Home » Տարբեր / Various
Category Archives: Տարբեր / Various
«Հրաշալի անտառն» ու «Ամենաշքեղ պոչը» / «The Elm-Chanted Forest» and «The Most Luxurious Tail»
Անտառի ամենաշքեղ պոչը
Գազանները հավաքվեցին ժողովի,
Թե իրենցից որի՞ պոչն է
Շքեղաշո՜ւք բոլորից:
Առաջինը փոքրիկ պոչով
Հպարտացավ Վարազը,
Ծիծաղեցի՜ն գազանները.
– Մեծ պոչը քեզ երա՛զ է:
Ընդգծելով պոչի «ես»-ը՝
Առաջ եկավ Կապիկը,
– Պոչդ, – ասին, – թելի՛ պես է,
Տե՛ս, չքանդվի՛ շապիկդ:
– Շքե՜ղ է պոչս, նայե՛ք, –
ասաց Կուղբը շինարար,
Գազանները ուղղեցին.
– Ոչ թե շքե՜ղ, այլ հարմա՛ր:
Իրենց անգի՜ն պոչերով
Հպարտացան բոլո՛րը,
Գովաբանո՜ղ կոչերով
Լցվեց ամբո՜ղջ ժողովը:
Եվ ո՜վ ասես էլ չեկավ
Մասնակցելու ժողովին
Բայց ո՛չ մեկին դուր չեկան
Մրցող պոչերն անտառի:
Եվ, վերջապես, պոչն իր փարթա՜մ
Ի ցույց դրեց Աղվեսը
Ու հաղթական ձայնով գոչե՛ց.
– Այս պոչի տերը ե՛ս եմ:
Շարժում եմ այն այս ու այն կողմ,
Ասես՝ տոնահանդեսին:
Գազանները, միաբերան,
Թագը տվին Աղվեսի՛ն:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 01.06.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սիրելի Ընթերցողներ, անտառային գազանների այս ինքնատիպ ու հետաքրքիր ժողովից հետո առաջարկում եմ տեղափոխվել նրանցով լի մի զամանահրաշ ու կախարդական անտառ: Ձեզ եմ ներկայացնում իմ ամենասիրած մուլտֆիլմներից մեկը: Ձեզանից ոմանք այն արդեն մոռացել են, մյուսները միգուցե, ցավոք, չեն էլ դիտել, սակայն համոզված եմ, որ շատ շատերը հիշում են, կամ անմիջապես կվերհիշեն` տեսնելով այս գեղեցիկ մուլտֆիլմի հերոսներին` Նկարիչ Պալիտրային և Սրատամ Կուղբին, գույնզգույն ոզնիներին և բոքսի վարպետ Մատե արջին, գեղանի Աղվեսին ու պարող սնկերին և էլի շատ ու շատ հերոսների: 
«Чудесный лес» («Հրաշալի անտառը»)` այսպես է վերնագրված 1986 թ. նկարահանված Հարավսլավիայի և Միացյալ Նահանգների համատեղ արտադրության այս մուլտֆիլմը, որը մեր անուշ մանկության հաճախ դիտված մուլտֆիլմներից մեկն է: Համենայն դեպս, իմ սերնդակիցները այն լավ կհիշեն: Բարի նկարիչը հայտնվում է կախարդական անտառում ու փրկում անտառն ու դրա բնակիչներին Կակտուս անունով չար արքայի ճիրաններից: Սա հեքիաթային ու գեղեցիկ մի պատմություն է, որը անտարբեր չի թողնի թե՛ փոքրերին, թե՛ մեծերին: Հավատացնում եմ, որ այս մուլտը կդիտեք մի շնչով: Այսքանը, վերջում ուզում եմ մեջբերել մուլտի գլխավոր հերոսի` Նկարիչ Պալիտրայի խոսքերից մեկը. «Люди должны беречь нашу замечательную природу» (Մարդիկ պետք է հոգ տանեն մեր հրաշալի բնությանը): Իսկապես, սիրենք ու պահպանենք բնությունը, և, իհարկե, հրաշագեղ ու կախարդական անտառը` իր բոլոր բնակիչներով: Մաղթում եմ հաճելի դիտում:
Լավագույն մաղթանքներով՝
Առլեն Շահվերդյան
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Ներիր, Աստվա՛ծ / Forgive me, God
Եթե Աստծուն շնորհակալ չես լինում ամեն ժպիտի համար, ապա իրավունք չունես բողոքելու ամեն արցունքից: «Կյանքում մեր յուրաքանչյուր մտքի ու արարքի համար մենք պատասխանատու ենք Աստծո առաջ, Նա է այն Վերին ատյանը, որի դիմաց պետք է ձգտենք միշտ ազնիվ ու մաքուր ապրել, մտածել ու արարել», – Առլեն Շահվերդյան:
If you don’t thank God for every smile, then you have no right to complain about every tear. “In life, we are accountable to God for every our thought and deed, He is the Supreme Court, to whom we should strive honestly and cleanly to live, think and create” – Arlen Shahverdyan
*
Ներիր, Աստվա՛ծ
Կոպերիս հետ փակվում են լուռ
Մթնշաղի անուրջներով լի դռները,
Եվ քնելուց առաջ թաքուն
Միտք եմ անում տեղերիս մեջ, «Դռան» շեմին…
Լսո՞ւմ է ինձ, արդյոք, Տերը…
Մե՛ղք եմ գործել՝ համտեսելով արգելվածը պտուղներից:
Եվ հիմա զույգ իմ կոպերի ծանրության տակ,
Ճռռո՛ւմ է լուռ հոգիս նորից,
Ու կրկնում է. «Մե՜ղք եմ գործել…»:
Գիշերային խորհրդավո՜ր նանրության մեջ,
Տաք մատներիս լուռ խաչումով և ափերիս միաձուլմամբ՝
Աղոթե՜լ եմ ուզում փորձել:
Պատուհանին պարզում եմ իմ մտքերն անփակ
Եվ շշնջում մթում խո՜րը.
– Հա՛յր Մեր, Տե՛ր իմ, մեղավո՜ր եմ:
Եվ ներումի լո՜ւյս եմ խնդրում, անշե՜ղ լույսը իմ փրկության:
Վհատումի անդաստանով դեգերել է այսօր հոգիս,
Եվ գի՛րկն ընկել մոլորությա՛ն,
Ընկել ցավոտ ու հուսախա՛բ անօգնությամբ:
Տե՛ր իմ, աղոթո՜ւմ եմ, որ իմ ձայնը հիմա լսես,
Մեղավո՛ր եմ, չե՛մ առարկում, չունե՛մ դրա իրավունքը,
Ես անզո՛ր եմ որևէ բան փոխել այնպես,
Ինչպես հուշո՛ւմ, ցո՛ւյց է տալիս Ճշմարիտի քո ուսմո՜ւնքը:
Եվ չեմ կարող ես չընկրկել,
Երբ գալիս է պահը հոգու հուսալքման:
Հա՛յր մեր, որ յերկինս ես, որ երկնայի՛ն ու երկրայի՛ն նյութի մեջ ես,
Որ հավերժող ու ապրեցնող անմա՜ր սեր ես,
Ներիր հուգուս թուլությունը րոպեական,
Ներիր մեղքի պսակումով դյութանքներին ենթարկվելս,
Դո՛ւ ես փրկիչն ու իմ տերը:
Ես ապրում եմ կյանքս այնպե՜ս խոնարհաբա՜ր,
Որ գլխիկոր աղոթելիս
Պա՛րզ աչքերով հանգիստ նայեմ
Աստվածայի՜ն լույսիդ հավետ:
Ների՜ր միակ մեղքիս համար,
Որ տատա՛սկ է հոգու այգում իմ ծաղկավե՜տ:
Կոպերիս տակ ցոլքվում են լուռ
Մթնշաղի պատկերները՝ իրար կողքի,
Ներիր, Աստվա՛ծ, և փրկությա՜ն լույսով պատիր
Իմ տա՜ք հոգին:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 10.07.2017 և 23.11.2017
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սիրելի Ընթերցողներ, մեզանից յուրաքանչյուրն աղոթելիս հայացքն ուղղում է Աստծուն և մտքում խոսում Նրա հետ իր համար նվիրական նշանակություն ունեցող հարցերից՝ հաճախ նաև մեղքերի համար թողություն խնդրելով: «ՆԵրիր, Աստվա՛ծ» սույն բանաստեղծությունս սրտիցս բխած ուրույն աղոթք է, մեղքերի համար թողության մարդկային խնդրանքի ուրույն արտահայտություն:
Սիրելի Ընթերցողներ, պատիվ ունեմ «Ներիր, Աստվա՛ծ» բանաստեղծությունս ներկայացնելու անզուգական Լուսինե Զաքարյանի չքնաղ, հոգեթով ու անգերազանցելի կատարմամբ: Վայելեք այս չքնաղ կատարումը:
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Հայկական գարնան հաղթանակները / Victories of the Armenian May
ՀԱՂԹԱՆԱԿԻ ԿԱԿԱՉՆԵՐԸ
Մութ գիշեր էր, ապրիլ ամսվա խաղա՜ղ գիշեր,
Արշալույսը դեռ թիկնած էր հորիզոնին,
Իսկ խավարում լսելի էր մե՜ղմ զեփյուռի անո՜ւշ երգը:
Մեր դիրքապահ տղաները, հողը զարդող կակաչի պես,
Սպասում էին արշալույսի արթնացումին,
Որ արևի տա՜ք շողերով ժպտա նրանց հպա՜րտ դեմքը:
Բայց, այս անգամ, հորիզոնից վտա՛նգ սողաց աղետաբեր,
Չա՛րն ու մա՛հը սողոսկեցին Հայրենիքի եզերքից նե՛րս,
Ու թվացյալ կանոնությամբ, սակայն՝ իրենց նո՛ւյն խուժանով,
Հոխորտացի՛ն, ինչպես սևսաթ ամպե՜րը մեծ,
Հոխորտացի՛ն, հոգում՝ վախի՜ ուրվականով:
Մո՛ւթ էր, անդո՜րր, որ ահազդո՛ւ ակնթարթում դարձավ թնդյո՛ւն,
Խաղա՜ղ օրոր, որ ստիպեցին դառնա պայթյո՛ւն:
Գաղտնագողի՛ բորենու պես,
Որ ջղաձի՛գ իր ծիծաղով մա՜հ է սուրում,
Թուրքը նորի՛ց մոտեցավ մեզ՝
Դարա՛ն մտած, ինչպես չա՛րքը իր հրճվանքի՜ կիզակետում,
Խավա՛ր գտած, ինչպես գո՛ղը, որ փախնում է՝ գողոնն ուսի՛ն:
Ու թողնելով մարդասպանի՛ հետագիծը՝ արահետում,
Մա՛հը նայեց մեր երեսին,
Նայեց նորի՛ց թուրքի դեմքով:
Նայե՛ց մի պահ ու զարմացա՜վ,
Որովհետև Հայրենիքը պաշտպանված էր մե՛ր տղերքով,
Որովհետև անգամ խավար այդ գիշերում թե՜ժ արև էր նրանց սրտում
Ու սահմանին հայրենական կանգնած էին առյո՛ւծ ոգով:
Իր ցասումով՝ կե՛ղծ ու շինծո՛ւ,
Իրեն հատուկ դաժանությա՛մբ՝
Կրա՛կ թափեց մերոնց ոտքին ոսոխը պի՛ղծ:
Կրա՛կ թափեց, ու մի վայրկյան նրան թվաց,
Թե հայրենյաց պաշտպանները ընդամենը կակաչնե՜ր են՝
Մատղա՜շ, անբի՜ծ,
Նո՜ւրբ ու ազնի՜վ:
Չհասկացա՛վ, սակայն, չարքը, որ կակաչը՝ հրակարմի՜ր տեսքով իր տա՜ք,
Ոգի՛ ունի պատերազմի:
Չհասկացա՛վ, որ մատղաշը ձգե՛լ գիտի իր ցողունը
Եվ բռունցքե՛լ գիտի ձեռքը՝ պի՛նդ բռնելով թո՛ւրը ռազմի:
Անասելի՜ խրոխտությամբ, իրենց ոգով հայրենասեր,
Մարտնչեցի՛ն զինվո՛ր ու սպա՛,
Կռի՛վ տվին, մինչև վերջի՛ն փամփուշտը տաք,
Կռի՛վ տվին, մինչև բացվող արևածա՜գ:
Եվ անձնուրա՜ց հերոսությամբ
Սրբագրեցին մահազդը սի՛ն, թշնամակա՛ն,
Մինչև անգամ՝ կյանքի՛ գնով կանգնեցնելով չարքի ճամփա՛ն:
Ու կռվեցի՛ն պաշտպանները Հայրենիքի,
Իսկ փրկության կոչնազանգով ոտքի՛ ելած ժողովո՜ւրդը
Միասնաբա՛ր ու մի՛ շնչով եկա՛վ կանգնե՛ց նրանց կողքի՛ն:
Մե՛կը՝ կռված տղաների խրո՜խտ գնդով,
Մյո՛ւսն՝ հագուստո՛վ ու սննդո՛վ,
Ամե՛ն շերտի ու ոլորտի, ժողովրդի ամե՛ն որդի,
Գիտնականի՛ց մինչև բանվո՛ր՝ ազգը դարձավ Երկրի զինվո՜ր:
Զինվո՛ր դարձավ ու միացավ իր քաջարի՛ որդիներին,
Հայի շնչո՜վ լցվեց դիրքը, հայի փայլո՜վ շողաց ձյո՜ւնը մեր լեռների՜:
Իր թիկունքում զգալով ո՛ւժը հայրենակցի,
Զինվո՛րն ու սպա՛ն սխրանքներո՜վ և փառունա՜կ արիությա՜մբ՝
Ազգափրկիչ վահա՛ն դարձան մի անկոտրո՛ւմ:
Ամեն կետում մի՛ հերոս էր, ամեն դիրքում՝ մի՛ զորական,
Նույնիսկ, եթե թվով զիջեր՝ որակո՛վ էր իր գերակա:
Իսկ թշնամին իր քանակով, բորենու պես ոհմակ կազմած,
Ծփո՜ւմ էր ու հանդգնորեն չարախնդում,
Ծփո՜ւմ էր, բա՛յց ամեն արած քայլի դիմաց
Մի՛ քանի քայլ հե՛տ շպրտվում:
Մեկին՝ հարված հրանոթո՛վ, մյուսի գլխին՝ փայտի կոթո՛վ.
Հայ քաջարի զինվո՛րն ու սպա՛ն, մինչև վերջի՛ն զարկը սրտի,
Կերտում էին նո՜ր, լուսավո՜ր մեր ապագան,
Կերտում էին բարի՜ գալո՜ւստն առավոտի:
Կեղտ-չարիքին ոչնչացնում կրակոցո՛վ,
Վտանգավոր մոլեռանդին այրում ի՛ր իսկ հրի բոցո՜վ:
Եվ ահա, նենգ հրոսակը տարակուսեց,
Երբ տանկերին նրա կանգուն մեր զինվորը ոչնչացրեց
Լուցկո՛ւ նման շղթայաբար հրի՛ տալով,
Ու զորքերին՝ բորենակերպ, հարյուրներո՜վ ճամփեց դժոխք:
Եվ հուսահատ դաժանության վերջին պահին
Հրոսակը հիշեց իր մեջ ննջող Նեռի՜ն այն անողոք,
Նրան, որին ժառանգել է անփառունակ նախնիներից:
Ու այդ Նեռին հանելով դուրս՝ թուրքը մորթեց մի քանի հայ անմեղ ծերի
Եվ այդպիսով ապացուցեց, որ ցեղասպան էությունը մինչև օրս նա չի բուժել:
Ո՜ւշ էր, սակայն, և պարտության լո՛ւրն էր գուժել
Թուրքի՝ արդեն շիվար, շարքը,
Հայ զինվորի պատժիչ ձե՛ռքը սաստե՛լ էր իր խուժան վարքը:
Մի քանի օ՜ր տևած ահե՜ղ գոյամարտում,
Մի քանի դա՜ր մեջը պարպած կուտակումով,
Հայրենիքի պաշտպանները դաժա՛ն մարտում
Փառքո՜վ դրին թո՛ւրը պատյա՛ն:
Եվ վաղորդյան շողերի հետ հաղթանա՜կը բացեց հայի
Հերոսությա՛ն մի նո՜ր մատյան:
Վա՛յը եկավ թուրքի հալին,
Որ, չորացա՛ծ իր փշերով տատասկների,
Փորձում էր խոր վերքեր թողնել հայի հոգում,
Փորձում էր, բայց չհաջողե՛ց ու երբեք էլ չի՛ հաջողի,
Քանի վստա՛հ ու մշտարթո՛ւն
Հայրենիքի պաշտպաննե՛րն են մե՛ր սահմանին:
Վա՛յը եկավ թուրքի հալին,
Նրանց դիրքից լրբալա՜ց էր նորից լսվում,
Սադրած կռվի հետևանքով լացի ձա՛յնն էր անգամ խզվո՛ւմ:
Եվ չարամի՛տ, հոխորտագի՛ն զառանցանքից
Չէ՛ր մնացել անգամ նշո՜ւյլ,
Ու եղել էր նրա շինծո՛ւ զորությունը փշո՜ւր-փշո՜ւր:
Միչդեռ հայը՝ նորից հպա՜րտ ու փառավո՜ր,
Նախնիների դիմաց կանգնած պա՛րզ երեսով,
Կերտեց մի նո՛ր ու հաղթակա՛ն, վսե՜մ պատում,
Աստծո սիրո՜վ շողաց լո՜ւյսը իր հավատում,
Սիրտը լցվեց նորից հույսո՜վ խաղաղությա՜ն…
Ու քանի դեռ նրա մեջքին ա՛զգն է՝ ամբողջ իր վեհությա՜մբ,
Հայրենիքի պաշտպանների խրո՛խտ դեմքին
Հավատա՜մքն է խաղա՜ղ երկնի,
Բայց և՝ կրա՛կ կմոլեգնի, թե հարկ լինի պաշտպանելու մեր պատի՛վը:
Դրա փայլո՛ւն ապացույցը՝ մեր նահատակ հերոսների թվի դիմաց
Նենգ ոսոխի բյուր զոհերի ամո՛թ թիվը:
Եվ վերջացա՜վ պատերազմը,
Ու ապրիլյան արեգակը գրկեց հո՜ղը,
Ծիծեռները՝ թրատելով երկի՜նքը լուրթ,
Անհոգ ու պարզ թռչում էին այնքա՜ն մոտիկ,
Դաշտը նորից լցվեց խոտի անո՜ւշ բույրով,
Ու տերևին նորից գրկեց գարնա՜ն ցողը առավոտի:
Եվ խաղաղվե՜ց պատերազմի Աստվածն ահե՜ղ՝
Հագենալով մարտադաշտի պաղ արյունից,
Ու նոր օրվա շողերի հետ հայացք նետեց երկու կողմին.
Թուրք ոսոխը նահանջել էր իր դիրքերը գաղտնագողի,
Ու պարտությա՛ն դառնահա՛մն էր նրա քիմքին,
Մինչդեռ հայոց հպա՛րտ հողին
Բացվել էին նորից կարմի՜ր կակաչները հաղթանակի՜:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 05-06.05.2018
Նվիրվում է 2016 թ. Ապրիլյան քառօրյա պատերազմի բոլոր մասնակիցներին և Հայրենիքի բոլոր պաշտպաններին՝ ի մեծարումն հայի առյուծային ոգու և քաջության:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
ՄԱՅԻՍՅԱՆ ՀԱՂԹԱՆԱԿՆԵՐ
Սիրելի՛ հայրենակիցներ Հայաստանում, Արցախում և Սփյուռքում, պատերազմի սիրելի՛ վետերաններ, սիրելի՛ ազատամարտիկներ, Հայաստանի և Արցախի զինված ուժերի սիրելի՛ սպաներ և զինվորներ, սրտանց շնորհավորում եմ մեզ բոլորիս Մեծ Հայրենական պատերազմում տարած հաղթանակի (մայիսի 9, 1945), Շուշիի ազատագրման (մայիսի 8, 1992), Երկրապահի օրվա (մայիսի 8, 1997) և Արցախի Հանրապետության Պաշտպանության բանակի կազմավորման (մայիսի 9, 1992) տարեդարձների առթիվ:
Ապրիլյան պատերազմի (ապրիլի 2-5, 2016) սիրելի՛ մասնակիցներ, Դուք Ձեր անձնազոհությամբ և արիությամբ վերահաստատեցիք մեր ժողովրդի ապրելու իրավունքը՝ դառնալով ժողովրդական ոգևորիչ համախմբման հզոր ու շարժիչ ուժ: Ապրիլյան Ձեր գոյամարտով, Ձեր անմնացորդ նվիրումով Դուք կրկին անգամ հաղթական ու տոնական դարձրիք հայկական գարունը:
2018 թ. ապրիլ-մայիս ամիսներին մենք և աշխարհի առաջադեմ մարդկությունը արձանագրեցինք Հայաստանում ժողովրդական միասնության և ժողովրդավարական արժեքների ողջախոհ իմաստավորման նոր ու պատմական էջ, ինչը վերստին փաստում է, որ հայկական գարունը հայերիս համար եղել և մնում է համախմբվածության և ոգեղենության ժամանակաշրջան:
Հայկական գարնանը միշտ էլ հաղթանակներ են գրանցվել, անգամ ապրիլի 24-ին, հարգանքի տուրք մատուցելով Հայոց ցեղասպանության անմեղ զոհերի հիշատակին, մենք ամեն անգամ կարծես իմաստավորում ենք նաև մեր յուրատիպ հաղթանակը չարիքի ու մահվան հանդեպ և վեր հանում ու արժեքավորում վերածնվելով, ապրելով ու արարելով հաղթելու գաղափարը:
Հայկական գարունների ընթացքում մենք կարողանում ենք ոչ միայն հաղթանակներ տանել, այլև խաղաղություն պարտադրել թշնամուն: Հենց մայիս ամսին, իսկ ավելի կոնկրետ՝ 1994 թ. մայիսի 12-ին, չկարողանալով դիմադրել հայկական ուժերի վճռական գործողություններին և վախենալով ավելի ծանր կորուստներ ունենալուց՝ հակառակորդը զինադադար խնդրեց, Ադրբեջանի սանձազերծած լայնածաված պատերազմը վերջացավ նրա ամոթալի պարտությամբ:
Եվ ահա, Հաղթանակի հավաքական օրը՝ մայիսի 9-ին, պատիվ ունեմ հրապարակելու «Ապրիլյան քառօրյա պատերազմ» վերնագրով ընդարձակ բանաստեղծությունս, որը նվիրում եմ մեր փառապանծ ռազմական հաղթանակները կերտած, մեր Հայրենիքի անվտանգությունն ու խաղաղությունն ապահովող հայրենանվեր ու բարեվարք սպաներին և խիզախ ու անպարտ զինվորներին:
Ի թիվս իմ բազմաթիվ ռազմահայրենասիրական բանաստեղծությունների՝ կցանկանայի նշել նաև Ապրիլյան քառօրյայի հերոս մասնակիցներին և մեր հայրենիքին նվիրված մի քանի բանաստեղծություններ ևս, այդ թվում՝ «Հայկական դիրքից», «Հայի ուժը զինվորն է իր», «Մեր անունն է Հայկական բանակ», «Հանուն ազգային, սուրբ նպատակի», «Զինվորի սերը», «Սիրահարված զինվորը. սոնետ», «Իմ հայ ժողովուրդ», «Հայի միտքը արդար է», «Հանուն Հայրենիքի», «Ձոն՝ Հայրենիքին», «Իմ հողն ուրիշ է», «Ուզում եմ արու զավակ ունենալ»:
Սիրելի Ընթերցողներ, կրկին անգամ սրտանց շնորհավորում եմ հայկական հաղթական գարնան տոների առթիվ: Փա՛ռք հայկական երկու ազատ ու անկախ պետություններին՝ Հայաստանի և Արցախի Հանրապետություններին, կեցցե՛ հայ ժողովրդը: Աստված պահապան մեր Հայրենիքին:
Այս փառապանծ օրը ուզում եմ գրել նաև ինձ համար շատ նվիրական մի թեմայից: Բանն այն է, որ ես ու մեր ընտանիքը Արցախի ազատամարտը զգացել է անմիջականորեն, քանի որ Հայրս 1994 թվականին մասնակցել է ինքնապաշտպանական մարտերին: Հիշում եմ, թե ինչքան ծանր, դժվար, ապրումներով և հուզումներով լի ժամանակահատված էր դա մեր ընտանիքի համար: Ամեն օր մեր սրտերը թրթռում էին ռազմի դաշտից ստացված լուրերից, երբեմն` նաև ծանր գույժերից: Սակայն մեր հայրերը, եղբայրներն ու զավակները շարունակում էին մարտնչել առյուծային ոգով, քանի որ մեր կռիվն արդար էր, մեր բնօրրանը, Հայրենիքն էինք պաշտպանում ու ազատագրում: 94-ին կնքվեց զինադադարը, և Հայրս հետ եկավ: Նրա կամավոր մեկնումը ռազմի դաշտ և, մյուս հայորդիների հետ միասին, անձնուրաց կերպով մասնակցությունը կռիվներին ինձ համար, որպես ձևավորվող պատանու, դարձավ հպարտության և քաջության օրինակ հետագա ամբողջ կյանքի համար: Անցան տարիներ, հիմա ես, Հորս նման, ցանկացած պահին պատրաստ եմ կռվելու մեր երկրի ամեն մի թիզ հողի համար, որ ապրենք հպարտ ու արժանավայել, որ մեր մայրերը, կանայք ու աղջիկներն իրենց զգան պաշտպանված ու հոգատար ձեռքերում, որ մեր Հայրենիքը անառիկ լինի ու օր-օրի հզորանա: Ես այդ նույն ոգով էլ իմ որդուն եմ դաստիարակելու:
Ինչպես Հայրս ինձ համար օրինակ դարձավ, այնպես էլ Արցախի ազատամարտում կռվող տղերքի համար օրինակ էին ֆիդայինները, Երկրորդ աշխարհամարտի տարիներին անձնուրած մարտնչած հայորդի հերոսները, զինվորներն ու սպաները, բոլոր նրանք, ովքեր կռեցին պատմությունը սեփական ձեռքերով, կերտեցին այն ապագան, որում ապրում ենք մենք այսօր:
Մայիս ամիսը, հիրավի, շատ նվիրական հայ ժողովրդի համար, հաղթական ամիս է. նշում ենք մի քանի տոն, նշում ենք մեր հերոսական ոգու արտահայտությունը Երկրորդ աշխարհարամարտում, Արցախում: Այնտեղ կռվողները հավատով էին կռվում: Հավատում էին, որ ազատագրվելու է մեր Հայրենիքը, որ ապրելու ենք խաղաղ ու անվտանգ երկրում: Նրանք մարտի էին գնում այդ հավատն ու հույսը, այդ ներքին համոզմունքը իրենց սրտի տակ պահած:
Ամեն մայիսի 9-ին հոգիս մի տեսակ փառավորվում է: 1941-1945 թթ. Մեծ Հայրենական պատերազմում խորհրդային ամբողջ ժողովրդի ձեռք բերած փառահեղ հաղթանակը, որը մեզ բոլորիս լցնում է հերոս վետերանների սերնդի նկատմամբ հպարտությամբ և խորին երախտապարտությամբ, մեր սերնդի վրա, մեզանից յուրաքանչյուրի վրա դնում է առանձնակի պատասխանատվություն մեր իսկ, մեր երեխաների ու թոռների, հայրենիքի ճակատագրի համար: ժամանակին մի ամբողջ մեծ Հայրենիքի ճակատագիրը մեր քաջարի պապերի ու հայրերի ձեռքերում էր, նրանք այդ փորձությունը հաղթահարեցին պատվով` ազատագրելով աշխարհը չարիքից: Նրանք իրենց կյանքը զոհեցին հանուն խաղաղության: Մեզ՝ հայերիս համար, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում տարած հաղթանակն ունեցավ կենսական նշանակություն, իսկ մեր հարյուր հազարավոր հայ քաջորդիները իրենց անունները ոսկե տառերով գրեցին պատերազմի տարեգրության մեջ:
Այսօր պատվախնդիր հետևողականությամբ ստանձնենք պատասխանատվությունը մեր երկրի ապագայի համար և կառուցենք ու հզորացնենք մեր Հայրենիքը` պատերազմի արհավիրքներն ու վտանգները կանխարգելելու և նոր սպառնալիքներին ավելի ուժեղ կերպով հակազդելու, արժանի հակահարված տալու համար: Ամբողջ առաջադեմ մարդկության հետ նշենք ֆաշիզմի նկատմամբ տարած ՄԵԾ ՀԱՂԹԱՆԱԿԻ տարեդարձը, անհանդուրժող լինենք ագրեսիային, ահաբեկչությանը:
«Կռիվ ենք գնում ախպերս ու ես…»,-ահա այս խոսքերն են գալիս մտքիս՝ լսելով տեսանյութում հնչող երգի խոսքերը… Նայում եմ տեսանյութում մեր տղերքին, էն տղերքին, որոնք իրենց կյանքն էին վտանգել հանուն վեհ գաղափարների, հանուն արդարացի լուծման, հանուն Հայրենիքի ու պատվի: Այս տղերքը վետերան պապերի արժանի հետնորդներն են և մշտարթուն օրինակ՝ հետագա բոլոր սերունդների համար: Ես երազում եմ, որ այս ոգեշնչումով ապրենք միշտ, և մեր կյանքում միշտ գրանցենք ոգեղենության հաղթանակներ` վեր կանգնելով նեղ անձնական շահերից ու ազնիվ կերպով, մաքուր խղճով կարողանանք նայել մեր զավակների, մեր մատաղ սերնդի աչքերին:
Հայ ազատամարտիկ տղե՛րք, թող այս երգերում լսվող Ձեր խրոխտ ձայնը միշտ զիլ հնչի մեր ականջներում ու հուշերում, թող Ձեր քաջարի ոգին ու անմար սխրագործություններն հաջողության օրինակ լինեն և հանդիսանան ժողովրդի ու պետության հավերժ կենսունակության գրավական:
Մենք վեհանում ենք Ձեզանով, Ձեր օրինակով և պիտի այնպես ապրենք մեր կյանքը, որ մեզանով էլ վեհանան մեր հաջորդ սերունդները:
Փա՛ռք յուրաքանչյուր հայորդու` զորահրամանատարից մինչև կռվի շարքային մասնակից, Փա՛ռք հայ քաջ վետերաններին, փա՛ռք Արցախյան ազատամարտի նահատակված ու կենդանի բոլոր մասնակիցներին, փա՛ռք Ապրիլյան քառօրյա պատերազմի մասնակիցներին, փա՛ռք ու հավերժ հիշատակ յուրաքանչյուրին, ով իր կյանքը զոհեց այն լուսավոր ու հաղթանակած օրվա համար, որն ինքը կյանքում այդպես էլ չհասցրեց ապրել ու տեսնել, սակայն վաղուց տեսել էր իր երազանքներում: Փա՛ռք ու պատիվ բոլոր նրանց, ովքեր իրենց ստեղծարար կյանքով և հայրենանվեր գործունեությամբ շենացնում են, զորացնում են ու շարունակելու են զորացնել և զարգացնել մեր Հայրենիքը:
Հարգանքով՝
Առլեն Շահվերդյան
Գրող, ՀՀ Զինված ուժերի մայոր
Dear friends, please accept my cordial congratulations on Anniversary of the Victory in the Great Patriotic War. The Day of Victory for the Armenians has double meaning as we celebrate on this day also the Liberation of Shushi (May 8-9, 1992) from Azeri cruel attacks on Nagorno-Karabakh and Armenia. This was one of the first significant military victories by the Armenian Forces during the Nagorno-Karabakh Liberation War. My Father has taken part in this war together with many Armenians protecting our dear Homeland from Azeri barbarism, terrorism and killings of hundreds of innocent and peaceful Armenian population. My new and large Armenian poem (above), entitled “The Poppies of Victory”, is dedicated to all participants of the The Four-Day War (April War), 2016 and to all defenders of Homeland, in tribute to the Lionesque Armenian Spirit and Courage.
Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության մասին
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About the Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Հայկական ապրիլ / Armenian April
Հայկական ապրիլ
Հայոց ցեղասպանության անմեղ զոհերի հիշատակին
Ինձ զոհ չկոչե՛ք, ես ապրե՛լ գիտեմ,
Արարե՛լ գիտեմ կյա՜նքը վերստին,
Գիտեմ մաքառե՛լ և հաղթե՛լ, անգամ,
Անկարելիի՛ն ու անհույս «ո՛չ»-ին:
Գիտեմ և՛ զրկանք և՛ ցավեր կրել,
Արյունոտ վերքով երազել հեռո՜ւն,
Փայփայել հո՜ւյսը վաղվա լուսավոր
Եվ ծլարձակե՜լ նո՜ւյնիսկ ոչնչի՛ց:
Ինձ վիշտ չկոչե՛ք, ես ցնծա՜լ գիտեմ,
Գիտեմ խնդության բերկրա՜նքը կռել,
Ամենադժվար արգե՛լքը, անգամ,
Անցնում եմ ոգո՛վ իմ հաղթահարո՛ղ:
Կարող եմ ցավոտ տառապանքների
Անվե՜րջ թվացող ուղեծի՛ր ծռե՛լ
Եվ կրկի՛ն անգամ, գլուխս բա՛րձր,
Արժանապատի՛վ ապրել եմ կարող:
Ինձ վերջ չկոչե՛ք, ես սկի՛զբ եմ դրել,
Որի արմատը տարեց է դարի՜ց,
Փորձել են ջնջել, որ ես չլինեմ,
Բայց չե՛ն հաշվարկել կառչո՛ւմս հողի՜ն:
Փորձել են կտրել ցողո՛ւնն իմ կանաչ՝
Չհասկանալով, որ հզո՜ր ծառի
Արմատը նորի՛ց երկի՜նք կձգի
Արևով օրհնված իր նո՛ր ցողունի՜ն:
Ինձ ապրի՛լ կոչեք, հայկակա՛ն ապրի՜լ,
Կյանքի՛ ու գարնա՛ն ոգեղե՜ն ապրում,
Օսմանցու խլած հողիս Հայրենի
Անկոտրում շի՛վն եմ, քա՛րն եմ հենարար:
Ես հա՛յ եմ այսօ՛ր, երե՛կ և վա՛ղը
Իմ հաղթանակող ոգո՛վ անկոտրում,
Թափած արյո՛ւնս և մա՛հս անգամ
Հավե՛րժ ապրելու աղո՛թք է անմար:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 24.04.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
To my foreign Readers – Dear all, I have the honor to introduce to you my new poem “Armenian April” (written on 24.04.2018). The poem is dedicated to the victims of the Armenian Genocide. As always I tried to translate the poem for all my foreign readers. The following is a literal (word for word) translation of the poem, trying to make the meaning of the poem more understandable and available for all.
Armenian April
Don’t call me victim, I know to live
I know to create the life again,
I know to fight and win even
The impossible as well as the hopeless “No”.
I know to suffer deprivation and pain,
And to dream the future, having a bloody wound
I know to hug the light of future
And germinate even from nothing.
Don’t call me sorrow, cause I know to rejoice,
I know to make the delight of joy,
Even the most difficult barrier
I pass with my victorious spirit.
I can even change the way of
Seemingly endless sufferings
And again, with my head high,
I can live dignified.
Don’t call me end, I have put a start,
And its root is older than a century,
They have tried to annihilate me
But they have not reckoned my clinging to the soil.
They have tried to cut my green stem
Not understanding that the root of the powerful tree
Will raise to the sky a new stem, blessed with sun.
Call me April, Armenian April!
Living of life and spring
Cause I am the stem
And the foundamental stone from my Homeland,
Which the Osmanians have grabbed from me.
I am Armenian today, yesterday and tomorrow
With my victorious spirit
And even my spilled blood and death
Are a prayer for eternal life.
© Author – Arlen Shahverdyan, The poem is translated into English by the author.
The poem is copyright protected. © All Rights Reserved, 2018.
This Poem is Copyright Protected, so IT IS PROHIBITED to share it on Social Network or other Websites without the reference (link) to its Author and to this Page.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Գրողի ամենամեծ ձեռքբերումը / The Biggest Achievement of the Writer
Սիրելի Ընթերցողներ, ես ստեղծագործում եմ 1994 թվականից, և 2019 թվականին կլրանա իմ գրական-ստեղծագործական գործունեության 25 տարին: Այս տարի՝ 2018 թվականին նույնպես հոբելյան եմ նշում, քանի որ ուղիղ 20 տարի առաջ՝ 1998 թվականին, կազմել եմ բանաստեղծական իմ առաջին ժողովածուն:
Այս տարիների ընթացքում գրել և հրատարակել եմ տասնյակ տպագիր ու էլեկտրոնային գրքեր, բազմաթիվ բանաստեղծություններ, պատմվածքներ, հեղինակային երգեր, արժանացել գրական տարբեր պատվոգրերի: Բանաստեղծություններս տարածվել են աշխարհով մեկ, իսկ գրքերս՝ գրանցվել աշխարհի առաջատար գրադարաններում և մասնագիտական կենտրոններում: Իմ կենսագրության բոլոր այս ձեռքբերումները մեծապես նպաստել են, որպեսզի շարունակեմ ստեղծագործել ավելի մեծ նվիրումով և եռանդով:
Գրական ստեղծագործությունները հանրահռչակելու նպատակով՝ տարիներ առաջ ստեղծեցի սույն գրական բլոգ-կայքը: 2011 թ. ապրիլի 13-ը իմ գրական կայքի ծննդյան օրն է: Հետևողականորեն յուրացնելով ու հմտորեն կիրառելով թվային տեխնոլոգիաների լայն գործիքարանը՝ երկար տարիներ է, ինչ շարունակում եմ կայքիս միջոցով Ընթերցողներին հայերեն և անգլերեն լեզուներով ներկայացնել գրական ստեղծագործություններս, բնապահպանական նյութերս և այլն: Կայքս իմ գրական գործունեության ձեռքբերումներից և արտահայտման հաստատուն ու հիմնական տիրույթներից մեկն է:
Թվարկված բոլոր ձեռքբերումները չէին ունենա արժեք, եթե չլինեին իմ պատվելի Ընթերցողները: Ինձ համար՝ որպես գրողի, ամենամեծ ձեռքբերումը իմ Ընթերցողներն են, նրանց մեծ բանակը, նրանց սերն ու ջերմությունը, հարգանքն ու գնահատանքը է այն գլխավոր ու մեծագույն ձեռքբերումը, հաջողությունն ու հարստությունը, որոնք ինձ մշտապես ոգեշնչում են ստեղծագործելու ջերմեռանդորեն և մեծ նվիրումով: Ժողովրդի կողմից ճանաչված ու սիրված լինելուց մեծագույն պարգև ու երջանկություն չկա:
Գրողը, ստեղծագործողը ստեղծագործում է, քանի որ չի կարող չստեղծագործել, իր մեջ կուտակվածը ինչ-որ կերպ պետք է անպայման դուրս գա իր միջից, էներգետիկ ու ինֆորմացիոն այդ կուտակումը պետք է անպայման արտահայտվի ու կենդանություն ստանա, միս և արյուն: Սա աքսեոմ է: Ստեղծագործելով նա իր մասնիկները, ֆլյուիդները տալիս է տիեզերքին: Երբ գրողը գրում է, նա դա, առաջին հերթին, անում է իր համար, իր հոգու համար, քանի որ գրելը, ստեղծագործելը իր հոգու արտահայտումն են: Դա ինքն իր հետ, իր խղճի ու մտքի հետ ներդաշնակ լինելու շատ անձնական վիճակ է, սեփական «ես»-ի հետ հոգևոր ուրույն զրույց, ներքին կուտակումների դուրսբերում, ինքնաարտահայտման շատ անձնական դրսևորում: Սակայն երբ գրողն ունի Ընթերցող, ապա նրա այդ ստեղծածը ավելի է իմաստավորվում, դառնում հասցեական և, հետևաբար, նպատակային: Գրողը կարող է գրել առանց մեկ ընթերցող ունենալու, գրել իր համար, գրել ու գրածը պահել իր դարակում, սակայն երբ նա գրում է ունենալով ընթերցող, ապա իր մտքի ու տաղանդի արգասիքը արժեքավորվում է ու դառնում ընդհանուր արժեք, դառնում ընդհանուրի սեփականությունը՝ այդպիսով ձևավորելով նոր վիճակ և կարևոր միջավայր, ձևավորելով համընդհանուր կերպով գնահատելի արժեքներ:
Եվ ահա, սույն հրապարակումը նվիրված է կայքս արժեքավորող ու գնահատող իմ բոլոր Ընթերցողներին ու իմ գրական գործունեության և գրական կայքիս տարեդարձներին: Ստորև ներկայացվում է օրվա խորհրդով գրված միանգամից երկու նոր բանաստեղծություն՝ «Ընթերցողն է իմ հարստությունը» և «Իմ անբաժան ուղեկից» վերնագրերով, որոնք նվիրված են սիրելի Ընթերցողներիս և իմ գրական կայքին, որի միջոցով էլ հենց վերջին տարիներին այդքան դիտարժան ու տպավորիչ է դարձել գրական ստեղծագործությունների ներկայացումը հանրությանը: Բանաստեղծություններից հետո ներկայացված է նաև օրվա թեմայով հատուկ, ընդարձակ նյութ՝ «Սրտի խոսք՝ Ընթերցողներիս» վերնագրով, որում մանրամասն տեղեկույթ կա գրական կայքիս զարգացման ու ձեռքբերումների մասին:
***
Ընթերցողն է իմ հարստությունը
Ընթերցողն է իմ հարստությունը,
Որ կարդում է ինձ ու թռի՜չք տալիս,
Տալիս է թևե՜ր,
Որ ես սավառնեմ իմ ներշնչանքի՜ երկնակամարում:
Նա՛ է իմ դողը պոետիս հոգու,
Գնահատողը՝ անկեղծ ջերմությամբ,
Իմ ամեն նորի՛ ու ամեն տողի՛
Իր արժանավո՛ր առաքելությա՜մբ:
Ընթերցողը իմ գրական ոգու
Արարումների վկա՛ն է ազնիվ,
Գրիս նվիրյա՜լ հասցեատե՛րը:
Եվ նա՛ է կարդում,
Թե ինչպես եմ ես
Գրչիս միջոցով փայփայում սե՜րը՝
Տա՜ղը անձնական հանձնելով թղթի՛ն,
Մտքի հորդո՜ւմը՝ սևով թանաքի:
Իմ Ընթերցողի շնորհի՛վ է գիրս
Լիաթո՜ք շնչում…
Չ՛ի համեմատվի
Եվ ո՛չ մի տիտղոս ու ո՛չ մի կոչում
Նրա ջերմագի՜ն գնահատանքին,
Նրա ապրումի՛ն՝ պա՜րզ ու սրտակի՜ց:
Եվ ո՛չ մի աթոռ, կամ տիտղոսակիր որևէ՛ պաշտոն
Չե՛ն կարող շնորհել այն ներշնչա՜նքը,
Որը ստանում եմ իմ Ընթերցողի ապրումակցումի՜ց:
Ես գիտեմ փա՜ռքը
Միա՛յն ու միա՛յն իմ Ընթերցողի անկե՜ղծ ապրումով,
Իմ ամեն տողից նրա հուզումո՜վ…
Եվ գրում եմ ես՝ թևերս բացա՜ծ ու ազնվությա՛մբ՝
Գրկելով ամբո՜ղջ աշխարհը սիրուն:
Եվ ճախրո՜ւմ այսպես
Իմ հոգով ստեղծված գրականության՝
Ընթերցողներիս կողմից օրհնված, երկնակամարո՜ւմ:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 11.04.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Իմ անբաժան ուղեկից
Դու ընկե՛ր իմ, մատյա՛ն, օրագի՛ր,
Որ մտքերն ես իմ բյո՜ւր ամբարում,
Հույզերի կենդանի՛ ձեռագիր՝
Թվային ներկայի այս դարում:
Տպագիր արձակիս շտեմարա՛ն,
Չափածո տողերիս վեհաբե՛մ,
Դու վկա՛ն իմ ազնի՜վ արարման,
Որ տևում է մթի՜ց լուսադե՛մ:
Ժամանա՛կն է փորձել մեզ հաճախ,
Տարինե՛րն են ստուգել մեզ թաքուն,
Բայց չկա՛ ու չի՛ եղել պատճառ,
Որ կորցնենք մեր դեմքերը կյանքում:
Մեզ ազնի՛վն է անվերջ ուղղորդել,
Անհո՜ւն սերը՝ հանդեպ Ընթերցող,
Նվիրո՜ւմը՝ գործին մեր կանթե՜ղ
Եվ հավա՛տն առ Աստվա՜ծ կամեցող:
Ու քեզնով եմ այսքա՜ն տարիներ,
Իմ ուրա՛խ և տխո՛ւր ապրումով,
Գրական հուզումնե՜ր արարել
Եվ ձոնել մարդկությա՜նը սիրով:
Եվ աշխա՜րհը գրկե՜լ է հոգիս,
Ընթերցողը իմ սի՜րտն է սիրել,
Քո՛ շնորհիվ է, որ տողը մտքիս
Աշխարհի՜ն եմ հավերժ նվիրել:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 11.04.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սրտի խոսք՝ Ընթերցողներիս
Սիրելի Ընթերցողներ, ես անձնական տոն ունեմ այսօր, որով ցանկանում եմ կիսվել Ձեզ հետ: Այսօր իմ բլոգ-կայքի ծննդյան օրն է: Ինձ և իմ կայքի հավատարիմ Ընթերցողների համար այս նշանակալի իրադարձության առիթով ցանկանում եմ իմ սրտի խոսքը հղել Ձեզ: Ես գրում եմ իմ հեղինակային գրական-բնապահպանական կայքում արդեն երկար տարիներ՝ փորձելով մշտապես մնալ հետաքրքիր ու յուրօրինակ: Իմ լսարանի ամենօրյա համալրումը նորանոր Ընթերցողներով, մշտական ու հավատարիմ Ընթերցողների կողմից ստացվող ջերմ արձագանքներն ու մեկնաբանությունները, ինչպես նաև օրվա ընթացքում նրանց բազմաթիվ այցելություններն իմ կայք փաստում են, որ կայքն այսօր ոչ միայն լայն ճանաչում ունի, այլև սիրված է շատերի կողմից, դարձել է հավատարիմ ընկեր, սպասված ու սիրելի աշխարհ, տոն, որը միշտ իրենց հետ է:
Տարիներ առաջ, իսկ ավելի ստույգ՝ 2011 թվականի ապրիլի 13-ին, իմ հրաշալի և հարգելի ընկեր Միքայել Յալանուզյանի խորհրդով՝ բլոգային պլատֆորմի վրա ես ստեղծեցի հեղինակային այս կայքը՝ իմ գրական ստեղծագործությունները, բանաստեղծությունները, գրքերը, բնությանը նվիրված հոդվածներն ու մտքերը հրապարակելու նպատակով: Կայքը երկլեզու է. նյութերն ինքս թարգմանում եմ անգլերեն: Հավատացեք, դժվար է տարիներ շարունակ հետաքրքիր ու սպասված մնալ հայ և արտասահմանցի Ընթերցողների համար: Այսօր կարող եմ հպարտությամբ և ուրախությամբ փաստել, որ ունեմ տարիներով ինձ հետևող ու իմ գրականությունը սիրող և գնահատող հավատարիմ Ընթերցողների հսկայական բանակ Հայաստանում և արտասահմանում, ընդ որում՝ ինչպես հայերի, այնպես էլ օտարազգիների շրջանում: Իմ գրական կայքին հետևում են ԶԼՄ-ներում, սոցիալական մեդիայում (Ֆեյսբուք, Թվիթեր և այլն): Կայքիս էջադիտումների թիվն գերազանցել է 600 հազարը, ունեմ բանաստեղծություններ, որոնք օգտատերները սոցիալական ցանցի իրենց էջերում տեղադրել են մի քանի հազար անգամ, գրքերիս էլեկտրոնային տարբերակները մշտապես ներբեռնվում են և ընթերցվում: Հավելեմ, որ բլոգս ունի հազարավոր մշտական բաժանորդագրված ընթերցողներ (էլեկտրոնային անվճար բաժանորդագրության միջոցով), ովքեր ամեն օր իրենց էլեկտրոնային փոստում հետևում են կայքիցս ստացվող նամակ-հաղորդագրություններին: 2012 թվականի հունիսից ի վեր կայքս արժանացել է 100-ից ավելի մրցանակների, իսկ 2012 և 2013 թվականներին ստացել «Տարվա բլոգ» մրցանակը:
Սիրելի Ընթերցողներ, իմ սրտագին ողջույնները, խորին հարգանքն ու անկեղծ երախտագիտությունն եմ հղում յուրաքանչյուրիդ: Ձեր բարի ուշադրությամբ և ջերմությամբ Դուք սատարում եք ինձ, և այդ սատարումը մշտապես ներշնչում ու ոգևորում է ինձ: Ձեր անկեղծ մեկնաբանություններն ու հետադարձ ջերմ կապը մշտապես պարտավորեցնում են ինձ աշխատելու ավելի տքնաջան կերպով: Ձեր մեկնաբանությունները միշտ հետաքրքիր են, բարի, լի դրական հույզերով, հաճախ` բացառիկ ու յուրօրինակ: Ես սիրում եմ կարդալ դրանք ու պատասխանել դրանց ու որևէ մեկնաբանություն իմ կողմից անարձագանք չի մնում:
Սիրով ուզում եմ նշել, որ իմ բլոգում, ինչպես նաև ֆեյսբուքյան ու թվիթերյան իմ էջերում միայն պարկեշտ, կիրթ, քաղաքավարի մարդիկ են, կայացած ու բարեշնորհ անձինք, ովքեր ունեն ներքին բարձր կուլտուրա և գիտակցություն, գրողին հարգելու ու վեհացնելու գնահատելի ունակություն:
Կարծում եմ, որ այսպիսի Ընթերցողներ ունենալը պատիվ ու պարտավորություն է ցանկացած գրողի, ցանկացած ստեղծագործողի համար: Ես անչափ ուրախ եմ իմ բլոգում և սոցիալական ցանցերում այսպիսի պարկեշտ լսարան ունենալու հանգամանքով: Ինձ համար պատիվ է Ձեզանից յուրաքանչյուրին համարել իմ մշտական և հավատարիմ Ընթերցողը:
Հատուկ շնորհակալություն նաև նրանց, ովքեր ինձ անվանակարգում են բլոգերային մրցանակների: Ես մշտապես ձգտում եմ արժանի լինել դրանց:
Իմ սիրելի Ընթերցողներ, մեր միջև ձևավորվել է բարեկամական ու փոխադարձ հարգանքի վրա խարսխված ամուր ու բազմամյա հարաբերություն: Կարծում եմ, որ այս ընկերությունը մեր գեղեցիկ, կարևոր ու բարի ձեռքբերումն է մեծ և ընդարձակ ինտերնետում: Շնորհակալություն բոլորիդ, որ առօրյա վազքի ու առօրեական հոգսերի մեջ միշտ ժամանակ եք գտնում այցելելու իմ գրական-ստեղծագործական աշխարհը: Շնորհակալություն Ձեր այդ ժամանակի համար, որը խնամքով և սիրով ծախսում եք՝ ամեն օր հետաքրքրությամբ ու հաճելի սպասումով հետևելով իմ կայքին ու գորովանքով ընթերցելով ստեղծագործություններս: Շնորհակալություն Ձեզ բոլորիդ մշտական սատարումի և փոխըմբռնման համար: Հուսով եմ, որ Ձեր այդ սատարումն ու ջերմությունը միշտ կլինեն ինձ հետ:
Իմ մտքում բազմաթիվ ու բազմազան գրական ստեղծագործություններ, մտահղացումներ ու գրառումներ կան, որոնք հրապարակել ու հրապարակելու եմ իմ կայքում: Սակայն ամենակարևոր գրառումը իմ սրտում է, և յուրաքանչյուր ստեղծագործությանս մեջ կա այդ` սրտիցս բխած անկեղծության ու ջերմության տաք մասնիկը, որը հուսով եմ փոխանցվում է Ձեզ:
Ամենալավն ու բարին եմ մաղթում Ձեզ ու Ձեր հարգարժան Ընտանիքներին:
Հարգանքով և երախտագիտությամբ՝
Առլեն Շահվերդյան
13.04.2018
P.S. Նյութում օգտագործված լուսանկարներիս համար հատուկ շնորհակալություն եմ հայտնում իմ հրաշալի ու տաղանդավոր ընկեր Արտակ Ներսիսյանին:
My dear Readers, in 2019 I’ll celebrate 25 years of my literary-creative activity, because I write since 1994. This year I have another personal feast too, an original anniversary, which I would also like to share with you. I celebrate 20 years of my writing/poetic activity since I wrote my first collection of poems in 1998. Since 1998 I have published many books and e-books, poems (both in Armenian and in English), various posts on nature conservation. Besides, April 13, 2011 is my blog’s birthday. I write in this blog for many years always trying to remain interesting and unique. The updating of my audience with more and more new readers as well as the permanent readers’ warm feedback, comments, awards given by them, many visits during every day… all these prove that today the blog is not only well known, but also is loved by many people, which is honor for me. I am honored that for many Readers my blog has become a unique world, a feast, which is always with them.
Years ago, on April 13, 2011, my respectful friend Mikayel Yalanuzyan gave me an advice to create my blog. I created/founded this blog to publish my literary works, poems, books, articles and thoughts dedicated to the nature. Believe me it is hard to remain interesting for the Readers for years. Today I can proudly and happily state that I have a huge audience of faithful Readers in Armenia and in abroad who follow me for years and who love and value my literature. I have thousands of Readers in other websites, Mass Media and Social media (Facebook, Twitter etc.:). The page views of my blog are over 600.000, some of my poems are being shared among the Social media users on their walls more than thousand times, my E-books are always being downloaded. I have thousands of E-mail subscribers who every day wait for my post notifications in their E-mail inbox. My blog has been nominated for 100 Awards since June, 2012. In 2012 and 2013 the blog was awarded as “The Blog of the Year”.
All these achievements are important, but for me as a writer the biggest achievement are my Readers, their big army, their love and respect, trust and emotions, their warmth and dedication to my literature.
My hearty greetings, deep respect and sincere thanks to everyone who has elected to follow this blog. Your support by following my blog always inspires and encourages me. Your sincere comments and warm feedback always obliged me to work harder. Your comments are always interesting, kind, full of positive emotions and often very unique. I love to read them and answer to them.
It is my pleasure to mention that there are only polite, gentle, having high internal culture people following my blog as well as my Facebook and Twitter pages.
I think that having such kind of audience of Readers is honor as well as liability for every writer, every author. I am very glad to have such gentle and polite audience in my blog as well as in Social network. I am honored to consider each of you as my permanent and faithful Reader.
A special thanks also to all those who nominate me for blogging awards. I always try to deserve them.
My dear Friends, I deeply appreciate all of you! There has been formed a warm, friendly relationship between us for years and it is based on mutual respect. I think that this friendship is our beautiful, important and kind achievement in this large and wide Internet. Thank you all for your support and understanding. Hope, your support and blessings would always be with me as before. Many thanks for your time you spend on visiting my blog and reading My posts and articles.
I wish all the best to You and Your respectful families.
Arlen Shahverdyan
Photos by Artak Nersisyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
«Իմ անուշ երկիր» բանաստեղծությունը՝ «Հողս գրկեմ է՜, գրկեմ» ֆիլմի համատեքստում / The Poem “My sweet Land” in the Context of the Film “I Want to Hug my Land, Hug it!”
Իմ անո՜ւշ երկիր
Իմ անո՜ւշ երկիր,
Ինչքան էլ դառը օրեր ես ապրել՝
Քա՜ղցր ես ինձ համար,
Ինչքան էլ ստիպել են գլուխդ կախել՝
Բա՛րձր ես ինձ համար:
Թե թույլ ես եղել, այսօր հաղթակա՜ն
Զա՛րկ ես ինձ համար,
Աստծո հավատո՜վ ու սրբությա՜մբ լի
Վա՛նք ես ինձ համար:
Թա՜նկ ես ինձ համար,
Ինչպես ծնողիս նվիրո՜ւմն անմար,
Քո հողի ուժի՛ն և զորությա՛նն եմ
Անվերջ անսալու:
Իմ անո՜ւշ երկիր,
Պատրաստ եմ մեռնե՛լ
Քո հավե՜րժ հնչող անունի համար,
Բայց ապրելո՛վ ու արարելո՛վ եմ
Փա՛ռքդ հյուսելու:
Հեղինակ՝
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 21.01.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
«Հողս գրկեմ է՜, գրկեմ». ակնարկ
Սա ֆիլմը դիտողի կարծիք է, մեկ ժամ շարունակ ֆիլմի հերոսների հետ ապրումակցած մարդու տպավորություն, ֆիլմի ռեժիսորի ու դերակատարների շնորհիվ հայկական սահմանամերձ գյուղերից մեկի հոգսաշատ ու դժվար կյանքի ու կենցաղի մեջ ընկղմված մարդու գնահատական, սրտի խոսք:
Մտածել ստիպող այս ֆիլմը մեզանից յուրաքանչյուրինն է, այն դիտելիս ներսումդ միախառնվում են հպարտությունն ու վեհությունը, հիացմունքն ու նվիրումը, ցասումն ու ներքին պայքարը, ոգևորությունն ու տխրությունը: Ֆիլմի ընթացքում ռեժիսորին այնպես է հաջողվել հանդիսատեսին տեղափոխել աշխարհի այդ գողտրիկ ու հարազատ անկյունը, որ ակամայից ու անմիջապես մտերմանում ես հերոսներին, ապրում նրանց ցավ ու դարդով, երազանքներով ու խնդիրներով, ասես ինքդ հայտնվում ես գյուղի կիսաքանդ ճանապարհներին, կիսակառույց ու հնամաշ տներում, զմայլվում տների երդիկներից ներթափանցող արևի շողերով ու բնության անձեռակերտ գեղեցկությամբ: Ֆիլմը դիտելիս լցվում ես սահմանամերձ գյուղի բնակչի և, ընդհանրապես, Հայրենիքը սիրող մարդու նվիրյալ ոգով, ռունգերովդ ցասում ես զգում թշնամու հանդեպ, իսկ սեփական հողի զորությունը զգում ես ամեն բջիջովդ: Ուզում ես մի բուռ ցողաթաթախ ու խոտավետ հայրենյաց հող վերցնել ու սեղմել ափիդ մեջ, ուզում ես հողդ գրկես է՜, գրկես…
Ֆիլմի դերասանների փայլուն, հուզիչ խաղը, նորարարական ու անսպասելի լուծումներով դրվագները պարզապես հիացնում են, իսկ մարդ-բնություն փխրուն ու ներդաշնակ հարաբերությունը կարևորող առանձին տեսարաններ ուղղակի գունավառ ու յուրատիպ առկայծումներ են կինոնկարի ընդհանուր գեղարվեստական ներկապնակում:
Շնորհակալություն եմ հայտնում ֆիլմի հեղինակին՝ ռեժիսոր, դերասան Կարեն Մկրտչյանին, ֆիլմի երիտասարդ հերոսին մարմնավորած Ակիմ Մկրտչյանին, դերասաններ Լեռնիկ Հարությունյանին, Խաչիկ Շահինյանին, Հասմիկ Ներսիսյանին, Նարինե Արսենյանին, Արման Դանիելյանին, Արթուր Խաչատրյանին, դերասանական և նկարահանող անձնակազմների մյուս բոլոր անդամներին՝ մեկ ժամ տևողությամբ անմոռանալի ու ազդեցիկ ապրումների համար:
Ֆիլմի հասցեին այս ակնարկը գրում եմ սրտանց, քանի որ բոլոր ակնկալիքներս արդարացած են, ավելին՝ ստացած տպավորություններս սպասվածից շատ են: Այնպես որ, ի սրտե շնորհավորում եմ «Հողս գրկեմ է՜, գրկեմ» ֆիլմի ստեղծման առիթով և մաղթում այս գեղարվեստական արարմանը բեղուն ու երկարատև ճանապարհ:
Իմ կողմից առաջարկում եմ, որպեսզի անպայման դիտեք այս մնայուն ու արժեքավոր ֆիլմը՝ մեկ անգամ ևս համակվելով սեփական հողն ու ժողովրդին անձնվիրաբար սիրելու կարևոր զգացումով, այն զգացումով, որը առօրեական թոհուբոհի մեջ երբեմն մնում է ստվերում, սակայն ամենավեհացնող հատկանիշն է, որ Հայրենիքում ուղղակի ապրող մարդուն դարձնում է Հայրենիքը անմնացորդ սիրող մարդու, այնպիսի մարդու, որի մտքում ու սրտում սեփական երկրի շենացման ու զավակների պայծառ ապագայի երազանքն է, իսկ ձեռքում՝ մի բուռ հող, այն հողը, որը ուզում ես գրկել է՜, գրկել:
Սույն ակնարկի վերջում սիրով առաջարկում եմ դիտել «Հողս գրկեմ է՜, գրկեմ» հեղինակային հրաշալի այս ֆիլմն ամբողջությամբ (ստորև), քանի որ այն հասանելի է արդեն նաև առցանց:
Հարգանքով և լավագույն մաղթանքներով՝
Առլեն Շահվերդյան
18.06.2015
My dear readers in abroad, it is my pleasue to share with you via this post my deep impressions from the heartbreking Armenian new movie, entitled “Hoghs Grkem Eh, Grkem” (I Want to Hug my Land, Hug it!), directed by Karen Mkrtchyan, actor, director and the author of the movie. It tells a story of difficulty of frontier life, about the dreams and problems of the villagers, about their daily routine and the danger coming from azeris they have to face each day. I was very impressed with the presentation of this touching movie and decided to write a large review in Armenian, introducing this valuable feature film. I also widely shared my review on Social Media. It is my plearue to offer you to watch the trailers of the film, you will immediately and surely enjoy the sincere scenes and beautiful landscapes shown in the film.
© Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության մասին
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About the Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Մարտի 21. Տոն, որը միշտ ինձ հետ է / March 21st – A Feast, which is always with me / 21 Марта – Праздник, который всегда со мной
Սիրելի բարեկամներ, լուսաշող գարունը կրկին ներկայացավ իր ամբողջ հմայքով ու ներկապնակով՝ շուրջը լցնելով անուշահոտությամբ և կենսաբեր շնչով: Այսօր՝ մարտի 21-ին, լրացավ իմ ծննդյան 37-րդ տարեդարձը: Իմ այս նյութը նվիրված է մարտի 21-ին, քանի որ այն բացառիկ և ուրույն օր է օրացույցում և աչքի է ընկնում այսօր նշվող տոների առատությամբ: Նախ, այսօր Գարնանային գիշերահավասարի օրն է (Vernal Equinox), ինչը ինքնին արդեն եզակի տիեզերական երևույթ է: Այս օրը մահմեդական բազմաթիվ երկրներում նշվում է որպես Գարնանային նոր տարվա տոն՝ Նովրուզ: Ի դեպ, մարտի 21-ը ճանաչվել է որպես Նովրուզի միջազգային օր (ՅՈՒՆԵՍԿՈ, 2009թ. և ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի որոշում, 2010թ.): Այս օրը նշվում է նաև որպես Անտառների միջազգային օր (կամ՝ Անտառների պաշտպանության միջազգային օր: ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի որոշում, 2012թ.), Ռասայական խտրականության դեմ պայքարի միջազգային օր (ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի որոշում, 1966թ.), Տիկնիկային թատրոնի (երբեմն՝ Տիկնիկախաղացի) միջազգային օր (Տիկնիկային թատրոնների միջազգային միություն, 2003թ.), Մոր օր՝ Մերձավոր Արևելքի մի շարք արաբական երկրներում (այդ թվում՝ Եգիպտոսում, Լիվանում, Հորդանանում, Սիրիայում, Բահրեյնում), Երիտասարդության օր՝ Թունիսում, Սահմանապահի օր՝ Վրաստանում, Ծառատնկի (կամ՝ Ծառի) օր՝ Իտալիայում, Պորտուգալիայում, Լեսոտոյում և Բելգիայում, Գարնան օր՝ Իրաքում, Անկախության օր՝ Նամիբիայում, Գյուղատնտեսության օր՝ ԱՄՆ-ում, Մարդու իրավունքների օր՝ ՀԱՀ-ում, Գարնանային գիշերահավասարի օր՝ Ճապոնիայում:
Այս օրը նշանավորվում է նաև քրիստոնյա կաթոլիկ և ուղղափառ եկեղեցական տոներով: Մարտի 21-ին հատուկ տեղ է հատկացվում նաև հորոսկոպներում: Օրինակ՝ Դրուիդների հորոսկոպում, որտեղ կենդանակերպի նշանների փոխարեն ծառեր են, կաղնի ծառին հատկացված է միայն մեկ օր և այդ օրը հենց գարնանային գիշերահավասարն է: Մարտի 21-ին տեղի են ունեցել բազմաթիվ պատմական իրադարձություններ և ծնվել են տարբեր բնագավառների շատ անվանի գործիչներ:
Մեզ` հայերիս համար, մարտի 21-ն ունի առանձնահատուկ նշանակություն, քանի որ դեռ վաղնջական ժամանակներում հայերը նոր տարին նշում էին հենց գարնանային գիշերահավասարի օրը: Բնապաշտական ժամանակներում այս տոնը ընկալվում էր ոչ միայն որպես Նոր տարի, այլև բնության զարթոնքի խորհրդանիշ: Մարտի 21-ը Հայոց դիցարանում նշվում է նաև որպես Վահագն զորեղ աստվածության ծնունդ:
Սակայն վերոնշյալ այս բոլոր գեղեցիկ ու կարևոր տոների շարքում կա մի տոն, որը շատ խորհրդանշական է ինձ համար, նաև՝ բնորոշիչ: Նախ նշեմ, որ մարտ ամիսն ընդհանրապես գրական տոնական ամիս է: Օրինակ՝ մարտի 3-ին նշվում է Գրողների միջազգային օրը (ՓԵՆ ակումբի միջազգային կոնգրես, 1921թ.): Եվ ահա, այս համատեքստում ինձ համար շատ կարևոր է, որ մարտի 21-ին նշվում է Պոեզիայի միջազգային օրը (ՅՈՒՆԵՍԿՈ, 1999թ.): Այս փաստը ինձ համար՝ որպես գրողի, որպես պոեզիա արարող բանաստեղծի, ունի մեծագույն ու նվիրական նշանակություն: Ինչպես ասում են՝ պատահական ոչինչ չի լինում: Այնպես որ, մարտի 21-ը ինձ համար ոչ միայն իմ ծննդյան օրն է, ոչ միայն խորհրդանշում է Նոր տարվա, նոր կյանքի սկիզբը, ոչ միայն գարնան գալստի ավետաբեր խորհրդանիշ է, այլև իմ մասնագիտական տոնն է: Տոն, որը միշտ ինձ հետ է…
© Առլեն Շահվերդյան
Dear friends, bright Spring appeared again with its magic and luminous palette of the colors, filling all around with pleasant scent and breath. 21st of March is my birthday and I am already 37. This post is dedicated to this day as March 21 is an extraordinary and unique day in the calendar, differing in many ways, with many feasts. This is a Day of the Vernal equinox, which itself is a unique cosmic phenomenon. In many Muslim countries, this day is celebrated as a spring feast of New Year – Novruz. By the way, March 21st is recognized as the International Day of Novruz (UNESCO, 2009 and also the UN General Assembly Resolution, 2010). This day is also celebrated as the International Day of Forest (or: The International forest protection day. UN General Assembly Resolution, 2012); International Day of the Elimination of Racial Discrimination (UN General Assembly Resolution, 1966); International Day of Puppet Theatre (International Union of Puppet Theatre, 2003); Mother’s Day in a number of Arab countries in the Middle East (including: Egypt, Lebanon, Jordan, Syria, Bahrain); Youth Day in Tunisia; Border Guards Day in Georgia; Arbor Day (or the Day of the Tree) in Italy, Portugal, Lesotho and Belgium; Spring Day in Iraq; Independence Day in Namibia; Agriculture Day in the United States; Human Rights Day in the South African Republic; Vernal equinox Day in Japan.
This day also marks some of Christian religious holidays of the Catholic and Orthodox churches. March 21st also focuses on horoscopes. For example, in the horoscope of Druids, where instead of the zodiac there are trees, oak is represented by one day and this day is the Vernal equinox. There have been numerous historical events on March 21, many well-known figures in various fields were born on this day.
For us – Armenians, March 21st has a special meaning, as in ancient times, Armenians celebrated the New Year on the day of the Vernal equinox. In ancient times, this holiday was perceived not only as the New Year, but also as a symbol of spring. March 21 is also celebrated as the birthday of one of the most powerful gods of the Armenian pantheon – Vahagn.
But among the above mentioned beautiful and important holidays and feasts, there is one feast that is very symbolic for me and also characterizing. I must say that in general March is a festive literary month. For example, the World Day of writers (International Congress of PEN Club, 1921) is celebrated on March 3. And in this context, it is very important to me, that March 21st is the World Poetry Day (or: World Day of Poetry, UNESCO, 1999). For me, as a writer, as a creator of the poetry this fact has a great and sacred value. As they say, nothing happens by accident. So, forme March 21st is not only my birthday, this day does not only mark the beginning of the New Year, new life, it is not only a symbol of the arrival of spring, but also my professional feast. A feast, which is always with me…
© Arlen Shahverdyan
Дорогие друзья, светлая весна снова предстала своей магией и светящейся весенней палитрой, заполняя все вокруг приятным ароматом и своим дыханием. Сегодня- 21-ого марта мне исполнилось 37 лет. Эта статья про 21 марта, поскольку этот день является уникальным и исключительным днем в календаре, отличаясь во многих отношениях. В этот день отмечаются многие праздники. Это День весеннего равноденствия, что само по себе уникальное космическое явление. Во многих мусульманских странах этот день отмечается как весенний праздник Нового года – Новруз. Кстати, 21 марта признан как Международный день Новруз (ЮНЕСКО, 2009 г. и Резолюция Генеральной Ассамблеи ООН, 2010 г.). Этот день также отмечается как Международный день леса (или: Международный день защиты лесов. Резолюция Генеральной Ассамблеи ООН, 2012 г.); День международной ликвидации расовой дискриминации (Резолюция Генеральной Ассамблеи ООН, 1966 г.); Международный день театра кукол (Международный союз театра кукол, 2003 г.); День матери в ряде арабских стран Ближнего Востока (в том числе: Египет, Ливан, Иордания, Сирия, Бахрейн); День молодежи в Тунисе; День пограничника в Грузии; День посадки деревьев (или День дерева) в Италии, Португалии, Лесото и Бельгии; День весны в Ираке; День независимости в Намибии; День сельского хозяйства в США; День прав человека в ЮАР; День весеннего равноденствия в Японии.
Этот день знаменуется также христианскими религиозными праздниками католической и православных церквей. 21-ого марта особое внимание уделяется также гороскопам. Например, в гороскопе Друидов, где вместо знаков зодиака – деревья, дуб представлен одним днем и это день- День весеннего равноденствия. 21-го марта имели место многочисленные исторические события, в этот день родились известные деятели в самых различных областях.
Для нас – армян, 21 марта имеет особое значение, так как в древние времена армяне праздновали Новый год именно в День весеннего равноденствия. В древности этот праздник воспринимался не только как Новый год, но и как символ весны. 21 марта отмечается также как День рождения одного из могущественных божеств армянского пантеона – Ваагна.
Но среди выше указанных красивых и важных праздников, есть один праздник, который очень символичен для меня и характерен. Надо сказать, что март вообще праздничный литературный месяц. Например, 3-его марта отмечается Международный день писателей (Международный конгресс клуба ПЭН, 1921 г.). И вот, в этом контексте очень важно для меня, что 21-ого марта отмечается Международный день поэзии (ЮНЕСКО, 1999 г.). Этот факт для меня, как писателя, создателя поэзии имеет большое и сокровенное значение. Как говорится, ничего не происходит случайно. Так что, 21 марта для меня – это не только мой день рождения, этот день не только символизирует начало Нового года, новой жизни, он не только символ прихода весны, но и мой профессиональный праздник. Праздник, который всегда со мной…
© Арлен Шахвердян
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության մասին
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About the Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Չորս եղանակների օրորոցում / In the Cradle of Four Weathers
Չորս եղանակների օրորոցում
Ամռան հարա՛վը, տո՛թն ու ծարա՛վը,
Թե՜ժն ու արև՜ը, ավա՛զն եմ սիրում,
Աշնան արա՛գը, շո՜ւնչն ու ճրա՛գը,
Ոսկե անտառի զա՜ռըն եմ սիրում,
Ձմռան հարբո՛ւխը, տների ծո՜ւխը,
Տոնական լո՜ւյսն ու հո՛ւյսն եմ սիրում,
Եվ գարնան գի՜րկը, սիրավառ կի՜րքը,
Կանաչ-կարմիրի բո՜ւյսն եմ սիրում:
Սիրում եմ արբել գարնան ակունքի՝
Դաշտի կակաչի, հրապույրներո՜վ,
Ձմռանը՝ թե՜յ խմել բուխարու կողքին,
Ամռանը՝ շոյել միրգը՝ համբույրո՜վ,
Աշնան անձրևի մեղեդու ներքո
Ուրվագի՛ծ դառնալ նեղլիկ փողոցում,
Վայելել կյա՜նքը՝ սիրահար դեմքով,
Չորս եղանակների մե՜ղմ օրորոցում:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 28.11.2017, երեկոյան
© Գրական կայքի կանոններով՝ սույն բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և էջի հղումը նշելու:
Սիրելի՛ բարեկամներ, կայքիս ստեղծման առաջին իսկ օրվանից մշտապես ներկայացրել եմ հանրահայտ բելոռուս նկարիչ Լեոնիդ Աֆրեմովի գունեղ աշխատանքները: Ես դրանք երբեմն օգտագործում եմ իմ բանաստեղծությունների ու պատմվածքների հրապարակման ժամանակ: Աֆրեմովի աչք շոյող գունանկարները արվեստի բացառիկ գործեր են, որոնք այսօր հայտնի են ամբողջ աշխարհում: Դրանք առանձնահատուկ են նրանով, որ ստեղծվում են բացառիկ կերպով: Բանն այն է, որ լավատեսությամբ, կրքով ու լույսերով, երանգներով ու մեղեդայնությամբ լի այս կտավները Աֆրեմովը նկարում է առանց վրձնի օգտագործման: Վրձնի փոխարեն նկարիչը գործի է դնում հատուկ դանակ-բահիկը` մաստիխին անունով (իտալերեն` mestichino բառից): Հայերենում այս գործիքը կոչվում է նաև պալիտրա դանակ: Այս ուրույն գործիքի միջոցով հեղինակը կտավին է հանձնում բազմագույն յուղաներկերը, որոնք նկարչի ձեռքի վարպետ շարժումներով վերածվում են գեղեցիկ տեսարանների, բնապատկերների:
Աֆրեմովը հրաշալիորեն պատկերազարդում է տարվա եղանակները: Այդ իսկ պատճառով ես որոշեցի «Չորս եղանակների օրորոցում» բանաստեղծությանը հրապարակումը զարդարել հենց նրա գունանկարներով: Ընդհանրապես Աֆրեմովի արվեստը խիստ հոգեհարազատ է իմ ներաշխարհին ու գունազգացողությանը, և ես չէի կարող հատուկ կերպով չանդրադառնալ նրա ստեղծագործություններին: Մի անգամ դիտելով այս կտավները` հնարավոր չէ չգերվել ու չհմայվել նրանցով: Աֆրեմովի աշխատանքներին կարող եք ծանոթանալ նրա պաշտոնական կայքում` https://afremov.com/: Նպատակ ունենալով նկարների այս գունազարդ շարքն առավել հասանելի դարձնել ընթերցողներիս՝ ես ստեղծել եմ Ֆեյսբուքյան ալբոմ, որն առաջարկում եմ այցելել ԱՅՍՏԵՂ >>>
Dear Friends, it is my pleasure to intorduce to you nowdays famous Belorussian painter Leonid Afremov. I have made a special Facebook album, which includes his more than 300 beautiful and attractive paintings. I love Afremov’s art very much as his paintings, the whole his art is very close to my colour perception and to my inner world. These paintings are amazing, they open a wonderful, colourful and unique world of Art. You can see his works at https://afremov.com/. Visit also my Facebook album HERE >>>
Աֆրեմովը աշխատանքի ժամանակ / Afremov at work
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Շարունակել ապրել. Սպիտակի երկրաշարժից 29 տարի անց / Continue to live: 29 years after Spitak Earthquake
1988 թվականին 7 տարեկան էի, բայց ամեն բան հիշում եմ: Հիշում եմ ծնողներիս, բարեկամներիս վիշտն ու սարսափը, հիշում եմ, թե ինչպես էին մեզ թողնում տանն ու գնում Լենինական՝ փնտրելու ու գտնելու կորածներին ու զոհվածներին, հիշում եմ մեր բարեկամուհու ցավալի մահը, հիշում եմ սարսափ առաջացնող պատմությունները աղետի գոտուց, հիշում եմ մեծահասակների արտասվակեզ ու այլայլված դեմքերը, երբ վերադառնում էին տուն ու կոկորդները սեղմելով փորձում բարձրաձայն չարտասվել, որ չվախենանք: Երեխայի համար մեծահասակի սարսափած դեմքից ավելի սարսափելի բան չկա, չէ՞ որ մեծահասակի հայացքում երեխան միշտ փնտրում է խաղաղություն, վստահություն, հանգստություն:
29 տարի անցել է այս ահավոր երկրաշարժից: Չկա հայ ընտանիք, որին այդ արհավիրքը շրջանցել է, լինի դա տան անդամի կորուստ, թե պարզապես ծանոթի: 29 տարվա հետահայաց դիրքից նայում ու լսում եմ աղետը վերապրածներին ու հավատում, որ մեր ժողովուրդը ուժեղ է և ունակ հաղթահարելու ամենադժվար փորձությունն անգամ, սրտում վառ պահելով հիշատակը՝ շարունակելու ժպտացող աչքերով նայել իր բալիկին:
Հպարտանում եմ նրանցով, ովքեր հաղթահարելով արհավիրքը, անցնելով այդքան դժվարությունների միջով շարունակել են ապրել: Թող լույսով պարուրվի բոլոր անմեղ զոհվածների հիշատակը, թող 1988-ին փլատակների տակից հնչած նրանց օգնության կանչերը մեզ միշտ հիշեցնեն ամենակարևորի մասին՝ սիրենք ու հոգ տանենք միմյանց նկատմամբ: Բոլոր ընտանիքներին մաղթում եմ ուժ ու կորով, ընտանեկան բարօրություն և անվտանգ, խաղաղ ու երջանիկ կյանք:
Առլեն Շահվերդյան, 07.12.2019
Հ.Գ. Ի տարբերություն նյութի վերնագրի (Սպիտակի երկրաշարժ), ես հատուկ օգտագործել եմ նախկինում՝ Լենինական քաղաքի (Գյումրի) ավերածությունների պատկերներ, քաղաքի մասին խոսվում է նաև հենց նյութում: Բանն այն է, որ 88-ի ավերիչ երկրաշարժի պաշտոնական անվանումը Սպիտակի երկրաշարժ է, թեև այն ավերածությունների պատճառ է դարձել ոչ թե մեկ, այլ մի քանի քաղաքներում, հատկապես՝ Լենինականում: Էպիկենտրոնը եղել է Սպիտակ քաղաքը, այստեղից էլ աղետի անվանումը:
In memory to all the victims of the Spitak Earthquake, 1988.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
