Գրական, ստեղծագործական, բնապահպանական գործունեությունը
Ուզո՞ւմ եք, որպեսզի Ձեր ստեղծագործություններն հասանելի լինեն ամբո՛ղջ աշխարհում: Ժամանակակից տեխնոլոգիաները թույլ են տալիս, որպեսզի ավանդական արժեքների հետ մեկտեղ (տպագիր գիրք, թերթ, գրական հանդես, տարբեր այլ պարբերականներ), արդյունավետ կերպով օգտվեք նաև թվային գործիքարանի արդի վիթխարի հնարավորություններից՝ դարձնելով Ձեր բաղձալի՜ երազանքն իրականությո՛ւն: Դուք ցանկանում եք հրապարակել և ճանաչելի դարձնել Ձեր գրական ստեղծագործությունները, սակայն, ցավոք, առայժմ չունեք … Continue reading
Քեզ կսպասեմ Քեզ կսպասեմ, Երբ սպասելն իսկ անհնա՛ր է, Քեզ կսպասեմ, Երբ բա՛ռն անգամ արտասանելն Անտեղի՛ ու անհարմա՛ր է, Միտքը՝ կորա՛ծ, Հանգը՝ մարա՛ծ, Իսկ տառերը՝ խառնիխո՜ւռն: Քեզ կսպասեմ, Որքա՛ն էլ, որ լինես հեռու, Որքա՜ն էլ ես լարված լսեմ, Թե ե՞րբ պիտի բացվի դուռը Ու ներս մտնես՝ Որպես սիրո իմ մարմնացո՜ւմ, Կրքի բերկրա՜նք, Իրարանցո՜ւմ, Եվ, վերջապե՛ս, … Continue reading
Սիրտս՝ երկու հավասար կես Աշնան նման կարմրաշե՜կ ու վառվռո՜ւն վարսերիդ պես Ոսկեդեղի՜ն լույսով վառվեց սիրերգակի իմ ճրագը, Սիրտս, աշնան սղոցումից, դարձավ երկո՛ւ հավասար կես, Մեկը մնաց վարսերի՜դ մեջ, մյուսն առավ ծեր քաղա՜քը: Մայթաբնակ ու զարդարո՜ւն, բոհեմային մասրենիով Մի արահետ նկարեցի ասեղծագործ արարումի, Օդը՝ անո՜ւշ, տանում էր ինձ քո հետքերի երանիո՜վ, Ինչպես դյութի՜չ ու արբեցնո՜ղ աշնանահաս … Continue reading
Լեոնիդ Աֆրեմով, «Գիշերվա անձրևը» / “The Night Rain”, by Leonid Afremov Գիշերվա անձրևը Սիրում եմ անձրևի բո՜ւյրը ոգեղեն, Որ արթնացնում է անցյալի հուշեր, Եվ բավական է՝ գե՛թ մի շունչ առնեմ, Մնում եմ գերված ես ամբո՜ղջ գիշեր: Հեքիաթի նման՝ գերո՜ղ ու խոսո՜ւն, Պատկերներ ծնող բանաստեղծ հմուտ, Խոսքը՝ կաթիլո՛ւմ, հանգերը՝ հոսո՜ւն, Եվ իր ասածին այնքա՜ն հետամուտ: Այնպե՜ս … Continue reading
Ադրիանո Չելենտանոն կնոջ՝ Կլաուդիա Մորիի հետ / Adriano Celentano with his wife Claudia Mori Ջահել էինք մի ժամանակ Ջահել էինք մի ժամանակ, ես՝ քամու պես, դու՝ արտույտի, Ազատության համն էր նստած մեր պրպտող ու տաք քիմքին, Ազատության գույնն էր՝ դրոշ, արևավառ առավոտի, Մեր համարձակ ու հանդուգն, հաստատակամ, խրոխտ դեմքին: Ջահել էինք ու որոնող՝ իղձը փախչող … Continue reading
Ամռան ներբող Ծովի լազուրը սպիտակ ավազին Նկարում է թաց ժպիտը ափի, Արև՜ն է շողում՝ լուսե երազի, Ամառվա տապից շիկնած ծովափին: Մարդիկ լողում են, ասես՝ գրկելով Վիթխարի՜ ծովի մեջքը զովացնող, Ծառերն են թեքվել հաճելի հովին՝ Այնպե՜ս խաղաղուն ու հանգստացնո՜ղ: Ծիծա՜ղ ու զվա՜րթ խնդերգ բազմության, Խատուտիկ ավազ՝ փրփրո՛ղ ջրում, Երկինք թրատող որորների ձայն, Ավազե գետին՝ զովաբե՜ր, սորո՜ւն: … Continue reading
Մատներիս սահքը… Մատներիս սահքը քարտեզագրում է լուսակերտ մարմնիդ ուրվագծերը Եվ ընդգծում է այնքա՜ն սիրելի հանգրվաններդ բարեկազմության, Շուրթերիս պահքը զարկերակում է կանացիության քո նո՜ւրբ հույզերը, Հայացքիդ խորքում կարդում եմ սիրով ինձ հասցեագրված տա՜ղը վեհության: Մարմինդ դարձյա՛լ նորահայտ է ինձ՝ մատներիս ամե՛ն բացահայտումով, Անձեռակերտ է վեհասքանչությա՜մբ և հարազա՜տ է՝ սրտի զարկի՛ պես, Մարմինդ նո՜ւրբ է, ինչպես ծաղիկը՝ … Continue reading
