Առլեն Շահվերդյան

Home » Վայրի բնություն / Wildlife

Category Archives: Վայրի բնություն / Wildlife

Ներքին գույներ. «Բնության Պոետ» / Inner colours: “Poet of Nature”

Աշխարհը երբեմն մութ ու գորշ է: Երբեք մի կորցրեք ձեր հոգու գույները, ձեր հոգու ուրույն գույնը բերեք կյանքի գույների ներկապնակին, հարստացրեք այն ձեր անկրկնելի գույնով, թող աշխարհը ձեր գույնով դառնա ավելի գունեղ ու զարդարուն: Մի կորցրեք երբեք ձեր հոգու գունազարդությունը, այն չքնաղ ու երփներանգ էությունը, որը խտացումն է ձեր հույզերի, ապրումների, երազանքների, հույսերի ու զգացմունքների: Բերեք ձեր գույնը՝ աշխարհին, դարձրեք այն ավելի գունեղ ու գեղեցիկ տեղ ապրելու համար: Իսկ այդ ամենի համար դիտեք ու հիացեք Բնության գուներով, որոնցից մեկն էլ դուք եք: Դիտեք ու հիացեք, թե ինչ հանճարեղ է Բնությունն ու ինչպիսի հարուստ, հագեցած ներկապնակ ունի այն, մի անսպառ ու աչք շոյող կտավ, որի մի երանգը, մի ուրույն ու բացառիկ գույնն էլ դուք եք:
*

ԲՆՈՒԹՅԱՆ ՊՈԵՏ

Գունազա՜րդ է այս աշխարհի ծաղկաբույլը այգեվետ,
Հազա՜ր երանգ ունի պահած իր մարգերի հովերում,
Մարդ ուզում է փարվե՜լ սիրով Մայր Բնությանը հավետ
Եվ հավերժող երանությամբ՝ հալվե՛լ լուսե շողերում:

Շնչել անսպա՜ռ թարմությունը սարից իջնող առվակի,
Գունազարդել գորշությունը՝ հազա՜ր գույնով թիթեռի,
Տրվել բա՜րձր հնչող երգին ահեղ քամու նվագի,
Գրկել հազարամյա մեջքը վսեմախո՜հ ծառերի:

Ի՜նչ շքեղ է Բնությունը, որքա՜ն գույներ ունի վա՛ռ
Եվ ի՜նչ լավ է հիանալը նրա գրկում կենսավե՛տ,
Մարդ ուզում է տրվե՜լ սիրով բներգությանը անսպա՛ռ՝
Որպես անհո՜ւն գեղեցիկը հավերժ երգող մի Պոե՛տ:

Առլեն Շահվերդյան

© Գրված՝ 22.10.2021
____________________

© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment

Կյանքը գորշ է առանց Բնության / The Life is grey without Nature

Աշխարհը, որում մենք ապրում ենք, այն ամենը, ինչը մենք ստեղծել ենք, գորշ ու անհրապույր, մռայլ ու անհետաքրքիր է առանց Բնության, առանց կանաչ ծառերի, բուրավետ ու գեղեցիկ ծաղիկների, թռչունների դայլայլի ու գետերի կարկաչի: Եվ հակառակը, մեր ստեղծած աշխարհը հարուստ, գունեղ ու վառ է լինում, եթե այն գտնվում է Բնության հետ ներդաշնակության մեջ, եթե այն չի զատվում Բնությունից: Ճիշտ է, մեր կյանքը դարձրել ենք առավել հարմարավետ, կրճատել ենք տարածությունն ու ժամանակը, մեքենայացրել ենք շատ բաներ` առօրյան դնելով հարահոս ընթացքի մեջ: Սակայն այդ անվերջ եռուզեռի ու մշտական վազքի մեջ մի պահ պետք է կարողանանք տեսնել ու գնահատել այն, ինչի մի մասնիկն էլ մենք ենք: Որքան էլ մեր կյանքը տեխնիկապես հագեցած ու հարմարավետ է, որքան էլ կյանքը լի է հնարավորություններով ու հարմարություններով, միևնույն է, ամենահարմարավետ, խաղաղ ու ներշնչանքով լի անկյունը մեզ համար միշտ շարունակելու է մնալ մաքուր, կանաչ այգին կամ գողտրիկ պուրակը, որտեղ մի պահ կտրվում ենք կյանքի հորձանուտից, շնչում գործարանների արտազատումից զերծ, մաքուր թթվածին, որտեղ մեր հոգիները խաղաղվում են ու լիցքավորվում ծառերի կանաչ սաղարթի ներքո: Այնպես որ, մի պահ կա՛նգ առնենք ու մտածենք: Ամեն անգամ Բնությանը վնաս հասցնելիս պետք է գիտակցել, որ դրանով մենք ավելի գորշ ու մռայլ ենք դարձնում այն աշխարհը, որտեղ ապրում ենք, գիտակցել, որ վնասելով Բնությունը մենք ևս մեկ քայլ ենք անում դեպի մեր իսկ ստեղծած աշխարհի գունազրկումն ու իմաստազրկումը:
*

ԵՍ ՀԵՆՎԵՑԻ ՄԵՋՔՈՎ ԾԱՌԻՆ

Ես հենվեցի մեջքով ծառին
Եվ նայեցի պա՜րզ երկնքին,
Ուր ամպերը տարան հեռո՜ւ
Սավառնումը խաղաղ մտքիս…

Տարան այնտեղ, որտեղ Մարդը
Ներդաշնակի մեջ է խնդուն,
Որտեղ Նա և Բնությունը
Միաբա՛ն են ու միահո՛ւն:

Որտեղ Խիղճը ձուլվում է միշտ
Հավերժարա՛ր գետ ու ծառին,
Որտեղ չկա՛ն ավեր ու ցավ
Եվ իշխում են Սե՛րն ու Բարի՛ն:

Ի՜նչ անդորր էր երանելի,
Եվ ինչքա՜ն մեծ Հավա՜տ կար, Հո՜ւյս,
Երբ հենվեցի մեջքով ծառին՝
Անմնացորդ ու լիահույս…

Առլեն Շահվերդյան

© Գրված՝ 21.10.2021

____________________

© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment

Բնության հետ ներդաշնակ / In harmony with Nature

Ես չեմ կարող պատկերացնել, թե ինչպես մարդ արարածը կարող է այսքան դաժան ու բարբարոս գտնվել բնության հանդեպ՝ ստորացնելով կենդանիներին: Որքան հեշտորեն մարդը կարող է դադարեցնել այլ կենդանի արարածի կյանքը, կենդանու սրտի բաբախումը: Ո՞վ է ասել, որ մենք կարող ենք որոշել մյուսների ճակատագիրը: Ո՞վ է ասել, որ մենք կարող ենք սահմանափակել նրանց ապրելու իրավունքը: Սա պայքար չէ մարդու և կենդանիների միջև՝ սննդի կամ նույնիսկ տարածքի համար: Սրանք անգամ ջանքեր չեն կարգավորելու կենդանիների թվաքանակը (ինչը նույնպես մեր գերակայությունը կամ իրավունքը չէ): Սա սպանդ է, կենդանիների արյունալի սպանդ, որը շարունակվում է մինչ օրս: Ե՞րբ մենք՝ մարդիկ, կգիտակցենք, որ միայնակ չենք այս մոլորակի վրա: Ե՞րբ մենք կհասկանանք, որ ամբողջ հասույթը կամ փողը (որը գալիս է կենդանիներին սպանելուց) մի օր վերջանալու է: Ե՞րբ ենք գիտակցելու, որ մենք պատասխանատու ենք բնության և ամբողջ մոլորակի համար: Ինչքա՞ն արյուն դեռ պետք է թափվի՝ դա հասկանալու համար: Ե՞րբ ենք դադարեցնելու այս սպանությունները:
Ես դիմում եմ այժմ բոլոր նրանց, ովքեր անում են սա: Դադարեցրե՛ք այս սպանդը: Դադարեցրե՛ք մյուս արարածների կյանքի և ազատության սահմանափակումը: Դադարեցրե՛ք ավերել մեր մոլորակը:
Ես դիմում եմ նաև բոլոր նրանց, ովքեր պատասխանատու ենք կենդանիների անվտանգության համար և մշտապես փորձում են ապահովել նրանց համար առավել անվտանգ կյանք: Շնորհակալություն ձեր մշտական ու անկեղծ ջանքերի համար:
Մենք պետք է գիտակցենք, որ երբ սպանում ենք կենդանիներին, սպանում ենք ամեն կենդանի բան մեր մոլորակի վրա՝ ներառյալ ինքներս մեզ: Բացի այդ, կենդանուն սպանելուց դեպի մարդ սպանելն ընդամենը մեկ քայլ է:

Ցավոք սրտի, ես չեմ կարող ժամանել տվյալ տեղանք ու տեղում պահել որսորդի կրակոցը: Սակայն ես և բոլոր նրանք, ովքեր սիրում են բնությունը, կարող են արձակել պատասխան «կրակ» բոլոր որսագողերի ուղղությամբ և անել դա բնության փրկությանն ուղղված մեր մշտական ջանքերի գործադրմամբ, բնության պահպանության ուղղված մեր հասարակական և մասնագիտական գործունեությամբ, բնության նկատմամբ սերը և հետաքրքրությունը մեծացնող մեր հոդվածների օգնությամբ, մարդկանց մտքում փոփոխություն առաջացնելուն միտված մեր ջանքերի շնորհիվ:

Հուսով եմ, որ մի օր մենք կապրենք բնության հետ ներդաշնակության և խաղաղության մեջ, սակայն այդ լուսավոր օրվա համար մենք պետք է գործենք այսօր, մեզանից յուրաքանչյուրն իր տեղում և իր միջոցներով:

Հ.Գ. Ես գրեցի հոդվածը նախ անգլերեն և հետո հայերեն: Կարծում եմ, որ սրանում ինչ-որ խորհրդանշական բան կա, քանի որ այս հոդվածն ունի միջազգային ուղերձ է:
*


Բնության հետ ներդաշնակ

Զո՛ւր եք փնտրում զոհերի՛, այս փո՛ւչ կյանքում գոհերի՛,
Երջանիկը որտե՞ղ է, արդյո՞ք գիտի իր տեղը,
Արդյո՞ք խաղա՛ղ է ապրում, Բնության հետ ներդաշնա՛կ,
Թե՞ հեռացել է վաղուց հազա՜ր-հազա՜ր ոտնաչափ:

Արդյո՞ք առյուծ մորթողի՛ն, վիթին զենքո՛վ հաղթողին
Պատվանդանի՛ն դնելով ինքներս մեզ չե՛նք զոհում, 
Անխղճաբար թաղե՛լ ենք խի՛ղճն ու խիղճը Տվողի՛ն, 
Բնությանը վե՛րջ տալով մենք մեր տո՛ւնն ենք գրոհում:

Ներդաշնա՜կ ու խաղա՜ղ է կյանքը տրվել ապրելու, 
Փչացրե՛լ ենք մինչև վե՛րջ, փչացե՛լ ենք հետն էլ մե՛նք, 
Ճշմարիտը այն մա՛ղն է, որով ջո՛ւր ենք տանելու, 
Հրազենի՛ փոխարեն սե՜րը պիտի սարքենք զե՛նք:

Առլեն Շահվերդյան

03.07.2020
____________________

© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________

This is not even usual hunting, this is barbarism, disregard and mockery towards nature. These killings are being done for money, for fun, for sport interest, for prestige, for an “authority” (which is very suspicious and controversial). I can’t imagine how a human being can be so cruel and barbaric to nature, humiliating animals. How easy a human being can stop another being’s life, the beating of animal’s heart. Who said that we can decide others’ destinies? Who said that we can limit their right to live? This is not a fight for food or even for territory between human and animals. This is not even attempts for regulation of animals’ quantity (which is also not our priority or right). This is a massacre, a bloody massacre of animals which continues up to now. When will we – humans realize, that we are not alone on this planet? When will we understand that all the income or money (which are coming from killing the animals) will end one day? When will we realize, that we are responsible for the nature and for the whole planet? How much blood must be spilled to understand that? When will we stop this killings?

I address now to all those who are doing this. Stop this massacre! Stop the limitation of the life and the freedom of other creatures’. Stop destroying our planet! I address also to all those who are responsible for animals’ security and always try to provide safer life for them. Thank you for your permanent and sincere efforts! We must realize, that when we kill animals we are killing all the life on our planet, including ourselves – humans. Besides, there is a single step from killing an animal to killing a human.

Unfortunately I can’t arrive to the place and keep the hunter’s shot. But I, and all those who love nature, can give an responsive “shot” in address to all the poachers with the help of our permanent efforts to save the nature, with the help of our public or professional activity on nature conservation, with the help of our articles to increase the interest and love to nature, with the help of our efforts to make change in people’s minds.

I hope that one day we will live in harmony and peace with all the nature, but for that lightfull day we must act today, each of us in his place and through his means.

Arlen Shahverdyan

P.S. I wrote the article first in English and then in Armenian. I think that there is a symbolic element in that as this article has an international message.

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment

Կռունկներն հեռանում են վերջին պահին / Cranes leave at the last moment

Մոխրագույն կամ սպիտակ, փարթամ փետրավորմամբ և կարմիր կատարներով… Կռունկներն ասես մարմնի լեզվով խոսող վարպետներ լինեն: Նրանց նրբագեղ զուգապարը Բնության հրաշալիքներից է, երբ կենդանու մեջ միավորվում են ներդաշնակությունն ու վեհությունը, բարեկազմությունն ու ազնվացեղությունը: Միայն Բնության հետ ներդաշնակության մեջ գտնվելով է հնարավոր նկատել ու տեսնել այդ հրաշքը, գնահատել ու պահպանել այն, որպեսզի հաջորդ սերունդները նույնպես հիանան դրանով: Կռունկների պարը դա է մեզ հուշում, նրանք պարում են, որպեսզի մենք վերաիմաստավորենք մեր կապը Բնության հետ, սիրենք ու հոգ տանենք Բնությանը, արտահայտենք մեր ապրումներն ու զգացմունքները՝ Բնության հետ խաղաղության մեջ գտնվելով: Կռունկները պարո՜ւմ են, ձյան վրա, պարում վեհորե՜ն, պարում՝ մեր կողքի՛ն, մեր հոգիներո՜ւմ…

Սիրելի՛ Ընթերցողներ, սրանից 18 տարի առաջ, հիացած լինելով ճապոնական կռունկների նրբագեղ պարով, ես գրեցի մի բանաստեղծություն, որը, սակայն, մնաց կիսատ… Այդ բանաստեղծության ձեռագիրը պահելով շուրջ երկու տասնյակ տարի, կարծես սպասում էի, որ գալու է այն օրը, երբ Մայր բնության վեհասքանչությամբ ներշնչված իմ մտորումներն ու ապրումներն արտահայտող գործս կգա ավարտուն տեսքի: Եվ ահա, 2019 թ. փետրվարի 28-ին, ձմռան վերջին օրը տեղացած առատ ձյունը, կարծես, վերադարձրեց ինձ դեպի իմ այդ բանաստեղծությունը, դեպի ձյան վրա պարող կռունկներին: Ձմեռն իր հոգեպարար կախարդությամբ օգնեց ավարտել գործս, որը մի քիչ տխուր, մի քիչ անձնական, մի քիչ կռունկային է… Այն, կարծես, իմ գրական պարն է՝ սպիտակ ձյան վրա…
*

Կռունկներն հեռանում են վերջին պահին

Կռունկներն հեռանում են վերջին պահին,
Երբ սիրատենչ հույսի նշույլ էլ չի՛ մնում
բաց երկնքի կապտալազո՜ւր կամարներին:
Այդ պահի՛ն են կռունկները լո՜ւռ հեռանում, 
Երամ կազմած, շարվեշարան,
Թև են տալիս ու լո՜ւռ թռչում:

…Եվ նրանց հետ իմ մնացյա՜լ հույսն է հանգչում:

Կռունկներն հեռանում են վսե՜մ պահին,
Երբ գույները՝ չորանալով, կորցնում են տա՜ք
ու երբեմնի իրենց փայլը՝ պա՛ղ կտավին: 
Երբ թվում է, թե խոսքերը քո, տակավին, 
Դեռ սպասվա՛ծ են ու ցանկալի՛: 
Բայց այդ պահի՛ն, ասե՛ս՝ զարկո՛վ,
Մի հոգեհա՛ն կրակոցո՛վ
Կռուկները վե՛ր են թռչում ու հեռանո՛ւմ:

…Եվ նրանց հետ իմ կարոտած սե՜րն է մարում:

Կռուկներն հեռանում են տրտո՛ւմ պահին,
Երբ երկնքում ամենատա՜ք ու դիտարժա՜ն տեսարանը՝ 
Նրանց հպա՜րտ սավառնումն է, մոխրակարմի՛ր,
Երբ շուրջը քո մեռյալ կետից անվերջություն՝ ոտնաքա՛յլ է: 
Այդ պահին են կռունկներն, հոգում քո պաղ, 
Թողնում տաքո՜ւկ հուշի փա՛յլը: 
Եվ մնում ես ի՛նքդ քեզ հե՛տ, քո մտքերի՛, ապրումների՛, 
Իսկ թաքցրա՛ծ երազներդ ուղարկում ես կռուկների՜ն:

…Ու նրանց հետ հոգու խորքում ձգվում ես լո՜ւյս հեռուների՜ն:

Առլեն Շահվերդյան

Գրել եմ՝ 17.06.2001 և 28.02.2019

Լուսանկարներում՝ ճապոնական կամ ուսսուրական (Grus japonensis) և մոխրագույն (Grus grus) կռունկներ:
____________________

© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________

Dear Readers, 18 years ago I wrote an Armenian poem “Cranes leave at the last moment”, being admired with the dance of Japan cranes. But I did not finish the poem. I kept the handwritten paper of the poem for almost 30 years as I knew, that one day there will come the time when the poem, as result of my Nature inpsired feelings and thoughts, will be totally finished.

Finally, on Februrary 28, 2019, on the last day of Winter, the snow in Yerevan made me return to this work, made me return to my cranes. The Winter, with its magic, helped me to finish my poem, which turned to be a liitle bit sad, a little bit personal and a little bit “crany”. This poem is like my literary dance on the white snow.

Arlen Shahverdyan

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

Save the Planet Earth*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
%d bloggers like this: