ԳԻՇԵՐՆ ԵՄ ԳՐՈՒՄ
Գերազանցապես գիշերն եմ գրում,
Երբ խորհրդավոր խավարն է բուրում,
Երբ անկողնուս է լուսինը նայում
ՈՒ իր հայացքով կույսի հմայում,
Երբ քայլում եմ ես աշխարհե աշխարհ
ՈՒ մեծ աստղերը թվում են նշխարհ,
Երբ ժամանակը կանգնում է մի պահ
Ո՛չ կողմ ես, ո՛չ դեմ, միայն` ձեռնպահ:
Աշխարհը պտույտն է գործում հերթական
Իսկ դու անկողնում, մթին մոգական,
Բառեր ես գտնում խավարի միջից
Չգիտես` ինչպես, չգիտես` ինչից
Եվ նաև ինչու…
Գերազանցապես գիշերն եմ շնչում,
Երբ խորհրդավոր խավարն է բուրում
Լուսինն է ժպտում չգիտես` ինչու
ՈՒ իր հայացքով կույսի հմայում:
Առլեն Շահվերդյան
26.06.2001
© Բանաստեղծության հեղինակային իրավունքները պաշտպանված են, արգելվում է այն օգտագործել կամ հրապարակել մամուլում, կայքերում և սոցիալական ցանցերում՝ առանց բանաստեղծության հեղինակի անունը նշելու:
Առլեն Շահվերդյան 