Գրական, բնապահպանական, ռազմահայրենասիրական գործունեությունը
Ես և Պապիկս / Me and My GrandFather Պապիս լռությունը… Պապիս աչքերին նայեցի մի օր, Որ վճի՜տ էին՝ պարզկա՜ երկնի պես, Խոսեց նա ինձ հետ՝ բառեր չասելո՛վ, Անձա՜յն խրատեց իմաստունի պես: Եվ նրա խոսո՜ւն լռության խորքում Ես այնքա՜ն բաներ հասկացա հանկա՛րծ, Այնքա՜ն պատասխան ինձ տվեց թաքուն Նրա այդ անձա՜յն լռությունը պա՛րզ: Աշխարհի՜ ցա՛վը տեսա իր … Continue reading
Բանաստեղծություն՝ նոյեմբերյան շնչով: Պոկված մի ակնթարթ՝ Նոյեմբերից, որը թեև տխուր է, սակայն հմայիչ՝ իր հուզառատ խորհրդավորությամբ… * Նոյեմբերյան ակնթարթ Նոյեմբերին տխրություն է պատում հոգիս, Տարվա ավարտ տանող մի չլսվող ռեքվիեմով, Եվ գույները, որ աշնան հետ ծփո՜ւմ էին տոնականով, Կամա՜ց-կամա՜ց խամրում են ու անհետանում… Տաք բառերի համառությո՛ւն՝ արդեն արտահայտի՛չ ցրտին… Նոյեմբերին խոսքս, ասես, կորցնում է իր … Continue reading
Երբեմն ուզում ես պարզել թևերդ ու թռչել վե՜ր, վե՜ր՝ առօրեական թոհուբոհից, այժմեական խնդիրներից, չդադարող եռուզեռից, հոգսերի ու մտատանջումների հոսքից, վե՜ր՝ աշխարհի խեղումներից, շեղումներից, անպտուղ պեղումներից ու կրկնվող զեղումներից, վե՜ր՝ անբնականը բնական հաստատելու ջանքերից, անարժեքը արժեքավոր հրամցնելու մոլուցքից, միջակը գերազանց դարձնելու փափագից, վե՜ր, դեպի պարզը, երկնայինը, մաքուրը, ազնիվը, արդարը, եթերայինը: Երբեմն ուղղակի ուզում ես, որպեսզի երկինքը … Continue reading
Երեկոյան Հռոմում զբոսնելիս, անձրևի ժամանակ / In Rome, in the rainy evening Սիրելի Ընթերցողներ, շուրջ մեկ շաբաթ գտնվելով աշխարհի քաղաքակրթական և մշակութային մեծագույն կենտրոններից մեկում՝ հավերժական մայրաքաղաք Հռոմում, գրել եմ բանաստեղծական մի ամբողջ շարք: «Երբ անձրև է գալիս Հռոմում» բանաստեղծությունն այդ շարքից է ու ներկայացնում է վեհաշուք Հռոմի հմայքը անձրևի ժամանակ: Բանաստեղծությունը մտքիս եկել է … Continue reading
Հռոմի Կոլիզեյում / In Colosseum, Rome Սիրելի Ընթերցողներ, շուրջ մեկ շաբաթ գտնվում էի աշխարհի քաղաքակրթական և մշակութային մեծագույն կենտրոններից մեկում՝ հավերժական մայրաքաղաք Հռոմում: Բնականաբար, վեհաշուք Հռոմը բանաստեղծելու մեծ ներշնչանք հաղորդեց ինձ: Եվ ահա, սիրով տեղեկացնում եմ, որ ներկայացնելու եմ ուղևորության ընթացքում գրված բանաստեղծական մի ամբողջ շարք՝ «Դեպի Հռոմ» վերագրով: Երկրորդ բանաստեղծությունն այդ շարքից կոչվում է … Continue reading
Ինքնաթիռի պատուհանից, Ադրիատիկ ծովից դեպի Իտալական (Ապենինյան) թերակղզի From the airplane window, flight from the Adriatic Sea to the Italian Peninsula (also known as Italic Peninsula or Apennine Peninsula) Սիրելի Ընթերցողներ, շուրջ մեկ շաբաթ գտնվում էի աշխարհի քաղաքակրթական և մշակութային մեծագույն կենտրոններից մեկում՝ հավերժական մայրաքաղաք Հռոմում: Բնականաբար, վեհաշուք Հռոմը բանաստեղծելու մեծ ներշնչանք հաղորդեց ինձ: Եվ … Continue reading
Աշունը Հոկտեմբերին միջանցիկ է, ուրույն, այն սեպտեմբերյան տաք օրերի ու նոյեմբերյան ցրտաշունչ և խորը աշնան միջանկյալ շրջանն է, երբ ծառեը նոր են սկսում համրանալ, երբ մայթերը նոր են սկսում մերկանալ, երբ փողոցի փոշին նոր-նոր է սկսում թանձրանալ և, վերջապես, երբ տաք հագուստը գուժում է երանելի ու թեթև, արևային երբեմնի օրերի ավարտը: Հոկտեմբերին աշունը խոսուն է, … Continue reading
Սիրելի Ընթերցողներ, 2019 թվականի սեպտեմբերի վերջից մինչև հոկտեմբերի սկիզբը առիթ ունեցա գտնվելու Հայաստանի հարավային հատվածում, ճանաչելու այնտեղ բնակվող, արարող, ծառայող ու աշխատող մեր հայրենակիցներին, կիսելու նրանց առօրյան, զմայվելու հայրենի բնության բնապատկերների վեհասքանչությամբ: Բնականաբար, այդ ամենն իմ մեջ նոր բանաստեղծություն ծնելու անսպառ ներշնչանք հանդիսացավ: Եվ ահա՝ «Մեր լեռներում» վերնագրով բանաստեղծությունս հենց դրա արգասիքն է: Լուսանկարը, որն … Continue reading
2019 թ. հուլիսի 6-ի երեկոյան երթուղայինով տուն էի վերադառնում: Վարորդի կողքին էի նստած, առջևի նստարանին: Զմայլվելով քամոտ եղանակից ճոճվող ճանապարհի բարձր բարդիների գեղեցկությամբ՝ հեռախոսովս սկսեցի բանաստեղծություն գրել: Բայց չէի նկատել, որ իմ գլխավերևում կանգնած մի աղջիկ ուշադիր հետևում է ստեղծագործելուս աննկատ պրոցեսին: Երբ պատահաբար շրջվեցի ու մեր հայացքները համընկան, ես իր հիացած ու փայլող աչքերից … Continue reading
