոցով փայփայում սե՜րը՝
Տա՜ղը անձնական հանձնելով թղթի՛ն,
Մտքի հորդո՜ւմը՝ սևով թանաքի:
Իմ Ընթերցողի շնորհի՛վ է գիրս
Լիաթո՜ք շնչում…
Չ՛ի համեմատվի
Եվ ո՛չ մի տիտղոս ու ո՛չ մի կոչում
Նրա ջերմագի՜ն գնահատանքին,
Նրա ապրումի՛ն՝ պա՜րզ ու սրտակի՜ց:
Եվ ո՛չ մի աթոռ, կամ տիտղոսակիր որևէ՛ պաշտոն
Չե՛ն կարող շնորհել այն ներշնչա՜նքը,
Որը ստանում եմ իմ Ընթերցողի ապրումակցումի՜ց:
Ես գիտեմ փա՜ռքը
Միա՛յն ու միա՛յն իմ Ընթերցողի անկե՜ղծ ապրումով,
Իմ ամեն տողից նրա հուզումո՜վ…
Եվ գրում եմ ես՝ թևերս բացա՜ծ ու ազնվությա՛մբ՝
Գրկելով ամբո՜ղջ աշխարհը սիրուն:
Եվ ճախրո՜ւմ այսպես
Իմ հոգով ստեղծված գրականության՝
Ընթերցողներիս կողմից օրհնված, երկնակամարո՜ւմ:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 11.04.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Իմ անբաժան ուղեկից
Դու ընկե՛ր իմ, մատյա՛ն, օրագի՛ր,
Որ մտքերն ես իմ բյո՜ւր ամբարում,
Հույզերի կենդանի՛ ձեռագիր՝
Թվային ներկայի այս դարում:
Տպագիր արձակիս շտեմարա՛ն,
Չափածո տողերիս վեհաբե՛մ,
Դու վկա՛ն իմ ազնի՜վ արարման,
Որ տևում է մթի՜ց լուսադե՛մ:
Ժամանա՛կն է փորձել մեզ հաճախ,
Տարինե՛րն են ստուգել մեզ թաքուն,
Բայց չկա՛ ու չի՛ եղել պատճառ,
Որ կորցնենք մեր դեմքերը կյանքում:
Մեզ ազնի՛վն է անվերջ ուղղորդել,
Անհո՜ւն սերը՝ հանդեպ Ընթերցող,
Նվիրո՜ւմը՝ գործին մեր կանթե՜ղ
Եվ հավա՛տն առ Աստվա՜ծ կամեցող:
Ու քեզնով եմ այսքա՜ն տարիներ,
Իմ ուրա՛խ և տխո՛ւր ապրումով,
Գրական հուզումնե՜ր արարել
Եվ ձոնել մարդկությա՜նը սիրով:
Եվ աշխա՜րհը գրկե՜լ է հոգիս,
Ընթերցողը իմ սի՜րտն է սիրել,
Քո՛ շնորհիվ է, որ տողը մտքիս
Աշխարհի՜ն եմ հավերժ նվիրել:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 11.04.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սրտի խոսք՝ Ընթերցողներիս
Սիրելի Ընթերցողներ, ես անձնական տոն ունեմ այսօր, որով ցանկանում եմ կիսվել Ձեզ հետ: Այսօր իմ բլոգ-կայքի ծննդյան օրն է: Ինձ և իմ կայքի հավատարիմ Ընթերցողների համար այս նշանակալի իրադարձության առիթով ցանկանում եմ իմ սրտի խոսքը հղել Ձեզ: Ես գրում եմ իմ հեղինակային գրական-բնապահպանական կայքում արդեն երկար տարիներ՝ փորձելով մշտապես մնալ հետաքրքիր ու յուրօրինակ: Իմ լսարանի ամենօրյա համալրումը նորանոր Ընթերցողներով, մշտական ու հավատարիմ Ընթերցողների կողմից ստացվող ջերմ արձագանքներն ու մեկնաբանությունները, ինչպես նաև օրվա ընթացքում նրանց բազմաթիվ այցելություններն իմ կայք փաստում են, որ կայքն այսօր ոչ միայն լայն ճանաչում ունի, այլև սիրված է շատերի կողմից, դարձել է հավատարիմ ընկեր, սպասված ու սիրելի աշխարհ, տոն, որը միշտ իրենց հետ է:
Տարիներ առաջ, իսկ ավելի ստույգ՝ 2011 թվականի ապրիլի 13-ին, իմ հրաշալի և հարգելի ընկեր Միքայել Յալանուզյանի խորհրդով՝ բլոգային պլատֆորմի վրա ես ստեղծեցի հեղինակային այս կայքը՝ իմ գրական ստեղծագործությունները, բանաստեղծությունները, գրքերը, բնությանը նվիրված հոդվածներն ու մտքերը հրապարակելու նպատակով: Կայքը երկլեզու է. նյութերն ինքս թարգմանում եմ անգլերեն: Հավատացեք, դժվար է տարիներ շարունակ հետաքրքիր ու սպասված մնալ հայ և արտասահմանցի Ընթերցողների համար: Այսօր կարող եմ հպարտությամբ և ուրախությամբ փաստել, որ ունեմ տարիներով ինձ հետևող ու իմ գրականությունը սիրող և գնահատող հավատարիմ Ընթերցողների հսկայական բանակ Հայաստանում և արտասահմանում, ընդ որում՝ ինչպես հայերի, այնպես էլ օտարազգիների շրջանում: Իմ գրական կայքին հետևում են ԶԼՄ-ներում, սոցիալական մեդիայում (Ֆեյսբուք, Թվիթեր և այլն): Կայքիս էջադիտումների թիվն գերազանցել է 600 հազարը, ունեմ բանաստեղծություններ, որոնք օգտատերները սոցիալական ցանցի իրենց էջերում տեղադրել են մի քանի հազար անգամ, գրքերիս էլեկտրոնային տարբերակները մշտապես ներբեռնվում են և ընթերցվում: Հավելեմ, որ բլոգս ունի հազարավոր մշտական բաժանորդագրված ընթերցողներ (էլեկտրոնային անվճար բաժանորդագրության միջոցով), ովքեր ամեն օր իրենց էլեկտրոնային փոստում հետևում են կայքիցս ստացվող նամակ-հաղորդագրություններին: 2012 թվականի հունիսից ի վեր կայքս արժանացել է 100-ից ավելի մրցանակների, իսկ 2012 և 2013 թվականներին ստացել «Տարվա բլոգ» մրցանակը:
Սիրելի Ընթերցողներ, իմ սրտագին ողջույնները, խորին հարգանքն ու անկեղծ երախտագիտությունն եմ հղում յուրաքանչյուրիդ: Ձեր բարի ուշադրությամբ և ջերմությամբ Դուք սատարում եք ինձ, և այդ սատարումը մշտապես ներշնչում ու ոգևորում է ինձ: Ձեր անկեղծ մեկնաբանություններն ու հետադարձ ջերմ կապը մշտապես պարտավորեցնում են ինձ աշխատելու ավելի տքնաջան կերպով: Ձեր մեկնաբանությունները միշտ հետաքրքիր են, բարի, լի դրական հույզերով, հաճախ` բացառիկ ու յուրօրինակ: Ես սիրում եմ կարդալ դրանք ու պատասխանել դրանց ու որևէ մեկնաբանություն իմ կողմից անարձագանք չի մնում:
Սիրով ուզում եմ նշել, որ իմ բլոգում, ինչպես նաև ֆեյսբուքյան ու թվիթերյան իմ էջերում միայն պարկեշտ, կիրթ, քաղաքավարի մարդիկ են, կայացած ու բարեշնորհ անձինք, ովքեր ունեն ներքին բարձր կուլտուրա և գիտակցություն, գրողին հարգելու ու վեհացնելու գնահատելի ունակություն:
Կարծում եմ, որ այսպիսի Ընթերցողներ ունենալը պատիվ ու պարտավորություն է ցանկացած գրողի, ցանկացած ստեղծագործողի համար: Ես անչափ ուրախ եմ իմ բլոգում և սոցիալական ցանցերում այսպիսի պարկեշտ լսարան ունենալու հանգամանքով: Ինձ համար պատիվ է Ձեզանից յուրաքանչյուրին համարել իմ մշտական և հավատարիմ Ընթերցողը:
Հատուկ շնորհակալություն նաև նրանց, ովքեր ինձ անվանակարգում են բլոգերային մրցանակների: Ես մշտապես ձգտում եմ արժանի լինել դրանց:
Իմ սիրելի Ընթերցողներ, մեր միջև ձևավորվել է բարեկամական ու փոխադարձ հարգանքի վրա խարսխված ամուր ու բազմամյա հարաբերություն: Կարծում եմ, որ այս ընկերությունը մեր գեղեցիկ, կարևոր ու բարի ձեռքբերումն է մեծ և ընդարձակ ինտերնետում: Շնորհակալություն բոլորիդ, որ առօրյա վազքի ու առօրեական հոգսերի մեջ միշտ ժամանակ եք գտնում այցելելու իմ գրական-ստեղծագործական աշխարհը: Շնորհակալություն Ձեր այդ ժամանակի համար, որը խնամքով և սիրով ծախսում եք՝ ամեն օր հետաքրքրությամբ ու հաճելի սպասումով հետևելով իմ կայքին ու գորովանքով ընթերցելով ստեղծագործություններս: Շնորհակալություն Ձեզ բոլորիդ մշտական սատարումի և փոխըմբռնման համար: Հուսով եմ, որ Ձեր այդ սատարումն ու ջերմությունը միշտ կլինեն ինձ հետ:
Իմ մտքում բազմաթիվ ու բազմազան գրական ստեղծագործություններ, մտահղացումներ ու գրառումներ կան, որոնք հրապարակել ու հրապարակելու եմ իմ կայքում: Սակայն ամենակարևոր գրառումը իմ սրտում է, և յուրաքանչյուր ստեղծագործությանս մեջ կա այդ` սրտիցս բխած անկեղծության ու ջերմության տաք մասնիկը, որը հուսով եմ փոխանցվում է Ձեզ:
Ամենալավն ու բարին եմ մաղթում Ձեզ ու Ձեր հարգարժան Ընտանիքներին:
Հարգանքով և երախտագիտությամբ՝
Առլեն Շահվերդյան
13.04.2018
P.S. Նյութում օգտագործված լուսանկարներիս համար հատուկ շնորհակալություն եմ հայտնում իմ հրաշալի ու տաղանդավոր ընկեր Արտակ Ներսիսյանին:
My dear Readers, in 2019 I’ll celebrate 25 years of my literary-creative activity, because I write since 1994. This year I have another personal feast too, an original anniversary, which I would also like to share with you. I celebrate 20 years of my writing/poetic activity since I wrote my first collection of poems in 1998. Since 1998 I have published many books and e-books, poems (both in Armenian and in English), various posts on nature conservation. Besides, April 13, 2011 is my blog’s birthday. I write in this blog for many years always trying to remain interesting and unique. The updating of my audience with more and more new readers as well as the permanent readers’ warm feedback, comments, awards given by them, many visits during every day… all these prove that today the blog is not only well known, but also is loved by many people, which is honor for me. I am honored that for many Readers my blog has become a unique world, a feast, which is always with them.
Years ago, on April 13, 2011, my respectful friend Mikayel Yalanuzyan gave me an advice to create my blog. I created/founded this blog to publish my literary works, poems, books, articles and thoughts dedicated to the nature. Believe me it is hard to remain interesting for the Readers for years. Today I can proudly and happily state that I have a huge audience of faithful Readers in Armenia and in abroad who follow me for years and who love and value my literature. I have thousands of Readers in other websites, Mass Media and Social media (Facebook, Twitter etc.:). The page views of my blog are over 600.000, some of my poems are being shared among the Social media users on their walls more than thousand times, my E-books are always being downloaded. I have thousands of E-mail subscribers who every day wait for my post notifications in their E-mail inbox. My blog has been nominated for 100 Awards since June, 2012. In 2012 and 2013 the blog was awarded as “The Blog of the Year”.
All these achievements are important, but for me as a writer the biggest achievement are my Readers, their big army, their love and respect, trust and emotions, their warmth and dedication to my literature.
My hearty greetings, deep respect and sincere thanks to everyone who has elected to follow this blog. Your support by following my blog always inspires and encourages me. Your sincere comments and warm feedback always obliged me to work harder. Your comments are always interesting, kind, full of positive emotions and often very unique. I love to read them and answer to them.
It is my pleasure to mention that there are only polite, gentle, having high internal culture people following my blog as well as my Facebook and Twitter pages.
I think that having such kind of audience of Readers is honor as well as liability for every writer, every author. I am very glad to have such gentle and polite audience in my blog as well as in Social network. I am honored to consider each of you as my permanent and faithful Reader.
A special thanks also to all those who nominate me for blogging awards. I always try to deserve them.
My dear Friends, I deeply appreciate all of you! There has been formed a warm, friendly relationship between us for years and it is based on mutual respect. I think that this friendship is our beautiful, important and kind achievement in this large and wide Internet. Thank you all for your support and understanding. Hope, your support and blessings would always be with me as before. Many thanks for your time you spend on visiting my blog and reading My posts and articles.
I wish all the best to You and Your respectful families.
Arlen Shahverdyan
Photos by Artak Nersisyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Բանաստեղծությունը կո՛ւյտ չէ բառերի / The Poem isn’t a heap of Words!
Բանաստեղծական խոսքի հայ վարպետներից մեկի՝ Հովհաննես Շիրազի, արձանի մոտ: Գյումրի, 2014 թ. հունվար / At the statue of Hovhannes Shiraz, one of the Armenian masters of poetic speech. Gyumri (Armenia), January, 2014.
.
Բանաստեղծությունը կո՛ւյտ չէ բառերի
Բանաստեղծությունը կո՛ւյտ չէ բառերի,
Որտեղ ինչ կարդաս՝ խցկես դրանում,
Այն հոգուդ դո՜ղն է, ցո՛ղն է՝ արևին,
Որ ներսից ծնվում ու ամպ է դառնում,
Եվ բարձրանում է դեպ երկի՜նք լազուր
Հոգուդ սպիտա՜կը, որ տա՛ղ է հանգով,
Խոսքդ մե՛կ ամպրոպ-կայծա՛կ է հզո՜ր,
Մե՛կ հոգի թրջող անձրև նվագող:
Բանաստեղծությունը կո՛ւյտ չէ բառերի՝
Անպետք խոսքերի դատարկ մեկնությամբ,
Այն մտքիդ գո՜րգն է, հյուսված՝ տառերի՛ց,
Որ շոյում է իր գունագեղությա՜մբ:
Դրանում ամեն կետադրանշան
Մտքիդ տառերը գործում է իրար,
Խոսքդ մեկ տաք է, գորգաթելը՝ շա՛տ,
Մեկ զովացնում է թրջոցի նման:
Բանաստեղծությունը կո՛ւյտ չէ բառերի,
Այն քո հոգի՜ն է՝ ափիդ մեջ առած,
Նկարագրական հմա՜յքն է ցավի,
Եվ խնդությո՜ւնը քո հաղթանակա՛ծ:
Ամե՛ն ապրումիդ գիր-հավաստո՛ւմն է,
Լո՛ւյսն է քո հույզի՝ գարնա՜ն շողերում,
Ի՛նքդ քեզ տրված աննյութ խոստումն է՝
Նյութեղե՛ն դարձած գրչիդ տողերո՜ւմ:
Տարիների հետ հասուն դառնալով,
Ինչպես՝ ցողունից հառնում է ծա՜ռը,
Մտքիդ ճախրանքը՝ վերադառնալով,
Արժեք է դարձնում ամե՛ն մի բառդ:
Ու, երբ փորձում ես դու բանաստեղծել,
Արարել տողեր՝ ձգտումով մաքուր,
Ջանում ես ինքդ քեզ գերազանցե՛լ,
Տողերում դնել նո՛ր կրա՜կ ու հո՜ւր:
Բանաստեղծությունը՝ քո պատի՛վն է վե՜հ,
Արտահայտո՛ւմն է քո իսկ էության՝
Ստեղծագործական արարման ակմե՝
Տաղանդ-եռանդի համատեղությամբ:
Խարի՛սխ է գցում փառքի ծովեզրում
Նվիրյա՛լը լոկ՝ ազնի՜վ ու անխո՜նջ,
Նա՛, ով հարգում է մի՛տքը ու լեզո՛ւն,
Ում համար բառը հո՛ղ է ու բողբո՛ջ:
Նրա՛ն է ժպտում մուսան դյութերես,
Ով քաղել գիտի վարդը բաղերից,
Եվ արարելիս՝ գրիչով իր վե՛ս,
Արժե՛ք է քամում հոգու տաղերից:
Նա՛ է սիրվելու որպես բանաստեղծ,
Ով սե՜ր է սփռում խոսքով իր բարի,
Բանաստեղծելը՝ սիրելն է անկեղծ,
Բանաստեղծությունը կո՛ւյտ չէ բառերի:
Առլեն Շահվերդյան
© Գրել եմ՝ 23.06.2017 և 06.11.2017
Հարգելի Ընթերցող, այս բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար ԱՐԳԵԼՎՈՒՄ Է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և սույն էջի հղումը նշելու:
***
ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆ ԳՐԵԼՈՒ ԱՐՎԵՍՏԻ ԵՎ ՄԱՅՐԵՆԻ ԼԵԶՎԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ ՎԵՐԱԲԵՐՄՈՒՆՔԻ ՄԱՍԻՆ
ՈՐՊԵՍ ՆԱԽԱԲԱՆ
Ունենալով հայ նշանագրերը՝ Սբ. Մեսրոպ Մաշտոցը սկսեց ձևավորել դրանք: Ստանալով արդեն գրելու պատրաստ տառերը՝ նա առաջին անգամ թարգմանեց Սուրբ Գրքի հետևյալ տողը. «Ճանաչել զիմաստութիւն և զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ» («Ճանաչել իմաստությունն ու խրատը, իմանալ հանճարի խոսքերը»), որը վերցրել էր Սողոմոնի «Առակաց» գրքից: Ահա սա էր, որ եղավ առաջին հայատառ նախադասությունը՝ գրված հայ ուսուցչի ձեռքով: Ահա, թե ինչպիսի նշանակություն ու հարատևություն ունի լեզվի նկատմամբ խնամքով ու ճիշտ վերաբերմունքը, չէ՞ որ արդեն քանի դար է անցել, ինչ մեզ է հասել այս նախադասությունը:
***
Սիրելի Ընթերցողներ, իմ գրական գործունեության ընթացքում բազմիցս համոզվել եմ, որ սեփական լեզվի հետ գործ ունենալը զգայուն և կարևոր խնդիր է, որին չի կարելի մոտենալ անպատասխանատու կերպով, իսկ բանաստեղծություն արարելը՝ բանաստեղծելը, մի դժվարին, հետաքրքիր ու հոգեպարար պրոցես է: Եվ, քանի որ, պատիվ ունեմ նշելու, որ Դուք սիրում, գնահատում ու կարդում եք իմ բանաստեղծությունները, ապա ուզում եմ սիրով ներկայացնել, թե ի՞նչ է բանաստեղծություն գրելն ինձ համար և ինչպիսի՞ն պիտի լինի բանաստեղծություն գրելն՝ իմ համոզմամբ:
Ինձ համար բանաստեղծությունը սոսկ պահի տակ մտքին եկած բառերի շարադրանք չէ, ներշնչանքից սերված տողերի մեխանիկական հանձնում չէ թղթին, ոչ էլ հույզերի ու ապրումների մարմնավորում սխալ կամ վերամբարձ խոսքերով: Բանաստեղծություն գրելն ինձ համար պատասխանատվություն է: Այո, հոգևոր և մտավոր ստեղծագործական մի չքնաղ պրոցես, որին պետք է մոտենալ մեծ պատվախնդրորեն: Դու գործ ունես լեզվի հետ, բառերի ու բառիմաստների, հասկացութենական ամբողջ ապարատի հետ և պատասխանատու կերպով պիտի մոտենաս մտքիդ գրավոր արգասիքին՝ քո կողմից ստեղծվող ամեն մի տողին, ամեն մի բառին:
Իմ սեղանին մշտապես մի քանի բառարաններ են՝ բացատրական, ուղղագրական, հոմանիշների, թարգմանչական: Բանաստեղծություն գրելիս, անհրաժեշտության դեպքում, իմ կողմից գործածվող ամեն մի բառը ստուգում ու ստուգաբանում եմ տպագիր ու էլեկտրոնային արդի կամ գրաբարյան բառարաններով, որպեսզի հիմնավորված կերպով օգտագործեմ բառը՝ իր 1-ին, 2-րդ, 3-րդ, 4-րդ կամ նույնիսկ 10-րդ իմաստով: Եթե կարիք կա՝ չեմ վարանում խորհրդակցել նաև լեզվի մասնագետների, խմբագիրների, թարգմանիչների հետ: Ես գիտակցում եմ, որ խոսքը արժեք է, և ամեն մի բառ օգտագործելիս պետք է այն լինի հիմնավորված, իմաստավորված, բառը պետք է արժեքավորվի, իսկ լեզուն՝ հարգվի:
Նույնիսկ իմ կողմից ստեղծվող նորաբանությունները՝ նոր բառերը, բազմիցս ստուգաբանում եմ՝ դրանց իմաստաբանական, հասկացութենական համակարգերը և իմաստային համադրումները հիմնավորելու համար: Եթե խոսքի մասը օգտագործում եմ որպես այլ խոսքի մաս, ապա դա նույնպես ուսումնասիրում եմ ու ճշգրտում, քանի որ, օրինակ, ածականը որպես գոյական կամ հակառակը օգտագործելիս անհրաժեշտ է հստակ պատկերացնել, որ բացի գործածության ոճական ու երանգային կողմի, կա նաև քերականական կողմը:
Ես համոզված եմ, որ եթե ուզում ես ստեղծել գրական մնայուն արժեք, եթե ուզում ես, որ բանաստեղծությունդ անցնի ժամանակի քննությունն ու մնայուն լինի, փոխանցվի հաջորդ սերունդներին, ուրեմն պատվախնդիր վերաբերմունքով, հետևողական կերպով ու խորը պատասխանատվությամբ պիտի մոտենաս քո լեզվին և բանաստեղծությանդ արարմանը: Ի վերջո, բանաստեղծությունը բառերի կույտ կամ դրանց անփույթ համախումբ չէ, բանաստեղծությունը գրելը ոչ միայն արվեստ է, ոչ միայն ստեղծագործական, այլև ուրույն գիտական պրոցես է, պատասխանատու գործ, որովհետև յուրաքանչյուր բառը կամ հասկացությունը մայրենի լեզվի և լեզվամտածողության՝ դարերով մշակված ու հղկված ակադեմիական գանձ է: Հետևապես լեզվի հետ աշխատելիս չպետք է խուսափել քո առջև դնել ավելի բարձր նշաձող և նվիրումով ու ինքնաքննադատաբար հասնել ավելի մեծ արդյունքի:
Բանաստեղծություն գրելիս ինձ համար պակաս կարևոր չեն նաև ճիշտ շարահյուսությունը, ուղղագրությունը, ճիշտ կետադրությունը, մայրենի լեզվի կանոնների ճիշտ պահպանումը, իսկ խախտման դեպքում՝ դրա հիմնավորված լինելը: Չէ՞ որ մի սովորական ստորակետ կարող է փչացնել կամ, հակառակը, ընդգծել բանաստեղծությանդ ոգին, բացականչության մեկ նշանի բացակայության դեպքում անգամ կարող է նվազել ներշնչանքիդ փոխանցման անկեղծ ու հուժկու ամբողջ ալիքն ու տրամադրությունը:
Սիրել, հարգել ու խնամքով վերաբերվել մայրենի լեզվին և մեծագույն պատասխանատվությամբ մոտենալ քո ստեղծած կամ քո կողմից կիրառվող յուրաքանչյուր բառին ու տողին: Միայն այս դեպքում է հնարավոր հասնել մտքի ու խոսքի ներդաշնակությանը, հոգու և մտքի անկեղծ, որակյալ ու անթերի գրավոր արտահայտումներին:
Հարգանքով՝
Առլեն Շահվերդյան
To my foreign Readers – Dear all, I have the honor to introduce to you my new poem “The Poem isn’t a heap of Words!” (written on 23.06.2017 and 06.11.2017). As always I tried to translate the poem for all my foreign readers. The following is a literal (word for word) translation of the poem, trying to make the meaning of the poem more understandable and available for all.
This Poem is Copyright Protected, so IT IS PROHIBITED to share it on Social Network or other Websites without the reference (link) to its Author and to this Page.
.
The Poem isn’t a heap of Words!
The Poem isn’t a heap of Words!
To fill it with any words you find,
It is the shudder of your soul and the dew to the sun,
That is born inside of you and becomes a cloud,
Then the white of your soul flies up to the blue sky
Your speech is both powerful thunder-lightning
And a wet rain that plays.
The Poem isn’t a heap of Words!
With using of useless words
The Poem is the carpet of your mind,
Which is made of letters, that admire with their colours,
Each punctuation mark on that carpet
Knit the letters of your mind
Your speech is either warm, with thick threads of the carpet
Or is soft and wet like a poultice.
The Poem isn’t a heap of Words!
It is your soul in your hands,
It is the descriptive charm of pain,
And the joy, feast of your victory.
The poem is the confirmation of your emotions in a written form
It is the light of your soul in Spring shining,
It is also the non material promise
That you have made to yourself
In your material words written with pen.
During years, like a tree that grows from stem,
The flight of your mind returns
Making your each word a value.
And when you try to create a poem,
With pure and sincere desire,
You try to do your best,
You try to exceed yourself
Inserting new fire and passion in your literary lines.
The Poem is your honor and expression of your essence
An akme of creation
In harmonic combination of talent and enthusiasm.
One can throw his anchor in the sea of glory
Only if he is hard working and sincere,
If he respect the mind and the language,
And if the word is a value for him, is a land and sprout.
The Muse with her charming face
Smiles only the one who can reap a rose from the garden
Who can squeeze value from the cantos of soul,
One will be loved as a poet
Who spreads love with his kind speech
The write, to create a poem is to love sincerely,
The Poem isn’t a heap of Words!
© Author – Arlen Shahverdyan, The poem is translated into English by the author.
The poem is copyright protected. © All Rights Reserved, 2017.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Երևանյան աշուն / Yerevan Autumn
Ամեն օր վաղ առավոտյան զբոսնում եմ այս այգում՝ ներշնչվելով աշնան անզուգական գեղեցկությամբ: Լուսանկարն արել եմ՝ նոյեմբերի 1-ին, 2017 թ. / Every day early in the morning I take a walk in this park, inspiring by the beauty of Yerevan autumn. The photo is taken by me on November 1, 2017.
.
Երևանյան աշուն
Իմ հոգում հիմա աշո՜ւն է ոսկե,
Բնության հրա՜շք՝ կապո՜ւյտ վերևից,
Շո՜ւրջս՝ չորացած ճյուղերի հյուսքեր,
Նե՜րսս՝ ոսկեթե՜լ գորգ է տերևի:
Ամե՛ն գույն ունեմ ներկապնակում,
Վրձինը մտքի իմ թաթախելիս,
Հույզե՜րն են եռում աշնան թանաքում՝
Պոետի գրչով աշուն գովելի՜ս:
Չվող երամի հեռացո՜ղ ձայներ,
Վե՜հ կաղինների հատակին մեռնում,
Թանձրամշուշո՜վ ողողված ծառեր,
Խոնա՜վ բույրերի օդային խառնում:
Եվ մանրակաթիլ անձրև՝ վերևից,
Որ նոյեմբերյան տա՜ղ է դյութանքի,
Մի չքնա՜ղ լարում՝ գրողի սրտից
Որ վերածվում է պարեղանակի:
Այս տարի՛ էլ է քաղաքն հմայե՜լ,
Այս աշնա՛նն էլ է Երևանը սե՜ր,
Շա՛տ տեղերում եմ նոյեմբեր նայել,
Բայց աշուն միա՛յն այստեղ եմ տեսել:
Հեղինակ՝
Առլեն Շահվերդյան
© Առաջին քառատողը գրել եմ վերևում նշված նույն այգում, 2017 թ. հոկտեմբերի 30-ի վաղ առավոտյան, իսկ ամբողջ բանաստեղծությունը գրել ու ավարտել եմ նոյեմբերի 1-ին:
Այս բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար ԱՐԳԵԼՎՈՒՄ Է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և սույն էջի հղումը նշելու:
Սիրելի Ընթերցողներ, աշնանը նվիրված և այսօր՝ նոյեմբերի 1-ին, գրված այս միանգամից երկու ստեղծագործությունները՝ բանաստեղծությունն ու էսսեն, բուռն ներշնչանքիս և ոգևորությանս անկեղծ ու աշնանաթաթախ արտահայտությունն են: Մեկ հրապարակման մեջ և՛ չափածո և՛ արձակ գործերիս ներկայացումը, ինչպես նաև կրկին այսօր իմ կողմից արված լուսանկարը, մեկ ամբողջական ու օրգանական նյութ են և, միևնույն ժամանակ, յուրաքանչյուրն առանձին գործ է, մի առանձին «աշուն»:
.
Առլեն Շահվերդյան. ԵՐԵՎԱՆՅԱՆ ԱՇՈՒՆ (էսսե)
Տարվա եղանակներից գարունը, ամառն ու ձմեռը Երևանում գեղեցիկ են այնպես, ինչպես աշխարհի շատ քաղաքներում, Երևանի եղանակային իրական այցեքարտը, սակայն, աշունն է, այն իսկապես առանձնահատուկ է, այն քաղաքի հարստությունն է: Եթե որևէ մեկը Երևանում չի եղել աշնանը, ապա նա չի տեսել իրական Երևանը, քանի որ աշունը Երևանում հորդում է, այն ամենուր է, ամեն քայլափոխին, ամեն տրամադրության և անտրամադրության, հավանականի և անհավանականի, տեսանելիի ու անտեսանելիի, առօրեականի ու բացառիկի մեջ:
Ոչ միայն ամենուր, այլև ամեն ինչում ու ամեն ինչով է աշնանը Երևանը չափազանց ու առանձնահատուկ աշնանային, մի տեսակ ուրիշ աշնանային՝ դեպի խորհրդավորությամբ լեցուն հեքիաթային տիրույթ, երբ հասարակ տերևաթափն անգամ առանձնահատուկ հարազատ է, քոնն է, իսկ աշնանային գունազարդ տեսարանները հայրենի բնության ազգային հարստության արգասիք են:
Աշուն է Երևանի յուրաքանչյուր անկյունում, ամեն մի ծերպից, ամեն մի ծառից թափված տերևանախշ գորգի վրա և մարդկային ամեն մի տաքուկ հայացքում:
Աշունը Երևանում շքեղ է ու առատ, այնքան վեհ ու առատ, ինչպես անշահախնդիր ու առատաձեռն բարերարն է, որը մինչև վերջին իր ունեցվածքը պատրաստ է տալու, կիսվելու դրանով: Այդպես առատաձեռն էլ երևանյան աշունն է: Առատ են գույները, բույրերը, հույզերը, մտորումները, ապրումները, մեծ է ներշնչանքը և առատ են դրանից բխող արարումները: Այո, աշունը Երևանի առատությունն է ու վեհությունը, անշահախնդիր և անմնացորդ կերպով տրվելու հատկությունը, պարգևելու ու նվիրաբար կիսվելու սրտացավությունը, վեհանձնորեն հիացնելու, գեղեցկությամբ, սիրով ու գորովանքով պարուրելու բարեշնորհությունը:
Հենց աշնանն է Երևանը բնությանը ամենամոտը լինում, հենց աշնանն է երևանցին բնության հետ ամենաներդաշնակ վիճակում, քանի որ իր ու աշնան գույները միավորվում են՝ ստեղծելով նոյեմբերյան չկրկնվող լուրթ երկնքով օրհնված մի փխրուն գունապնակ, որում աշնանային դեղինը, շագանակագույնը, կարմիրն ու ոսկեգույնը հրաշալիորեն միախառնվում ու համադրվում են մարդկայինի սպիտակին, սևին ու գորշին: Աշունը մարդ-բնություն զգայուն ու փխրուն հարաբերության և միաձուլման երևանյան առաջարկն է, երևանյան ծրագիրը և ուրույն ձևաչափը:
Հիմնականում հենց աշնանն է Երևանը ստեղծագործում, արարում, պրպտում, փոփոխվում ու ստեղծում նորը, տերևից քամում ներշնչանք ու թեյից՝ ոգի, անձրևաջրով լցված ջրափոսերից վարորդի դժգոհությունը միախառնում այգում վազվզող ու տերևների շրշյունից խանդավառված երեխայի հիացական բացականչություններին:
Հենց աշնանն է երևանցին և՛ ուրախանում և՛ լցվում մտածմունքով ու մի տեսակ դյութիչ տխրությամբ: Հենց աշնանն է քաղաքը փոխում իր տեսքն ու հրապարակավ մերկանալով նորից ու նորից հագնվում՝ կրելով գունագեղ զգեստներ, հիացնելով, ինչպես շքեղաշուք կինն է հիացնում՝ երեկոյան պարահանդեսին: Աշնանը Երևանը ամենից շատ է պարում, պարում են քամուց բարձրացած տերևները, օդում օրորվող տոպրակները, անգամ դեպի տաք երկրներ չվող թռչունների սուրանկյուն շարքերն են պարում՝ օդային հոսանքներում պարահանդեսային վալսի իրենց բաժինը կատարելով ու հեռանալով:
Գեղեցիկ է աշունը Երևանում, Երևանինն է աշունը և Երևանն էլ աշնանն է, ինչպես իրար փոխլրացնող երկու բևեռ, երկու նյութեղեն ու աննյութ արժեք, իրար ձգող երկու էներգետիկ դաշտ, երկու աշխարհ:
Այո, Երևանն իր ողջ ներկապնակով, հմայքով ու առանձնահատկությամբ ճանաչելու համար պետք է լինել այստեղ աշնանը, որպեսզի ապրված լինեն աշնանային հույզերը, և որպեսզի վերապրելով Երևանյան աշունը՝ մտքում ու հոգում ամեն անգամ տեղափոխվես դեպի աշնանային այգի, լսես հեռացող երամների ձայնը, ամեն մի ծերպից նկատես հոսող գույներն ու հաճելի, անուշ խոնավաբույրը քիմքիդ զգալով՝ վայելես Երևանյան վեհ աշունը՝ ամենաքաղաքայինը՝ աշուններից և ամենաաշնանայինը՝ քաղաքայիններից:
© Առլեն Շահվերդյան
To my foreign Readers – Dear all, I have the honor to introduce to you my new poem “Yerevan Autumn” (written on 01.11.2017). As always I tried to translate the poem for all my foreign readers. The following is a literal (word for word) translation of the poem, trying to make the meaning of the poem more understandable and available for all.
This Poem is Copyright Protected, so IT IS PROHIBITED to share it on Social Network or other Websites without the reference (link) to its Author and to this Page.
Yerevan Autumn
There is a golden Autumn in my soul,
That is a magic of the Nature coming from the blue sky,
I am admired with the knitting of the dry branches around me,
While inside me there is a golden carpet, made from leaves.
I have all the colours in my palette,
When I draw with my brush of mind,
There are boiling emotions in the Autumn ink,
When singing Autumn with the Poet’s pen.
The outgoing sounds of migratory birds,
Dying of the noble acorns on the ground,
Trees that are washed with fog,
And the air mix of the wet smells.
A tender rain, coming from the sky,
Which is a November carol of enchantment,
An awesome tension from the Writer’s hug,
Which is turning into a dancing melody.
This year the City is again delightful,
This Autumn Yerevan is Love again,
I have looked at November in many places,
But I have seen Autumn only here.
© Author – Arlen Shahverdyan, The poem is translated into English by the author.
The poem is copyright protected. © All Rights Reserved, 2017.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway