Home » Իմ մտքերը / My Thoughts
Category Archives: Իմ մտքերը / My Thoughts
Հայ ազգային երգը՝ Հնագույն երաժշտության «Շարական» անսամբլի կատարմամբ / The National Music performed by “Sharakan” Early Music Ensemble
Կտավի հեղինակ՝ հայ նկարիչ Մարտին (Մարկոս) Նուբարի Ակողլյան / The painting by Armenian Artist Martin Akoghlyan: Նկարի աղբյուրը / The image source: upclosed.com/people/martin-akoghlyan/gallery/
*
Երգ ազգային
Սոխակների նման անո՜ւշ
Մեղեդայի՜ն դայլայլո՜վ
Հոսո՜ւմ ես դու՝ երգ ազգային,
Հայոց վսե՜մ լանջերով:
Ճանապարհիդ՝ սիրաշոյում
Հոգիները մեր կարո՜տ,
Թրթիռնե՜րը մեր հազա՜ր,
Որ հյուսվում են փնջերո՜վ:
Մաքո՜ւր ու պա՜րզ հնչյունով
Տո՜ն ես բերում մեր հոգուն,
Բնության պես՝ հավերժող,
Ազատությա՜մբ խոսելով:
Չե՛մ հագենում քո խաղի՜ց
Հարո՜ւստ հյուսքի թե՛լ տաղից,
Ե՜րգ ազգային՝ մաքուր օ՜դ,
Որ շնչո՛ւմ եմ՝ լսելո՜վ:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 27.06.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սիրելի Ընթերցողներ, «Ազգային երգ» բանաստեղծությունս, որը գրել եմ հայկական մաքուր երաժշտական հնչյունների ներշնչանքով, սիրով նվիրում եմ հայկական ազգային երաժշտական նմուշների խնամքով պահպանման ջատագով` հնագույն երաժշտության «Շարական» անսամբլին և նրա գեղարվեստական ղեկավար ու դիրիժոր Դանիել Երաժիշտին (Գրիգոր Դանիելյան):
Խորին հարգանքս և երախտագիտությունս եմ հայտնում բոլոր այն մարդկանց, ովքեր նվիրաբար ու խնամքով պահպանում, հնչեցնում ու հանրահռչակում են հայկական ազգային երաժշտական հին ու մաքուր գանձերը:
Սիրով Ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում անսամբլի կատարմամբ երեք երգ: Առաջինը կոչվում է «Արտ մը ունիմ»: Այս բարի երգը սիրո ու առատ բերքի մասին է: Երգում ասվում է այն մասին, որ արտը լի է գարու բերքով և որ իսկական ժամանակ է ամուսնանալու: Երգում կոչ է արվում աղջիկներին ու տղաներին սիրել ու ընտանիք կազմել: Երկրորդ երգը նվիրված է Մուսա լեռանը` Արևմտյան Հայաստանում: Դե իսկ երրորդ ստեղծագործությունը հայ մեծանուն երաժիշտ, բանաստեղծ, սիրո երգերի մեծ վարպետ (աշուղ) Սայաթ Նովայի «Քամանչա» երգն է` նվիրված համանուն երաժշտական գործիքին:
Վայելեք այս հրաշալի երգերը, որոնք լի են դրական լիցքերով ու հույզերով: Համոզված եմ, որ կհավանեք դրանք: Պետք է ճանաչել, սիրել ու գնահատել մեր ազգային արժեքները, ավելի շատ իմանալ հայկական բազմադարյա մշակույթի մասին:
Հույս ունեմ, որ իմ այս գրառումը, որը անկեղծ մեծարանք է գեղարվեստի և երաժշտարվեստի այս երկու գործիչներին ու անսամբլին, կնպաստի ներկայացված չքնաղ ու անզուգական երգերի ու կտավի տարածմանը, նորովի իմաստավորմանն ու գնահատմանը:
Սիրելի Ընթերցողներ, ինձ համար մեծ պատիվ է, որ «Երգ ազգային» նոր բանաստեղծությանս և նյութիս հասցեին իրենց բարձր գնահատանքի ոգևորիչ խոսքն են հայտնել պարոնայք Մարտին Ակողլյանը և Դանիել Երաժիշտը, որոնց գործունեությամբ ոգևորված էլ պատրաստել եմ հրապարակումս: Պատիվ է, որ երաժշտության ու գեղանկարների երկու վարպետները ողջունեցին իմ այս անձնական նախաձեռնությունն ու մեծ հավանության արժանացրին բանաստեղծությունս՝ դառնալով դրա առաջին Ընթերցողները: Ուրախ եմ, որ այս հրապարակմամբ ու անկեղծ բանաստեղծությամբ փորձեցի համեստ ջանք գործադրել՝ հայկական գեղարվեստն ու երաժշտարվեստը կամրջելու ուղղությամբ: Մեծատաղանդ նկարիչ Մարտին Ակողլյանի և հայ երաժշտության վարպետ ու մեծ գիտակ Դանիել Երաժիշտի ուրույն, բարձրակարգ համատեղ ներկայությունն իմ նյութում ինձ համար պատվաբեր է ու պարտավորեցնող: Խորին երախտագիտությունս եմ հայտնում նրանց՝ սատարման, գնահատանքի և քաջալերանքի համար: Խորապես շնորհակալ եմ նաև Ձեզ, սիրելի Ընթերցողներ, որ Ձեր ուշադրությամբ կպատվեք այս նոր բանաստեղծությունս:
Հարգանքով և խոնարհումով՝
Առլեն Շահվերդյան
Dear Friends, meet several Armenian national music samples performed by “Sharakan” early music ensemble (Conductor Daniel Yerazhisht). I adore this music. It is full of love, life and joy. I introduce to you three songs. The first one is called “Art me unim” (I have a field). This kind song is about love and very rich crop. There is sung in the song that the field is full of crop, full of barley and grain and it’s the exact time to get married. All the girls and guys must have fun, because it’s time for love as well as for creation of family. The second song is dedicated to Mountain Musa (See “The Armenian Genocide: Musa Dagh Resistance”) which is in Western Armenia. And the third one is the song of the great Armenian musician, poet, master of love songs (ashugh) Sayat Nova. The song is called “Kamancha” which is the name of a musical instrument. Enjoy these gorgeous songs full of positive emotions. I am sure you’ll like them. This is a new step made by my blog for you to know more about Armenian centuries-old culture. Share this article with you Friends. Thank you!
Respectfully,
Arlen Shahverdyan
Հնագույն երաժշտության “Շարական” անսամբլի կատարմամբ “Արտ մը ունիմ” երգն է: Գեղարվեստական ղեկավար և դիրիժոր` Դանիել Երաժիշտ (Գրիգոր Դանիելյան):
Sharakan early music ensemble – Art me unim. Conductor Daniel Erazhisht.
Հնագույն երաժշտության “Շարական” անսամբլի կատարմամբ հայ ժողովրդական “Մուսա լեռ” երգն է: Գեղարվեստական ղեկավար և դիրիժոր` Դանիել Երաժիշտ:
Sharakan early music ensemble – Mousa ler (armenian traditional song). Conductor Daniel Yerazhisht.
Սայաթ – Նովայի “Քամանչա” երգն է` Հնագույն երաժշտության “Շարական” անսամբլի կատարմամբ: Գեղարվեստական ղեկավար և դիրիժոր` Դանիել Երաժիշտ:
Sharakan early music ensemble – Qamancha (Sayat – Nova’s song). Conductor Daniel Yerazhisht.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Կարմիր և սպիտակ / Red and White
…Սովորենք ուշադիր զննել աշխարհը և գեղեցիկն ու ներշնչողը տեսնել ամեն ինչում՝ մեր կյանքը լցնող կամ պայմանավորող փոքր ու մեծ երևույթներում, մեր շուրջը տեղի ունեցող իրադարձություններում, դիպվածներում, մեզ շրջապատող մարդկանց մեջ և այլն: Այո, շուրջը գեղարվեստականության ու ռոմանտիզմի տարրեր կան գրեթե ամենուրեք, պարզապես հարկավոր է տեսնել դրանք:
Պետք է կյանքում ոչ թե ուղղակի ՆԱՅԵԼ, այլ կարողանալ ՏԵՍՆԵԼ…
Սիրելի Ընթերցողներ, պատիվ ունեմ առաջարկելու ընթերցելու «Կարմիր և սպիտակ» վերնագրով բանաստեղծությունս և տեսնելու, թե ինչպես կարող է, օրինակ, մեր առօրյայի անքակտելի մաս հանդիսացող երթևեկության ժամանակ մեքենաների արձակած երեկոյան կարմիր ու սպիտակ պարուրող լույսերի հարընթացը ստեղծագործելու ներշնչող նյութ դառնալ գրողիս համար: Մեքենաների անդադար ու արագ ընթացքի և նրանց արձակած առջևի՝ սպիտակ, և հետին՝ կարմիր, լույսերի մեջ ես տեսա կյանքի տաք ու սառը երևույթների իրար կողքի ընթացքը, ռիթմը, ինչպես նաև միմյանցից՝ հաճախ անջատ լինելն ու, միևնույն ժամանակ, ուրույն ձգողականությունն ու անգամ խաչումը:
*
Կարմիր և սպիտակ
Լայն փողոցով, երեկոյան երկու անմա՜ր լույս է հոսում,
Մե՛կը՝ կարմի՛ր, ինչպես արյան անոթը տաք,
Մյո՛ւսը՝ սպիտա՛կ, ինչպես դաշտի երիցուկն է՝ զի՛լ ու խոսո՜ւն:
Եվ հոսում են նրանք արա՛գ, իրար կողքի ու հակառակ:
Կարմիրն ինձնից հեռանում է, բայց չի՛ մարում,
Այլ անդադար տա՛ք է պահում իրեն բաժին հասած հունը:
Փոխարենը սպիտակ լույսը մոտենում է անժամանակ,
Կարծես՝ հուժկո՛ւ իր ալիքով,
Լցնում է նա երեկոյան ռոմանտիզմի հա՜ր անհունը:
Նայում եմ լուռ երկու իրար մերժող լույսի
Եվ, ինքնատիպ երկխոսության առանց դադար ընթացքի հետ,
Իմ հոգին էլ միանում է այդ հանդեսի՜ն:
Ու հոսո՜ւմ է հոգին իմ տաք՝
Մոտեցնելով եթերային երկու լույսի հատման ժա՛մը,
Մե՛րթ՝ հեռանում, ինչպես ճա՛յը՝ ծովի՜ եզրին,
Մե՛րթ՝ մոտենում, ինչպես հոգնա՜ծ նավի կայմը:
Եվ անցնում են սպիտակ-կարմիր ուղիներով մեր հույսե՜րն ու երազնե՜րը,
Երեկոյան ընթացքի մեջ՝ երթևեկի տիրությա՜ն տակ,
Հոգին սնող ռոմանտիզմի լույսի՛ն կարմիր
Խառնվում է ռեալիզմի լո՛ւյսը սպիտակ:
Ու հենց այդտե՛ղ, երեկոյան երթևեկի հենց ա՛յդ ժամին
Կարմիրը՝ ջե՜րմ ու ապրեցնո՜ղ, միանում է ողջամիտի պա՛ղ ճերմակի՜ն
Եվ, գերելով զգայունությա՜մբ իրիկնային,
Ներշնչո՜ւմ է գեղարվեստով բանաստեղծի իմ տաք հոգին:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 31.03.2015 և 08.07.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Գերշոն Քինգսլիի «Փոփքորն» երաժշտական ստեղծագործությունը, որը նաև «Տերմինալ» ֆիլմի սանուդթրեքն է, ըստ իս, համահունչ կերպով արտացոլում է մեքենաների լույսերի պարուրող, խորհրդավոր ու չդադարող հոսքը, որն իմ բանաստեղծության մեջ վերածվում է կյանքի՝ խորհրդավորությամբ ու ռիթմիկայով լի ընթացքի:
My dear foreign Readers, my new Armenian poem, entitled “Red and White” is dedicated to the unique philosophy of delightful and admirable red and white night lights of the cars in traffic. While the one side of the street is full of going cars with their red lights on backside, the opposite side of the street is full of coming cars with their white lights in front. This stopless movement has its unique philosophy if you compare the red lights with our dreams, with our passionate aims that are full of romance, while the white lights are like our cold reality and everyday’s life routine. For me as a writer this unique view is a kind of a source for inspiration and it indeed inspired me to write the poem.
I think that Gershon Kingsley’s music masterpiece – the “Popcorn”, which is also the soundtrack to the film “The Terminal”, wonderfully symbolize and shows the move of life, its mystery and charm, which is presented in my poem as the night lights of cars.
Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Կյանքի վերելակով / By the Elevator of Life
Շարունակիր ուղղակի լինել, շարունակիր ուղղակի ապրել, երկար ապրել: Գիտեմ մեծ ես, շատ մեծ, գիտեմ նաև, որ ցանկացած պահին կարող է էլ մեզ հետ չլինես: Բայց շատ պետք ես, քո տեսակը շատ է պետք: Շարունակիր ապրել ու արարել, ուղղակի լինել, որ մեզանից յուրաքանչյուրն հպարտությամբ ասի. «Ինքը կա…»: Շնորհակալություն, որ կաս հիմա ու մեզ հետ ես, շնորհակալություն Աստծուն, որ քո տեսակը կա, հայի ու, ընդհանրապես, մարդու պատվելի և օրինակելի տեսակներից մեկը:
Շառլ Ազնավուրի քանի՜-քանի՜ երգերից եմ ներշնչվել ու գրել սրտառուչ բանաստեղծություններ, սակայն նրան հոգով նվիրված անկեղծ բանաստեղծություն գրելու համար պետք էր հոգուս միջով նորից ու նորից անցկացնել Ազնավուրյան նուրբ ու անեզր աշխարհի զգայուն թրթիռները, զգալ նրա երգերի ամեն ելևէջը, երգերում բարձրացրած հարցադրումների խորությունն ու ծովակշիռ բովանդակը: Եվ, բնականաբար, նրան նվիրված բանաստեղծությունն իմ մեջ մեկ օրում չէ, որ պիտի ծնվեր, այն պիտի եփվեր, բովվեր տևական ժամանակ, ու բովվեց գրեթե մեկ տարի: Ամիսներ շարունակ ապրեցի գրածս ամեն մի տողը, գրեցի ու վերընթերցեցի ամեն մի միտքը, վերապրեցի յուրաքանչյուր հույզը, վերաիմաստավորեցի այն ամեն կարևորն ու արժեքավորը, ինչի մասին ուզում էի խոսել իմ բանաստեղծությամբ, և ինչի մասին խոսում է Շառլն՝ իր երգերով:
Այս բանաստեղծությունը հեղինակի խոհափլիսոփայական ներքին խտացումների ու անկեղծության արտահայտություն է՝ ներշնչված Ազնավուրյան արվեստի ու կենսագրության սիմբիոզի յուրատիպությամբ:
Փա՛ռք ու պատի՛վ Քեզ, սիրելի՛ հայ մեծությո՜ւն:
«Կյանքի վերելակը» վերնագրով բանաստեղծությունս սիրով նվիրում եմ ֆրանսահայ նշանավոր երգիչ, երգահան, գրող, կինոդերասան և հասարակական գործիչ, Շվեյցարիայում Հայաստանի դեսպան, Ժնևի ՄԱԿ-ի գրասենյակում և այլ միջազգային կազմակերպություններում Հայաստանի մշտական ներկայացուցիչ Շառլ Ազնավուրին (իսկական անունը՝ Շահնուր Վաղինակ Ազնավուրեան, մայիսի 22, 1924, Փարիզ, Ֆրանսիա):
Խորին հարգանքով և խոնարհումով՝
Առլեն Շահվերդյան
***
Կյանքի վերելակով
Ես չեմ հասնի դարի վերջին.
Շիրմաքարիս քսան թվով է սկսվելու
Տարեթիվը իմ վախճանի,
Եվ իմ ապրած ամբողջ կյանքում,
Լինեմ` անհայտ, թե՛ անվանի,
Ժամանակը, իր անդադա՜ր ու անդադրո՜ւմ սլաքոցո՛վ,
Ստիպելու է անսալ միա՛յն ներքի՜ն ձայնին:
Ա՛յն, որ միտքդ շարահյուսում,
Հետդ, կարծես, անվե՜րջ խոսում
Եվ հուշում է ժամանակի հարընթա՜ցը:
Ես չե՛մ հասնի դարի վերջին,
Ու չե՛մ կարող չոր մեկնարկից անցնե՜լ, հասնե՜լ
Ու հասցնե՜լ տեսնել դարի ավա՜րտ-թա՛ցը:
Ինքս ինձ հետ խորհելուց զա՛տ՝
Ինքս իմ դեմ կռի՛վ տալով,
Կյանքի ամե՛ն գույն ու երանգ նկատելով,
Մնացել եմ ժամանակի սև ու սպիտակ վերարկույով,
Ու քայլում եմ հիմա, ուսիս՝
Մի ծե՜ր, թոշակառո՜ւ բույով:
Ամե՛ն ապրած րոպես արդեն հետհաշվա՛րկ է,
Ներքին ձայնս հուշում է ինձ,
Որ մեծաշնո՜րհ ժամանակը
Խորհրդավո՜ր ժպտում է լուռ,
Ժպտում՝ արդեն քմծիծաղո՜վ:
Ամբո՜ղջ կյանքում ես փորձեցի
Հաղթել անսա՛նձ ժամանակին,
Ստանալ նրա վերքե՜րը խոր,
Սակայն ապրե՜լ, չվհատվե՛լ ցա՛վ ու դաղո՜վ,
Որ մի օր էլ ինքս ինձ հետ խոսեմ՝ արդեն, ժամանակին
Հաղթա՛ծ մարդու զառանցանքո՜վ:
Իսկ հիմա՜… հիմա նայում եմ ինձ
Ինչ-որ բո՛ւթ մի հանցանքով,
Նայում եմ խո՜ր հոգուս նե՜րսը,
Բուս թթվել է շիվա՜ր դեմքին իմ հիմարի:
Մտածում եմ՝ ունենալով դարի կեսը,
Գուցե մյուս կեսը՝ դյութիչ, ժամանա՞կը ինձ նվիրի,
Ապրեմ երկա՜ր, ուսիս հանգչող բվի՛ նման
Ամեն օրս դառնա անհո՜գ մի կիրակի:
…Բայց, պետք չէ՛ ինձ ժամանակի խաղադրույքը,
Ես հասկացա՛, որ կյանքը մեր
Շա՛տ նման է վերելակի՜.
Երբե՛ք, երբե՛ք դու չգիտես,
Թե ո՞ր հարկում կանգ կառնի քո վերելակը,
Նույնիսկ, եթե սեղմել էիր ամենավերևի կոճակը՝
Այն կա՛նգ կառնի որտե՛ղ կուզի.
Կյանքի տեխնիկական խոտա՛ն…
Ես չե՛մ հասնի դարի վերջի՜ն,
Բայց, թե ինչքա՜ն դեռ կմղվե՜մ՝
Թո՛ղ, որ դա էլ կանխորոշի
Ժամանակի իմ աորտա՛ն:
Ես հասկացա՛, որ այս կյանքում
Կարևոր է ո՛չ թե «ինչքա՛ն»-ն, այլ «ինչպե՛ս»-ը,
Ո՛չ թե ծավալը վիթխարի՜, այլ ներքի՛նն ու բովանդա՜կը:
Կարևոր է, թե ինչպե՞ս ես ապրում տրված ժամանա՛կդ,
Թե ինչպիսի՞ մարդ ես՝ կյանքում, ի՞նչ որակով,
Եվ հոգևոր ի՜նչ քաշով ես վե՛ր բարձրանում
Քո անձնական վերելակով:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 28.10.2017 և 03.07.2018
Բանաստեղծության արծարծած թեմային զուգահեռ սիրով ներկայացնում եմ Շառլ Ազնավուրի «Hier encore» խորհրդանշական երգը, որի անգլերեն տարբերակը կոչվում է «Yesterday, when I was young» («Երեկ, երբ ես երիտասարդ էի»):
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Dear Readers in abroad, all of you know this world wide well known singer. My new Armenian poem, entitled “By the Elevator of Life” is dedicated to Armenian origin French singer, lyricist, actor, public activist and diplomat, ambassador of Armenia to Switzerland, Armenia’s permanent delegate to the United Nations at Geneva Mr. Charles Aznavour (/æznəvʊər/; French: [ʃaʁl aznavuʁ]; born Shahnour Vaghinag Aznavourian; 22 May 1924). This poem is my sincere tribute to His Music Art, His music heritage as well as to Him as a Person. The poem touches the issues of meaning and aim of life and underlines the importance of the quality in life nor the qauntity, the fragile point of each person’s inner content and its deep understanding and valuation. The main message of the poem is to be a human, to remember that though the cover is actual and important, but the content is always much more important in life. I think that it is sympolic that I post this poem in parallel with Aznavour’s heartbreaking song “Hier encore” (English version: Yesterday, when I was young).
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Անտառի հավաքականը և մեծ ֆուտբոլը / The National Team of the Forest and the Big Football
Սիրելի՛ Ընթերցողներ, սիրով ներկայացնում եմ «Անտառի հավաքականը և մեծ ֆուտբոլը» վերնագրով իմ երգիծական հեքիաթը: Սեղմեք շապիկի վրա՝ գիրքը ներբեռնելու համար:
Dear Readers, it is my pleasure to introduce to you my humorous tale, entitled “The National Team of the Forest and the Big Football” (in Armenian). Click on the cover to download the eBook.
*
Ֆուբոլային հիշողություններ և գրական անակնկալ.
Ֆուտբոլ շատ եմ սիրում, թեև միայն դիտում եմ, այն էլ, հիմնականում, աշխարհի առաջնությունների խաղերը: Փաստորեն՝ այդքան էլ շատ չեմ սիրում )))) Դե, մոլի ֆուտբոլասեր և ֆոտբոլի գիտակ չեմ, բայց պատանեկան տարիներին ֆուտբոլ խաղում էի: Հա, ի դեպ, դպրոցահասակ տարիքում շատ հուսալի, վստահություն ներշնչող դարպասապահ էի՝ ձեռնոցներով, սպորտային թույն շորտիկով, համար 1 մարզաշապիկով, մի խոսքով՝ տեղը տեղին )))) Էլ չասեմ, որ գոլ խփել պատրաստվողների հիմնական արգելքը և ահն ու սարսափն էի, որովհետև գրեթե գնդակ չկար, որ բաց թողնեի: Ճիշտ է, հետագայում ինձնից Բերեզովսկի դուրս չեկավ )))) սակայն ֆուտբոլը շարունակեց մնալ որպես սիրելի խաղ, իսկ գրական գործունեության ընթացքում՝ մի օր նույնիսկ դարձավ ահա այս երգիծական հեքիաթի նյութ: Դե, Բնություն սիրող գրողի դեպքում ֆուտբոլի մասին հեքիաթի հերոսները, բնականաբար, պետք է լինեին կենդանիները, իսկ ֆուտբոլային իրադարձություններն էլ ծավալվեին անտառում )))) Իսկ, թե ինչո՞ւ եմ ֆուտբոլի թեմայով հեքիաթին հիմա անդրադառնում, քանի որ դրա հրապարակման ավելի հարմար և խորհրդանշական ժամանակահատված, քան այս օրերին ընթացող աշխարհի առաջնությունն է՝ չկա ))))
Եվ այսպես, քանի որ Ընթերցողներս «մարզադաշտում» արդեն հավաքվել ու կարդում են հիմա ինձ, ապա հայտարարեմ.
– Հարգելի՜ հանդիսատես, կարդացեք ֆուտբոլային շնչով ու տեմպով հագեցած իմ այս ՆՈ՛Ր, այս անգամ՝ երգիծակա՜ն հեքիաթը՝ «Անտառի հավաքականը և մեծ ֆուտբոլը» վերնագրով: Բաց չթողնեք այս հանդիպումը ))) Ձեր հանդիպումը իմ հեքիաթին )))) Սեղմեք շապիկի վրա, բացեք գիրքը, և հուսով եմ, որ այն կընթերցեք մեկ շնչով ու ընթերցանությունը կլինի ֆուտբոլային թեժ հանդիպման նման հետաքրքիր ու լարված:
Իմ գրական «մարզադաշտից», հատուկ Ընթերցողներիս համար՝
Առլեն Շահվերդյան
Եվ վերջում ֆուբոլային մի անեկդոտ ))))
Տեղի է ունենում ֆուտբոլային հանդիպում Հայաստանի և Բրազիլիայի հավաքականների միջև:
Խաղից առաջ Հայաստանի հավաքականի մարզիչը հավաքում է իր թիմին ու ասում.
– Դուք գիտեք, թե ինչքան ուժեղ են խաղում բրազիլացիները, մանավանդ` Ռոնալդոն: Ուրեմն տեսեք ինչ եք անում: Մտնում եք դաշտ և հենց խաղը սկսվում է, դուք ամբողջ թիմով շրջապատում ու պահում եք Ռոնալդոյին, որովհետև եթե նրան գնդակ հասնի, ապա հաստատ գոլ կխփի մեզ: Անպայման ամբողջ թիմով պահում եք Ռոնալդոյին, ու գնդակն էլ պաս եք տալիս Գուգոյին, ինքը լավա գոլ խփում: Հասկացա՞ք, պահում եք Ռոնալդոյին ու պաս եք տալիս Գուգոյին:
Խաղը սկսվում է: Մեր հավաքականի ֆուտբոլիստները, բնականաբար, ամբողջ թիմով սկսում են պահել Ռոնալդոյին, որ նա չկարողանա խաղալ ու մի կերպ գնդակը փոխանցում են իրենց խաղընկերոջը` Գուգոյին: Գուգոն էլ գնդակով պտտվում-պտտվում է դաշտում ու գալիս գոլ է խփում սեփական դարպասին:
Ընդմիջմանը մեր թիմի մարզիչը զայրացած նորից բացատրում է.
-Ուրեմն տեսեք ինչ եք անում, երկրորդ խաղակեսն հենց սկսվի նորից ամբողջ թիմով պահում եք Ռոնալդոյին, դրան որ գնդակ տվեցիք` վերջ, կպարտվե՛նք: Պահում եք Ռոնալդոյին ու գնդակը փոխանցում եք Գուգոյին: Այ տղա Գուգո՛, դու էլ հավաքի՛ քեզ, ուշադի՛ր խաղա, հո չե՞ս գժվել:
Սկսվում է երկրորդ խաղակեսը: Մերոնք էլի ամեն գնով պահում են Ռոնալդոյին ու գնդակը փոխանցում են Գուգոյին: Գուգոն էլ նորից պտտվում-պտտվում, գնում գալիս էլի գոլ է խփում մեր դարպասին: Ու դարձյալ մեր թիմի տղաները, մի կերպ Ռոնալդոյին պահելով, փոխանցում են անում Գուգոյին ու սա էլի գնում գալիս մեզ գոլ է խփում: 3:0 ենք պարտվում, հետո 4:0, 5:0…
Հանդիսատեսը վրդովվում է, սուլում: Մարզիչը կատաղած գոռում է, հայհոյում ու դեպի իրեն կանչում թիմին: Ֆուտբոլիստները շփոթված ու նեղված մոտենում են իրենց մարզչին ու ասում.
-Ախր, շեֆ ջան ինչի՞ ես ջղայնանում, ոնց ասել ես տենց էլ անում ենք` սաղ թիմով Ռոնալդոյին ենք պահում:
Մարզիչը պատասխանում է.
-Ա՛յ մարդ, Ռոնալդոն ջհանդա՛մ, դուք Գուգոյի՜ն պահեք, Գուգոյի՜ն…
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության մասին
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About the Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Իմ Մայր լեզու / My Native Language
«Ինձ համար Հայրենիքը նաև Հայերեն լեզուն է. խոսելով Մայրենի լեզվով՝ ես ինձ միշտ զգում եմ Հայրենիքում», – Առլեն Շահվերդյան
*
Իմ Մայր լեզու
Իմ Մա՛յր լեզու, անմա՜ր լեզու,
Ամբողջի մեջ անհա՛տ լեզու,
Հոգու կարո՜տ, գարունքի՜ հոտ,
Փարթա՜մ ծառի արմա՛տ լեզու:
Սե՜ր երգելու անո՜ւշ ուղի,
Կռի՛վ տալու սո՛ւրբ նպատակ,
Աստվածահա՛ճ ու տա՜ք գինի,
Կապույտ երկնում՝ ծո՜վ անհատա՜կ:
Իմ Մա՛յր լեզու, անվա՛խ լեզու,
Ազատատե՛նչ, անկա՛խ լեզու,
Հին դարերի վկա՛ ու գի՛ր,
Մարդկությանը՝ պատգա՛մ լեզու:
Հպարտության՝ աղբյո՜ւր անբի՛ծ,
Վեհանալու՝ առի՛թ վսե՜մ
Իմ Մա՛յր լեզու, պատի՛վ է ինձ
Քեզնով ապրե՛լ, գրե՛լ, խոսե՛լ:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 03.12.2017 և 27.06.2018
Նվիրում եմ մեր չքնաղ լեզվին, որով հաղորդակցվում ենք որտեղ էլ լինենք և փոխանցում ենք միմյանց սեր ու ջերմություն:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սրտից բխող խոսքեր. Ես սիրում եմ քեզ իմ Հայրենիք, Հայաստան՝ իմ սիրտ, և պատիվ ունեմ նվիրաբար ծառայելու Քեզ: Ես սիրում եմ քեզ, իմ Մայր լեզու և երջանկություն ունեմ մտածելու, խոսելու ու գրելու հայերեն լեզվով: Իմ Հայրենիք, ես կապված եմ քեզ հետ հազարավոր թելերով, անցյալիս հազարավոր հիշողություններով և ապագայի հետ կապված հազարավոր ծրագրերով: Ես ծնվել ու մեծացել եմ Քո ծոցում և այդտեղ էլ կմեռնեմ: Սակայն մինչև այդ ժամանակը, ես անպայման տեսնելու եմ իմ երեխաներին՝ ուրախ վազելով ու խաղալով իմ Հայրենիքի երկնքի շողացող արևի ներքո: Բոլոր հայերը և շատ արտասահմանցիներ սիրում են արևային մեր երկիրը, ինչպես նաև մեր խաղաղասեր ու ստեղծարար ժողովրդին: Ես հիանում եմ աշխարհի բոլոր երկրներով ու մշակույթներով, հարգում եմ դրանք, ունեմ բազմաթիվ արտասահմանցի ընկերներ, սակայն չեմ կարող ապրել այլ վայրում, քանի որ իմ սիրտը Հայրենիքիս շարունակությունն է: Ես ինձ ուժեղ եմ զգում բիբլիական այս հողի վրա, իմ օրը սկսվում է բիբլիական Արարատ լեռանը նայելով: Երջանիկ եմ, քանի որ ճանաչում եմ շատ իսկական հայրենասեր հայերի, որոնք շարունակում են արարել մեր խաղաղ ապագան, ապրել ու արարել Հայրենիքում: Արտասահմանում և Հայաստանում ապրող սիրելի հայրենակիցներ, շնորհակալություն բոլորիդ՝ Հայաստանի նկատմամբ Ձեր անկեղծ սիրո համար: Իմ խորին գնահատանքն եմ հայտնում նաև արտասահմանցի ընկերներիս: Համոզված եմ, որ սերը, փոխադարձ հարգանքն ու համերաշխությունը միավորում է մեզ բոլորիս՝ աշխարհում ներդաշնակության մեջ ապրելու համար: Աստված օրհնի Ձեզ, Ձեր ընտանիքներին, Աստված օրհնի բոլորին:
Հարգանքով՝
Առլեն Շահվերդյան
Լուսանկարների աղբյուրը` http://www.mil.am/
Words coming from the heart: I love you my Homeland – Armenia, my heart. This post is dedicated to my Homeland as well as to my natve language. While speaking Armenian I feel myself in my Homeland, because for me Homeland starts also from the native language. My dear Armenia, I am connected with you with thousands of threads, thousands of memories from my past and thousands of plans for future. I was born and grown up here and I will die here. But before that time I will surely see my children running happily and playing under the shining sun of my Homeland’s sky. All the Armenians and so many foreigners love this sunny country as well as my peace loving and creative people. I admire and respect all the countries and cultures in the world, I have so many foreign friends, but I can not live in other place cause my heart is the continuation of my Native land. I feel myself strong on this Biblical land, my day starts looking at the Biblical Mount Ararat. I am happy as I know so many true patriots Armenians who continue to create our peaceful future. Thank you for sincere love to Armenia. I express my deep appreciation to my foreign friends too. I am sure that love, mutual respect and solidarity unite us to live in harmony in the world. God bless you, your families, God bless all of us.
Respectfully,
Arlen Shahverdyan
The source of the photos: http://www.mil.am/
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Անցողիկ դժվարություններից դեպի մնայուն ձեռքբերումները / From Transient Difficulties to Lasting Achievements
«Կյանքի դժվարություններն անցողիկ են, իսկ դրանք հաստատակամորեն ու հետևողական կերպով հաղթահարելու ճանապարհին առաջ եկած ձեռքբերումներն ու արդյունքները` մնայուն և հավերժական», – Առլեն Շահվերդյան:
*
Ստեղծագործողի դժվարին ուղին
Ճամփադ ուղի՛ղ է, ճամփադ՝ հաստատո՛ւն,
Տատա՜սկ է բուսնել, սակայն, կողքերին,
Արնաքամվո՜ւմ են ներբանները քո,
Արնակարմի՜ր են կրուկներդ չո՛ր:
Ու թեև տկա՛ր, միայնա՛կ, անտո՛ւն,
Խեղդո՛ւմ ես թաքուն ցա՜վը վերքերիդ,
Ներսից՝ խնդության ալիքի ներքո՝
Կերտում ես վաղվա՜ երա՜զը քո նոր:
Կերտելու անհա՜գ ցանկությամբ անբի՜ծ՝
Առա՛ջ ես նետվում ճամփով քո դժվա՛ր,
Հազա՛ր հայացք է սայթե՛լդ ուզում,
Հազա՛ր չկամ է քեզ մաղթում վնա՛ս:
Բայց դու վերև՛ ես նրանց անեծքից,
Քո ձեռքերո՛ւմ են կշե՛ռք ու նժա՛ր,
Մինչ նրանք ձո՛ր են քո ջի՜նջ երազում,
Դու նրանց համար՝ գագա՜թ ես անհա՛ս:
Տատասկի նման ծակո՛ղ միջակից
Թո՛ւյն է ծորանում ու լցվում ճամփիդ,
Լասերով փռված արգե՛լք է դառնում
Ամենաչնչի՛ն անե՛ծքը անգամ:
Բայց իր խայթոցից մեռնող միջատի
Հուսահատության հևոցներն անմիտ
Անիծողի՛ն են մի՛շտ վերադառնում.
Բարին հաղթո՛ւմ է, նույնիսկ՝ արնաքա՛մ:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 26.06.2018, 01:25 AM
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սիրելի Ընթերցողներ, մեր կյանքում դժվարությունները երբեմն այնքան անհաղթահարելի են թվում, որ մեծ հերոսություն է դառնում, օրինակ, ստացած հարվածներից հետո մեջքն ուղղելը, ոտքի կանգնելն ու վաղվա օրվա նկատմամբ հույսը, այնուամենայնիվ, չկորցնելը: Մարդիկ հաճախ են միմյանց համար ստեղծում դժվարություններ՝ չարակամությամբ ու նախանձով լի վերաբերմունքով արհեստական խոչընդոտներ ստեղծելով միմյանց կյանքի ճանապարհին:
Ստեղծագործող մարդկանց կյանքում այս երևույթը հաճախ է նկատելի, երբ տաղանդը ստիպված է լինում պայքարել՝ հաղթելու ու ապացուցելու համար, որ ինքն էլ արևի տակ տեղ ունենալու իրավունք ունի: Այդպիսի հաղթանակը կերտվում է կամքի մեծ ուժ և հաստատակամություն ունենալու դեպքում, կամային բարձր որակների հաշվին, ինքնազարգացման ու ինքնաքննադատության միջոցով, երբ հակառակ բոլոր դժվարություններին, խոսակցություններին ու արգելքներին, իսկական ու մաքուր տաղանդը անպայմանորեն հասնում է հաջողության և, ի վերջո, ընդունելի ու գնահատելի դառնում բոլորի կողմից:
Այս ճանապարհին մեծ նշանակություն ունեն իսկական ընկերներն ու երկրպագուները, որոնք ստեղծագործողի կողքին են մշտապես՝ ոգևորելով, քաջալերելով ու թևեր տալով նրան:
Առօրեական կյանքում ևս անհաղթահարելի թվացող դժվարությունները հաճախ են ստիպում երերալ ու հուսահատվել: Եվ դարձյալ, հաղթում է նա, ով երբեք չի կորցնում հավատը՝ վաղվա օրվա և սերը՝ կյանքի նկատմամբ: Ու թեև պատահում է, որ կյանքը հարվածում է դառնորեն ու ցավալի, թողնում է ծանր հետևանքներ, այուամենայնիվ, կյանքը շարունակվում է ու պետք է կարողանալ ապրել քեզ վերապահված ժամանակը, ապրել արժանապատվորեն: Եվ որքան էլ կյանքն իր կանոններն է թելադրում ու ժամանակ առ աժամանկ մատուցում դաժան «նվերներ», այնուամենայնիվ հաղթող է նա, ով կարողանում է վեր կանգնել բոլոր տեսակի չարությունից ու նենգությունից, հաղթահարել բոլոր տեսակի դժվարությունները, կարողանում է չկորցնել սերն ու բարությունն իր ներսում ու դեռ ավելին՝ այդ սերն ու բարությունը տարածել իր շրջապատող մարդկանց, իր շուրջը:
Սիրելի Ընթերցողներ, կյանքի մատուցած դառն անակնկալի և դրա հետևանքների հաղթահարման մասին է «Անձեռնմխելիները» (ֆրանսերեն` The Intouchables, անգլերեն` The Untouchables) կամ ռուսական վերտառությամբ` «1+1» վերնագրով ֆիլմը, որը շատ բան կփոխի դիտողի հոգում: Սա ֆիլմ է վերևում նշված բոլոր արժեքների մասին՝ մարդու նկատմամբ հումանիզմ, իսկական ընկերություն, հավատարմություն, անկեղծ սիր, հարգանք ու կամեցողության զգացում մեկը մյուսի նկատմամբ, հավատարիմ երկրպագություն և մշտապես օգնելու ու քաջալերելու անկեղծ մղում, կարեկցանք ու սատարում մեկը մյուսին, հատկապես՝ նրան, ում կյանքը դաժան «նվեր» է մատուցել՝ երազանքները մի վայրկյանում վերածելով մղձավանջի, իսկ կյանքը լցնելով անհարմարություններով ու դժվարություններով: Այս ֆիլմը նաև կյանքի նկատմամբ անհուն սիրո ու հավատքի մասին է: Ժամանակ գտեք անպայման դիտելու այս հուզիչ կինոնկարը: Կարող եմ առաջարկել դիտել այն նաև օնլայն` ռուսերենով:
Կցանկանայի նաև ներկայացնել ֆիլմի կոմպոզիտոր Լյուդովիկո Էյնաուդիի երկու հրաշալի երաժշտական ստեղագործություն, որոնք նշված ֆիլմի սաունդթրեքներից են: Լսեք նրա չքնաղ ու կախարդական երաժշտությունը` կենդանի կատարմամբ:
One of my close friends was persuading me to watch this movie for a long time. At last I watched it and was so touched that I decided to share this film with you. Now I know that this film will stay in my heart forever. I am sure that those who haven’t seen this movie yet will definitely like it. This movie, titled “The Untouchables” (French origin: The Intouchables), will change a lot in your souls. This is a film about humanism, friendship, faithfulness, loyalty, sincere love and deep respect to human being, especially when he is in wheelchair. The films concerns also love to life. I would like to thank much my dearest and good friend for telling me about this wonderful and heartbreaking movie. Please, find time to watch it.
I would like also to introduce to your the composer of the film Ludovico Einaudi’s two lovely music compositions, that are soundtracks of the film. Listen to His amazing and magical music in live performance.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Եկար իմ կյանք / You came to my life
«Կնոջ հետ հարաբերումը նման է Բնության հետ հարաբերմանը, քանի որ Կինը Բնության պես թանկ ու կարևոր է, սիրելի ու գեղեցիկ, ներդաշնակ ու կենսատու, նա է Բնության Արարչական ստեղծագործության պսակը», – Առլեն Շահվերդյան
*
Եկար իմ կյանք
Եկար իմ կյանք,
Այնպե՜ս թեթև,
Ինչպես նո՜րը՝ առավոտի,
Այնպե՜ս պայծառ,
Ինչպես օրը՝ գարնա՜ն փեշին,
Ինչպես քամուց սառած ցողը
Զմրուխտ խոտի,
Որի համար փրկությո՜ւն է
Տա՜ք գոլորշին:
Եկար իմ կյանք
Գարնան թևո՜վ արևավառ,
Եվ հիմա էլ
Քո շողերով՝ մեկի՛կ-մեկի՛կ ու որոշի՛չ,
Կյա՜նք ես բերում սառած ցողի՜ն,
Զմրուխտ խոտի թաքուն դողի՜ն,
Եվ, վերջապես, Քե՛զ նվիրված
Իմ ամե՛ն մի գրված տողի՜ն:
Ես խմո՜ւմ եմ այս վայրկյանին Քո կենա՛ցը,
Բաժակիս մեջ՝ քամած գարո՜ւն,
Որ մատներն իմ, քեզ սիրելու արբեցումի՜ց,
Արմա՛տ ձգեն բազմածաղի՜կ այգով սիրուն,
Որ թրթի՜ռս անցնի հողի՛ն,
Աչքս ժպտա գարնա՜ն շողին,
Եվ սիրավա՜ռ տողե՜րն իմ
Գարո՜ւն բերեն կարդացողին…
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 23.03.2018 և 22.06.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Սիրելի Ընթերցողներ, ես համոզված եմ, որ մեզանից շատերը արդեն մոռացել են, թե վերջին անգամ երբ են քայլել կանաչ խոտի վրայով: Այսօր մարդն այնքան է հեռացել Բնությունից, որ ժամանակն է կանգ առնել, հետ նայել ու գնահատել Բնության հետ մեր փխրուն ու կարևոր կապը: Մենք պետք է վերադառնանք մեր արմատներին, երբ կանաչ խոտի վրա քայլելը սովորական էր, բնական ու հեշտ:
Dear readers, I am sure that many of us have already forgotten when they walked on the green grass for the last time. Today Human is so far from Nature that it is time for us to stop, to turn back and to value our fragile and important connection with Nature. We should return to our roots when walking on the green grass was so usual, natural and easy.
Քայլիր ասֆալտի վրայով՝ մշտապես մնալով քո մի «կտոր» խոտի վրա / Walk on the asphalt always remaining on your “piece” of grass
Միշտ պահիր կապդ բնության հետ / Always keep in touch with nature
Զգա բնության ուժը, զգա ազատությունը / Feel the power of nature, feel the freedom
Ոտաբոբիկ կանգնիր հողի վրա՝ զգալու համար բնությունից եկող անսահման էներգիան ու սերը / Stand barefoot on the ground to feel the boundless energy and love coming from nature
Բնության հետ ներդաշնակության մեջ / In harmony with nature
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության մասին
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About the Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Իրական աշխարհի վիրտուալ կյանքում / In Virtual Life of Real World
Սոցիալական ցանցերից, հատկապես՝ Ֆեյսբուքի շնորհիվ է, որ առցանց տիրույթում անտեսանելի թելերով կապված ենք միմյանց: Հաճախ հենց այդ թելերի շնորհիվ է, որ առցանց հարթակում կենդանի կերպով ապրումակցում ենք մեկս մյուսի վշտին կամ ուրախությանը, ոգևորվում մեկս մյուսի հաջողությամբ և տխրում՝ ձախողումից: Կարևոր է, որ այդ վիրտուալ իրականության առցանց դրսևորման հիմքում իրական կյանքի մեր հույզերն ու ապրումներն են, անկեղծ վերաբերմունքն ու հարգանքը մեկս մյուսի նկատմամբ: Այսինքն՝ այն ինչ ունենք առցանց տիրույթում՝ մեր իրական զգացողությունների ուղիղ արտացոլումն է: Հետևաբար, մեր մտքում ու սրտում որքան բարի ու սրտացավ լինենք միմյանց նկատմամբ իրական կյանքում, այնքան ավելի ամուր կլինեն մեզ կապող թելերը նաև վիրտուալ իրականության մեջ և, մասնավորապես՝ Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցում:
Իսկ ինչպես ենք մենք ապրում այսօր… շուրջը՝ թվային տեխնոլոգիաներ են, համարյա ամեն բան ավտոմատացված է, թվայնացված, իսկ մեր օրվա մեծ մասն անցնում է համացանցում: Սակայն, թեև համացանցը շատ լավ բան է, այնուամենայնիվ, այն բույր չունի: Այն չի բուրում ինչպես ծաղիկը՝ բնության մեջ, խունկը՝ եկեղեցում, երեխան՝ բարուրի մեջ, լվացքը՝ պարանին, կնոջ վարսերը՝ դրանք շոյելու ժամանակ, աշնանը վառվող տերևները՝ մայթերին կամ ծխնելույզները՝ գյուղում… Տեխնոլոգիան երբեք չի փոխարինի սիրուն:
«Իրական աշխարհի վիրտուալ կյանքում» վերնագրով իմ այս բանաստեղծությունը և նյութում ստորև ներկայացված հուզիչ հոլովակը նպատակ ունեն ասելու մի բան, որ մարդկային զգացմունքին, անկեղծ հույզին, ապրումակցմանը, ընդամենը մի պարզ հասարակ հպմանը չի կարող փոխարինել ոչ մի տեխնիկա, և ինչքան էլ կյանքը զարգանա ու առաջ ընթանա աներևակայելի տեմպերով, միևնույն է, մենք շարունակելու ենք արբել ծաղիների, գինու կամ թարմ առավոտի բույրերից…
*
Իրական աշխարհի վիրտուալ կյանքում
Մեր կյանքն այսօր հարմարավետ, զարգացած է ու թվային,
Ամե՛ն տեսակ կոճակներով՝ ամե՜ն ինչին հասանելի,
Մե՛կ հպումով մե՛րն են դառնում ձեռքբերումնե՜րը մարդկային,
Մե՛կ սեղմումով ներբեռնում ենք բյո՜ւր գիտելիքը դարերի՜:
Թվային է այսօր կյանքում գրիչ դարձած ստեղնաշարը,
Թվային է դարձել նույնի՛սկ կյանք ստեղծելու գաղափա՜րը,
Այսօր անգամ մեր հույզե՜րը ցույց են տալիս նշաննե՜րը,
Եվ չափվում են համակարգչով անչափելի՜ արժեքները:
Մե՜ծ աշխարհը համացանցում ընդամենը է՛ջ է՝ բացվող,
Ափիդ մեջ են անհաշվելի՜ն, վիթխարի՜ն ու անեզե՜րքը,
Կյանքը հիմա ոչ թե լի՛ճ է, այլ վարա՜ր գե՛տ՝ արագացո՜ղ,
Տանից արդեն մոտ է անգամ հեռագնա՜ց տիեզե՜րքը:
Եվ վիրտուալ իրողության անիրական չափումներում
Հազա՜ր թելով կապված ենք մենք տեխնիկական միջոցներով,
Թվում է, թե վիրտուալ են զգացմունքնե՜րը մեր սրտերում,
Թվում է, թե մեր ժպիտը փոխելու ենք «սմայլիկներո՜վ»:
Բայց, որքա՛ն էլ վիրտուալը իրականին մոտ է այսօր,
Հացի բույրը ո՛չ մի սմայլիկ չի՛ փոխանցի համացանցում,
Ծաղկած դաշտը մի՛շտ կմնա՝ որպես հազա՜ր բույրի օրո՜ր,
Խնկաբույրո՜վ հոգին մեր ջինջ կստանա ա՛յլ կյանքի անցում:
Եվ ուրեմն, ապրենք կյանքը վիրտուալի մատույցներո՛ւմ՝
Չմնալով նրա դյութիչ ու հեքիաթի նման ցանցում,
Չմոռանա՛նք, որ իրակա՛ն կյանքում է ալ վարդը բուրո՜ւմ,
Սիրո դուռը թակենք կյանքո՛ւմ, հետո՛ «թագենք» համացանցում:
Առլեն Շահվերդյան
16.06.2018
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
Technology will never replace love. How we live today… technologies are everywhere, around us… almost everything is automated, digitised… we spend the main part of our day in Internet. Though it is a very good thing indeed, but it does not smell. Dear friends, this wonderful and heartbreaking video will show, that no technology can replace human feeling or a simple human touch. This is a very fragile and sensitive theme and I even wrote a special poem in Armenian, entitled “In Virtual Life of Real World” and dedicated to our today’s reality.
Arlen Shahverdyan
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
*
Մի տպեք այս էջն առանց անհրաժեշտության, մտածեք շրջակա միջավայրի մասին
Do not print out this page without need – think about the Environment
Ինչ-որ մի տեղ ինչ-որ մի բան սխալ է / Somewhere something is wrong
Եթե ուզում եք Ձեզ հարուստ զգալ, ապա հաշվեք այն ամենը, ինչը ձեռք եք բերել առանց գումարի, չէ՞ որ կան բաներ, որոնք փողով չի կարելի գնել… Երբեք չմոռանանք, որ աշխարհում բազմաթիվ կարիքավոր մարդիկ կան, երեխաներ կան, որոնք հաճախ կարոտ են մի կտոր հացի կամ մի բաժակ խմելու ջրի: Երբեք չմոռանանք, որ մեր բարեկեցության մեջ չպիտի կորցնենք մարդկային խիղճը և մշտապես ձգտենք օգտակար լինել մարդկանց, օգտակար լինել բնությանը, ամբողջ աշխարհին: Երբեք անտարբեր չլինենք կարիքավոր մարդկանց նկատմամբ, օգնենք նրանց մշտապես ու ինչով կարող ենք և ամեն գիշեր գոհունակությամբ ու սիրով աղոթենք Աստծուն մեր հոգու մաքրության ու փրկության համար, որպեսզի առավոտյան արթնանալիս զգանք, որ Աստված մեր աչքերը համբուրել է, երբ քնած ենք եղել, համբուրել է, որպեսզի ոչ միայն կարողնանք նայել, այլև տեսնել, կարողանանք գոհանալ ու գնահատել այն ամենն ինչ ունենք, կարողանանք տեսնել գեղեցիկը ու աշխարհին նայենք բարի աչքերով: Այդժամ ուրիշի ցավը կլինի մերը, ուրիշի կարիքը՝ նաև մեր խնդիրը: Իսկ կարիքավոր ու դժբախտության մեջ գտնվող մարդիկ հաճախ կարոտ են ընդամենը մի անկեղծ սատարման, մի քաջալերող խոսքի, մի փոքրիկ օգնության և ուշադրության: Չմոռանանք, որ միայն Աստծո ստեղծածը՝ Մարդուն ու Բնությանը, սիրելով է հնարավոր լինել ու մնալ ՄԱՐԴ: Օգնենք մարդուն, կենդանիներին, աշխարհին և Աստված իր սիրով կպարուրի մեր հոգին՝ պարգևելով պետքական ու գնահատված լինելու երջանկությունը:
*
Ինչ-որ մի տեղ ինչ-որ մի բան սխալ է
Ինչ-որ մի տեղ ինչ-որ մի բան սխալ է,
Ինչ-որ մի պահ` ինչ-որ մի լո՛ւրջ սայթաքում,
Անկարևոր, բայց կրկնվո՛ղ սխալին
Անարձագանք չթողնելու մի ժայթքո՛ւմ:
Ինչ-որ պահի ինչ-որ մի բան փոխվում է,
Անդառնալի հետևանքով ավարտվում,
Եվ աննշա՛ն, բայց կարևո՜ր մի կնճիռ
Ինչ էլ անես՝ էլ ճակատից չի՛ հարթվում:
Բայց ինչ-որ բան, հոգու թաքուն միջանցքում,
Ջերմանո՜ւմ է նվիրական ժպիտից
Եվ հուշում է, որ հրաշքներ լինո՛ւմ են.
Ինչ-որ զգացում միշտ սկսվում է նո՛ւյն կետից:
Եվ ըմպելով ժամանակը՝ կում առ կում,
Հախճապակյա բաժակներով զարդարուն՝
Քեզ համար թա՜նկ, նվիրակա՜ն հուշերը
Մի հասարա՛կ բաժակում ես դու պահում…
Մաքառելով բախտի դժվա՛ր ճամփեքին՝
Հասկանում ես՝ կյանքն աստիճա՛ն է բեկուն,
Ինչ-որ մի տեղ ինչ-որ մի բան սխա՛լ է,
Եվ այդ սխալն ուղղելու ես միայն դո՛ւ:
Պիտի լինես դու ապավե՛ն ու թիկո՛ւնք,
Եվ հո՜ւյս դառնաս կարիքի մեջ ապրողին,
Ինչ-որ մի տեղ ինչ-որ մի բան ուղղելով՝
Ճի՛շտդ բերես սխալակա՛ն աշխարհին:
Առլեն Շահվերդյան
Գրել եմ՝ 03.06.2015 և 10.06.2018:
____________________
© Սույն գրական կայքի կանոններով՝ հրապարակված բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, հետևաբար արգելվում է տեղադրել այն սոցիալական ցանցերում կամ այլ կայքերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը և տվյալ էջի հղումը նշելու:
___________________________________________________
My dear foreign Readers, I wrote this poem “Somewhere something is wrong” feeling pain for children and adults in poverty. Life is a ladder indeed, as there are both falls and ups in it. Each of us sometimes catches the luck and success. But often the way of life is very difficult and many people suffer in poverty. Millions of people do not even have food and drinking water. Living in comfort, we must not forget about those people, we should help them and share with them our good. Only by helping other people we can look into God’s eyes with a clear conscience. We should pray for those people and help them so that when we fall asleep God kisses our eyes and gives us happiness and harmony in our own life, harmony with nature.
__________________________________
ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈ՛ՒՆ. Սույն գրական բլոգի հեղինակային իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ
Սույն բլոգ-կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են դրա հեղինակին՝
Առլեն Շահվերդյանին: Բլոգում տեղ գտած նյութերը պաշտպանված են Հեղինակային իրավունքով: Մեջբերումներ անելիս հղումը arlenshah.wordpress.com-ին պարտադիր է: Հեղինակային հոդվածների, գրառումների, լուսանկարների մասնակի կամ ամբողջական վերարտադրությունն այլ կայքերում կամ զանգվածային լրատվամիջոցներում առանց arlenshah.wordpress.com-ին հղման արգելվում է:
Գրական բլոգ | Ֆեյսբուք | Թվիթեր | Յութուբ
Առլեն Շահվերդյանի գրական բլոգ. «Տոն, որը միշտ քեզ հետ է»,- Էռնեստ Հեմինգուեյ
__________________________________
ATTENTION! About this Literary Blog Copyright Protection
Arlen Shahverdyan, the Author of this Blog possesses its Copyright. All the materials of this blog are Copyright protected. When quoting, the reference (link) to arlenshah.wordpress.com is compulsory. The partial or complete reproduction of the Author’s articles, posts or photos in other sites or Mass Media is prohibited without the reference to arlenshah.wordpress.com.
Literary blog | Facebook | Twitter | Youtube
Arlen Shahverdyan’s literary blog: “A moveable feast”,- Ernest Hemingway
