Լուսանկարում մտորում է Էնթոնի Հոփքինսը, կինոյի և թատրոնի՝ մեր ժամանակների մեծ դերասաններից մեկը, որը նաև նկարիչ է ու երգահան: Մարդ, որն իր ֆիլմերում հաճախ է մարմնավորում ժամանակի ու կուտակված իմաստնության նուրբ ներդաշնակությունը: Ժամանակը Հոփքինսի վրա, ասես, չի ազդում, այլ քայլում է նրա հետ համընթաց: Նրա մարմնավորած կերպարներն իրենց մնայուն տեղն ունեն համաշխարհային կինեմատոգրաֆիայում, նրա ֆիլմերը ժամանակի հետ ավելի արժեքավոր ու արդիական են դառնում: Նրա համար ամեն մի նոր գործ՝ մարտահրավեր է, որը պատվով է հաղթահարում և թողնում հետագիծ:
*

«Մտածող մարդու համար, հատկապես՝ ստեղծագործողի, միայնության մեջ խորը մտորումներն աննկատ կերպով երբեմն վերածվում են մենության պահերի անկեղծ նկարագրության: Այդպիսի խոհառատ առանձացումների ժամանակ հաճախ ծնվում են մնայուն, լավ գործեր կամ այնպիսի յուրատիպ մտքեր, որոնք հետո ուղեկցում են նրան իր ամբողջ կյանքում: Երջանիկ է այն ստեղծագործողը, որի մտքի ու ոգու այդ առանձնաստեղծ արգասիքներն ուղեկցում են նաև մյուսներին՝ իրենց կյանքում», – Առլեն Շահվերդյան:
*

Ամե՛ն մի լավ գործ, ամե՛ն մի լավ բան

Ամե՛ն մի լավ գործ, ամե՛ն մի լավ բան,
Որը ստեղծվում է ժամանակի մեջ,
Կամ ժամանակն է իր մեջ ներառում՝
Ավարտուն տեսքի երբե՛ք չի գալիս:

Այն փոփոխվո՜ւմ է ու մի՛շտ նորանո՜ւմ՝
Կրելով, սակայն, նույն ժամանակի՝
Իր վրա թողած ազդեցությունը:

Ժամանակի հետ տարի՜ք է առնում
Եվ, ժամանակից առաջ անցնելով,
Վրան ծիծաղո՜ւմ՝ արձանագրելով հաջողությո՜ւնը:

Ամե՛ն մի լավ գործ, ամե՛ն մի լավ բան
Ժամանակից դո՛ւրս մտքեր է ծնում,
Որը հանճարե՜ղ մի խենթությո՜ւն է:

Եվ պարգևում է բազմազա՜ն հույզեր,
Նորանո՜ր հույզեր, կարևո՜ր հույզեր:
Եվ այդ հույզե՜րը զգացմո՜ւնք են դառնում:

Գործը ժամանա՛կն է իր վրա տանում,
Իրենո՛վ փոխում ու նո՜ր տեսք տալիս:

Ամե՛ն մի լավ գործ, ամե՛ն մի լավ բան
Թեկուզ՝ դու լինես սկսնա՛կ ու անփո՛րձ,
Ներսիցդ հրո՛ւմ ու դո՛ւրս է գալիս:

Քեզ խարսխում է ժամանակիդ մեջ,
Առավել հաճախ՝
Քեզ ժամանակից առա՛ջ է տանում
Երբեմն՝ տարո՛վ, երբեմն՝ դարո՜վ,
Մի ամբո՜ղջ դարով,
Եվ քո հետևից էլ չի՛ հասցնում
Ժամանակն ինքը:

Առա՛ջ ես մղվում քո՛ իսկ գործերով,
Եվ, թե հարցնեն, պատասխանում ես.
– Էլ չդիմացա՛, հոգի՜ս էր լի՜քը…

Եվ լինում է դա ճի՛շտ ժամանակին,
Ինչպես՝ ջահելի լույս ճանապարհին
Առաջին անգամ հայտնվում է կի՜ն,
Կի՜ն է հայտնվում…

Ամե՛ն մի լավ գործ, ամե՛ն մի լավ բան
Ժամանակն իրենից մի կո՛ղմ է հրում,
Որ առանձնանա
Յուրատիպությա՜մբ:

Կա՛մ էլ՝ հետևից իր քա՛րշ է տալիս,
Ինչպես աղջիկն է իրենից վանում,
Բայց, իր հետևից գնալու ծածո՜ւկ
Նշա՛ն է տալիս
Համաձայնությա՜ն:

Ժամանակը՝ մի՛շտ,
Իր արա՛գ հունով, վստա՛հ ընթանում,
Իր գո՛րծն է անում:

Մինչդեռ լավ գո՛րծը, մնայո՛ւն գո՛րծը
Ժամանակի՛ն է դանդաղ լվանում:

Նրան սրբագրո՜ւմ, բյուրեղացնելով՝
Ժամանակի մեջ իրենով անվե՜րջ հիացողների
Գնահատա՜նքը:

Ամե՛ն մի լավ գործ, ամե՛ն մի լավ բան
Անպայմանորեն ունենում է իր
Փառքի՜ ճախրա՜նքը:

Դրանով նաև հարստանո՜ւմ է,
Իմաստավորվո՜ւմ ու իմաստ բերում
Ի՛ր ժամանակին:

Արժեքավորվո՛ւմ
Եվ յուրովի էլ արժեքավորո՛ւմ
Այդ ժամանա՜կը:

Լցնում է կյանքի դատա՛րկ պնակը,
Միջա՛կ գդալը՝ շերե՜փ դարձընում,
Խառնո՜ւմ-խառնվո՜ւմ
Ու լո՜ւռ հանձնվում նո՛ւյն ժամանակին:

Բայց չի՛ հանձնում որպես մի խոնարհ,
Եվ հնազանդ ստրո՛ւկ,
Գերի չի՛ դառնում իր ժամ-դայակին:

Այն չի՛ պատանդվում
Բո՛ւթ ժամանակի սո՛ւր ճանկերի մեջ
Ու չի՛ շղթայվում
Նրա մետաղյա, կուռ շղթաներով:

Երբեք չի՛ մերվում ու չի՛ հանդուրժում,
Որ ժամանակի քծնո՛ղ իր ներկան
Շնչով իր՝ սա՛ռը, առօրեակա՛ն,
Իրեն մռայլի՛, դարձնի գորշությո՛ւն:

Թեև ժամանակը շահով է խայծում՝
Մնայուն գործը լո՛ւյս է առկայծում,
Չի՛ հետապնդում րոպեակա՛ն փառք,
Ամոթաբե՛ր շահ և, կամ, եկամո՛ւտ:

Եթե լա՛վն է այն, հանճարե՜ղ է այն,
Հոգի՜ կա մեջը,
Ուրեմն ինչքա՛ն էլ ներկան պատանդի թաթով իր հմուտ,
Այն ձգտելու է նո՜ր հեռուների՝
Անճանա՛չ ու նո՜ր:

Այն մղվելու է նո՜ր րոպեների՝
Չապրվա՛ծ ու խո՜ր,
Արարումների՝
Լուսե՜, հանճարե՜ղ, առասպալահո՜ս:

Ամե՛ն մի լավ գործ, ամե՛ն մի լավ բան,
Չքնա՜ղ արարում՝
Իր ժամանակի վկա՛ն է միշտ էլ
Եվ ուղեկցո՛ղը այդ ժամանակի՝
Դեպի ընդմի՜շտը՝ ծերուկ, մենախոս:

Դեպի այն հեռո՜ւն,
Որի բարձունքին
Գործը դառնում է հուսաբե՜ր փարո՜ս:

Իրա՛ր հաջորդող դարերի՜ ծոցում
Եվ ստամոքսների՝ մեր ժամանակի այս տձև՛ խոցում
Ազնի՛վ ու արդա՛ր
Ամե՛ն մի լավ գործ, ամե՛ն մի լավ բան
Վերերկրայի՜ն է:

Սնո՛ւնդ է համա՜յն մարդկության համար՝
Հոգևո՜ր սնո՜ւնդ՝
Կրելով իր մեջ Աստվածայի՜նը…

Առլեն Շահվերդյան

Գրել եմ՝ 2001 թ. փետվարի 11-ի լույս 12-ի գիշերը, մթության մեջ, լուսնի լույսի տակ, վերջնախմբագրել՝ 2018 թ. սեպտեմբերի 1-ին:
____________________

© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________

Սիրելի Ընթերցողներ, բանաստեղծությունս հրապարակելիս հասկացա, որ նրան ամենահարմար երգը «Բիթլզի»՝ միայնակ մարդկանց մասին երգն է՝ «Դեղին Սուզանավը» ֆիլմից: Հոգիս է թափանցել այս երգն ու իր մեջ ունի միայնության, մենության իմաստավոման ու դրա վերաբերյալ մտորումների մի յուրատիպ ու խորհրդավոր տխրություն: Միևնույն ժամանակ, Բիթլզի փայլուն ու մեղեդային կատարմամբ, երգն ասես կենդանության ու հուսալիության մի ուրույն ալիք է: Վայելեք երգը:

Dear Friends, in this post I publish one of my poems, entitled “Every good work, every good thing!” and dedicated to good works and things, that one ever creates in his life. Such works, that keep inside the time and bypass the time. For thinkers, especially for those who create art, the conditaion of being alone, even for a short time, is a good opportunity to make new works or to generate ew thoughts in their mind. Those thoughts accompany them during their whole life. Happy are those thinkers and creators, whose thoughts and good works accompany also others in their life. Being alone, thinking in loneless, creating good and constant works… I thought that all this is wonderfully showed and expressed in one of the awesome songs performed by Beatles – “Eleanor Rigby”, from the “Yellow Submarine”. I do not know why, but this song has sunk into my soul. It keeps a unique sadness abour loneless, bur also brings hope and light for future. Enjoy the song.

__________________________________

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:

Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________

ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.

Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway

*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment