Գրական, բնապահպանական, ռազմահայրենասիրական գործունեությունը
Երբ բառերն անկարող են արտահայտելու մեր մտքերն ու զգացմունքները, մենք դրանք պահում ենք բազմակետերի տակ… Բառեր, որոնք չեն կարող խոսել, մտքեր, որոնք պիտի լռեն, առաջնահերթություններ, որոնք պետք է թաքցվեն կետերի տակ, մնան միայն տողատակերում… Իրական կյանք, որը պահում ենք կետադրական նշանների հետևում… * Բազմակետեր Բազմակետե՜ր, բազմակետե՜ր… Ես հոգնե՛լ եմ կետադրական այս միտինգի՛ց, Եվ անորոշ կետերի՛ց … Continue reading
Քեզ գրկելիս Քեզ գրկելիս՝ ասես, ծաղիկ հպեմ կրծքիս, Անո՜ւշ ծաղիկ՝ նրբաթերթի՜կ ու բուրավե՜տ, Քեզ գրկելիս՝ ասես, թռիչք առնի հոգիս Դեպ աստղերը՝ պայծառափա՜յլ ու լուսավե՜տ: Քեզ գրկելիս՝ ասես, խոնավ ափի նման, Գիրկս առնեմ լազո՜ւր ծովի ալիքները, Քեզ գրկելիս բացվում են հա՜ր ու աննմա՜ն Բնության բյուր ու կուսական բարիքնե՜րը: Քեզ գրկելիս՝ խե՛նթ թիթեռնիկ, ասես, լինեմ, Որ շտապում … Continue reading
Ապրելու կենարար վկան Հանդարտ օրորվող ջրի հայելին Հուշեց մենության բո՛թը տխրադեմ, Որ տերյանական թովչանքո՜վ է լի, Եվ խորիմա՜ստ է, անթա՛րթ, սևեռո՛ւն: Թվաց, թե բոլոր հույսերը հանգան, Ու ճայը վերջին հևիհև թռավ, Ծովի խոնավուն ավազը, անգամ, Ոտքերիդ տակից սահում է հեռուն: Գիշեր է իջնում ափին մենության, Ապրածդ կյանքը սեղմում բռիդ մեջ Քամում ես դու քեզ՝ վերջին … Continue reading
Կլիմայի փոփոխություններով պայմանավորված՝ եղանակային անսպասելի տատանումները մեր կյանքի արդեն սովորական երևույթներից են դարձել: Եղանակային փոփոխությունների հետ փոխվում են մեր կյանքի ռիթմը, տրամադրությունը, առօրյան: Երբեմն այդ անսպասելի փոփոխությունները վկայում են Բնության անգերազանցելի արարչագործական կարողությունների անեզրության մասին այնպես, որ թվում է, թե Բնությունն ստեղծագործում ու ինքն էլ զվարճանում մեզ հետ միասին՝ անձրևելով ձմռանը կամ ձյուն տեղալով ամռան … Continue reading
Ձմռան լուռը, անձայնը, ձմռան անդորրը… Ի՞նչ է թաքցնում ձմեռն իր անդորրի շղարշի տակ, ինչի՞ մասին է լռում, երբ ամենուրեք սփռում է իր սպիտակ սավանը: Գուցե ականջ դնենք ձմռանը, գուցե այդ մաքուր ու հեքիաթային լռության մեջ շատ ավելի խորհրդավոր բան կա, քան կարծում ենք… Մեզնից է կախված ձմեռը խորապես ընկալելն ու հասկանալը, ձմեռ լսելը, չէ՞ որ երբեմն … Continue reading
Ինչո՞ւ է հիմա տխուր… Ինչո՞ւ է հիմա տխուր առուն, Կողքին քարացել է ծառը, Անթարթ հայացքով դեպի հեռուն Նայում է նա՝ լո՜ւռ ու դա՜ռը: Ինչո՞ւ առաջվա նման հիմա Էլ չի՛ կարկաչում գետակը, Ինչո՞ւ է, կարծես, հագել դիմա՛կ, Տխո՜ւր արտիստի դիմակը: Ես քեզ կարոտում եմ, ու իմ դեմքին Նստվա՛ծք է տվել կարո՜տը, Եվ դա՛ է պատճառը, որ … Continue reading
Ասում եմ ես՝ Հայո՛ց բանակ Ասում եմ ես՝ Հայո՛ց բանակ, և ձգվո՜ւմ է հասակը իմ, Վեհանո՜ւմ եմ լեռա՛ն նման ու բարձրանո՛ւմ դեպի երկի՜նք, Ո՛ւժ ու հավա՛տ, հո՛ւյս ու վահա՛ն, որ դողդողա՛ մեր թշնամին, Որ իմանա՛ հպարտությա՜ն արտահայտո՛ւմը ճշմարիտ: Ասում եմ ես՝ Հայո՛ց բանակ, ու բռո՛ւնցք է դառնում ձե՛ռքս, Շողշողո՛ւմ են իմ աչքերը՝ հայա՛ցքս՝ լո՜ւրթ հորիզոնին, … Continue reading
Երբեմն մի երգը, երաժշտական ստեղծագործությունը, նկարը, քանդակը կամ արվեստի որևէ այլ գործ կարող է դառնալ գրական ստեղծագործություն արարելու ներշնչանքի ուրույն աղբյուր: Ու դարձյալ առանցքում կենարար սիրո իմաստավորումն է, արժեքավորումն ու գնահատումը: Երբեմն այդ բաղձալի սիրուն հասնելու ճանապարհը տատասկոտ ու ավազային է, քանի որ անցնում ես կրակների ու արգելքների միջով՝ հաղթահարելով դժվարություններն ու չարի և վատի … Continue reading
Աշխարհն ավելի լուսավոր է դառնում, երբ սիրում ես, երբ սիրելիդ կողքիդ է ու նայում է քեզ սիրավառ հայացքով: Դա կյանքի ամենագեղեցիկ ու երանելի ապրումներից մեկն է: Իսկ տղամարդու համար իր սիրելի կինն է ստեղծագործական ներշնչանքի այն անհուն աղբյուրը, որից նա սնվում է ու արարում նորանոր գործեր: Կանացի վեհասքանչ գեղեցկությանն է նվիրված նրա արվեստի ամեն մի … Continue reading
